“Versöhnung jetzt!”

[BakEenEi]

• 
  Op de foto: "Trauer am Nordfriedhof", Düsseldorf

@all

Toegegeven, niet dagelijks kom je een engel tegen die bij de pakken neer zit. Ook in de vakliteratuur wordt het verschijnsel amper beschreven. Deskundigen achten de hier bedoelde expressie van tastbare droefheid weliswaar niet uitgesloten, doch het aantal betrouwbare waarnemingen in landen als Nederland en Duitsland is tot op heden te beperkt gebleven om er in algemene zin heel veel bijzonders over te kunnen vermelden.

Eén keer schijnt het te zijn gebeurd dat een engel, althans iemand die daarvoor werd aangezien, in depressieve toestand onder doktersbehandeling kwam, maar dat bleek toen een kwestie te zijn van bloedarmoede. Vandaar dat dit bewuste voorval alleen in medische kringen nog bekend is. Bij een echte engel namelijk, hoewel daaromtrent de meningen uiteenlopen, wordt verondersteld dat fysieke beperkingen geen parten spelen.

Niettegenstaande de aldus te betrachten scepsis, overkwam het mij vorige week dinsdag in het voorbijgaan dat ik een beeld kon vastleggen dat welhaast illustratief mag worden genoemd voor de situatie ter plaatse. Op het Nordfriedhof in Düsseldorf met overigens een perceeloppervlakte van wel 70 hectare, bezocht ik de laatste rustplaats van de door stamapostel Johann Gottfried Bischoff geëxcommuniceerde apostel Peter Kuhlen.

Het was vóór de ingang van deze indrukwekkende natuurbegraafplaats dat de troosteloze aanblik van deze engel mij deed omkeren. Bijna achteloos was ik al voorbijgekomen. Op wie of op welke gebeurtenis zou het wachten zijn, zo was nu mijn eerste gedachte. Een optreden van stamapostel Jean-Luc Schneider laat zich echter reeds verbeiden, gezien de bekendmaking welke diens voorganger Wilhelm Leber alvast wilde openbaren.

Helaas viel het in de gauwigheid niet te achterhalen hoe lang de engel op deze locatie al vertoefde, maar zo te zien was het vuur nog niet gedoofd. Daarom is er volgens mij nog hoop. Hoop op een glorierijke morgen. Misschien is dat dan inderdaad straks wel de dag, waarop de verzoening wordt bekrachtigd door degenen die erover gaan; i.c. degenen die nu nog op eenzame hoogte in de organisatie andere zaken belangrijker achten.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

Het onderwerp laat mij nog niet los... Zongen wij in de Nieuw-Apostolische Kerk niet geregeld het onderstaande lied?

• Verzoend door Uw genade,
  verzoend, Heer, door Uw bloed,
  gevoerd op reine paden,
  heb ik weer nieuwe moed.
  Gevoerd op reine paden
  heb ik weer nieuwe moed.
  Gij hebt mij verzoend weer met God.
  Gij hebt mij verzoend weer met God.
  O dierbaar Lam en Midd'laar,
  Gij keerde weer mijn lot.
  O dierbaar Lam en Midd'laar,
  Gij keerde weer mijn lot.
  
  Eerste couplet van lied 557, NAK-gezangboek

Nú de bijbehorende vraag: waar blijft intussen de uitwerking van de genade, die hier wordt bezongen? In een ander lied komt wat dat betreft een 'levend geloof" naar voren:

• Wij willen met daden U danken
  voor 't heil, dat G' ons nu reeds bereidt.
  Sterk verder ons in het geloven.
  U zij thans ons loflied gewijd.
  Ja, bij U, trouwe Heer,
  daar vinden wij ruste steeds weer.
  Ja, bij U, trouwe Heer,
  daar vinden wij ruste steeds weer.
  
  Vijfde couplet van lied 445, NAK-gezangboek

Nóg een lied kwam bij mij op:

• Ja, geloof leidt ons door 't leven,
  leert ons gaan aan 's Heren hand;
  doet ons hemelwaarts steeds streven
  door der liefde sterke band,
  doet ons hemelwaarts steeds streven
  door der liefde sterke band.
  
  Heb geloof, toon liefde, hope,
  zoals Jezus heeft geleerd.
  Door uw daden, in uw wandel
  wordt des Heren werk geëerd.
  Door uw daden, in uw wandel
  wordt des Heren werk geëerd.
  
  Eerste en vierde couplet van lied 388, NAK-gezangboek

In dat besef kan een lied heel dankbaar klinken en zullen de werken van het geloof niet uitblijven (vgl. Jakobus 2: 17). Aan de andere kant; het volle licht is hier toch niet verblindend? Wij zijn toch geen holbewoners?

• [19] Ik weet wat u doet, hoe liefdevol, gelovig, hulpvaardig en standvastig u bent; u doet nu zelfs meer dan vroeger. [20] Maar dit heb ik tegen u...
  
  Uit: Openbaring 2 (NBV)

Wat er in Openbaring 2 aansluitend volgt, is nu even niet het meest van belang. Het gaat erom eerlijk en oprecht te willen blijven:

• Zijn w' oprecht in onze wegen,
  dan ons pad verlicht steeds is,
  smaken wij reeds hier de zegen,
  komen aan het doel gewis!
  Immer vrolijk, immer voorwaarts,
  oog en hart op 't doel gericht!
  Heerlijk schoon toch is de weg des levens,
  die ons voert van licht tot licht.
  
  Vierde couplet van lied 501, NAK-gezangboek

In dat geval durven wij, mocht de waarheid het gebieden, in lied 388 tenminste te zingen "Nee, 't geloof kan mij niet boeien" in plaats van "Ja, geloof leidt ons door 't leven". (...)

(...)

"Geloven doe je in het echt! Anders geloof je alleen maar in de geschiedenis van hen die geloofd hebben", schreef ik in een artikel voor de "indexpagina" in februari 2010. Ik had toen nog helemaal geen weet van een conflict op "de C.A." over zoiets als goed rentmeesterschap. Het enige wat ik wist is dat de Nieuw-Apostolische Kerk voor mijzelf onherbergzaam was geworden. Zó onherbergzaam zelfs, dat ik vastberaden vertrok.

(...)


Uit: Mijn bericht op "Vr 05 Apr 2013, 12:41" in de thread "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk"

Zie in deze thread ook mijn bericht op "Zo 30 Jun 2013, 22:23". Al laat een kerkbestuur het nu misschien wel zo voorkomen; "verzoening" met de bedoeling om eindelijk onrecht uit de weg te ruimen nadat dit in de nieuw-apostolische kerkgeschiedenis namens "hogere dienaren" geen naam mocht hebben, is beslist geen zaak, enkel en alleen voor wie al deze "hogere dienaren" zo successievelijk in hun ambt hebben opgevolgd.

In de Bijbel ben ik eerlijk gezegd nog niet tegengekomen dat er staat dat, als in kringen van hoge geestelijken iemand zondigt; je dan daarin mee moet gaan. Ik herinner mij een maandagochtend op "de C.A." De toenmalige districtsapostel Pos sprak er schande van dat op een informele jeugdbijeenkomst een belhamel had durven opmerken: "Apostel, als de stamapostel in de sloot springt, springt u er dan achteraan?" In alle ernst had de districtsapostel geantwoord: "Als de stamapostel in het water springt, zal hij iemand willen redden. Dus spring ik hem achterna!" Met een trillende onderkin hield hij ons voor hoe het jeugdlid hiermee terecht was gewezen. Op mij, trouwens niet alléén toen op mij, maakte deze vertoning niet bepaald de meeste indruk. In ons werk hadden wij er namelijk al enige ervaring mee opgedaan dat ook "hogere dienaren" best wel zo hier en daar hun (klein)menselijke beperkingen kunnen hebben. Al dienen ze "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" te worden opgehemeld als heiligen; enig voorbehoud daarbij misstaat niet.

Daarom; kinderen van God zijn Zíjn kinderen, dus géén onderworpenen aan het ingebeelde leerstellige gezag van allerhande zogenaamde leidinggevenden die zo maar op een ambtsladder werden gepositioneerd...

[wordt vervolgd]


Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 21.15 uur]

(...)
Daarom; kinderen van God zijn Zíjn kinderen, dus géén onderworpenen aan het ingebeelde leerstellige gezag van allerhande zogenaamde leidinggevenden die zo maar op een ambtsladder werden gepositioneerd...

(...)

@all

In Duitsland spreekt men van Amtsstufen; nee, níet in de zin van kantoorverdiepingen maar dan betreft het in de Neuapostolische Kirche de diverse "Führungsebenen" op de bovenvermelde ambtsladder, waaraan het "Gottgewollte" "Leitbild Dienen und Führen" is... opgehangen. Op basis van dit denksysteem zou God de stamapostel de vrije hand laten, zodat Hij ondertussen de handen vrij heeft om onze toekomstige woningen op tijd af te hebben - naar Jesaja 65 en Openbaring 21, in de nieuwe hemel, en daarnaast (voor sommigen doch naar alle waarschijnlijkheid hooggeplaatsten) misschien nog wel een vakantiehuisje op de nieuwe aarde. Nu ben ik mij er echter van bewust dat hierin al een zeker cynisme doorklinkt. Daarom wil ik in dit bericht de toonzetting veranderen want gelukkig bestaat deze geloofsgemeenschap niet alleen uit leidinggevenden.

Verreweg de meesten zouden op deze manier het vierkante wiel niet opnieuw hebben uitgevonden!

Spijtig genoeg veroorzaakten leidinggevenden in de jaren '50 een nieuwe crisissituatie. Ook toen al werd tegenspraak "niet op prijs gesteld". De hele zaak escaleerde en -nogmaals- zo'n 40.000 gemeenteleden verlieten daarop deze (internationale) kerk. Omdat men in hogere kringen binnen het "ambtslichaam" het debacle al had zien aankomen (!), zoals het aan het beloop van de verdere gebeurtenissen eenvoudig valt af te leiden, werd er snel een draai aan gegeven. Zie het redactionele bericht op "Do 06 Okt 2011, 09:41" in de thread "Brood des Levens" 1 augustus 1960. Stamapostel Bischoff overleed in de avonduren van 6 juli 1960 en hierna was binnen 24 uur het hele "rampenplan" al uitgewerkt en akkoordbevonden, gezien daarbij de handtekeningen op 7 juli 1960 van bijna alle apostelen. Op diens "godsonmogelijke" overlijden was dus wel degelijk geanticipeerd. Maar zó werd het naar buiten toe pertinent níet -in waarheid- gecommuniceerd. Integendeel; men liet het voorkomen dat de zozeer met de stamapostel verbonden apostelen zo ongeveer de laatsten waren geweest, die aan diens omstreden Boodschap ooit zouden hebben willen twijfelen. Toen het eigen straatje keurig netjes was schoongeveegd, mocht iedereen het ontgelden die er anders over dacht...

Sindsdien werden alle vragen dienaangaande gepareerd met "waardevolle woorden" van achtereenvolgens de stamapostelen Walter Schmidt, Ernst Streckeisen, Hans Urwyler, Richard Fehr en Wilhelm Leber. Zij spraken in hun hoedanigheid van rechterhand van God, zodat de wereldbevolking in het algemeen en nieuw-apostolische gelovigen in het bijzonder het -in termen van de Rijdende Rechter- daarmee moesten doen. Punt uit.

(...) En dan wordt het dinsdag 9 juli 2013. Herder in ruste Manfred Steinwaller vertelt in de "Gesprächskreis Bottrop" dat hij voor zichzelf graag een lijst wil maken met de namen van alle broeders en zusters, die in de afgelopen 10 jaar aan de regelmatige ontmoetingen tussen gemeenteleden van de NAK en VAG hebben deelgenomen. Dat moeten er beslist velen zijn geweest. Aangezien op 10 september aanstaande "de opziener" wordt verwacht, is dit misschien iets wat deze zal aanspreken. In de loop van de avond komt er ook een oudere nieuw-apostolische geloofsbroeder aan het woord, die dan nog niet afweet van een telefoongesprek op maandag 8 juli jl. tussen een andere gespreksdeelnemer en stamapostel in ruste Wilhelm Leber, en wat laatstgenoemde alvast wel kwijt wilde over het toekomstbeleid ter zake van de internationale NAK-kerkleiding. De op 13 mei jl. gepubliceerde "Stellungnahme" van stamapostel Leber heeft deze oudere broeder namelijk hevig verontrust. Bijna wanhopig zette hij uiteen dat in de gemeenten er nog zowat niemand fatsoenlijk over is geïnformeerd en dat er nog altijd geen woord terug is genomen van de stelselmatig beledigende teksten door de jaren heen aan het adres van geëxommuniceerden. "Dit kan toch zo niet! Waarom moet dit zo?", zo sprak hij geëmotioneerd.

Heus, als je daar dan bij zit, in een vergaderruimte met in het midden een aantal tafels en daaromheen alle aanwezigen, en het betreft om precies te zijn psychisch letsel, nota bene in de hand gewerkt door "hogere dienaren", gaat er heel wat in je om. Psychisch letsel, wat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" in de geschriften amper een naam mocht hebben en in feite nóg altijd bijna niet. Ik vind zoiets heel erg. Decennia gingen er na de jaren '50 en '60 voorbij; iedereen schreef bij wijze van spreken "De Goede Herder" of zond een geloofservaring in voor de rubriek "Onze doorlevingen", en ondertussen had vrijwel niemand oog voor duizenden gewonden die er waren gevallen. Over hun lot werd er gezwegen; op gezag van de "hogere dienaren". Daarom; toen apostel Peter Klene op "21 februari 2010" aankwam met het voorstel om voor de zoveelste keer maar weer collectief het zwijgen te betrachten, wisten ingewijden op slag genoeg. Doch raar maar waar; hij krijgt het nog voor elkaar ook! En daarmee hebben we meteen het ongelofelijke venijn van het nieuw-apostolische kastestelsel te pakken. Kennelijk zijn nog steeds velen in staat dieper onder de indruk te geraken van kerkelijke ambtsdragers naarmate dezen op de "ambtslader" een hogere positie hebben.

Nu echter "de Boodschap van stamapostel Bischoff" min of meer van de baan is omdat ook de catechismus (met terugwerkende kracht) voorschrijft dat de nieuw-apostolische geloofsleer een Bijbelse grondslag moet hebben, mag men zich trouwens wel eens afvragen of er wel een Bijbelse grondslag bestaat voor het ambtslichaam, de ambtsladder en voor meer van dat soort van heilige huisjes "in der Neuapostolischen Kirche".

Je kunt als individuele gelovige wel alles voor zoete koek willen aannemen, maar wij hebben ons verstand niet gekregen om er vervolgens niets mee te doen. Net zo min als je niet boos zou mogen worden omdat stamapostel Leber ertoe opriep geen ongenoegen en ontevredenheid te laten opkomen. Met het vermogen om eventueel boos te worden heeft God ons naar Zijn evenbeeld geschapen! En goddank kunnen wij twijfelen als er nog verkeer aankomt wanneer wij een straat willen oversteken. Wie gezonde mensen onklaar maakt omdat het "nach dem neuapostolischen glaubensverständis" onbetamelijk is om geen onbegrensd vertrouwen te hebben in "hogere dienaren", om maar eens een zijstraat te noemen, vormt domweg een gevaar voor de samenleving. Het wordt de hoogste tijd om hiervan nog in 2013 collectief doordrongen te zijn.

[wordt vervolgd]


Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Stamapostel Bischoff overleed in de avonduren van 6 juli 1960 en hierna was binnen 24 uur het hele "rampenplan" al uitgewerkt en akkoordbevonden, gezien daarbij de handtekeningen op 7 juli 1960 van bijna alle apostelen. Op diens "godsonmogelijke" overlijden was dus wel degelijk geanticipeerd. Maar zó werd het naar buiten toe pertinent níet -in waarheid- gecommuniceerd. Integendeel; men liet het voorkomen dat de zozeer met de stamapostel verbonden apostelen zo ongeveer de laatsten waren geweest, die aan diens omstreden Boodschap ooit zouden hebben willen twijfelen. Toen het eigen straatje keurig netjes was schoongeveegd, mocht iedereen het ontgelden die er anders over dacht...

(...)

@all

Koningin Beatrix drukte zich al eens ondubbelzinnig uit, toen het erom ging hoe de zaken naar buiten toe vaak worden verdraaid: "De leugen regeert!" En waar overkomt mij dit dan daarna? Jawel, in "het werk Gods"!

Maar nee, geen enkel excuus tot op heden aan alle slachtoffers. Integendeel: een oproep aan hen om vergiffenis te schenken! (...) Wat ben je dan met elkaar een stelletje botteriken om zoiets onweersproken te laten.

Wat er bij dit verzoeningsproces moet gebeuren is allereerst dat men in de Nieuw-Apostolische Kerk zichzelf verzoent met het besef dat onloochenbare feiten weliswaar verdoezeld kunnen worden doch níet betwist.

Indien men geloofwaardigheid wil herwinnen, zal eerst het collectieve bewustzijn moeten ontluiken dat de Nieuw-Apostolische Kerk leegliep doordat menigeen het geloof door leugens (!) uit handen werd geslagen...

[wordt vervolgd]


Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Indien men geloofwaardigheid wil herwinnen, zal eerst het collectieve bewustzijn moeten ontluiken dat de Nieuw-Apostolische Kerk leegliep doordat menigeen het geloof door leugens (!) uit handen werd geslagen...

(...)

@all

Zoiets gebeurt bepaald niet alleen maar "in de wereld om ons heen". Nooit gehoord van een nep-Raad van Toezicht? Nooit van recente intimidatiepraktijken, zoals door het op pad sturen van een deurwaarder om op een zondag (!) de familie Rohn de stuipen op het lijf te jagen? Nooit van het door een districtsapostel aanvankelijk verzwegen verlies van 10 miljoen euro? Nooit van excommunicaties om niks? Echt niet? Welnu, dan is minstens de helft van de waarheid u nog altijd niet verteld. Of bent u in de volle waarheid helemaal niet geïnteresseerd? Wacht u alleen maar af totdat de stamapostel ooit een seintje geeft dat het einddoel is bereikt?

Let wel: elke halve waarheid is een héle leugen.

In de Nieuw-Apostolische Kerk hebben "zegenaars" doorgaans liefst dat gelovigen zich in volledige overgave onderweg wanen, richting "het heerlijke einddoel", terwijl er van "de tienden" overal feest wordt gevierd...

Groet,
BakEenEi

[Jabob65]

@BEE, wat kun je verwachten van mensen die op zondagmorgen naar de kerk gaan en vervolgens twee uur naar een TV scherm gaan zitten kijken, en luisteren hoe ene Brinkmann met de borst vooruit een ego show opvoert van hier tot Tokio.

Nee, zolang volwassen mensen zo willoos zijn, en zo zonder rede zijn, kun je het wel vergeten.

[willempower]

@ jabob65

Ik had een gesprek met een Nakker uit veendam die op bezoek was bij me en kaartte een aantal dingen aan , en het is gewoon zo het interesseerde ze geen donder wat die Brinkmann doet , in Veendam beleven ze hun geloof op hun eigen wijze , niks te maken met wat er verder gebeurt , hij doet maar en niet hun wereld .
Was overigens een goed en open gesprek en krijgt een vervolg en ik kom er op terug .

Daarbij blijft er nog mijn vraag , hoeveel geld Brinkmann als advieskosten in eigen zak stopte , maar zou me niet verbazen van deze crimineel er zelf een miljoen van in eigen zak stopte .

[Jabob65]

@WP, ik hoor soortgelijke berichten, en niet alleen uit de gemeenschap Veendam, de afstand tussen de kerkleiding en de plaatselijke gemeenten is erg groot, neemt niet weg dat de goegemeente toch twee diensten achter elkaar naar een TV scherm zit te gluren, terwijl ze ook een propere dienst zouden kunnen houden.

Dus in die zin denk ik wel dat de kerkleiding vrij spel heeft voor wat betreft financiën en dergelijke.

[willempower]

@jabob65

Ze vergeten en ding , worden ze te zelfstandig / opstandig dan verpatst Brinkmann hun kerkie zo , en gooit het geld in de gokkast .

[Jabob65]

Ja, men zal niet graag oppositie voeren, in ieder geval niet opzichtig.

Maar toch is het een vreemd volkje, 'normale' mensen, waaronder christenen, gaan bv ook naar Westerbork, en dan kijken ze rond, nemen bepaalde informatie tot zich en ze zullen onder de indruk zijn van hetgeen ze zien en horen..

Apostolischen daarentegen doen van alles, ze houden hele verhalen, ze gaan bidden maar ook gaan ze bv zingen of muziek maken.

Eigenlijk toch best wel bizar.

Hetzelfde zie je op begraafplaatsen, in feite is het brutaal en onfatsoenlijk want dit gedrag zal bij veel mensen niet getolereerd worden maar die arme dode mensen kunnen er gewoon niks doen!

Bij diensten voor ontslapenen zie je het ook, men bidt ongevraagd voor overleden mensen maar wie zegt dat die mensen daar op zitten te wachten? Je zult maar hervormd, islamitisch of katholiek zijn, je bent al dood en dan zul je het ook nog meemaken dat bepaalde mensen je zo maar met jou lopen te bemoeien.