BakEenEi schreef:(...)
Wat duizenden zielen van de Nieuw-Apostolische Kerk heeft vervreemd en wat de gezonde aanwas van enkele miljoenen nieuwe leden in de weg heeft gestaan is nota bene
"dass es diese „Botschaft“ – so wie sie sich die Gläubigen – und inzwischen auch viele Apostel, die die Anfänge ja gar nicht mitbekommen hatten – vorstellten, niemals gegeben hatte."
(...)
Uit: Mijn bericht op "
Di 12 Nov 2013, 14:56 in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012"
@all
Hoe ga je in "het werk Gods" om met slachtoffers na zo'n "ambtelijke" dwaling, die eerst ook nog tientallen jaren lang met zelfs evidente nieuwe grove leugens tegenover allen die het aanging opzettelijk voor onwaar werd gehouden? Dat is wat ik mij gaandeweg ben gaan afvragen. Naarmate er meer informatie voorhanden kwam, begreep ik beter wat er moest zijn gebeurd waardoor vanuit het apostolische werk, zoals ik het hierboven aangaf, christenen (!)
van elkaar vervreemd zijn geraakt. Velen konden oprecht niet anders dan met pijn in het hart afstand nemen van de omstandigheden waardoor men in feite schade leed aan de ziel...
- Want wat baat het een mens de gehele wereld te winnen en aan zijn ziel schade te lijden?
Uit: Marcus 8: 36 (NBG-vertaling 1951)
Terwijl die intense pijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" helemaal geen naam mocht hebben omdat kerkverlaters -nadat het excommunicaties had geregend- de stamapostel ontrouw waren geworden, wat in de wandelgangen het domste wordt genoemd wat je als kind van God ooit kunt doen, raakten in de jaren '50 onder "nieuw- en normale apostolischen" allengs de meest uiteenlopende verhoudingen die men samen onderhield verstoord. De impact die dit sindsdien heeft gehad, tart elke beschrijving ervan. Goddank had menigeen later de moed om te zoeken naar wegen die met Zijn hulp (!) tot verzoening kunnen leiden.
In de Nieuw-Apostolische Kerk is mijzelf nooit iets anders duidelijk geworden dan dat in het verleden duizenden zielen zich van het levende altaar (...) hadden afgewend. Daarom ging ook naar hen onze voorbede uit.
Met name door de opkomst van het Internet kwam ik erachter welke keerzijde er aan deze hele medaille zit. Er waren ons door toedoen van het internationale kerkbestuur halve waarheden voorgehouden. Niet echter uit onwetendheid doch bewust! Nu wilde ik bij wijze van spreken op een schaal van 1 tot 10 exact weten in hoeverre en door wie ons dan echt willens en wetens hierbij een rad voor ogen was gedraaid. En: is de omvang van het achterliggende probleem misschien niet veel groter? Wat dit laatste betreft, vreesde ik trouwens al meteen het ergste. Sinds gisteravond lijdt het voor mij geen enkele twijfel meer dat déze situatie zich voordoet:
- [1] Ten onrechte houden ze zichzelf het volgende voor: Het leven is kort en vol moeite. Geen mens kan zijn einde ontlopen; er is niemand die een uitweg kan bieden uit het dodenrijk. [2] Wij zijn bij toeval ontstaan en uiteindelijk zal het zijn of we nooit hebben bestaan. De adem in onze neusgaten is vluchtig als damp, het verstand niet meer dan een vonk in ons binnenste. [3] Als de vonk gedoofd is, vergaat het lichaam tot as en vervliegt de geest als ijle lucht. [4] Onze naam wordt op den duur vergeten, niemand herinnert zich onze daden nog. Ons leven verdwijnt als nevel, het lost op als mist die door de stralen van de zon wordt verjaagd en door haar warmte verdreven. [5] We leven niet langer dan een schaduw die voorbijgaat, en ons einde is onafwendbaar: het ligt vast en niemand kan het ongedaan maken.
[6] Welaan dan, laten we genieten van al het goede dat er is. Laten we de schepping met gretigheid benutten, zorgeloos als de jeugd. [7] We zullen ons te goed doen aan kostbare, geurige wijn. We laten geen lentebloesem aan ons voorbijgaan, [8] we vlechten kransen van rozenknoppen, eer ze verwelken. [9] Elk veld zal ons zien dansen, overal laten we sporen van vrolijkheid achter. Dat is toch waarvoor we leven, dat is toch ons lot?
[10] Laten we de rechtvaardige die in armoede leeft uitbuiten, laten we de weduwe niet ontzien en ons niet bekommeren om de grijze haren van iemand op hoge leeftijd. [11] Onze kracht zal bepalen wat gerechtigheid is, want iets dat zwak is heeft geen waarde. [12] Laten we de rechtvaardige in het nauw drijven, want hij is ons alleen maar tot last. Hij dwarsboomt ons in alles wat we doen, hij verwijt ons dat we de wet overtreden en houdt ons voor dat we verloochenen wat ons geleerd is. [13] Hij beweert over kennis van God te beschikken en noemt zich kind van de Heer. [14] Hij is een levende aanklacht tegen onze opvattingen geworden. Zijn verschijning alleen al is ons een doorn in het oog, [15] omdat hij anders leeft dan anderen en zich afwijkend gedraagt. [16] Wij zijn in zijn ogen minderwaardig en hij mijdt onze levenswijze alsof die besmet is. Hij geeft hoog op van de bestemming van rechtvaardige mensen en beroemt zich erop dat God zijn vader is.
[17] Laten we zien of hij gelijk heeft en afwachten wat er bij zijn dood gebeurt. [18] Als de rechtvaardige echt een zoon van God is, zal die hem toch te hulp komen en hem uit de greep van zijn vijanden redden? [19] Laten we hem aan geweld en marteling onderwerpen om zijn oprechtheid te leren kennen, laten we zijn uithoudingsvermogen op de proef stellen. [20] We zullen hem veroordelen tot een vernederende dood, want hij beweert toch dat hij gered zal worden?
[21] Aldus de gedachtegang van de goddelozen. Maar ze vergissen zich, verblind als ze zijn door hun slechtheid. [22] Ze zijn niet bekend met Gods geheimen: ze verwachten niet dat vroomheid beloond wordt en geloven niet dat wie onberispelijk leeft, gelauwerd wordt. [23] God heeft de mens immers geschapen voor de eeuwigheid, als afspiegeling van zijn eigen wezen. [24] Maar de duivel heeft uit jaloezie de dood in de wereld gebracht; ieder die hem toebehoort roept de dood over zich af.
Uit: Wijsheid 2 (NBV)
Heb je dan een probleem? Ja, sterker nog: dan heb je pas écht een probleem!
De opziener die langskwam, hechtte eraan op te merken dat men in het algemeen beter vooruit kan blikken dan terug kan kijken op gebeurtenissen in het verleden. Wel zei hij geïnteresseerd te zijn in het thema waarmee de deelnemers aan "Gesprächskreis Bottrop", broeders en zusters uit de Neuapostolische Kirche (NAK) en uit de Apostolische Gemeinschaft (VAG), zich nu al tien jaar lang bezighouden. Gisteravond waren er zo'n 35 aanwezigen, uit geheel Nordrhein-Westfalen (en Nederland). Wat de "
Stellungnahme zur Botschaft von Stammapostel Bischoff" van 13 mei jl. van stamapostel Wilhelm Leber betreft, wees hij erop dat de ontwikkelingen nu eerst ook weer hun tijd nodig hebben en dat de nieuw-apostolische kerkleiding beslist van goeden wille is. Ondertussen kan op de kerkvloer blijken hoezeer het de gemeenteleden ernst is met het streven naar de al sinds de Europese Jeugddag in 2009 uitdrukkelijk gepredikte verzoening. Een initiatief zoals in Bottrop verdient dan ook brede navolging, aldus betrokkene. Het kerkbestuur staat er positief tegenover. (...) Zo werd in antwoord op de verzonden brief met de uitkomsten van de gehouden enquête in Bottrop (zie mijn bericht op "
Za 14 Sep 2013, 13:44") nu de bal naar de afzenders ervan teruggekaatst. (...)
[wordt vervolgd]
Groet,
BakEenEi