Wij waren erbij...
toen het in de gemeenschap
werd gezegd
dat de apostel 'zorg' had over
de offerbereidheid
of er nog wel dienaren zouden zijn
de groei
de opkomst
de wereld om ons heen
de jeugd
de voorbede
de erkenning
de arbeid
en de gevaren die ons omringen
Daarom moesten wij
bidden, werken en offeren
en dat deden wij
maar wat deed hijzelf
de hele tijd
voor de Balkenendenorm
Beste Bakeenei,
Zoals wel meer van Uw bijdragen alhier raakte ook deze mij...
Mijn complimenten voor Uw volharding en serieuze inzet op en voor dit forum.
Hedenochtend werd aan het eind van een overigens zéér slecht bezochte eredienst in mijn nak-gemeente een brief van de apostel De Bruin voorgelezen.
Het was een soort kerstwens/jaarafsluitingsbrief.
Mede namens apostel Klene en opziener Kamstra aan de gemeenschappen verstuurd.
Mij viel de zinsnede op waarin de apostel schrijft dat dit jaar niet alle wensen zijn vervuld (of woorden van gelijke strekking).
Ook dat de gebrachte offers zeker gezegend zullen worden. Alhoewel ik hierin zelf sterk geloof vond ik het in het licht van de huidige gebeurtenissen toch wel wat bevreemdend om hierover te spreken.
Automatisch schoten mijn gedachten onmiddellijk naar dit forum.
Ook moest ik denken aan de broeders en zusters in Roden die al zo lang wachten op een eigen kerkje en zich al decennia lang behelpen met een (overigens alleraardigst) duivenhok. Er word best veel geofferd daar (weet ik uit betrouwbare bron) en zij hadden een slechts ene wens...
De dienst ging over de hoop.
Natuurlijk vooral over de ultieme apostolische hoop, de hoop op de wederkomst.
Gelukkig wist in mijn plaatselijke gemeente de priester die voorging, dit in de NAK zo uitgemolken thema, magnifiek voor het voetlicht te brengen.
Een geweldige priester die eigenlijk herder, oudste of apostel zou kunnen zijn omdat wat hij zegt vanaf het altaar zo je ziel inglijdt.
Maar helaas begint het er steeds meer op te lijken dat voor de zogenaamde hogere leidinggevende ambten andere eigenschappen nodig zijn....
basis schreef:Beste Bakeenei,
Zoals wel meer van Uw bijdragen alhier raakte ook deze mij...
(...)
Ook dat de gebrachte offers zeker gezegend zullen worden. Alhoewel ik hierin zelf sterk geloof vond ik het in het licht van de huidige gebeurtenissen toch wel wat bevreemdend om hierover te spreken.
Automatisch schoten mijn gedachten onmiddellijk naar dit forum.
Ook moest ik denken aan de broeders en zusters in Roden die al zo lang wachten op een eigen kerkje en zich al decennia lang behelpen met een (overigens alleraardigst) duivenhok. Er word best veel geofferd daar (weet ik uit betrouwbare bron) en zij hadden een slechts ene wens...
De dienst ging over de hoop.
Natuurlijk vooral over de ultieme apostolische hoop, de hoop op de wederkomst.
Gelukkig wist in mijn plaatselijke gemeente de priester die voorging, dit in de NAK zo uitgemolken thema, magnifiek voor het voetlicht te brengen.
Een geweldige priester die eigenlijk herder, oudste of apostel zou kunnen zijn omdat wat hij zegt vanaf het altaar zo je ziel inglijdt.
Maar helaas begint het er steeds meer op te lijken dat voor de zogenaamde hogere leidinggevende ambten andere eigenschappen nodig zijn....
@basis
Dank voor uw reactie waarvan de inhoud nu juist ook mij raakte want ik herken de gevoelens die u beschrijft. Als er stof opwaait, zoals de laatste tijd ook op dit forum, ligt dat namelijk zelden of nooit aan wat er gebeurt in de plaatselijke kerkgemeenten. Vrijwel altijd hangt de misère samen met zaken die er ontsporen bij de kerkleiding. Het probleem daarbij is echter telkens opnieuw dat "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zoals de "Leidraad dienen en leiding geven" dezen aanduidt, zich door broeders en zusters in de gemeenschap niet laten aanspreken op de bestuurlijke verantwoordelijkheden die men zelf nadrukkelijk heeft aanvaard. In de praktijk laat men het er pijnlijk op aankomen totdat de rechterlijke macht in voorkomende gevallen een oordeel velt. In zulke situaties wordt heel even het topje van de spreekwoordelijke ijsberg zichtbaar. Tegenover 10 rechtzaken staan volgens mij wel 1.000 soortgelijke kwesties (waarbij het in de praktijk lang niet altijd om geld gaat) die níet door een rechter worden behandeld. Menig "slachtoffer" verlaat de gemeenschap ondertussen door "een achterdeur" want hoe kun je het nu opnemen tegenover een overmacht aan "hogere dienaren"? Doordat ik ongewild (!) bekend ben met zulke misstanden, twijfelde ik er geen moment aan dat er heel veel mis zou zijn met de inhoud van de brief van o.a. apostel Peter Klene met dagtekening 21 februari 2010, toen deze mij enkele maanden geleden onder ogen kwam. Bij nadere beschouwing is de inhoud van dit schrijven voor de afzenders ervan ronduit beschamend en het zou mij zelfs niet verbazen als het document voor betrokkenen nog rechtsgevolgen krijgt!
Wat nog de gemeenschap Roden betreft... Men had al een nieuwe kerk zullen krijgen voordat destijds de kerk in Hoorn werd gebouwd, zo herinner ik mij! Heel triest dat het anders heeft uitgepakt.
Gisteren, aan het eind van de NAK-dienst in mijn woonplaats (met slechts 27 aanwezigen daar waar er zo'n 15 jaar geleden op zondagochtend nog gemiddeld 70 waren) zongen we met elkaar:
"Heer U zij dank, Gij zijt tot mij gekomen, ik ben Goddank de eeuw'ge dood ontkomen.
Slechts leven schenkt Gij , schenkt Gij Jezus mij,
slechts leven
slechts leven!"
"U zij de dank! Al toef ik nog op aarde, 'k geniet Uw vrede Heer zo hoog van waarde.
Verkwikking schenkt Gij, schenkt Gij Jezus mij,
verkwikking
verkwikking!"
Denkend aan de prediking die ochtend en de waardige rondgang was er alle reden om te danken en dit ook luid en blij te zingen.
De dienst die bovendien op de plaatselijke radio was uitgezonden had een blij en getuigend karakter en dit was vooral te danken aan de beide-benen-op-de-grond-manier waarop de verzorger van die ochtend (een priester uit een oud apostolisch nest met HAZEA-achtergrond) zijn ambt invulling geeft.
Natuurlijk lag de lage opkomst aan het slechte weer en straat-en-stoep-omstandigheden en het feit dat de broeders en zusters deze morgen dus ook thuis de eredienst konden volgen. Er is immers altijd wel een reden voor de lage opkomst...
Des avonds was ik weer op mijn weekend-adres op het Groninger Hoogeland en bezocht opnieuw een Vesper in de plaatselijke dorpskerk, uitgaande van de PKN.
De koffie na afloop deed goed en bracht dorpsbewoners en de nieuwe import (ik dus in dit geval) dichter bij elkaar.
De typisch apostolische cultus mis ik echter en dat bemerk ik dan ook telkens weer wanneer ik diensten van andere denominaties bezoek (Rooms-Katholiek, Christelijk-Gereformeerd, PKN, Pinkstergemeente, of de Kapel van de heilige Johannes Apostel en Evangelist te Wildervank).
Onze typische apostolische liederen, de manier van zingen (meerstemmig) en de sobere orde van dienst, de eenvoudige mannen op het altaar, de wijze van avondmaal vieren...dit alles is mij zo dierbaar geworden en is zo totaal anders dan in welke kerk ook.
Ik weet dat velen dit sektarisme zullen noemen maar als ik bij gelegenheid door Hilversum rijd en over de Johan Gerardtsweg kom en daar dan die grote NAK zie staan en ik zie het embleem op de gevel en de letters "apostolische" dan doet dat mij echt iets.
Wellicht sentimenteel maar niet minder wáár!
Overigens moet mij wel van het hart dat ik natuurlijk niet blind ben voor de tekortkomingen binnen de NAK en haar systeem.
Wat er nu met al die onroerende-zaak toestanden/rechtzaken aan de hand is lijkt me niet alleen een kwestie van misplaatst vertrouwen maar vooral ook van te weinig controle en ik hoop nog steeds -tegen beter weten in- dat het allemaal mee zal vallen.
Vreemd vind ik wel dat nog steeds de pers geen enkele poging heeft ondernomen om er op in te springen.
Veel broeders en zusters zullen wel denken (de meeste weten inmiddels wel wat er speelt al is het misschien niet bij iedereen even duidelijk wat er nu precies aan de hand is) "Ach het valt allemaal waarschijnlijk wel mee, de apostel en de oudste spreken er vanaf het altaar immers nog niet over en er staat ook niets in de krant" of: "Ach er staat zoveel op internet"...
Wel hoop ik dat hier op dit forum er een mogelijkheid zal zijn om als er straks meerdere broeders en zusters en wellicht ook gasten bij gaan komen (wat zeker zal gebeuren als de stront werkelijk de ventilator raakt) er voor hen ook ruimte zal zijn!
Dat ze niet hardhollend weer weg zullen vluchten of worden weggejaagd door te felle of ongenuanceerde reacties van diegenen die al veel langer op dit forum actief zijn...
Een te strenge of selectieve moderatie zou voor dit forum echt een gemiste kans zijn.
Open en eerlijk met elkaar discussiëren maar met respect voor elkaars visie en eigenheid.
Ik moet zeggen dat ik hierin een zeer positieve wending heb mogen bespeuren de afgelopen weken. Mijn levenspartner zag echter een volkomen onschuldige bijdrage van hemzelf geweigerd/niet geplaatst...?
