Het is niet ver naar Bethlehem

[BakEenEi]

„Eines bedauere ich aber, wenn ich jetzt auf diesen Zeitraum zurückschaue, dass ich eigentlich nicht von vornherein, gleich zu Beginn meiner Tätigkeit als Stammapostel, Zeichen der Versöhnung ausgesandt habe zur VAG, zur apostolischen Gemeinschaft. Es sind da Dinge in Erscheinung getreten, die eigentlich erstmal eine Trennung verursacht haben und es war dann hinterher etwas schwer, wieder Zugang zu finden. Inzwischen hat sich das etwas gelegt, es sind sicherlich auch von beiden Seiten gute Ansätze da, aber es ist leider nicht wirklich zu einem Fortschritt gekommen, dass man von einer Versöhnung sprechen kann. Das hängt einfach auch damit zusammen, dass ein Versöhnungsprozess doch langwierig ist, aber wenn es von vornherein so gewesen wäre, dass das bewusst ausgesandt worden wäre, diesen Wunsch zur Versöhnung, dann hätte es vielleicht eine Chance gegeben, schneller zu einem Ergebnis zu kommen. Das ist eigentlich das, was ich bedaure, wenn ich zurückschaue“, hatte Leber in einem Interview mit dem kircheneigenen Sozialnetzwerk nacworld Mitte Januar gesagt.

Bron: "Versöhnungsgeste zum Amtszeitende - Leber plant offenbar Entschuldigung bei der VAG (€)" d.d. 03-05-2013 bij RELIGIONSREPORT

@all

"It is mei sizzen net te dwaan!" Zie ook mijn bericht op "Ma 04 Feb 2013, 18:26" in de thread "Heersers in de kerk (5): In de greep van de macht".

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

In de afgelopen week bevond ik mij zowel in de werkkamer van een burgemeester als in het paleis van een koning. Mijn oog viel op het houtsnijwerk. Zie boven!

Groet,
BakEenEi

[Lmg]

@ BakEenEi,

Laat Leber maar komen met zijn zogenaamde verzoeningsgeste.
Iedereen zal vaststellen dat ook deze uitspraak of tekst niet meer zal worden als het aan de rand
benoemen van de randverschijnselen van een kerkelijk drama.
Dit drama staat in rechtstreeks verband met een onmogelijke Bischoff boodschap welke een geweldige
doorn in het NAK vlees is en zal blijven.
De Stamapostelapostolische theologie gaat voor alles, niet het evangelie van Jezus Christus.

Lmg

[BakEenEi]

(...)
De Stamapostelapostolische theologie gaat voor alles, niet het evangelie van Jezus Christus.

(...)

@Lmg

Dat blijkt met name ook uit een stelregel in de catechimus als "Es obliegt dem Stammapostel aufgrund seiner lehramtlichen Vollmacht, derartige Aufschlüsse aus dem Heiligen Geist zu verkündigen und zur verbindlichen Lehre der Neuapostolischen Kirche zu erklären". Wie zich aldus op het standpunt stelt in de positie te zijn tussen God en Zíjn schepping te staan, kan intussen onmogelijk nog Wilhelm Leber heten... want dan waren liefde en waarheid voor betrokkene vanaf 15 mei 2005 daadwerkelijk het hoogste goed geweest. De Wilhelm Leber die wij hebben leren kennen heeft hooguit aangetoond dat zijn woorden holle frasen zijn.

• [4] De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. [5] Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, [6] ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.
  
  Uit: 1 Korintiërs 13 (NBV)

Zie verder mijn bericht op "Zo 03 Mrt 2013, 18:48" alsmede het redactionele bericht op "Za 28 Jan 2012, 09:52" in de thread Job: "Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan."

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

"Es gibt hier Betonköpfe unter den höheren Amtsträgern die eine Lösung hinziehen" (2)

(...)

• De Gemeenschap van Apostolische Christenen is ontstaan doordat zielen in de Nieuw-Apostolische Kerk waren geëxcommuniceerd. Dat hing destijds samen met een bepaalde spirituele ervaring van al hoogbejaarde stamapostel Bischoff, waarbij er aan hem zou zijn geopenbaard dat de terugkeer op aarde van Jezus Christus nog tijdens diens leven te verwachten was. Van alle ambtsdragers in de priesterlijke bediening werd toen verlangd dat men tijdens elke kerkdienst in de prediking hieraan de nodige aandacht zou schenken. Doordat ook de stamapostelen Krebs en Niehaus al zulke veelbelovende doch achteraf bezien weinig betekenende ervaringen hadden gehad, voelden velen zich nu in verlegenheid gebracht want in feite moest men iets prediken wat door stamapostel Bischoff onder dwang werd opgelegd. Zonder pardon echter werd bij twijfelaars het ambt ontbonden en men werd geëxcommuniceerd. Duizenden gelovigen verlieten hierdoor in de jaren '50 van de vorige eeuw de Nieuw-Apostolische Kerk - tot diep in de ziel geraakt en tot op het bot gekrenkt.
  
  Wat "de Boodschap" van stamapostel Bischoff aldus teweeg had gebracht; daarvan werden wij in de Nieuw-Apostolische Kerk onwetend gehouden. Het enige wat ik door de jaren heen steeds weer beluisterde is, dat velen de stamapostel en daarmee "het altaar Gods" door "eigen meningen en inzichten" de rug hadden toegekeerd. Voor wie "de hand van leiding" loslaat, wordt het moeilijk om nog "het einddoel" te bereiken. Maar ja, wij hebben elkaars "vrije wil" te respecteren. Het enige wat wij voor deze "verdwaalde" zielen kunnen betekenen is hopen en bidden dat men terug willen komen in het "Vaderhuis". (...) Ik kende niemand, althans dat dacht ik, die dit betrof. Pas sinds een jaar of zeven ken ik ook de keerzijde van deze medaille, en gaandeweg bij wijze van spreken ook de rand. In de afgelopen jaren leerde ik namelijk meerdere broeders en zusters kennen, die om redenen van het voorgaande mijn kerk wel hadden móeten verlaten. Wat dát met iemand doet, zo'n min of meer (nood)gedwongen vertrek; dat maakte ik in de tussentijd nota bene zelf mee!

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Zo 13 Jan 2013, 13:38" in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012"

@all

In de achterliggende dagen heeft het "Nationaal Comité 4 en 5 mei" ons allen er weer bij geholpen om zo goed mogelijk te begrijpen wat het zeggen wil om in vrede samen te leven in een vrij land. Vanzelfsprekend is dat immers allerminst.

Wie vasthield aan bewonderenswaardige principes, moest dat soms zomaar met de dood bekopen. Ik woon in een straat die uitkomt op de weg waarlangs in de Tweede Wereldoorlog duizenden mensen, die níets hadden misdaan, te voet voorbij kwamen, op transport naar Kamp Amersfoort. Langs hetzelfde traject werden de meesten later daarvandaan afgevoerd naar Duitse concentratiekampen. Ook een neef van mijn moeder verdween via Kamp Amersfoort naar een hel waarvan hij de verschrikkingen niet heeft overleefd. Hij was toen de oorlog uitbrak in opleiding bij de marechaussee, waar iedereen op een gegeven moment te verstaan werd gegeven dat collega's voor de gevolgen zouden opdraaien als er iemand van een aantal dagen verlof níet terug zou keren. Ook de neef van mijn moeder wilde liefst met de opleiding stoppen, maar zijn geweten weerhield hem ervan. Hij keerde dus terug naar zijn kazerne; in Scheveningen meen ik. Omdat anderen waren weggebleven, golden voor hem nu de strafmaatregelen welke de bezettingsmacht passend achtte. Zijn moeder, een alleenstaande weduwe, heeft nog jarenlang in de verwachting geleefd dat haar enig kind op elk moment thuis kon komen. Dan kookte ze maar weer met veel liefde een grote pan soep, terwijl de familie die iets verderop woonde en aan tafel was uitgenodigd, de hoop die zij angstvallig koesterde per se geen geweld wilde aandoen. De oorlogsadministratie klopte tot in de perfectie. Conform berichtte het Rode Kruis...

Toen ik er gaandeweg niet meer omheen kon, dat het jarenlang óók voor mij op geraffineerde wijze was verzwegen hoe er in de Nieuw-Apostolische Kerk vanwege "de Boodschap van stamapostel Bischoff" een soort van snelrecht was toegepast en zielen onverwijld levenslang hadden gekregen op gezag van diezelfde zogenaamde stamapostel en ook diens zoveelste opvolger, Wilhelm Leber, de aldus voltrokken vonnissen niet wenste te vernietigen, wist ik: deze man deugt niet. Al maanden schijnt hij nu het hoofd te breken over een artikel waarmee "eine weiterer Schritt zur Versöhnung verbunden sein wird" maar de eerste schrede (van 20 april 2005) werd door hem op 4 december 2007 met een enorm vernietigende kracht ongedaan gemaakt:

• 
  
  Bron: "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme"

Als je zo'n misselijkmakende tekst goed op je laat inwerken, word je er acuut onpasselijk van: als u zich niet had verzet, was u allen niets overkomen! Er zou nota bene "wetenschappelijk bewijs" verkregen zijn, waardoor de zaken zo en niet anders waren geformuleerd, aldus nadien in Mainz een herder en een opziener die duizenden puzzelstukjes bij elkaar hadden gesprokkeld - om Wilhelm Leber een dienst te bewijzen.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@Diderot, ik vind juist dat de redactie en Tjerk juist veel goede suggesties doen.

Ten eerste pleit men vaak voor het beëindigen van de situatie waarbij ambtsdragers meerdere petten op hebben, dus de geestelijke taken moeten gescheiden worden van zakelijke kwesties, ten tweede wordt ook vaak gepleit voor een decentralisatie.

Ten derde wordt ook vaak gesteld dat het goed zou zijn als men verantwoording aflegt voor zaken die in het verleden zijn gebeurd en dat men, waar nodig, excuses maakt, ten vierde is de exclusiviteitsclaim een punt waarvan wordt gezegd dat het als gif voor de mens is.

Maar globaal gezien wordt vaak kritiek geleverd op de cultuur van repressie, waarbij mensen, zoals Sepers het zegt, zich in een geestelijk concentratiekamp bevinden.

In plaats daarvan zou de Christuscultuur meer ruimte moeten krijgen.

Waarheid en Gerechtigheid.


Bron: Bericht door Jabob65 op "Di 10 Jan 2012, 20:43" in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"

@all

In feite werd aan broeder Ronald Rohn hetzelfde voorgehouden: als u zich niet verzet, zal uw gezin niets overkomen! Aangezien de verdachte niet meewerkte aan zijn eigen veroordeling, mocht inmiddels zijn gezin het ontgelden. Dan staat er op zondag in 's hemelsnaam opeens een deurwaarder voor de deur want "de dienaren die ons voorgaan in het werk Gods" waren op dat moment zelf toevallig verhinderd om aan te bellen...

Evenzo werd broeder Bauke Moesker aangepakt: vertel ons wie er gebruik maken van uw forum en duik onder voor "de heren R.D. Vis, P. Klene, N. Klene, Th. J. de Bruijn en Kamminga", enzovoort want anders treft u de toorn van God.

En laat voor het overige tevens alle anderen gewaarschuwd zijn:

2.1 Hinweise zum Seelsorgebesuch

Wie verhalten wir uns, wenn uns Fehler in der kirchlichen Praxis vorgeworfen werden?

Teil 4 – Umgang mit tatsächlichen Fehlern [der Amtskörper]

…Es kann sein, dass der predigende Amtsträger ein Informationsdefizit hat. Vielleicht
hat er neuere Lehraussagen nicht richtig aufgenommen oder nicht gelesen. Vielleicht
hat er sie zwar gelesen, aber nicht verstanden und deswegen nicht verinnerlicht… . Es
besteht aber auch die Möglichkeit, dass der Amtsträger eine andere Lehrauffassung
zu bestimmten Inhalten vertritt und diese verkündet. Ausdrücklich sei angemerkt, dass
der Stammapostel die Erwartung ausgesprochen hat, dass die Amtsträger sich hinter
die Lehre der Kirche stellen. Dieses entspricht auch der Sicht der Apostel.

…Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht
hingenommen werden. Der Bezirksapostel wird entscheiden, wie verfahren wird… .

Seiten 2 - 3

Bron: http://www.forum.glaubensforum24.de/vie ... 513#p36513

Samenvattend: wat hier te zien valt is een verdeel- en heerspolitiek door neo-kolonialisten die het zich veroorloven op deze manier huis te houden in Zijn rijk. "Het implanteren van een ambtslichaam in het lichaam van Christus leidt tot afstotingsverschijnselen." In de Nieuw-Apostolische Kerk schreeuwen de stamapostel en diens helper het nu zelfs van de daken dat wie (aan hun waarheid) twijfelt, ernstig ziek is. Melaats, of zo.

Voor mij maakt deze ellende maar één ding duidelijk: dit type leiderschap komt bij betrokkenen louter voort uit de angst om controle te verliezen. Welnu, dan is men vergeten hoe goddelijk leven het best kan gedijen.

Groet,
BakEenEi


N.B.

(...)
Wij weten het, beste lezers, "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zijn wij geteisem. Wij hadden moeten doen alsof God naast de uitbating van bijvoorbeeld "Eimersstaete" in Arnhem ook de exploitatie van Zijn werk exclusief had gegund aan het internationale bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk: "Beste God, terwijl u in alle rust verder bouwt aan de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, laat die Ouwe Zooi gewoon aan ons over. Dan heeft u geen gezeur aan het hoofd. Wij trouwens ook niet want kinderen die vragen worden door ons overgeslagen. Dus God, wij redden ons er wel mee. Het komt helemaal goed, maar geef wel een seintje als uw zoon er aan komt want dan zorgen wij dat keurig netjes de juiste mensen vooraan staan! Wekelijks oefenen wij daar al mee en, al zeggen wij het zelf, het gaat ons prima af. Zie verder onze website."

Niettemin, hoe verhoudt zich de in deze thread nu al meerdere keren aangehaalde uitspraak...

• Es seien wichtige Voraussetzungen zu erfüllen, um getröstet werden zu können.

... met wat er gebeurde op Golgotha, waar onze Heiland, Jezus Christus, werd gekruisigd? Niet alleen Hij:

• [37] Boven zijn hoofd bevestigden ze de aanklacht, die luidde: ‘Dit is Jezus, de koning van de Joden’. [38] Daarna werden er naast hem twee misdadigers gekruisigd, de een rechts van hem, de ander links. [39] De voorbijgangers keken hoofdschuddend toe en dreven de spot met hem...
  
  Uit: Matteüs 27 (NBV)

Denkt u, beste lezers, dat stamapostel Leber op zaterdag 30 april jl., toen hij onze broeders en zusters met een handicap (!) voorhield...

• Es seien wichtige Voraussetzungen zu erfüllen, um getröstet werden zu können.

... zich goed genoeg bewust was van wat in ons land in 1543 de voorouders van "de kleyne luyden" al wél geloofden?

• "Nooit kan 't geloof te veel verwachten!" - "Wat zou ooit Zijne macht beperken?"

Geef maar geen antwoord.


(...)

Uit: Het redactionele bericht op "Zo 08 Mei 2011, 20:08" in de thread "Außerhalb der von uns erkannten Ordnungen... "

[BakEenEi]

(...)

• Het lied van de wijngaard
  
  (...)
  [7] Israël is de wijngaard van de HEER van de hemelse machten,
  de uitgelezen aanplant zijn de inwoners van Juda.
  Hij verwachtte recht, maar oogstte onrecht,
  hij zocht rechtsbetrachting, maar vond rechtsverkrachting.
  
  Uit: Jesaja 5 (NBV)

(...) Het "voortschrijdend inzicht" waaraan ook ik in de Nieuw-Apostolische Kerk moest geloven, werd -vind ik nu achteraf- vooral overschaduwd door "machtspolitiek". De liefde van God moest nota bene wijken voor egoïsme!! Als de wind voornamelijk uit die hoek gaat waaien, verliezen mensen elkaar emotioneel uit het oog. Leidinggevenden hebben het elkaar op beslissende momenten toegestaan om te handelen vanuit onzuivere bedoelingen. En dat is ongelofelijk uit de hand gelopen. Wie rechtsbetrachting zoekt, vindt rechtsverkrachting! De nieuw-apostolische kerkleiding meent de wijsheid en het goddelijke gezag exclusief in pacht te hebben gekregen en zij boezemt de mensheid angst in.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Zo 24 Jun 2012, 16:26" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"

@all

Laten wij op onze pelgrimsreis de rijke beloften én raadgevingen maar voor ogen houden, zoals David ze destijds al beschreef:

• [8] ‘Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan.
  Ik geef raad, op jou rust mijn oog.
  
  [9] Wees niet redeloos als paarden of ezels
  die met bit en toom worden bedwongen,
  dan zal geen kwaad je treffen.’
  
  Uit: Psalm 32 (NBV)

Velen onder ons kennen waarschijnlijk het bovenstaande achtste vers wel. Maar wat er vervolgens staat in vers 9 is minstens zo veelbetekenend! In een prachtig koorlied wordt gezongen: "Zijn wij niet uit Godes Geest geboren?" (247, NAK-liederenbundel). Wie zich daarvan bewust wil zijn, laat zich dus niet om te beginnen dromerig conditioneren (!) door de logica die zou spreken uit enerzijds statuten en anderzijds een catechismus.

Anders gezegd: als dienaren (!) de aan hun liefderijke zorgen toevertrouwde zielen de teugel aandoen, vergalopperen zij zich. De vele raadgevingen die wij om te beginnen... aantreffen in de Bijbel, spreken boekdelen!

• [1] Een goede naam is te verkiezen boven grote rijkdom,
  waardering boven zilver en goud.
  [2] Een arme en een rijke hebben dit gemeen:
  de HEER heeft hen beiden gemaakt.
  
  [3] Wie verstandig is, ziet het gevaar en hoedt zich ervoor,
  wie onverstandig is, gaat eraan voorbij en wordt gestraft.
  
  [4] Wie bescheiden is en ontzag heeft voor de HEER,
  wordt beloond met rijkdom, eer en een lang leven.
  
  [5] Wie de verkeerde weg gaat, treft dorens en valstrikken aan,
  wie zijn leven liefheeft, blijft er verre van.
  
  [6] Leer een kind van jongs af aan de juiste weg,
  en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is.
  
  [7] Een rijke heeft macht over armen,
  wie leent, is de slaaf van wie uitleent.
  
  [8] Wie onheil zaait, zal onheil oogsten,
  de stok waarmee hij slaat, zal hem te gronde richten.
  
  Uit: Spreuken 22 (NBV)

Kortom, wie niet redeloos wil zijn, doet er verstandig aan kennis te vergaren bij de Bron, namelijk God:

• Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron van alle genade, heeft u geroepen om in Christus Jezus deel te krijgen aan zijn eeuwige luister. God zal u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult blijven en niet meer zult wankelen.
  
  Uit: 1 Petrus 5: 10 (NBV)

En als kerkelijke ambtsdragers zich vervolgens wensen uit te geven voor Zijn dienaren, kunnen dezen zich het best beperken tot het onderstaande:

• [1] Als Gods medewerkers sporen wij u dan ook aan: laat de goedheid die hij u bewijst niet tevergeefs zijn. [2] God zegt: ‘Wanneer de tijd daarvoor gekomen is, luister ik naar je, op de dag van de redding help ik je.’ Nu is de tijd daarvoor gekomen, nu is de dag van de redding. [3] Om onze verkondiging niet te schaden, geven wij niemand ook maar enige aanstoot. [4] We willen juist laten zien dat we dienaren van God zijn, door altijd te volharden: in tegenspoed, nood en ellende, [5] onder lijfstraffen, in gevangenschap en onder volkswoede, onder zware inspanningen, slaapgebrek en honger, [6] door oprechtheid en kennis, door geduld en vriendelijkheid, door de gaven van de heilige Geest en ongeveinsde liefde, [7] door de verkondiging van de waarheid en de kracht van God.
  
  Uit: 2 Korintiërs 6 (NBV)

Mocht men desondanks nog tijd overhouden, dan zou ik ieders aandacht willen vragen voor de misstand waarbij in de Nieuw-Apostolische Kerk gelovigen wordt aangeleerd het denken maar aan anderen over te laten:

(...)
Hopelijk dringt het nu bij onze broeders en zusters in de Nieuw-Apostolische Kerk door, dat er op schandelijke wijze door het (internationale) kerkbestuur misbruik wordt gemaakt van ieders vertrouwen. Het stadium van dat er onraad in de lucht hangt, is al ruimschoots gepasseerd. Er wordt aan zielen op voorhand zwaar letsel toegebracht door ze te manoeuvreren en emotioneel te isoleren in een rigide denksysteem, waaraan na verloop van tijd bijna niet meer te ontsnappen valt. Met name ambitieuze weldenkende personen raken hun kritische denkvermogen kwijt en zij lenen zich ervoor om anderen, wier vertrouwen zij nodig hebben om te worden aangezien voor eerbiedwaardigheidsbekleders, te manipuleren. Doordat er in de samenleving waardering wordt geoogst voor ogenschijnlijk menslievende goede werken, hebben slachtoffers niet in de gaten dat zij in feite ten prooi zijn gevallen aan gewetenloze types die ondertussen er een dubbele agenda op nahouden. Doordat de organisatie zich zo min mogelijk transparant toont, zien bestuurders zowel kans om financiële misslagen te verbergen als rijkelijk hun eigen zakken te vullen - én die van hun handlangers! Tegenspraak wordt niet geduld. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk is er géén Raad van Toezicht, géén inzage in de boeken, géén klachtenregeling, géén vertrouwenspersoon, géén Nederlandse vertaling van de geloofsleer. Niks. Alles op goed vertrouwen want zó zou "de nieuw-apostolische god van alle mensen" het hebben gewild.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 26 Jun 2012, 18:45" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Wat mij persoonlijk aan "de leegloop" erg verontrust is dat het wel lijkt alsof men de inhoud van het bekende koorlied over 99 schapen altijd verkeerd heeft begrepen. De bedoeling was dat de Herder al bij één ontbrekend schaap alle moeite doet om het te behouden, maar in de Nieuw-Apostolische Kerk wacht men zeker af totdat er 99 schapen zoek zijn! Houdt men nu vol overgave de statistieken bij om snel te kunnen reageren zodra er nog maar 1 schaap over is?

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 08 Feb 2011, 17:17" in de thread "Actuele stand zaken mbt ledenaantallen NAK NL"

@all

Gisteren kwam ik het e-mailbericht tegen waarin ik op 4 mei 2007 aan mijn voorganger het volgende doorgaf:

• "Onverhoopt kwamen de ontwikkelingen deze week in een soort van stroomversnelling. Het komt er op neer dat ik het heb opgegeven om lid te zijn van de Nieuw-Apostolische Kerk. Ik zal het eerlijk toegeven: de technocratie in de organisatie heeft gezegevierd."

Hierbij verduidelijkte ik de situatie aan de hand van enkele recente forumberichten die ik had geplaatst bij NAK-Observer, waaronder...

• 
  
  
  
  
  Oorspronkelijke bron: http://www.nakobserver.nl/phpbb2/viewto ... =9653#9653

Mijn voorganger die ik enkele dagen later thuis bezocht, zag geen kans om "de automatische piloot" UIT te zetten. Volgens mij betreurde hij het dat ik de geloofspraktijk niet gewoon over mij heen liet komen...

Groet,
BakEenEi

[Redactie]

• Foto: TjerkB
  Momentopname van de bijeenkomst, vanavond in Bottrop, in de Nieuw-Apostolische Kerk aldaar (uiterst rechts: initiatiefnemer herder i.r. Manfred Steinwaller)

@all

Ongeveer 30 broeders en zusters uit zowel de NAK als VAG resp. GvAC waren vanavond present in Bottrop om met elkaar weer een open gesprek aan te gaan over "antwoorden die bijdragen tot verzoening". In de jaren '50 van de vorige eeuw was het voor velen een brug te ver om er de hand van God in te zien dat "de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff" werd verheven tot een dogma. Tijdens een onrustige vergadering van de apostelen op 12 september 1954 was dit al aan de orde gekomen, waarna het vanaf 21 januari 1955 uitliep op de excommunicatie van alle dienaren die er uiteindelijk niet in mee wilden gaan.

Eén van de broeders die er destijds getuige van was toen in Frankfurt am Main de betreffende dienaren uit Nordrhein-Westfalen door stamapostel Bischoff voor de keuze werden gesteld vrijwillig of anders gedwongen het ambt neer te leggen, de thans 90-jarige opziener Kloss, was ook vanavond aanwezig. Hij merkte op dat weliswaar enerzijds de onloochenbare feiten voorliggen over wat er destijds in verband met "de Boodschap" ondubbelzinnig werd gepubliceerd in kerkelijk drukwerk, maar dat anderzijds de "Trennung" zich gevoelsmatig welhaast onafwendbaar aandiende. Menigeen worstelde gaandeweg oprecht met een gewetensconflict.

Exclusivisme en fanatisme drukten in die tijd nog extra een stempel op het verontrustende klimaat, dat er was ontstaan. "Die erlösende Kraft der Liebe" had het nakijken. "Vieles würden wir heute nicht mehr so sagen", zo zou stamapostel Leber er intussen al over hebben opgemerkt toen hij in 2010 stilstond bij de 50e sterfdag van stamapostel Bischoff. Nog 12 dagen resteren hem om zijn zienswijze ter zake te nuanceren!

Apostel Rudolf Gaßmeyer pleitte ervoor niet uit het oog te verliezen dat wij in de eerste plaats christenen zijn omdat wij Jezus Christus willen navolgen als middelaar tussen God en de mensen! "Een leerling staat niet boven zijn leermeester... " (vgl.Mat. 10: 24). Als dat werkelijk ons geloof is, zal de Heilige Geest vruchten voortbrengen tot verzoening. Dienen mag niet leiden tot onderdrukking. "Das Haus Gottes braucht Hygiene!"

Anderen merkten op dat het wenselijk is dat de beide kerkleidingen de dialoog gaande houden, zodat het ons allen duidelijk wordt wat op bestuurlijk niveau de verstrooiden onverhoopt ook nú nog verdeeld houdt.

Dit alvast in het kort over onze ontmoeting in Bottrop. De volgende bijeenkomst heeft plaats op dinsdag 9 juli 2013, eveneens aan de Eichenstraße 44. Aanvang 19.00 uur.

Het WebTeam/TjerkB

[Redactie]

@all

Tussen velen die van elkaar verwijderd raakten door de gebeurtenissen in de jaren '50, waarbij het in de Nieuw-Apostolische Kerk kwam tot een afsplitsing, wat het ontstaan verklaart van de Apostolische Gemeinschaft, zijn er sindsdien altijd contacten onderhouden...

• [38] Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, [39] hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.
  
  Uit: Romeinen 8 (NBV)

Uiteraard stonden de tegenzijdige betrekkingen onder grote druk want de kerkverlaters, ook al was men vooraf geëxcommuniceerd, waren "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" bevangen door een geest van twijfel waardoor men "nota bene" de stamapostel, in wie anderen de eerste knecht van God op aarde wilden zien, niet meer op diens woord geloofde. Dus: hoe moeilijk kun je het op die manier voor jezelf maken en opeens álles -inclusief het eeuwige leven- in de waagschaal stellen? Talloze relaties, niet in de laatste plaats ook in familiekringen, raakten vertroebeld. Nog véél gecompliceerder werd het toen stamapostel Johann Gottfried Bischoff, die niet zou sterven (...), in 1960 tóch overleed. Zie ook de thread "Brood des Levens" 1 augustus 1960. Terwijl menigeen hoopte op een verzoening, stelde stamapostel Wilhelm Leber in 2007 onomwonden: "Kuhlen hätte der ihm Anvertrauten alles Leid und Elend ersparen können... " Hierdoor werden de onderlinge verhoudingen toen opnieuw op scherp gezet. Laten wij ook dit nog gebeuren, zo vroegen plotseling velen zich af, of is het misschien de hoogste tijd om in de beide geloofsgemeenschappen vanaf de basis een signaal af te geven dat bestuurders, als ze tenminste uit het juiste hout zijn gesneden, zouden dienen op te pakken? Ook vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk werden inmiddels de inspanningen "gedoogd" die ertoe leidden dat er geregeld over en weer gesprekken plaatshebben, tussen "apostolische christenen".

Oppositie in de kerk - dát kan nooit goed komen! Ongetwijfeld zal die gedachte bij sommigen opkomen want dit was immers wat er in de jaren '50 "van hogerhand" met excommunicaties ongenadig werd afgestraft. Wat in dit geval met name de nieuw-apostolische kerkleiding in de informele bilaterale contacten op de kerkvloer heeft doen berusten, laat zich raden. Het zal intussen vast ook wel te maken hebben met de ambitie om de gaststatus te verwerven bij de Duitse Raad van Kerken. Dan misstaat het om bij wijze van spreken binnen de organisatie een dictatuur te handhaven. Het overleg wordt dus "gedoogd", zeker niet méér dan dat. Werd het daarentegen maar toegejuicht! Ook gisteravond riep dit weer de vraag op wat verantwoordelijken in de beide kerkbesturen ervan weerhoudt (!) om alle relevante feiten in het volle licht onder ogen te zien. Oudste i.r. Keller (83) formuleerde het zó: "Welche Antworten werden hier gebraucht zur Versöhnung?" Twee van een drietal brieven in het recente verleden van de VAG aan de NAK waren onbeantwoord gebleven, zo was hem bij navraag gebleken. Hij sprak de hoop uit dat stamapostel Leber inderdaad, zoals het al langs meerdere kanalen was gecommuniceerd, nog vóór Pinksteren -op papier- een verzoenend gebaar zal maken. Mocht dit niet lukken, zo vielen anderen hem bij, dan valt er van de nieuwe nieuw-apostolische "paus" uit Frankrijk wellicht iets moois te verwachten! Maar is het nu niet cruciaal door welke Geest wij ons laten leiden?

Uiteenlopende gezichtspunten werden er gedeeld. In hoeverre bijvoorbeeld moeten wij ook van elkaar willen begrijpen dat mensen er een leven lang over doen om inzicht te krijgen in wat hun eigen wereldbeeld heeft bepaald en wat tussendoor onder allerlei omstandigheden hun houding verklaart? Met andere woorden: alleen al het fijngevoelig ontwikkelen van verdraagzaamheid kan een heel proces zijn. Kun je dat afdwingen?!

Sommige aanwezigen hadden er moeite mee hoe er in de Nieuw-Apostolische Kerk als het ware wordt geregeerd want kunnen wij dan spreken van "dienend leiderschap" namens van onze leermeester Jezus Christus? Waarom moet het 50, straks bijna 60 jaar duren alvorens christenen afzien van halve waarheden? In dit verband werd gerefereerd aan de dienst van stamapostel Wilhelm Leber in Oeganda op 29 maart 2009. Zie hiervoor het bericht van Tosca op "Vr 17 Jul 2009, 16:30" in de thread "NIET NAVOLGEN STAMAPOSTEL...IS VERLOREN". Wie mij als stamapostel loslaat en zich van de Nieuw-Apostolische Kerk afwendt, zo had Leber in subtiele bewoordingen te verstaan gegeven, "verliert sofort seine Kraft", én: "Dann ist man nicht mehr gesegnet. Dann verliert man den Glauben und kann die Liebe Christi nicht mehr wahrnehmen." (...) Ongelofelijk! Via het NAK-tijdschrift "Unsere Familie" was het verslag van die bewuste dienst daarna ook nog wereldwijd verspreid. Komt zo'n prediking, waarbij de gelovigen vrees wordt ingeboezemd, voort uit angst? De angst wellicht om aanzien te verliezen? Is het in feite "kerkpolitiek" (!) wat voortdurend de stemming bepaalt? Kortom: wat bezielt ons wanneer het er in het licht van de verzoening die wij nastreven, serieus op aankomt? En; hoezeer wij degenen die met een bestuurlijke verantwoordelijkheid leiding geven ook willen vertrouwen en begrip willen hebben voor hun dilemma's; hoe oprecht is de continue terughoudendheid die men betracht?

• Indien iemand zegt: Ik heb God lief, doch zijn broeder haat, dan is hij een leugenaar; want wie zijn broeder, die hij gezien heeft, niet liefheeft, kan (ook) God, die hij niet gezien heeft, niet liefhebben.
  
  Uit: 1 Johannes 4: 20 (NBV)

Ook kwamen wij te spreken over wat er nu in eerste instantie vanuit ons overleg te bereiken valt. Hoe ingewikkeld is het om elkaar de hand te reiken, en wel op zo'n manier dat wat er in de jaren '50 is voorgevallen en wat heeft geleid tot verdeeldheid sedertdien, "bij de hemelpoort" geen sta-in-de-weg meer zal zijn? Op 23 december 2009 wilde districtsapostel Armin Brinkmann er wel het volgende over kwijt:

• Die offiziellen Schritte zur Versöhnung sind schwierig, hier müssen nicht nur historische Fragen sondern auch theologische Probleme behandelt werden. Dazu kommt, dass die Ereignisse sehr lange zurückliegen und Zeitzeugen immer älter werden
  
  Unser Stammapostel ist an einer guten weiteren Entwicklung des Verhältnisses der VAG und der NAK sehr interessiert. Das wird im gegenseitigen Einverständnis weiter verfolgt werden.

"Unser Stammapostel ist an einer guten weiteren Entwicklung des Verhältnisses der VAG und der NAK sehr interessiert." (...) Waren hiermee... "Aufschlüsse aus dem Heiligen Geist verkündet" of betrof het... prietpraat?

De tijd vloog om, gisteravond. Ik kan de houding van onze districtsapostel in dezen "nicht nachvollziehen", zo hoorde ik na afloop iemand zeggen. Toen hem werd gevraagd of er niet eindelijk een tweede brief achteraan moet worden gestuurd waarin nu openhartig wordt verklaard dat de korte metten die er destijds waren getroffen bij nader inzien niet op hun plaats zijn geweest, had districtsapostel Brinkmann inderdaad onlangs -in Oberhausen- nog gezegd dat hij zich intern nog eens wilde beraden op de impact van de brieven die de geëxcommuniceerde kerkelijke ambtsdragers in 1955 hadden ontvangen. Voorop stond echter dat de districtsapostel de "Einheit im Apostelkreis" wilde eerbiedigen. Dan wordt er in die kringen kennelijk nogal verschillend gedacht! "Es gibt hier Betonköpfe unter den höheren Amtsträgern die eine Lösung hinziehen", was op dat moment onze eerste gedachte. Aan de andere kant: hoe kan nu in godsnaam verzoening worden getraineerd door "boden van Jezus Christus"? Laten betrokkenen zich überhaupt wel aanspreken op het geloof waarvan men in een recentelijk verschenen catechismus nog met drukletters liet opnemen dat dit gebaseerd is op Zijn evangelie? Wordt men getergd door lauwheid (vgl. Op. 3: 16) en zijn de harten van steen?

Tevens verwijzen wij hierbij naar de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!".

Het WebTeam/TjerkB