@all
In het boek Openbaring van Johannes staat een tekst die wij allen kennen:
- [14] Schrijf aan de engel van de gemeente in Laodicea: “Dit zegt Amen, de trouwe en betrouwbare getuige, het begin van Gods schepping:
[15] Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! [16] Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal ik u uitspuwen. [17] U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid, blind en naakt. [18] Daarom raad ik u aan: koop van mij goud dat in het vuur gelouterd is, en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien. [19] Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik. Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt. [20] Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij.
Uit: Openbaring 3 (NBV)
Onze eerste reactie bij het lezen van deze tekst kan zijn: o ja, bekend... dat handelt over degenen die lauw geworden zijn. Ook in Matteüs komt een tekst voor die wij allen kennen:
- [34] Dan zal de koning tegen de groep rechts van zich zeggen: “Jullie zijn door mijn Vader gezegend, kom en neem deel aan het koninkrijk dat al sinds de grondvesting van de wereld voor jullie bestemd is. [35] Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, [36] ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.”
Uit: Matteüs 25 (NBV)
Hier kan de reactie zijn: o ja, dat waren wij destijds!
Nu eindigt dit hoofdstuk 25 van Matteüs echter niet met vers 36. Na vers 36 gaat het namelijk verder, en wel als volgt:
- [37] Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? [38] Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? [39] Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” [40] En de koning zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” [41] Daarop zal hij ook de groep aan zijn linkerzijde toespreken: “Jullie zijn vervloekt, verdwijn uit mijn ogen naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen. [42] Want ik had honger en jullie gaven mij niet te eten, ik had dorst en jullie gaven me niet te drinken. [43] Ik was een vreemdeling en jullie namen mij niet op, ik was naakt en jullie kleedden mij niet. Ik was ziek en zat in de gevangenis en jullie bezochten mij niet.”
Wat nu? Dat eerste gedeelte was toch op onszelf van toepassing?! Dat handelde er toch over dat wij, ja wij (!) "de getrouwen" zijn van Koning Jezus? Wij waren toch degenen die bleven toen de alleengaanden vertrokken? Wij zeiden nog:
"Dag alleen-gaanden; de deur staat hier altijd open, hoor!" (...) Hoe komt die Koning Jezus er in godsnaam bij dat Hij ziek was en in de gevangenis zat en dat wij Hem niet bezochten? Hebben wij daar toen wel bericht over ontvangen? Dan kun je zoiets toch ook niet weten?! Wij waren gewoon te vinden waar onze zegenaars ons onze plaatsen hadden aangewezen: bij de deur. Als er iemand binnenkwam, begroetten wij zo iemand, en als er iemand wegging, dan zeiden wij gedag. En als er wat speelde, als er bij sommigen ongenoegen of ontevredenheid was opgekomen (wat trouwens niet de bedoeling was); dan wisten zij dat zij daarmee altijd terecht konden bij de zegenaars. Wij hadden ook een zogenaamde "Leidraad dienen en leiding geven". Daar stond zelfs in dat je je "vol vertrouwen" kunt wenden tot een "hogere verantwoordelijke leidinggevende". Dus, wat ons nu kennelijk wordt verweten door die Koning Jezus; dat kan niet kloppen... Onbegrijpelijk dat zo iemand opeens helemaal abuis kan zijn.
- [44] Dan zullen ook zij antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien of dorstig, als vreemdeling of naakt, ziek of in de gevangenis, en hebben wij niet voor u gezorgd?” [45] En hij zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie voor een van deze onaanzienlijken niet gedaan hebben, hebben jullie ook voor mij niet gedaan.” [46] Hun staat een eeuwige bestraffing te wachten, de rechtvaardigen daarentegen het eeuwige leven.’
Het moet niet gekker worden: zoiets herinner je je toch wel, als je bij iemand op bezoek bent geweest in een gevangenis?! Zulke goede werken - die vergeet je toch niet? Ik wend mij maar tot een "hogere verantwoordelijke leidinggevende"!
(...)
Sta nu alsjeblieft eens even stil.
Groet,
BakEenEi
