@all
Gisteravond herinnerde bij Glaubenskultur een lezer aan een interview in 2006 met stamapostel Leber, waarvan destijds het verslag als Premium-Artikel (dus voor abonnementhouders) beschikbaar kwam. Voor mij was juist dít interview cruciaal voor de latere onverwachte ommekeer in mijn geloofsbeleving in de Nieuw-Apostolische Kerk. In een andere thread ben ik op de betekenis van dat interview al kort ingegaan. Zie evt. mijn bericht op
"ma 07 maart 2011, 23:38". Omdat het belangrijk is voor wie nu als "ambtsdragers en gemeenteverantwoordelijken" worden uitgenodigd voor werkcolleges, zoals die zijn
aangekondigd met het oog op de catechismus welke aanvankelijk al in 2008 had moeten verschijnen (het wordt nu 2013), wil ik er nog iets over kwijt... Dat heeft van doen met
de kern van het Evangelie en met de geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding.
Hopelijk hoeft er geen misverstand over te bestaan waarom "wij" nieuw-apostolisch wilden zijn - en het ook wilden blijven. Toen ik in 2007 de kerk had verlaten (en reken maar dat je dan beslist niet alleen maar "gewoontegetrouw" naar buiten loopt zonder op enig moment terug te keren), begreep ik pas goed wáár het voor mij in het geloof exact om ging.
Het ging mij erom in de "gemeenschap" te mogen worden aangeraakt door de liefde van God en de werkzaamheid van Zijn Heilige Geest te mogen ervaren! Uitgerekend in dit opzicht werd voor mij alles (!) overruled door tegenstrijdigheden bij de opkomst van een bijgewerkte doch voor mij meer en meer bevreemdende nieuw-apostolische geloofsleer. Om het in nieuw-apostolisch idioom uit te drukken: het ontnam bij mij de vreugde. Dit echter was géén illusie want de kerkleiding zelf gaf er door de verwarring (!) die zij stichtte alle aanleiding toe.
Wát ik er ook over vroeg en hoe ik mijn bezorgdheid erover ook uitsprak; níemand gaf een zinnig antwoord! Dáárom wist ik het vorige week direct heel zeker: het is klinkklare onzin wat die stamapostel Leber er nú weer uitkraamt met zijn laatdunkende bewoordingen aan het adres van lezers op het Internet - en dan bedoel ik uiteraard diens schrijven d.d. 01-03-2011 onder het misleidende opschrift
"Was tun, wenn man Lehraussagen nicht versteht?":
BakEenEi schreef:(...)
- (...)
Geschwister können sich bekanntlich jederzeit an ihre Amtsträger wenden, das sind in erster Linie die Priester in der Gemeinde und der Vorsteher, in zweiter Linie auch die zuständigen Bezirksämter. Des Weiteren steht auch der jeweilige Bezirksapostel zur Verfügung, der an die ihm zur Seite stehenden Apostel und Bischöfe delegieren kann.
Gerade für Amtsträger steht der Weg zu ihrem Bezirksapostel immer offen.
(...)
Wie deze "raad" ter harte neemt (zoals het in de Nieuw-Apostolische Kerk van allen die het aangaat wordt verwacht, indien de "eerste knecht van God" een richtlijn uitvaardigt - of in dit geval: herbevestigt), belandt echter in een soort van
carrousel want serieuze inhoudelijke bevredigende antwoorden zullen uitblijven; wát je ook doet en met wíe je ook spreekt. In feite komt het er op neer dat nu al zeker 10 jaar lang niemand tot in de finesses kan uitleggen wat de nieuw-apostolische geloofsleer precies behelst.
(...)
Bron: BakEenEi op
"ma 07 maart 2011, 15:59"
Het komt er dus op neer dat nú al "ambtsdragers en gemeenteverantwoordelijken" (die nog door de kerkleiding worden uitgenodigd voor "werkcolleges" over dit onderwerp) vanuit de "gemeenschap" de vragen mogen beantwoorden waarop de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zelve tot op heden steevast het antwoord schuldig bleven! Als vragensteller beland je op die manier in de spreekwoordelijke
carrousel die -wat ikzelf in dit verband al bij herhaling "wettig en overtuigend' heb moeten ervaren- pertinent zal blijven steken op het niveau van districtsvoorgangers en allen (!) daarboven. Niemand geeft -voor mensen met een zwemdiploma zoals ik- dan een begrijpelijk antwoord. Niemand!! Met diens opmerking
"Geschwister können sich bekanntlich jederzeit an ihre Amtsträger wenden, das sind in erster Linie die Priester in der Gemeinde und der Vorsteher" spant stamapostel Leber de betrokkenen dus voor een karretje dat hijzelf niet eens kan trekken...
Wat ik nu hiermee wil zeggen is daarom dat het onderhand voor ons allen duidelijk mag zijn dat het internationale kerkbestuur zich aan dit hele project rond de catechismus lelijk heeft vertild.
Natúúrlijk neem ik het broeders en zusters, die in de tussentijd wel wat beters te doen hadden dan sommigen die net als ik uit pure verontrusting -angstvallig- via het Internet in de gaten hielden wat er bij de kerkleiding gaande was, niet kwalijk dat zij pas nú doorkrijgen hoe overmoedig hun "wegbereiders" zijn geworden. Ook voor mij was dit wel het laatste wat ik had verwacht dat er in de Nieuw-Apostolische Kerk kon gebeuren. Helaas liggen de onloochenbare feiten ten aanzien van
de níet-integere bedrijfscultuur bij de Nieuw-Apostolische Kerk thans op straat! Daar komt in Nederland tot overmaat van ramp nog bíj, dat er door onbehoorlijk bestuur enorme financiële problemen zijn ontstaan. Doch ook wat dat betreft zwijgt men in alle talen. Ook deze ellende hield ik niet voor mogelijk - totdat ik mijn eigen ogen wel móest geloven!
Hoe overleef je nu zoiets?!
Dat overleef je door
de kern van het Evangelie overeind te houden, en de rest te laten voor wat het is, namelijk: vruchten van ongeremde verregaande kortzichtigheid.
De moeilijkheid zit hem in het dilemma dat de kerkleiding nu wegloopt voor de waarheid die zijzelf in het leven heeft geroepen, aangaande de geloofsleer alsook in zakelijk opzicht met betrekking tot het veroorzaakte financiële debacle. Wat het eerste betreft zijn er door de kerkleiding zelf de nodige vragen opgeroepen die anderen (!) nu zouden dienen te beantwoorden, en wat in Nederland de misère rond Eimersstaete betreft verwijst men naar de rechterlijke macht die eerst het laatste woord zou hebben moeten kunnen krijgen. Zo'n evident ontwijkende houding levert echter al op zichzelf het bewijs op voor
onbehoorlijk bestuur. Het zou fijn zijn als alle belanghebbenden (!) zich dat eens gaan realiseren...
Groet,
BakEenEi