Re: Moat ik soms op myn broer passe?
Geplaatst: ma 25 jun 2012, 11:30
[Bijgewerkt: 21.15 uur]
@all
In een back-up kwam ik zojuist het onderstaande bericht tegen uit 2007, vandaag exact vijf jaar geleden, bij NAK-Observer. Ook toen kwam de "verzuiling" al heel nadrukkelijk ter sprake:
Groet,
BakEenEi
P.S. Misschien voegt de volgende quote hier nog iets toe:
Op de weblog van Gerrit Sepers (Maimonides) schreef ik op 20 augustus 2005 onder meer "Mijn zorg is dat het goed komt met de levende have" want ook toen viel het al op dat de nieuw-apostolische kerkleiding aan het "mechaniseren" was geslagen. In feite werd er in toenemende mate gespeeld met macht en gesold met mensen. Wie liever de andere kant op keek, zag waarschijnlijk niets bijzonders. Toch waren de ontwikkelingen verontrustend en dat bleven ze ook. Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk niet "gehoorzaam" is aan de "zegenaars", wordt door ze genegeerd. Kinderen die vragen, worden overgeslagen. Hun god wil niks van doen hebben met zielen die zich zorgen over maken de hoofdzaken in de kerk. Die hebben de zwijgzaamheid te betrachten, en daarmee basta. Zo worden de onderworpenen aan het gezag van de nieuw-apostolische "boden van Jezus", in wie dezen volgens stamapostel Leber een onbegrensd vertrouwen MOETEN hebben, op afstand bestuurd en wordt dat gezag door willoos gemaakte (!) "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" op volstrekt meedogenloze wijze gehandhaafd.
Ondanks dat wij het hierover nu al jaren hebben, schijnt iedereen die het rechtstreeks aangaat te willen afwachten totdat alles "in het naschouwen" duidelijk zal zijn...

@all
In een back-up kwam ik zojuist het onderstaande bericht tegen uit 2007, vandaag exact vijf jaar geleden, bij NAK-Observer. Ook toen kwam de "verzuiling" al heel nadrukkelijk ter sprake:
Bron: NAK-Observer
Groet,
BakEenEi
P.S. Misschien voegt de volgende quote hier nog iets toe:
N.B.BakEenEi schreef:(...)
Nadat ik noodgedwongen (!) mijn lidmaatschap had opgezegd, schreef ik aan één van de bestuursleden die ik persoonlijk goed ken nog het volgende:
Op het bovenstaande schrijven kreeg ik geen antwoord. De karavaan trok verder. Zonder mij. Ik was nog wel in leven, maar nu had ik mij "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" afgewend van "het levende altaar". Ik wilde de dingen zeker beter weten dan mijn "zegenaars". Wie zich zo weerbarstig opstelt, kan niet worden geholpen... Ik had tot het einde moeten volharden - maar waarin eigenlijk?
- Ten afscheid
Door middel van dit schrijven wil ik verduidelijken hoe het komt dat er voor mij geen andere keuze overbleef dan het lidmaatschap van onze kerk op te zeggen. Onze D.Ap. gaf in diens reactie op mijn laatste e-mail aan jou (02/05/2007 11:46) aan mijn verzoek te eerbiedigen.
Van een aantal zaken in onze kerk heb ik door de jaren heen een enorme afkeer gekregen. Wat daarbij de kroon spant is nonchalance van ambtsdragers die zichzelf hogere dienaren noemen. Nonchalance met name welke zich uit in het weglopen voor verantwoordelijkheden.
Ik ben ervan overtuigd geraakt dat de Stamapostel en de gezamenlijke Districtsapostelen handelen in strijd met het Tweede Gebod door in Vragen en Antwoorden te stellen dat de Nieuw-Apostolische Kerk dient te worden beschouwd als het opnieuw opgerichte verlossingswerk van de Heer, en dat diezelfde kerk wordt geregeerd door de Heilige Geest. Zie vraag 167 van de Nederlandse uitgave 1993.
Met dit uitgangspunt is er boven Gods akkerwerk een kunsthemel met kunstlicht aangebracht.
Op deze wijze is de nieuw-apostolische geloofsleer tot een nieuw “gouden kalf” gemaakt. Gelovigen wordt voorgehouden dat de Heilige Geest een religieuze organisatie zou kunnen bezielen, terwijl ambtsdragers worden geacht, zulks op straffe van uitsluiting, zich geheel en al aan zgn. Lehraussagen te conformeren. Hiermee worden schapen Zijner weide te grazen genomen. Bestuurders wijzen de verantwoordelijkheid af voor hun aandeel in de gestichte verwarring en zij laten slachtoffers met (blijvend) geestelijk letsel goeddeels aan hun lot over.
Dit is de kern van mijn bezwaar tegen de handelwijze van verantwoordelijken in onze kerk. Het valt mij op dat hogere dienaren, wanneer het er soms om spant, geregeld ervoor kiezen de verantwoordelijkheid voor hun handelen af te wentelen op onschuldige (goed)gelovigen. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan de verklaring t.a.v. de Boodschap van St.Ap. Bischoff, of recentelijk aan de verklaring van Ap. Krause in de kwestie Hamburg-Blankenese. Zie mijn e-mail 01/05/2007 22:13.
Het valt mij steeds meer op hoezeer er zich in onze kerk omstandigheden aftekenen van polarisatie, disharmonie en desintegratie. Anders gezegd, er ontstaat verdeeldheid doordat de overigens gedurig veranderende geloofsleer steeds meer dwingend wordt opgelegd; er ontstaat ongenoegen doordat er steeds minder ruimte is voor ieders spontane inbreng; en er ontstaat ontevredenheid doordat de kerkleiding zich het lot van “zwerfkinderen” niet aantrekt. Met zwerfkinderen bedoel ik kinderen Gods die het aldus aangemeten keurslijf niet paste...
Bij de aankondiging van de Leidraad Dienen en leiding geven raakte ik, zoals je weet, destijds volkomen in de war. Ik zag er geen waarborg in voor betere zielzorg, doch veeleer een poging van het internationale kerkbestuur om af te komen van het imago van een sekte. Toen die Leidraad later verscheen, bleek er niets in te staan over wat zielzorg feitelijk omvat. In datzelfde licht zie ik de op handen zijnde catechismus. Niet dat er iets tegen zou zijn op het afwerpen van dat vervelende imago, doch moet de theorie prevaleren boven de praktijk?
Ergens schreef ik: “Men heeft niet in de gaten dat wie met Zijn woord aan de haal gaat, terstond wordt verblind voor Zijn waarheid.” (...) Zie evt. http://www.nakobserver.nl/phpbb2/viewto ... ight=#8703. Ik zou willen dat hogere dienaren zich rekenschap geven van de nagalm die hun handelen meebrengt, en dan speciaal voor hen die -tegen de geloofsleer in- niet anders kunnen dan afzien van een “onbegrensd vertrouwen” in ambtsdragers van de Nieuw-Apostolische Kerk.
Amersfoort, 4 mei 2007
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 25 Jan 2011, 16:33" in de thread "Een gezonde dosis respect voor wie God zendt... "
Op de weblog van Gerrit Sepers (Maimonides) schreef ik op 20 augustus 2005 onder meer "Mijn zorg is dat het goed komt met de levende have" want ook toen viel het al op dat de nieuw-apostolische kerkleiding aan het "mechaniseren" was geslagen. In feite werd er in toenemende mate gespeeld met macht en gesold met mensen. Wie liever de andere kant op keek, zag waarschijnlijk niets bijzonders. Toch waren de ontwikkelingen verontrustend en dat bleven ze ook. Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk niet "gehoorzaam" is aan de "zegenaars", wordt door ze genegeerd. Kinderen die vragen, worden overgeslagen. Hun god wil niks van doen hebben met zielen die zich zorgen over maken de hoofdzaken in de kerk. Die hebben de zwijgzaamheid te betrachten, en daarmee basta. Zo worden de onderworpenen aan het gezag van de nieuw-apostolische "boden van Jezus", in wie dezen volgens stamapostel Leber een onbegrensd vertrouwen MOETEN hebben, op afstand bestuurd en wordt dat gezag door willoos gemaakte (!) "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" op volstrekt meedogenloze wijze gehandhaafd.
Ondanks dat wij het hierover nu al jaren hebben, schijnt iedereen die het rechtstreeks aangaat te willen afwachten totdat alles "in het naschouwen" duidelijk zal zijn...
Bron: NAK-Observer
