@all
Terugkomend op het document "Santpoort, 21 februari 2010", nog het volgende. Deze vermoedelijke circulaire eindigt met:
Wij waarderen het heel erg dat u allen rond deze kwestie de zwijgzaamheid betracht. Wij weten dat een aantal van u hier helemaal niets van wil weten, anderen zijn echter terecht bezorgd en willen toch enige duidelijkheid. Helaas kunnen wij pas na afloop van de rechtsgang volledige duidelijkheid geven. Tevens willen wij ons voor zover dat vermeden kan worden, niet begeven op het niveau van het openbaar conflict. Deze brief achtte ik echter toch noodzakelijk.
Met vriendelijke groet, mede namens de Opziener, de Oudste en Evangelist,
Uw >>Apostel<<
Toen ikzelf kennis nam van de inhoud van dit schrijven, via de aan dit forum gekoppelde website, wist ik van de hele "kwestie" alleen nog maar (vanaf september jl.) dat er sprake was van serieuze problemen en financiële verliezen na nieuwbouw in Arnhem door leegstand. Vervolgens kwam er informatie op tafel die opvraagbaar is bij de Kamer van Koophandel. Verder gonsde het van de geruchten. Wat er kennelijk aan de hand was had niet onmiddellijk mijn belangstelling want "het slijk der aarde" is voor mij een altijd een bijzaak geweest. Bovendien heb ik altijd gevonden dat zielzorg los staat -en los móet staan- van "facilitaire diensten" die gelovigen daaromheen wensen te organiseren. Eén van mijn principiële bezwaren tegen het bestuurlijke reilen en zeilen in de Nieuw-Apostolische Kerk is dan ook altijd geweest, dat broeders met een geestelijke bediening door diverse "verantwoordelijkheden" soms veel te veel "petten" op hebben. Belangenverstrengeling daarbij werkt nodeloos
ongezonde verhoudingen in de hand. Alleen, als individu met zo'n particuliere mening word je dan in de Nieuw-Apostolische Kerk al bijna geacht je tegen God zelf te verzetten.
"Want alles wat er vanuit het internationale kerkbestuur wordt verordonneerd, komt voort uit de werkzaamheid van de Heilige Geest. Alleen nieuw-apostolische apostelen zijn begiftigd met het vermogen om die werkzaamheid goed te begrijpen." Zij claimen althans daarbij het laatste woord: de nieuw-apostolische geloofsleer geldt voor alle christenen! Wie zo vrij is om met de stamapostel of de apostelen van inzicht te verschillen, kan er in de regel op wachten
"kalt" te worden "
gestellt"; tenminste, daar komt vaak de kritiek op neer van gelovigen voor wie de Nieuw-Apostolische Kerk
door impliciete gedragsvoorschriften "te klein" geworden was. "Dienaren" moeten door degenen die zij zouden dienen op handen worden gedragen, en "hogere dienaren" des te meer! Pas dan kwam je bij hen "in beeld". Pas dan, wanneer het met jouw "verschuldigde eerbied" in orde leek, deed je ertoe. Je hoorde de dienaren niet in verlegenheid te brengen met (hulp)vragen.
Op deze manier ontstond er steeds meer afstand tussen zielen aan de basis van de organisatie en de uitverkorenen aan de top. Zelden wensen "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" volkomen transparant rekenschap af te leggen voor hun doen en laten. Men gaat er namelijk vanuit dat hogere dienaren alleen verantwoording schuldig zijn aan nóg hogere dienaren. Alle anderen hebben maar te geloven en te vertrouwen dat dan voor God alles het daglicht kan velen.
Nu echter verscheen er "van hogerhand" een brief waaruit de bovenstaande quote met het kamerbrede verzoek zwijgzaamheid te betrachten (!), want: "Helaas kunnen wij pas na afloop van de rechtsgang volledige duidelijkheid geven." (...)
Maar is dat wel écht zo?!
"Kan niet" ligt op het kerkhof en "wil niet" ernaast! De brief was gedagtekend 21 februari 2010, zodat de zwijgzaamheid -tot wij er hier kennis van konden nemen- in elk geval nog ruim een halfjaar betrekkelijk heeft standgehouden. Hoewel ik eerst twijfelde aan de echtheid van het document (de inhoud bevreemdde mij), ging ik er later maar vanuit dat het toch een officiële circulaire betrof van de kerkleiding, zij het in dit geval niet direct uitdrukkelijk ook uit naam van de districtsapostel. "Hij kan zich hierin lastig verdedigen", zo betoogt de briefschrijver. Dat bevreemdde mij, en ook het volgende:
"Op sluwe wijze probeert broeder Rohn de rechtsgang te compliceren door zaken met elkaar te verweven en de positie van de Districtsapostel kwetsbaar te maken. Indirect probeert hij zo de zaak van het arbeidsconflict en de kwestie Oostenrijk met elkaar te vermengen. Daarvoor is echter geen grond aanwezig."
Ikzelf zou nu juist menen dat eerder het tegendeel blijkt! Immers, de plannen voor Oostenrijk gaan terug tot minstens 2005. Het daadwerkelijke projectmanagement rond Eimersstaete begint volgens de brief in 2008. De districtsapostel kiest in beide gevallen voor dezelfde persoon om mee samen te werken. In 2008 vraagt hij volgens de circulaire diens aanbetaling terug, wat Oostenrijk betreft. Twee personen met in zakelijk opzicht een dubbele onderlinge relatie kunnen het daarna schijnbaar niet meer met elkaar eens worden. Hier komt nog bij dat de één districtsapostel is en de ander "niets". Wanneer er tot overmaat van ramp rechtshulp aan te pas moet komen kiest zowel de districtsapostel in privé als het kerkbestuur waar hij (naar ik aanneem nog steeds) voorzitter van is dezelfde advocaat.
Over verwevenheid gesproken! De eerste gevoelige klap wordt vervolgens toegebracht door de districtsapostel zelf wanneer deze bij de projectleider (ook) in privé beslag laat leggen. Uit de informatie die ik vorige week daaromtrent kon inwinnen, heb ik begrepen dat deze klap voor het hele nieuw-apostolische gezin van betrokkene extreem hard is aangekomen. In eerste instantie werd hem bovendien de toegang ontzegd tot alle kerkgebouwen. Over verwevenheid gesproken! Over gewetensvolle zielzorg gesproken!!
Over de afloop van de rechtsgang gesproken!!!
Hoe dan ook; toen er via de Kamer van Koophandel enkele feiten en cijfers voorhanden waren gekomen, ben ik maar even gaan zitten rekenen. Al gauw kwam ik op een schade die in de miljoenen liep. Later kwam de informatie er nog bij over de beslagleggingen, waarbij het handelde over een bedrag van nog eens 7 miljoen euro. Er speelt hier dus een kwestie waarbij alle financiële verliezen bij elkaar wel eens zouden kunnen oplopen tot zo'n 10 miljoen euro. Hoezo, zo vroeg ik mij dus met stijgende verbazing hardop af, meent de kerkleiding dan desondanks te moeten oproepen tot welhaast ieders engelengeduld, omdat "wij" pas na afloop van de rechtsgang volledige duidelijkheid "kunnen" geven?!
Kunnen geven, of "wensen te geven"?
Als er hier misschien wel 10 miljoen euro (!!) op het spel staat, hoe zit het dan exact (!) met ieders verantwoordelijkheden?!
Aan de circulaire (Santpoort, 21 februari 2010) was mij in de tussentijd nóg iets opgevallen:
de inhoud ervan is namelijk strijdig met de statuten. Twee (van de drie) bestuursleden en twee districtsdienaren die door het kerkbestuur in directiefuncties werden benoemd dienen "de landelijke vergadering" van districtsvoorgangers niet te willen misleiden door ze voor te houden dat pas "na afloop van de rechtsgang" volledige duidelijkheid "kan" (!) worden gegeven, en omgekeerd dienen de (overige) districtsvoorgangers zich dit niet te laten aanpraten. Bovendien behoort er in zo'n situatie niet zomaar een goedkeurende accountantsverklaring voor te liggen én zou er aan het bestuur geen décharge mogen worden verleend voor de jaarrekening 2009. Zoals "de landelijke vergadering" tijdig (!), volledig (!) en juist (!) geïnformeerd moet zijn, dient ingevolge de statuten ook "de Stamapostel" tot in de finesses geïnformeerd te zijn. Punt uit!
Groet,
BakEenEi