Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
-
- Berichten: 1196
- Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11
Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
Dat dit Forum bestaat, is het gevolg van schendingen door kerkelijke ambtsdragers in de Nieuw-Apostolische Kerk van zowel de geestelijke integriteit van haar leden als van hun geloof. Ook de website waaraan naderhand dit Forum werd gekoppeld, was in 2004 al om deze redenen tot stand gekomen. Blijkens de nieuw-apostolische geloofsleer evenwel, zouden het juist de "levende apostelen" binnen dit kerkgenootschap zijn, bij wie het exclusieve vermogen berust om de juiste uitleg te geven aan de Bijbel en om, door christenen de handen op leggen, ze het kindschap Gods te doen verkrijgen, waarmee ook dezen erfgenamen zouden worden van Zijn beloften. Hoe is het dan toch mogelijk, dat er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk nu al jarenlang wordt geklaagd over brutale intimidatiepraktijken, over geestelijk geweld, manipulatie en machtsmisbruik? (...) Voornoemde "levende apostelen" blijken aan hun vermeende goddelijke bevoegdheden dusdanige superioriteitsgevoelens te ontlenen dat zij de nieuw-apostolische gelovigen oproepen tot "een onbegrensd vertrouwen" in hen. Tevens matigt men zichzelf het alleenrecht aan om de kerk zowel in geestelijke zaken te vertegenwoordigen als in materiële zaken, waarbij tegenspraak van ondergeschikten in de praktijk wordt afgestraft met folterende uitsluitingsmethoden. Men streeft niet naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar. Dat gezonde mensen hierdoor ziek worden, behoeft geen betoog.
TjerkB
Dat dit Forum bestaat, is het gevolg van schendingen door kerkelijke ambtsdragers in de Nieuw-Apostolische Kerk van zowel de geestelijke integriteit van haar leden als van hun geloof. Ook de website waaraan naderhand dit Forum werd gekoppeld, was in 2004 al om deze redenen tot stand gekomen. Blijkens de nieuw-apostolische geloofsleer evenwel, zouden het juist de "levende apostelen" binnen dit kerkgenootschap zijn, bij wie het exclusieve vermogen berust om de juiste uitleg te geven aan de Bijbel en om, door christenen de handen op leggen, ze het kindschap Gods te doen verkrijgen, waarmee ook dezen erfgenamen zouden worden van Zijn beloften. Hoe is het dan toch mogelijk, dat er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk nu al jarenlang wordt geklaagd over brutale intimidatiepraktijken, over geestelijk geweld, manipulatie en machtsmisbruik? (...) Voornoemde "levende apostelen" blijken aan hun vermeende goddelijke bevoegdheden dusdanige superioriteitsgevoelens te ontlenen dat zij de nieuw-apostolische gelovigen oproepen tot "een onbegrensd vertrouwen" in hen. Tevens matigt men zichzelf het alleenrecht aan om de kerk zowel in geestelijke zaken te vertegenwoordigen als in materiële zaken, waarbij tegenspraak van ondergeschikten in de praktijk wordt afgestraft met folterende uitsluitingsmethoden. Men streeft niet naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar. Dat gezonde mensen hierdoor ziek worden, behoeft geen betoog.
TjerkB
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
[Bijgewerkt: 20.30 uur]
@all
Ook op dit Forum heb ik er geen geheim van gemaakt dat wie aan de haal gaat met Zíjn woord in de regel terstond wordt verblind voor Zíjn waarheid. Door het artikel dat ik vorige week las bij RELIGIONSREPORT, onder de titel „Wir müssen lernen, Unterschiede zu lieben“ (let hierbij op de gebiedende wijs van die uitspraak van een districtsoudste, opgetekend op 8 augustus jl. tijdens een woensdagavonddienst in het Duitse Erfurt), was het mij weer op slag duidelijk wat ervoor nodig is om gelovigen -hooghartig- met hun rug tegen de muur te zetten: je praat ze gewoon een schuldcomplex aan, wat je als "zegenaar" zijnde ter plaatse uit je duim zuigt! Zo verhoog je jezelf, je vernedert je naasten en die overmoedigheid wentel je vervolgens óók nog ongegeneerd af op Jezus Christus:
Zie ook de thread "Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept". Daarin komt naar voren met welke ballast gelovigen worden opgezadeld...
Overigens, over "Unterschiede" gesproken - dit zei Jezus er wél over:
BakEenEi
@all
Ook op dit Forum heb ik er geen geheim van gemaakt dat wie aan de haal gaat met Zíjn woord in de regel terstond wordt verblind voor Zíjn waarheid. Door het artikel dat ik vorige week las bij RELIGIONSREPORT, onder de titel „Wir müssen lernen, Unterschiede zu lieben“ (let hierbij op de gebiedende wijs van die uitspraak van een districtsoudste, opgetekend op 8 augustus jl. tijdens een woensdagavonddienst in het Duitse Erfurt), was het mij weer op slag duidelijk wat ervoor nodig is om gelovigen -hooghartig- met hun rug tegen de muur te zetten: je praat ze gewoon een schuldcomplex aan, wat je als "zegenaar" zijnde ter plaatse uit je duim zuigt! Zo verhoog je jezelf, je vernedert je naasten en die overmoedigheid wentel je vervolgens óók nog ongegeneerd af op Jezus Christus:
Hoe plausibel het in eerste instantie misschien ook klinkt, want wie kent de betreffende woorden van Jezus Christus immers niet (?!); ze waren echter volledig uit hun context gehaald:BakEenEi schreef:(...)
(...)Weiter stellte der Leiter des Bezirkes Gotha das Lieben der Unterschiede in einen ökumenischen Zusammenhang: „Wir akzeptieren Unterschiede, wir tolerieren Unterschiede. Aber: Unterschiede in den Gemeinden, auch zwischen den Christen – Unterschiede wirklich zu lieben, das ist eine höhere Stufe.“ Ergänzend verwies er auf den Kontext des Predigttextes, in dem es auch heißt „lernet von mir“ (Mt. 11,29 LÜ). Von Jesus, so der Aufruf an die Gemeinde, könne man lernen, Unterschiede zu lieben.
Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 14 Aug 2012, 13:46" in de thread "Reinier van Markus, woordvoerder en...lekenprediker".
- [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Uit: Matteüs 11 (NBV)
- [7] Toen ze weer vertrokken, begon Jezus met de mensen over Johannes te spreken: ‘Waar zijn jullie in de woestijn naar gaan kijken? Naar het wuiven van het riet in de wind? [8] Wat zijn jullie dan gaan zien? Een mens die rijk gekleed ging? Welnee, wie rijk gekleed is, verkeert in koninklijke kringen. [9] Maar wat zijn jullie dan wel gaan zien? Een profeet? Jazeker, zeg ik jullie, en zelfs meer dan een profeet. [10] Hij is degene over wie geschreven staat: “Let op, ik zend mijn bode voor je uit, hij zal een weg voor je banen.” [11] Ik verzeker jullie: er is onder allen die uit een vrouw geboren zijn nooit iemand opgetreden die groter was dan Johannes de Doper; maar in het koninkrijk van de hemel is de kleinste nog groter dan hij. [12] Sinds de dagen van Johannes de Doper wordt het koninkrijk van de hemel door geweld bedreigd en proberen sommigen er zelfs met geweld beslag op te leggen. [13] Want de profetieën van alle profeten en van de wet reiken tot de dagen van Johannes. [14] En voor wie het wil aannemen: hij is Elia die komen zou. [15] Laat wie oren heeft goed luisteren!
[16] Waarmee zal ik de mensen van deze generatie vergelijken? Ze lijken op kinderen die op het marktplein zitten en elkaar toeroepen:
[17] “Toen we voor jullie op de fluit speelden, wilden jullie niet dansen,
toen we een klaaglied zongen, wilden jullie niet rouwen.”
[18] Want toen Johannes kwam, en niet at en dronk, zei men: “Hij is door een demon bezeten.” [19] Nu is de Mensenzoon gekomen, hij eet en drinkt wel, en nu zegt men: “Kijk toch eens, wat een veelvraat, wat een dronkaard, die vriend van tollenaars en zondaars.” En toch is de Wijsheid door heel haar optreden in het gelijk gesteld.’
- [6] De apostelen en de oudsten kwamen bijeen om nader op deze zaak in te gaan. [7] Toen het tot een hevige woordenstrijd kwam, stond Petrus op en zei: ‘Broeders, u weet dat God mij al in het begin uit uw midden heeft gekozen om de boodschap van het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. [8] God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. [9] Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. [10] Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? [11] Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’ [12] Daarop zwegen alle aanwezigen, en men luisterde naar Barnabas en Paulus, die vertelden welke grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen had verricht.
Uit: Handelingen 10 (NBV)
Zie ook de thread "Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept". Daarin komt naar voren met welke ballast gelovigen worden opgezadeld...
Overigens, over "Unterschiede" gesproken - dit zei Jezus er wél over:
- [38] Johannes zei tegen hem: ‘Meester, we hebben iemand gezien die in uw naam demonen uitdreef en we hebben geprobeerd hem dat te beletten omdat hij zich niet bij ons wilde aansluiten.’ [39] Jezus zei: ‘Belet het hem niet. Want iemand die een wonder verricht in mijn naam kan onmogelijk het volgende moment kwaad van mij spreken. [40] Wie niet tegen ons is, is voor ons. [41] Ik verzeker je: wie jullie een beker water te drinken geeft omdat jullie bij Christus horen, die zal zeker beloond worden.
[42] Wie een van de geringen die in mij geloven van de goede weg afbrengt, zou beter af zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee gegooid werd.
Uit: Marcus 9 (NBV)
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
@allBakEenEi schreef:
(...)
Vooraf gaf ik (op 8 januari 2007) aan districtsapostel De Bruijn in overweging dat het -om redenen van het bovenstaande- van wijsheid zou getuigen "in onze kerk" een algemene lastenverlichting (!) af te kondigen. Geen antwoord.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Ma 20 Aug 2012, 15:45".
Zojuist dacht ik terug aan het volgende gedicht...
- ik moet mijn verdriet
stil laten liggen
over mijn hart mag ik niet praten
ik moet het gezellig houden
voor het bezoek
zo ben ik opgevoed
maar achter mijn zwijgen zou ik in stilte
de handen van anderen
vast willen houden en zeggen:
'vertel het me maar
misschien herkennen we elkaar'
Bep van Laar
Uit: Aan woorden voorbij, 1984, Bosch & Keuning
"Zo ben ik opgevoed", werd hier -veelzeggend- genoteerd. Doordat ik de dichteres persoonlijk heb mogen kennen, kwam er nóg iets bij mij op, namelijk:
- ... en houd de gastvrijheid in ere, want zo hebben sommigen zonder het te weten engelen ontvangen.
Uit: Hebreeën 13: 2 (NBV)
(...) Van dit laatste, dacht ik, moeten ze in de Nieuw-Apostolische Kerk niet zo veel hebben want daar hebben de "zegenaars" het liefst dat je zo hulpeloos mogelijk om je heen kijkt, zodat zij je dan telkens opnieuw dé weg kunnen wijzen. De ene keer gaat het om dit taakje dat zonder jou in "de gemeenschap" misschien wel blijft liggen. De volgende keer betreft het een ander taakje dat moet worden volbracht. Bij goed gedrag kun je aan een minzame glimlach van de zegenaars afleiden dat je op de goede weg bent: ga zó door! Tot "het einddoel" is bereikt. Wíe je bent, of wat er in je omgaat - dat vinden dezulken allemaal niet zo belangrijk. Als je maar doet wat er gezegd wordt. (...)
- ik moet mijn verdriet
stil laten liggen
over mijn hart mag ik niet praten
ik moet het gezellig houden
voor het bezoek
zo ben ik opgevoed
maar achter mijn zwijgen zou ik in stilte
de handen van anderen
vast willen houden en zeggen:
'vertel het me maar
misschien herkennen we elkaar'
Bep van Laar
Uit: Aan woorden voorbij, 1984, Bosch & Keuning
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
@all
Toen ik er in de Nieuw-Apostolische Kerk niet meer omheen kon dat "het begin van het einde" naderde, ben ik destijds in de pen geklommen. Eerst door mij per brief te wenden tot de "dienaren" bij wie ik hoopte gehoor te vinden. Later per e-mail. Toen dat mijn ongerustheid niet wegnam, probeerde ik bij NAKtuell het een en ander te verduidelijken, soms ook bij Glaubenskultur. Hierna hadden wij in Nederland NAK-Observer en de weblog van Gerrit Sepers, Maimonides. Maar de ontwikkelingen namen steeds meer zorgwekkende vormen aan. Ook op dit Forum is daarover intussen genoeg uit de doeken gedaan. Honderden, duizenden gemeenteleden hielden het in de kerk voor gezien. Ook ikzelf ben in de tussentijd weggegaan. Dat het zover zou komen, doordat nota bene de "zegenaars" liever zich in zaken begaven en zich op de media stortten dan nog langer werk te maken van zielzorg, hield ik tot dan toe voor schier onmogelijk. Toch is het gebeurd. Ik heb gemerkt dat, als je 50 jaar met hart en ziel nieuw-apostolisch bent geweest, het daarna wel 5 jaar kan duren voordat je denkt alles eraan gedaan te hebben om voor allen om wie je gaf (inderdaad: stilaan verleden tijd), erger te voorkomen. Als de liefde van één kant moet komen, houdt het gewoon een keer op. Met degenen die zijn achtergebleven in de kerk, die ik verliet, valt in toenemende mate amper nog inhoudelijk te communiceren, zo merk ik. Dat ligt er volgens mij aan dat men het lastig vindt om serieus onder ogen te zien wat zich nu wreekt in deze kerk, namelijk de hiërarchische opzet van de organisatie en alle functies die de "hoogste" dienaren menen te kunnen combineren. Dat móest trouwens ook wel verkeerd uitpakken. (...)
Ik heb gedaan wat ik kon (om de schade te beperken), maar in tegenstelling tot het geloof kan de kerk mij gestolen worden. Vanavond heb ik (van de laatste zeven jaar) bij NAKtuell maar een aantal sporen uitgewist. Een paar berichten heb ik laten staan, zoals het onderstaande...
Groet,
BakEenEi
Toen ik er in de Nieuw-Apostolische Kerk niet meer omheen kon dat "het begin van het einde" naderde, ben ik destijds in de pen geklommen. Eerst door mij per brief te wenden tot de "dienaren" bij wie ik hoopte gehoor te vinden. Later per e-mail. Toen dat mijn ongerustheid niet wegnam, probeerde ik bij NAKtuell het een en ander te verduidelijken, soms ook bij Glaubenskultur. Hierna hadden wij in Nederland NAK-Observer en de weblog van Gerrit Sepers, Maimonides. Maar de ontwikkelingen namen steeds meer zorgwekkende vormen aan. Ook op dit Forum is daarover intussen genoeg uit de doeken gedaan. Honderden, duizenden gemeenteleden hielden het in de kerk voor gezien. Ook ikzelf ben in de tussentijd weggegaan. Dat het zover zou komen, doordat nota bene de "zegenaars" liever zich in zaken begaven en zich op de media stortten dan nog langer werk te maken van zielzorg, hield ik tot dan toe voor schier onmogelijk. Toch is het gebeurd. Ik heb gemerkt dat, als je 50 jaar met hart en ziel nieuw-apostolisch bent geweest, het daarna wel 5 jaar kan duren voordat je denkt alles eraan gedaan te hebben om voor allen om wie je gaf (inderdaad: stilaan verleden tijd), erger te voorkomen. Als de liefde van één kant moet komen, houdt het gewoon een keer op. Met degenen die zijn achtergebleven in de kerk, die ik verliet, valt in toenemende mate amper nog inhoudelijk te communiceren, zo merk ik. Dat ligt er volgens mij aan dat men het lastig vindt om serieus onder ogen te zien wat zich nu wreekt in deze kerk, namelijk de hiërarchische opzet van de organisatie en alle functies die de "hoogste" dienaren menen te kunnen combineren. Dat móest trouwens ook wel verkeerd uitpakken. (...)
Ik heb gedaan wat ik kon (om de schade te beperken), maar in tegenstelling tot het geloof kan de kerk mij gestolen worden. Vanavond heb ik (van de laatste zeven jaar) bij NAKtuell maar een aantal sporen uitgewist. Een paar berichten heb ik laten staan, zoals het onderstaande...
Bron: board.naktuell.de
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
[Bijgewerkt: 28-08-2012, 06.45 uur]
Een "laconieke houding", terwijl het -nota bene- gaat om mensonterende misstanden. Let nú alsjeblieft met elkaar even een paar tellen extra op want hier volgt een héél serieuze vraag. Hoeveel uitroeptekens...
(...)
Waar ik mij bij de Nieuw-Apostolische Kerk door de jaren heen telkens weer het meest verbijsterd over heb gevoeld, is namelijk de gelatenheid of noem het voor mijn part "de aardappelmoeheid", waarmee velen het beloop van alles wat er gebeurt als "van God gegeven" over zich heen laten komen.
Bespottelijk vind ik het en verwerpelijk; ja, zelfs verachtelijk. "Hoe haal je het in godsnaam in je hoofd om, terwijl er mensen worden beschadigd waar -halve zool die je bent- óók jíj eerbiedig bij staat te kijken, zulks domweg te laten gebeuren?!" Beschadigd vooral door allerhande intimidatiepraktijken.
Alsof zowat nergens ooit wat aan te doen zal zijn. Alsof net als "wijzelf", ook alle anderen natuurlijk niet zonder fouten zijn maar dat juist "wíj" ons in de bevoorrechte positie bevinden om verdachten en schuldigen attent te maken op de mantel der liefde. Alsof "wijzelf" geen mening hoeven te hebben en ook geen normbesef, geen schroom en geen schaamte, want ónze God; die snapt als geen ander hoe goed alles bedoeld moet zijn geweest en hoezeer een ongeluk in een klein hoekje kan zitten, vooral bij degenen die het -door bepaalde karaktertrekken die bij de afwassing van de erfzonde onverhoopt aan betrokkenen zijn blijven kleven of zo- niet al te nauw nemen. Wát "onszelf" ook nodeloos wordt aangedaan; haal spoorslags die mantel te voorschijn en let "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" ondertussen op de balk in je eigen oog. Alsof wie dát doet, en wie daarin vervolgens niet "versaagt", in dåt opzicht in elk geval bij de hemelpoort niet voor het examen hoeft te zakken. Uiteraard betreft dit maar één enkel examenonderdeeltje. Méér examenstof werd er al opgediend in mijn bericht op "Ma 09 Jul 2012, 17:07" in de thread "Uit onze doorlevingen". Het is gekkenwerk, vind ik.
"Hoe kan op zo'n manier de vrede nog langer met ú zijn?!" Volgens mij kan dat uitsluitend indien gelovigen werden gebrainwasht. Dan is er dus religieuze psychopathologie in het spel. En daarmee op zijn minst óók onbehoorlijk bestuur bij dit kerkgenootschap c.q. Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI).
Groet,
BakEenEi
@allBakEenEi schreef: (...)
"Wir haben es nicht gewußt denn wir wollten auch einfach nichts wissen! Unbedingt nicht." Hoe treurig en zorgwekkend tegelijk ook; dit typeert de op zijn zachtst uitgedrukt "laconieke houding" onder met name kerkelijke ambtsdragers in de Nieuw-Apostolische Kerk ten opzichte van de nu al jarenlang aanhoudende berichtenstroom over schrijnende (want: mensonterende) misstanden in dit kerkgenootschap.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Zo 19 Aug 2012, 16:46" in de thread "Wir haben es nicht gewußt".
Een "laconieke houding", terwijl het -nota bene- gaat om mensonterende misstanden. Let nú alsjeblieft met elkaar even een paar tellen extra op want hier volgt een héél serieuze vraag. Hoeveel uitroeptekens...
!!!!!!!!!!!!! ... dit soort van symbolen dus
... zijn er in het "werk Gods" exact voor nodig om de attentiewaarde van zo'n alarmerende quote zodanig te vergroten dat de (mede)verantwoordelijken eindelijk effectief geneigd zullen zijn om de slaapstand, waarin ze kennelijk onopgemerkt kans zien om volledig als Godsgezanten, zegenaars, "hoge(re)" dienaren en Boden van Jezus Christus en wat dies méér zij dóór te functioneren, op zijn minst tijdelijk te verlaten?!(...)
Waar ik mij bij de Nieuw-Apostolische Kerk door de jaren heen telkens weer het meest verbijsterd over heb gevoeld, is namelijk de gelatenheid of noem het voor mijn part "de aardappelmoeheid", waarmee velen het beloop van alles wat er gebeurt als "van God gegeven" over zich heen laten komen.
Bespottelijk vind ik het en verwerpelijk; ja, zelfs verachtelijk. "Hoe haal je het in godsnaam in je hoofd om, terwijl er mensen worden beschadigd waar -halve zool die je bent- óók jíj eerbiedig bij staat te kijken, zulks domweg te laten gebeuren?!" Beschadigd vooral door allerhande intimidatiepraktijken.
Alsof zowat nergens ooit wat aan te doen zal zijn. Alsof net als "wijzelf", ook alle anderen natuurlijk niet zonder fouten zijn maar dat juist "wíj" ons in de bevoorrechte positie bevinden om verdachten en schuldigen attent te maken op de mantel der liefde. Alsof "wijzelf" geen mening hoeven te hebben en ook geen normbesef, geen schroom en geen schaamte, want ónze God; die snapt als geen ander hoe goed alles bedoeld moet zijn geweest en hoezeer een ongeluk in een klein hoekje kan zitten, vooral bij degenen die het -door bepaalde karaktertrekken die bij de afwassing van de erfzonde onverhoopt aan betrokkenen zijn blijven kleven of zo- niet al te nauw nemen. Wát "onszelf" ook nodeloos wordt aangedaan; haal spoorslags die mantel te voorschijn en let "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" ondertussen op de balk in je eigen oog. Alsof wie dát doet, en wie daarin vervolgens niet "versaagt", in dåt opzicht in elk geval bij de hemelpoort niet voor het examen hoeft te zakken. Uiteraard betreft dit maar één enkel examenonderdeeltje. Méér examenstof werd er al opgediend in mijn bericht op "Ma 09 Jul 2012, 17:07" in de thread "Uit onze doorlevingen". Het is gekkenwerk, vind ik.
"Hoe kan op zo'n manier de vrede nog langer met ú zijn?!" Volgens mij kan dat uitsluitend indien gelovigen werden gebrainwasht. Dan is er dus religieuze psychopathologie in het spel. En daarmee op zijn minst óók onbehoorlijk bestuur bij dit kerkgenootschap c.q. Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI).
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
@all
Deze thread handelt feitelijk over vrede; Godes vrede, wel te verstaan (vgl. lied 421, NAK-gezangboek). Voor mij persoonlijk is deze vrede altijd één van de belangrijkste toetsstenen geweest om te kunnen vaststellen of ik met het "werk Gods" van doen had, of niet. In Zíjn werk, wanneer er voluit plaats is voor Zijn zegen, gebeuren er namelijk een paar dingen pertinent níet! Dan worden er geen harten gebroken en óók geen vrede. Dan zijn de verhoudingen zuiver en hebben de Zijnen er niet de minste behoefte aan om onder naasten een rol te spelen!
Nu zette ik hierboven in een paar regels uiteen, waaraan ik mijzelf steeds heb vastgehouden. Niemand namens de Allerhoogste heeft zich ooit gemeld met de boodschap dat er uitzonderingsbepalingen gelden en dat mijn begrip van "de dingen mijns Vaders" (vgl. Lukas 2: 49, Statenvertaling) juist in dít opzicht op zand is gebouwd. Wel daarentegen kwam ik in aanraking met talrijke kerkelijke ambtsdragers die steevast aan de kern van de zaak voorbij gingen wanneer ik het speciaal daarover met ze wilde hebben. Karakterloos wensten zij bij de Nieuw-Apostolische Kerk zich in handelen en spreken naar alles te schikken, of zulks te veinzen.
Ruim veertien jaar lang was ikzelf werkzaam in dienst van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Stel nu eens, zo dacht ik vanochtend nog, dat óók ik tekeningsbevoegdheid had gehad en dat ik dan op zekere dag op een gewiekste manier kans had gezien om een bedrag over te maken dat 20 keer hoger was geweest dan de afgesproken limiet. Stel, de limiet was (in die tijd) 10.000 gulden en ik had 200.000 gulden aan iemand uitbetaald. Iemand met mooie praatjes, die later een oplichter zou blijken te zijn. Hadden "ze" dan ook bij mij genoegen genomen met het excuus dat ik na dertien maanden 400.000 gulden terug had zullen krijgen?
"Ja, hoor," hoor ik de districtsoudste Ger Weening al antwoorden, "in het 'werk Gods' wordt er heus niet met twee maten gemeten!" Ook districtsoudste Den Hamer en districtsevangelist De Bakker hadden volgens mij zoiets wel goedgevonden. (...) Tegenover het Openbaar Ministerie zou men dit vanzelf desgevraagd onmiddellijk ontkennen. (...) Echter, hoe vanzelfsprekend is het in "Zijn werk" (!!) om zó met twee maten te meten?!
Groet,
BakEenEi
Deze thread handelt feitelijk over vrede; Godes vrede, wel te verstaan (vgl. lied 421, NAK-gezangboek). Voor mij persoonlijk is deze vrede altijd één van de belangrijkste toetsstenen geweest om te kunnen vaststellen of ik met het "werk Gods" van doen had, of niet. In Zíjn werk, wanneer er voluit plaats is voor Zijn zegen, gebeuren er namelijk een paar dingen pertinent níet! Dan worden er geen harten gebroken en óók geen vrede. Dan zijn de verhoudingen zuiver en hebben de Zijnen er niet de minste behoefte aan om onder naasten een rol te spelen!
Nu zette ik hierboven in een paar regels uiteen, waaraan ik mijzelf steeds heb vastgehouden. Niemand namens de Allerhoogste heeft zich ooit gemeld met de boodschap dat er uitzonderingsbepalingen gelden en dat mijn begrip van "de dingen mijns Vaders" (vgl. Lukas 2: 49, Statenvertaling) juist in dít opzicht op zand is gebouwd. Wel daarentegen kwam ik in aanraking met talrijke kerkelijke ambtsdragers die steevast aan de kern van de zaak voorbij gingen wanneer ik het speciaal daarover met ze wilde hebben. Karakterloos wensten zij bij de Nieuw-Apostolische Kerk zich in handelen en spreken naar alles te schikken, of zulks te veinzen.
Ruim veertien jaar lang was ikzelf werkzaam in dienst van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Stel nu eens, zo dacht ik vanochtend nog, dat óók ik tekeningsbevoegdheid had gehad en dat ik dan op zekere dag op een gewiekste manier kans had gezien om een bedrag over te maken dat 20 keer hoger was geweest dan de afgesproken limiet. Stel, de limiet was (in die tijd) 10.000 gulden en ik had 200.000 gulden aan iemand uitbetaald. Iemand met mooie praatjes, die later een oplichter zou blijken te zijn. Hadden "ze" dan ook bij mij genoegen genomen met het excuus dat ik na dertien maanden 400.000 gulden terug had zullen krijgen?
"Ja, hoor," hoor ik de districtsoudste Ger Weening al antwoorden, "in het 'werk Gods' wordt er heus niet met twee maten gemeten!" Ook districtsoudste Den Hamer en districtsevangelist De Bakker hadden volgens mij zoiets wel goedgevonden. (...) Tegenover het Openbaar Ministerie zou men dit vanzelf desgevraagd onmiddellijk ontkennen. (...) Echter, hoe vanzelfsprekend is het in "Zijn werk" (!!) om zó met twee maten te meten?!
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
@all
In mijn vorige bericht vertelde ik erover hoe mensen soms met twee maten meten zonder zich er kennelijk rekenschap van te willen geven wat dubbelhartig gedrag doet met de geminachte naasten die daarbij aan het kortste eind trekken. De impact van de op diegenen afgewentelde valsheid is zelfs nog groter indien kerkelijke ambtsdragers (!) zich op deze manier verraderlijk gedragen. In de Nieuw-Apostolische Kerk spreekt men dan bovendien van zegenaars, Godsgezanten, dienaren en Boden van Jezus Christus! Ikzelf heb het meegemaakt dat ik dacht: dit kan geen zuivere koffie zijn. Niet één keer, maar véél keren. Tot op heden heb ik het echter nog niet mogen meemaken dat iemand zich verontschuldigde voor wat er was voorgevallen. Dat schijnt in de Nieuw-Apostolische Kerk namelijk niet te hoeven, al wordt er "op het altaar" met overtuiging van gesproken dat in deze kerk de "wegwijzers" zelf op de geloofsweg voorgaan en aldus een ieder tot voorbeeld zijn. Reken er niet op! Integendeel zelfs, zoals bijvoorbeeld onze broeder Ronald Rohn het als geen ander moet ondervinden. Als een "zegenaar" zich tegen je keert, heb je in deze kerk meteen 10 miljoen potentiële vijanden! Zie in dit verband mijn bericht van "Vr 27 Jul 2012, 08:56" in de thread "Dienen en lijden geven". Over intimidatie gesproken!
Echt waar, al kaart je in de Nieuw-Apostolische Kerk zonder enige pretentie bij een (hogere) verantwoordelijke leidinggevende (conform de Leidraad "dienen en leiding geven") aan dat je onheus wordt bejegend en dat je gezondheid eronder lijdt omdat er aan die toestand maar geen einde schijnt te komen, zelfs dan draait men "op de automatische piloot" het bekende bandje af: 1) bid je er wel genoeg voor dat de zaken zich ten goede keren, 2) begrijp je wel dat alles ongetwijfeld met de beste bedoelingen gebeurt, 3) kun je wel de minste zijn, 4) besef je wel welke offers er door deze dienaren gedurig worden gebracht, 5) zou je er niet overheen stappen, 6) ligt het niet voor een deel ook aan jezelf, 7) waarom laat je het verleden niet gewoon rusten, 8) tel je niet liever al je zegeningen, 9) laten wij samen het in Gods hand leggen, 10) alles dient tot onze vorming, enzovoort. Dit verschijnsel heb ik voor mijzelf uiteindelijk maar een naam gegeven, te weten "de ondoordringbare laag". Je komt er met je verhaal over de ellende die je wordt berokkend door collega-zegenaars bij de "dienaren" namelijk niet doorheen. Met geen mogelijkheid. "Zinloos geestelijk geweld" derhalve. Al zeg je dat er extra bij, óók dan schieten de betrokkenen steevast in de "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" voorspelbare psychologische reflex: men maakt zich ervan af. Onder vrijwel geen enkele omstandigheid vinden slachtoffers in deze kerk gehoor. Over manipulatie gesproken!
Om redenen van het bovenstaande heb ik er op dit Forum herhaaldelijk op gewezen hoe kwalijk het écht is als er van hogerhand instructies worden gegeven in de trant van "heb een onbegrensd vertrouwen in de (hogere) dienaren" (Woord van de maand, februari 2006) of "laat geen ongenoegen en ontevredenheid bij u opkomen" (Woord van de maand, januari 2007). Heus, hierdoor ontstaat er een akelig verstikkend klimaat. Wat daar trouwens mede de oorzaak van is, is in de Nieuw-Apostolische Kerk het gecreëerde gekunstelde kastestelsel (!) in de "kring der dienaren". Broeders met een geestelijke bediening worden hierdoor geacht onvoorwaardelijk loyaal te zijn aan hun meerderen. Wie in deze kerk aan dergelijke ongeschreven voorschriften en codes tornt, ligt er onvoorwaardelijk uit. In elk geval ben je "aangeschoten wild", zodra je er blijk van geeft niet de verschuldigde meeste hoogachting te betrachten jegens bestuursleden. Onder bestuursleden te verstaan de eerder genoemde "hogere verantwoordelijke leidinggevenden"; broeders met het ambt van opziener of apostel. Kortom, degenen die bij de Nieuw-Apostolische Kerk op de loonlijst staan en van wie het intussen bekend is dat hun salariëring overeenkomt met ten minste wat universitaire docenten verdienen. Desondanks bestaat er bij hen in de praktijk niet de minste behoefte om kritische vragen -van slachtoffers- fatsoenlijk te (doen) beantwoorden. Hooguit wordt er naar iemand geluisterd en wordt er nog gebeden. (...)
In plaats van mededogen hebben de hoogmogende heren medelijden met je, wanneer ongerijmdheden in de nieuw-apostolische geloofspraktijk je zodanig plagen dat je je daarover uitspreekt. In plaats daarvan had je jezelf moeten overwinnen, zo is bij hen de gedachte. Wie zichzelf niet overwint, loopt "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" namelijk het risico "het einddoel" niet te bereiken. Vandaar dus het medelijden.
Dit is zoals ik het heb aangeduid "de rand" van de nieuw-apostolische medaille. Die leer je alleen kennen indien je het lef hebt gehad om zo vrij te zijn met de hoogste dienaren fundamenteel van inzicht te verschillen.
Groet,
BakEenEi
In mijn vorige bericht vertelde ik erover hoe mensen soms met twee maten meten zonder zich er kennelijk rekenschap van te willen geven wat dubbelhartig gedrag doet met de geminachte naasten die daarbij aan het kortste eind trekken. De impact van de op diegenen afgewentelde valsheid is zelfs nog groter indien kerkelijke ambtsdragers (!) zich op deze manier verraderlijk gedragen. In de Nieuw-Apostolische Kerk spreekt men dan bovendien van zegenaars, Godsgezanten, dienaren en Boden van Jezus Christus! Ikzelf heb het meegemaakt dat ik dacht: dit kan geen zuivere koffie zijn. Niet één keer, maar véél keren. Tot op heden heb ik het echter nog niet mogen meemaken dat iemand zich verontschuldigde voor wat er was voorgevallen. Dat schijnt in de Nieuw-Apostolische Kerk namelijk niet te hoeven, al wordt er "op het altaar" met overtuiging van gesproken dat in deze kerk de "wegwijzers" zelf op de geloofsweg voorgaan en aldus een ieder tot voorbeeld zijn. Reken er niet op! Integendeel zelfs, zoals bijvoorbeeld onze broeder Ronald Rohn het als geen ander moet ondervinden. Als een "zegenaar" zich tegen je keert, heb je in deze kerk meteen 10 miljoen potentiële vijanden! Zie in dit verband mijn bericht van "Vr 27 Jul 2012, 08:56" in de thread "Dienen en lijden geven". Over intimidatie gesproken!
Echt waar, al kaart je in de Nieuw-Apostolische Kerk zonder enige pretentie bij een (hogere) verantwoordelijke leidinggevende (conform de Leidraad "dienen en leiding geven") aan dat je onheus wordt bejegend en dat je gezondheid eronder lijdt omdat er aan die toestand maar geen einde schijnt te komen, zelfs dan draait men "op de automatische piloot" het bekende bandje af: 1) bid je er wel genoeg voor dat de zaken zich ten goede keren, 2) begrijp je wel dat alles ongetwijfeld met de beste bedoelingen gebeurt, 3) kun je wel de minste zijn, 4) besef je wel welke offers er door deze dienaren gedurig worden gebracht, 5) zou je er niet overheen stappen, 6) ligt het niet voor een deel ook aan jezelf, 7) waarom laat je het verleden niet gewoon rusten, 8) tel je niet liever al je zegeningen, 9) laten wij samen het in Gods hand leggen, 10) alles dient tot onze vorming, enzovoort. Dit verschijnsel heb ik voor mijzelf uiteindelijk maar een naam gegeven, te weten "de ondoordringbare laag". Je komt er met je verhaal over de ellende die je wordt berokkend door collega-zegenaars bij de "dienaren" namelijk niet doorheen. Met geen mogelijkheid. "Zinloos geestelijk geweld" derhalve. Al zeg je dat er extra bij, óók dan schieten de betrokkenen steevast in de "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" voorspelbare psychologische reflex: men maakt zich ervan af. Onder vrijwel geen enkele omstandigheid vinden slachtoffers in deze kerk gehoor. Over manipulatie gesproken!
Om redenen van het bovenstaande heb ik er op dit Forum herhaaldelijk op gewezen hoe kwalijk het écht is als er van hogerhand instructies worden gegeven in de trant van "heb een onbegrensd vertrouwen in de (hogere) dienaren" (Woord van de maand, februari 2006) of "laat geen ongenoegen en ontevredenheid bij u opkomen" (Woord van de maand, januari 2007). Heus, hierdoor ontstaat er een akelig verstikkend klimaat. Wat daar trouwens mede de oorzaak van is, is in de Nieuw-Apostolische Kerk het gecreëerde gekunstelde kastestelsel (!) in de "kring der dienaren". Broeders met een geestelijke bediening worden hierdoor geacht onvoorwaardelijk loyaal te zijn aan hun meerderen. Wie in deze kerk aan dergelijke ongeschreven voorschriften en codes tornt, ligt er onvoorwaardelijk uit. In elk geval ben je "aangeschoten wild", zodra je er blijk van geeft niet de verschuldigde meeste hoogachting te betrachten jegens bestuursleden. Onder bestuursleden te verstaan de eerder genoemde "hogere verantwoordelijke leidinggevenden"; broeders met het ambt van opziener of apostel. Kortom, degenen die bij de Nieuw-Apostolische Kerk op de loonlijst staan en van wie het intussen bekend is dat hun salariëring overeenkomt met ten minste wat universitaire docenten verdienen. Desondanks bestaat er bij hen in de praktijk niet de minste behoefte om kritische vragen -van slachtoffers- fatsoenlijk te (doen) beantwoorden. Hooguit wordt er naar iemand geluisterd en wordt er nog gebeden. (...)
In plaats van mededogen hebben de hoogmogende heren medelijden met je, wanneer ongerijmdheden in de nieuw-apostolische geloofspraktijk je zodanig plagen dat je je daarover uitspreekt. In plaats daarvan had je jezelf moeten overwinnen, zo is bij hen de gedachte. Wie zichzelf niet overwint, loopt "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" namelijk het risico "het einddoel" niet te bereiken. Vandaar dus het medelijden.
Dit is zoals ik het heb aangeduid "de rand" van de nieuw-apostolische medaille. Die leer je alleen kennen indien je het lef hebt gehad om zo vrij te zijn met de hoogste dienaren fundamenteel van inzicht te verschillen.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
@allBakEenEi schreef:(...)
Dit is zoals ik het heb aangeduid "de rand" van de nieuw-apostolische medaille. Die leer je alleen kennen indien je het lef hebt gehad om zo vrij te zijn met de hoogste dienaren fundamenteel van inzicht te verschillen.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 29 Aug 2012, 21:16".
Met de voorgaande berichten in deze thread hoop ik eraan te hebben bijgedragen dat het besef ervan toeneemt dat ongelijkwaardige zaken niet met elkaar op één lijn mogen worden gesteld. Anders geformuleerd: doordat er appels met peren worden vergeleken, praten de mensen langs elkaar heen. Hopelijk verandert dit - in de Nieuw-Apostolische Kerk.
Voor mij persoonlijk was in deze kerk het klimaat niet meer te harden. Degenen die het rechtstreeks aangaat, weten precies hoe ik dit bedoel, maar niemand onder hun bleek er de behoefte aan te hebben daaraan iets te verbeteren. Dit op zichzelf beschouwd leverde uiteraard de zoveelste ongerijmdheid op. Nadat ik mij in het ledenregister al had laten uitschrijven, zag ik het aankomen hoe het op de (tweede) Europese Informatieavond -van 4 december 2007- verkeerd zou uitpakken. Hierdoor besloot ik één van de bestuurders tijdig en adequaat te waarschuwen, doch wat ik had opgemerkt werd weggewuifd. Later kwam ik tot het inzicht dat men belangrijke kansen liet liggen om de m.n. op de Europese Jeugddag 2009 gepredikte verzoening als het ware te verzilveren. Ook toen zag de bestuurder (iemand anders, nu) tot wie ik mij had gewend niet in dat het wat om het lijf zou hebben wat ik daaromtrent aankaartte. Ten slotte besloot ik om er bij het (internationale) bestuur veel voor moeite te doen om te voorkomen dat het uit de hand zou lopen met de rechtszaken tegen broeder Ronald Rohn. Keer op keer echter werden mijn aanbevelingen door de "Godsgezanten" genegeerd. Had men er daarentegen wat mee gedaan, dan hadden drie rampen zich niet voltrokken.
Ben ik nu zo'n held en begin ik er daarom zelf maar over?! Niet bepaald, maar ik ben wel een zodanig door de rauwe hardheid van de nieuw-apostolische geloofspraktijk gevormde ervaringsdeskundige, dat ik wéét dat het voor alle betrokkenen beter was geweest indien men een aantal bijzaken los had willen gaan zien van wat naar het evangelie van Jezus Christus de hoofdzaak mag zijn, namelijk de liefde van God. Die is van een andere orde dan het beschamende eigen belang. Ik ben dus van mening dat de bestuursleden in kwestie zich hebben laten leiden door de verkeerde motieven. Ook vind ik dat men bij anderen nodeloos de vrede heeft verbroken. Niet bij een enkeling, doch bij velen. Bij zeer velen zelfs. Dit getuigt van onhebbelijkheden waarvoor er in het werk Gods helemaal geen plaats is. Overigens betreft het hier een fenomeen, dat ik al minstens 10 jaar geleden bij de kerkleiding nadrukkelijk onder de aandacht bracht. Dertig jaar geleden begon ik er al over! Als in Zijn werk niet ieders gelijkwaardigheid wordt geëerbiedigd, is het niet Zijn werk! Spijtig genoeg worden in de Nieuw-Apostolische Kerk de zaken zó voorgespiegeld alsof Zijn genade zuiver zou zijn weggelegd voor hen, die het "totaalpakket" afnemen. Wie niet het evangelie van Jezus Christus omarmt inclusief alle nieuw-apostolische wetten en regels en wie niet tevens de wel degelijk door de internationale kerkleiding verordonneerde ongeschreven voorschriften en codes erbij accepteert; die valt bij de bestuurders van deze kerk in ongenade. Bestuurders nota bene die exclusief voor zichzelf en hun dienstknechten hoedanigheden claimen als zegenaars, Godsgezanten, dienaren en Boden van Jezus Christus. Alle overigen zijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de onderworpenen aan hun ultieme gezag; kortom "de rest van de mensheid - dead or alife". (...) Kunnen pretenties van mensen nóg hoger reiken?
Een handvol bestuurders met de bovenbeschreven geloofsopvattingen verscheen de laatste tijd voor de rechtbank Utrecht - om, bijgestaan door een sterrenteam aan advocaten, hun gelijk te halen. Keer op keer werd het in mijn beleving een ronduit beschamende vertoning. Zonder de verslaggeving op dit Forum waren er misschien maar weinigen geweest, die er ooit iets over te weten waren gekomen. Op last van apostel Peter Klene c.s. moest immers zo nodig "de zwijgzaamheid" worden betracht. Eén ding was mij echter al in het allereerste begin duidelijk geworden: hier wordt gelogen en bedrogen. Niet voor niets moest er zo'n sterrenteam aan te pas komen om tot elke prijs te verhinderen dat daarvan ooit iets zou moeten blijken. Goddank (!) hield tot op heden in de diverse aangespannen procedures David tegenover Goliath stand. Mij zal het dus niet verbazen als de rechtbank Utrecht het machtsmisbruik doorziet en afstraft.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
@allBakEenEi schreef:(...)
Spijtig genoeg worden in de Nieuw-Apostolische Kerk de zaken zó voorgespiegeld alsof Zijn genade zuiver zou zijn weggelegd voor hen, die het "totaalpakket" afnemen. Wie niet het evangelie van Jezus Christus omarmt inclusief alle nieuw-apostolische wetten en regels en wie niet tevens de wel degelijk door de internationale kerkleiding verordonneerde ongeschreven voorschriften en codes erbij accepteert; die valt bij de bestuurders van deze kerk in ongenade.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 29 Aug 2012, 23:22".
Zoals ik het breeduit liet zien in mijn bericht van "Vr 16 Sep 2011, 08:18" in de thread "Außerhalb der von uns erkannten Ordnungen... ", pleitte ik op 8 januari 2007 bij districtsapostel De Bruijn voor "een algemene lastenverlichting" in de Nieuw-Apostolische Kerk. Dus: verlos mij (verlos ons) alsjeblieft van alle nodeloos belastende nieuw-apostolische wetten en regels en óók van de ongeschreven voorschriften en codes want ik vind dat het evangelie van Jezus Christus ons juist leert het uitsluitend daarbij te laten! Zadel ons in 's hemelsnaam niet langer op met zulke ballast! Denk hierbij bijvoorbeeld aan wat apostel Paulus eens opmerkte:
- Het ware evangelie
[6] Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd. [7] Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien. [8] Wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat ik u verkondigd heb, al was ik het zelf of een engel uit de hemel – vervloekt is hij! [9] Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nu opnieuw: wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat u hebt ontvangen – vervloekt is hij! [10] Probeer ik nu mensen te overtuigen of God? Probeer ik soms mensen te behagen? Als ik dat nog altijd zou doen, zou ik geen dienaar van Christus zijn. [11] Ik verzeker u, broeders en zusters, dat het evangelie dat ik u verkondigd heb niet door mensen is bedacht [12] – ik heb het ook niet van een mens ontvangen of geleerd – maar dat Jezus Christus mij is geopenbaard.
Uit: Galaten 1 (NBV)
Wanneer ik er met anderen over sprak, haalde men veelal de schouders op. Het zou vast allemaal zo'n vaart niet lopen. Intussen weten wij heel wat méér. Zelfs als je in de Nieuw-Apostolische Kerk 10 miljoen euro in rook laat opgaan, ga je als bestuurder nog vrijuit. Om maar iets te noemen! De gelovigen in Nordrhein-Westfalen moeten nu bidden voor een wonder want hun geliefde districtsapostel is door bandieten opgelicht (lees: heeft de statuten aan diens laars gelapt). Vanzelfsprekend staat het een ieder vrij om op zo'n manier te worden misleid, maar wees dan consequent en verander dit kerkgenootschap in een soort van casino dat gespecialiseerd is in piramidespelen. En blijf af van andermans vrede.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
Redactie schreef:(...)
Een kerkgenootschap is niet meer dan een facilitair bedrijf dat gelovigen voorziet van een dak boven het hoofd, al kun je er natuurlijk een gezelligheidsvereniging en/of een beleggersclub en/of een liefdadigheidsinstelling van maken. Kinderen Gods zijn aan elkaar gelijkwaardig terwijl de opvoeding door de werkzaamheid van de Heilige Geest kan worden overlaten aan onze hemelse Vader die bij een ieder van hen het hart aanziet. Wie zich in Zijn werk -ondanks zielzorg in een kerk- niet veilig voelt in Jezus' armen, wordt in geestelijk opzicht emotioneel verwaarloosd! Spijtig genoeg is dit in de Nieuw-Apostolische Kerk aan de orde van de dag doordat bazen en bovenbazen in de organisatie zich als kille zakenlieden zijn gaan gedragen die niet open kaart spelen en vooral hun eigen gang gaan. Dienaren op Zijn akkerwerk -waarbij overigens geen rekening behoeft te worden gehouden met het verschijnsel van echelonnering- mogen naast elkaar (!) helpers zijn aan Christus' plaats. Wie het best bakstenen, dakpannen en andere bouwmaterialen kan inkopen om vervolgens een kerk te bouwen, mag de vinger opsteken en dan zal het ook daarmee wel in orde komen...
(...)
Uit: Bericht door Redactie op "Zo 22 Mei 2011, 19:36" in de thread "Levensbeschrijving Dap. Brinkmann".
@allBakEenEi schreef:(...)
Ook ikzelf ben in de tussentijd weggegaan. Dat het zover zou komen, doordat nota bene de "zegenaars" liever zich in zaken begaven en zich op de media stortten dan nog langer werk te maken van zielzorg, hield ik tot dan toe voor schier onmogelijk. Toch is het gebeurd.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Zo 26 Aug 2012, 22:52".
Toen ik er eind augustus/begin september 2010 op attent werd gemaakt dat het bij de "Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" (alleen het landelijke kerkgenootschap is een rechtspersoonlijkheid bezittend lichaam) wel eens grondig mis kon zijn met een nieuwbouwproject in Arnhem, wist ik weliswaar in eerste instantie niet wat ik mij daarbij moest voorstellen, doch de mededeling op zichzelf verbaasde mij geenszins. Met een bestuur dat uit drie geestelijken bestaat zónder een onafhankelijke Raad van Toezicht, zou het vast en zeker ontbreken aan professionaliteit. Bovendien had ik begrepen dat er amper nog vakmensen werkzaam waren op het bureau van de Centrale Administratie. Waarschijnlijk liepen vrienden en bekenden van de drie almachtige bestuurders nu daardoor "op nacalculatiebasis" bij dat bureau in en uit. Ik bezocht de Kamer van Koophandel om in het Handelsregister de situatie maar eens onder de loep te nemen en, ja hoor, ik trof op het vestigingsadres opeens een ratjetoe van BV's en stichtingen aan. Wie verzint er in godsnaam zoiets, zo vroeg ik mij af. Het leek wel kwajongenswerk. Intussen had ik in Arnhem een "nieuwbouwruïne" gespot. Dan hoef je je dus niet meer af te vragen of er misschien iets grondig mis is. Welnee, dat weet je dan al meteen!
Het waren voor mij weerzinwekkende constateringen want afgezien van het mij bekende feit dat het kerkbestuur op het vlak van zielzorg al de macht over het stuur kwijt was, waar -tot mijn woede en teleurstelling- ondertussen zowat niemand iets van wilde weten, had het er nu alle schijn van dat men zich ook op het zakelijke vlak in de nesten had gewerkt. Al gauw stelde ik vast dat ook hiervan nagenoeg iedereen wegkeek.
Wat hier een rol speelt is dat, afgezien van de vele overeenkomsten, er ook een belangrijk verschil valt aan te wijzen tussen de Nieuw-Apostolische Kerk en de kerk van Rome. In de Nieuw-Apostolische Kerk worden zogenaamde heiligen (lees: bestuurders van dit kerkgenootschap) al vóór hun dood als zodanig vereerd. In de kerk van Rome wacht men daarentegen op zijn minst eerst nog netjes af totdat bij dezulken de dood is vastgesteld. Wie wil er nu graag van inzicht verschillen met een heilige? Je kijkt wel uit! Daar komt in de Nieuw-Apostolische Kerk nog bij dat de vermeende heilige bestuurders aldaar bijzonder hechten aan de eerbiediging van de hun toegedichte status. Aan de gelovigen wordt zelfs onderwezen dat te dien aanzien er een onbegrensd vertrouwen op zijn plaats is. Eerder gaf ik al aan dat men geen ongenoegen en ontevredenheid dient te laten opkomen. Dus, hoe onbetamelijk uitingen of daden ook zijn, tel uit je winst. Met deze feiten en omstandigheden in het achterhoofd, wist ik dat het niet vijf vóór twaalf was doch één uur.
Terug naar het onderwerp van deze thread, vrede. Hoe zou de vrede, Godes vrede wel te verstaan, zich nu laten herstellen? Wie dat aan mij zou vragen, zou ik antwoorden: "Ga eerst maar eens na wat er feitelijk heeft kunnen gebeuren. Heb toch de moed om onder ogen te zien waardoor bij menigeen de rek eruit is. Dat heeft namelijk zijn tol geëist. Pas wanneer de tollenaars van deze tijd (!) hun onhebbelijkheden willen prijsgeven, kan Zíjn vrede in de harten terugkeren." Dat betekent dat luchtfietsers die zich zonder mandaat op een voetstuk hebben laten takelen, hun waanideeën aan de wilgen moeten hangen. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk was nota bene het feodale stelsel opnieuw ingevoerd. Ook valt het aan te raden per direct niet méér te willen geloven dan ieder het zelf kan waarmaken. Als God het hart aanziet, hoeft immers niemand te roeien met de riemen van een ander. Wees (eindelijk) eerlijk en oprecht.
Concreet: wacht als "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland niet af tot woensdag 10 oktober 2012 om te doen waartoe de rechtbank u zal verplichten. Als er zaken moeten worden rechtgezet, aarzel dan niet om daar nu vast werk van te maken. Sta u daar vervolgens niet op voor! Confronteer districtsapostel Brinkmann en stamapostel Leber er maar mee dat er binnen de kortste keren een statutenwijziging nodig is die erin voorziet dat dit kerkgenootschap voortaan een evenwichtige professionele bestuurssamenstelling kent en een onafhankelijke Raad van Toezicht. Zeg er maar bij dat zielzorg en handelszaken in Nederland van elkaar verschillen als appels van peren. U bent het aan uw verwijtbare nalatigheid verplicht om in dat opzicht vlot orde op zaken te stellen, ongeacht of machtsfiguren in het buitenland zulks kunnen waarderen, of niet. Bereken uw kansen niet, maar laat uw geweten spreken. Zorg ervoor dat u zich op 10 oktober 2012 alsnog kunt verantwoorden door er nu ogenblikkelijk mee op te houden een schijnheilige rol te spelen. Dat helpt hartverscheurend leed in familiebetrekkingen te voorkomen...
Groet,
BakEenEi
Less Is More