Overlijden apostel Christiaan Boermeester (GvAC)

[Redactie]

@all

Foto: TjerkB

Vanochtend overleed na een kort ziekbed in alle rust op 95-jarige leeftijd apostel Christiaan Boermeester (geb. 1916). Bij de Gemeenschap van Apostolische Christenen zal hij worden herinnerd als een Godsgezant die door zijn bescheidenheid, innemendheid en wijsheid voor menigeen veel heeft betekend.

Het WebTeam


P.S. Uit een brief van 2 november 2008...

Dag ,

(...)
Sinds ik bij de GvAC de diensten bezoek, heb ik apostel Boermeester inmiddels enkele malen ontmoet: in april 2008 bij 25 jaar kerkgebouw Zeist, in mei 2008 bij een dienst in Den Haag, vorige week donderdag bij een seniorendag in Zeist, en vanochtend in Zwijndrecht waar wij nu elke eerste zondag van de maand naartoe gaan zodat H. en T. samen met wat meer kinderen zondagsschool en catechisatie kunnen hebben. In Zeist zijn zij namelijk geregeld de enigen.

Na de dienst van vanochtend, met trouwens een schitterend bijbelwoord uit 1 Korintiërs 12 (zie onder) en mijn lievelingslied als aanvangslied, te weten "Vader, 't is Uw welbehagen" (dat ik leef naar Uw gebod), kon ik in alle rust weer even met apostel Boermeester van gedachten wisselen. Hij is een volle neef van de heengegane priester W.S. uit Amersfoort. W.S. was pottenbakker. Hij en zijn vrouw, die trouwens beeldhouwster was, woonden niet ver hier van ons huis. Nu en dan bezocht ik ze. Onze R. ging er ook nog wel alleen naartoe. Een opvallende overeenkomst tussen bij leven destijds W.S. en nu Chris Boermeester is absoluut dat beiden tot op hoge leeftijd zo prachtig jong van geest zijn. Het zijn ware "vrienden van de jeugd" en op onbevangen wijze kun je werkelijk álles met ze bespreken. De mooiste gezichtspunten laten zich dan subliem aanlichten. Het was nu de derde keer dat ik wat uitgebreider sprak met Chris Boermeester. Ik kan niet anders zeggen dan dat hij voor mij een zeldzame verschijning is, een zeer gezegende wijze persoon; iemand die vele zaken, ook zaken die voor menigeen heel gevoelig liggen, in een ontwapenend breed perspectief kan plaatsen. W.S. sprak vroeger al met groot respect over diens neef. Vanochtend begreep ik van Chris Boermeester dat W.S. naar alle waarschijnlijkheid apostolisch werd na gesprekken met Chris' vader die in die tijd in de priesterlijke bediening stond. Na de splitsing in 1955 was zowel voor Chris' vader als voor W.S. die splitsing vaak een té emotioneel beladen onderwerp om er nog enigszins ontspannen over te kunnen spreken, aldus apostel Boermeester.

Priester W.S. is geruime tijd voorganger geweest van de nieuw-apostolische kerkgemeente in Amersfoort. Tot voor enkele jaren geleden was diens zoon R. onze voorganger. (...) Altijd heb ik dus ook het grootst mogelijke respect gehad voor W.S.; een bijzonder beminnelijk mens. Een herder zonder bijbehorende ambtelijke status, zeg maar. En zo zie ik nu ook Chris Boermeester: een ware gezegende des Heren zonder pretenties. Ik ervaar het als een uitzonderlijk voorrecht om zo iemand nu en-passant alsnog te mogen leren kennen. Bij Chris Boermeester is er vanzelf nóg iets: als wiskundige en pedagoog studeerde hij o.a. "filosofie van de wetenschap". Zijn aansprekende weldenkendheid heeft daardoor om beslist méér dan één reden indrukwekkende diepe gronden. Hij is iemand met een authentiek respect voor iedere naaste, en gelijktijdig een scherpzinnig iemand die aandachtig kijkt en luistert.

(...)
Apostel Boermeester vertelde mij een aantal dingen. In het kort... De dienst voor dienende broeders in 1955 waarin apostel Tjark Bischoff bekendmaakte dat de Boodschap van St.Ap. Bischoff nu voortaan in alle diensten moest worden verkondigd, was dé oorzaak van dé breuk. Wie hierdoor in gewetensnood kwam en dat dus niet kon waarmaken, raakte terstond z'n bediening kwijt. Verscheidene broeders, onder wie de vaders van thans in de GvAC oudste H. en apostel Den Haan, werden vervolgens geëxcommuniceerd. Al zijn heel wat ouderen die zo'n brief destijds hadden ontvangen nu overleden; de omstreden brieven zijn nog in het bezit van hun kinderen en voor dezen blíjft dit vanzelf een uiterst pijnlijke toestand. Door het overleg wat in de jaren '90 in Nederland tussen de verschillende apostolische stromingen op gang kwam, legde apostel Sepers dat probleem voor aan districtsapostel Pos. Hierna vertelde apostel Sepers dat apostel Pos desgevraagd hieromtrent had geantwoord dat de brieven, waarmee apostel Tjark Bischoff de ex-communicaties officieel had bekrachtigd, "als niet-geschreven" (!!) konden worden beschouwd. Apostel Pos wilde dit standpunt toen echter níet schriftelijk bevestigen. "Als zo'n ex-communicatie eerst schriftelijk wordt aangezegd, dan dient deze achteraf tevens op schriftelijke wijze te worden afgezegd," aldus Chris Boermeester, "maar dat weigerde men dus".

Zo is het nu ook met wat er op 4 december 2007 naar voren is gebracht. "Het is onwaar", zei apostel Boermeester tegen mij, "dat níet de Boodschap van St.Ap.Bischoff de oorzaak van de splitsing is geweest, zoals door stamapostel Leber werd beweerd. Ik was er zelf bij, toen het werd afgedwongen: elke zondag verplicht die Boodschap aan de gemeente voor te houden. Ook ik kon dat niet. Toen anderen [in de dienst met apostel Tjark Bischoff] gingen zitten, heb ik dat ook gedaan. Niet dat wij niet geloofden in de wederkomst; integendeel, doch niet per se tijdens het leven van St.Ap. Bischoff." Naderhand vernam Chris Boermeester van Peter Kuhlen dat stamapostel Bischoff persoonlijk erg tegen de dood heeft opgezien, wat diens wens om niet te sterven wellicht kracht bij zette. Anderen stelden hem in die tijd mogelijk gerust door op te merken dat de Heer toch ook nog wel tijdens zijn leven kon komen. "In elk geval was het géén profetie, dat de Heer tijdens zijn leven zou wederkomen." (...) Toch zijn mensen er ongenadig op afgerekend, weten wij nu; ze voerden niet "gehoorzaam" uit wat de kerkleiding toen van ze verwachtte. "Vaak heeft ook angst een grote rol gespeeld", aldus apostel Boermeester. De angst ervoor om aan de kant te worden gezet, en andere sancties.

Later is districtsapostel De Bruijn één keer bij apostel Boermeester thuis op bezoek geweest, tezamen met apostel Den Haan. Hoewel dat gesprek zou worden vervolgd, is dat er tot op heden niet van gekomen. Chris Boermeester heeft daar trouwens alle begrip voor: "Apostelen zijn nogal eens druk bezet, en dan gaan andere dingen vóór". "Maar u heeft tijdens dat bezoek toch wel tegen hem gezegd hoe het in Nederland in 1955 was gegaan?", zo vroeg ik; "Ja, dat moet zo zijn", aldus apostel Boermeester. "Is het dan niet des te onbegrijpelijker dat ook districtsapostel De Bruijn niet heeft tegengehouden dat het er in de kern op 4 december 2007 op moest neerkomen dat de Boodschap van St.Ap. Bisschoff niet de oorzaak kan zijn geweest van de afsplisting?" "Ja, precies", vond ook apostel Boermeester. Rond Pinksteren vorig jaar zijn de bevindingen van de desbetreffende projectgroep (onder leiding van apostel Drave) ingebracht in de vergadering van de districtsapostelen en dezen zijn daarmee toen akkoord gegaan. De districtsapostelen wisten dus allen van tevoren wat op de informatieavond de kern zou zijn van wat stamapostel Leber over de afsplitsing te melden zou hebben. En desondanks nodigde men gasten uit; gasten van wie men op voorhand wist dat ze tijdens die informatieavond voor schut zouden worden gezet. "Ja, dat móet men hebben geweten", antwoordde Chris Boermeester ontdaan. "U weet dat de zoon van Peter Kuhlen die avond huilend is weggegaan?", vroeg apostel Boermeester nog aan mij toen ik vanochtend het voorgaande aan hem vertelde. "Ik las op de achterzijde van een Onze Familie later een excuus," zo vervolgde hij, "maar niet inhoudelijk." Dat klopt, reageerde ik: "Men betreurt het als anderen zich gekwetst hebben gevoeld, maar de oorzaak neemt men niet weg." "Zo is het, ja", aldus mijn gesprekspartner. (...)

Enige tijd geleden had apostel Boermeester een dienst bezocht in de Nieuw-Apostolische Kerk in Den Haag. Bij de GvAC was er die dag geen dienst; in de NAK 's ochtends evenmin. Door een landelijke dienst voor ambtsdragers in Hilversum begon de NAK-dienst 's middags om 15.00 uur. Men had achterin de kerkzaal voor apostel Boermeester een gemakkelijke stoel neergezet en bij het Heilig Avondmaal, waaraan hij had deelgenomen, was de priester speciaal naar hem toe gekomen. "Ik zag het niet zo zitten, vanwege mijn handicap, stuntelig naar voren te lopen, maar spontaan liep de priester voor mij -om het avondmaal te bedienen- naar achteren." De voorganger zelf (waarschijnlijk A.V.) was toen op Malta, zo had apostel Boermeester begrepen. "Op de inhoud van de dienst had ik werkelijk niets aan te merken. Het zou een dienst kunnen zijn zoals die ook bij ons wordt gehouden. Alleen, wat de stamapostel betreft en zo, daar spreken wij niet over."

Toen destijds de commissie met apostel Sepers zich op verzoening had beraden, was er volgens apostel Boermeester van de zijde van de Nieuw-Apostolische Kerk gesteld dat een samen-gaan heel wel mogelijk was, doch dat daarbij alle dienaren van de GvAC gewoon -zonder nog langer een geestelijke bediening- in de bank moesten gaan zitten. "Dat was natuurlijk voor ons ondenkbaar; oudsten, voorgangers, denk eens in", zo sprak apostel Boermeester. "Desondanks brak er een moment aan dat een verzoening toch wel heel dichtbij kwam, ware het niet dat apostel Ossebaar [van de HAZK - stam Juda] werd opgevolgd door apostel Van den Bosch, en die zag er niets in. Hij is iemand die de bijbel van kaft tot kaft vooral letterlijk neemt. De beroeping van een vrouw in het ambt zou iemand als hij later pertinent hebben afgewezen." (...)

Wij spraken nog even door over de bijbel "van kaft tot kaft". Ik vertelde dat de diverse bijbelvertalingen mij tegenwoordig wel eens van mijn apropos brengen en dat ik soms niet meer weet wáár ik iets terug kan vinden. Apostel Boermeester hoorde dit begrijpend aan, maar hij wees mij er op dat het bij vertalingen vanzelf lang niet altijd meevalt om betekenissen eenduidig vast te stellen: "Daarom heb ik thuis altijd ook een Franse bijbel gehad, naast enkele Engelse vertalingen en nog andere. Eén keer zocht ik een tekst op over Jakob en Ezau, en toen stond er in een Engelse bijbel, niet de King James, het absolute tegendeel van wat de andere vertalingen vermeldden. Je kúnt niet alles letterlijk nemen: als er staat 'Indien dan uw hand of uw voet u ergert, houw ze af en werp ze van u', dan gaat het erom dat je inziet dat ergens de oorzaak van moet worden gezocht en dat die wordt weggenomen, maar natuurlijk niet dat je daadwerkelijk een hand of een voet moet kwijtraken. Op een ander moment betrof het bij de doop een goed geweten tot God. Daarbij moest er uit het Grieks een woord worden vertaald dat volgens de rector die ik hierover toen benaderde op het gymnasium, waarvan mijn dochter toen leerling was, in geen enkel ander werk in het oud-Grieks voorkwam. Vertalers doen uiteraard erg hun best om zo goed mogelijk in te voelen wat er kan zijn bedoeld, maar hier ging dus geen enkele vergelijking op. Als iemand zegt 'Ik geloof de bijbel van kaft tot kaft', dan vraag ik 'Welke vertaling?', want dat maakt nogal verschil! Het gaat om de grote lijn."

(...) Zó verliep ongeveer ons gesprek vanochtend. Voordat de commissie met o.a. Apostel Sepers was samengesteld, had apostel Boermeester contact met evangelist M. en oudste Van A. Met evangelist M. is het contact in feite nimmer verbroken, al is het nu met de gezondheid van diens echtgenote zorgelijk gesteld en laat ook diens eigen gezondheid veel te wensen over, aldus de 92-jarige Godsgezant.

Afgelopen donderdag had M. van apostel Boermeester opgevangen dat hij in Den Haag liefst 70 rijdt: "Dan blijven alle lichten op groen!"

(...)
Met hartelijke groeten,
TjerkB

Zie ook het redactionele bericht op "di 04 okt 2011, 19:40" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"

[Redactie]

@all

Ruim vijftien jaar geleden klom Bauke Moesker in de pen. De geadresseerde was: apostel Christiaan Boermeester. Deze reageerde enkele dagen later als volgt:

• Chr. Boermeester
  
  's-Gravenhage, 30 januari 1997
  
  
  
  Geachte broeder Moesker,
  
  Uw brief van 22 jan. jl heb ik met aandacht gelezen. Ik heb het stellige gevoel dat de intentie ervan goed is. Ik geloof dat u hetzelfde streven als ik heb, namelijk de eenheid in het Apostolische Werk te herstellen. Want het is natuurlijk een heel droevige zaak, dat het Werk ontstaan is met als één van de doelstellingen: de eenheid in het christendom te herstellen. En diezelfde Kerk, die dat zo graag wilde, is zelf uiteengevallen in bijna niet meer te tellen richtingen.
  Toch geloof ik dat u sommige dingen niet weet, waardoor u tot m.i. verkeerde conclusies komt. Ik zal ze puntsgewijs aangeven.
  
  • 1. U schrijft, dat er dienaren zullen zijn, die Jezus zullen antwoorden: "Ik had goede redenen... ", maar dan zal Jezus antwoorden: "Ga weg van Mij, gij ontrouwe dienstknecht!"
    Wat was bij mij (en bij vele anderen) de reden? Op 25 februari 1955 stelde de apostel Tj. Bischof op de broedervergadering de eis dat wij, priesters, elke zondag vanaf het altaar de "boodschap" van de stamapostel zouden verkondigen! Ik zweer u dat dat waar is. En dat was het moment van de scheuring in Nederland. Ik kon dat niet met mijn geweten in overeenstemming brengen. Stelt u zich eens voor: een priester die op de verhoging staat te verkondigen dat Jezus tijdens het aardse leven van de stamapostel wederkomt, terwijl hij daar zelf niets van gelooft. Als ik dat zou hebben gedaan, dan zou wel eens het woord van Jezus kunnen hebben geklonken: "Ga weg van Mij, enz".
    
    Wij zijn niet zo maar weggegaan! Het was een onderdeel van mijn dagelijks gebed, dat de eenheid bewaard zou blijven, want ik voelde de scheuring aankomen, en dat vond ik verschrikkelijk. Die scheuring is er toch gekomen, wat voor mij ongeveer het grootste trauma uit mijn leven was. Zoals gezegd, mijn geweten belette mij die boodschap te verkondigen. En nog steeds is het een onderdeel van mijn dagelijks gebed, dat de eenheid hersteld mag worden, hoe onwaarschijnlijk dit ook lijkt (althans menselijk gesproken).
  • 2. Ik krijg uit uw brief de indruk, dat u van mening bent, dat ik niet zou kunnen of willen vergeven. Als u dat werkelijk denkt, dan moet ik dat met klem ontkennen. Ik heb in mijn hart al heel lang allen vergeven, die mij "listen en lagen" hebben gelegd. En gelooft u van mij dat er broeders geweest zijn, die mij op een verschrikkelijke wijze hebben behandeld. Zij hebben nooit excuus gevraagd voor hun door afgunst gedreven handelen. Toch heb ik jegens hen geen rancune. Maar ik geloof wel, dat zij verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden en woorden.
  • 3. U weet misschien, dat wij geregeld besprekingen hebben met apostel Sepers, evangelist Meyborg, de apostel Van den Bosch van de Hersteld Apost.Zendingskerk en de opziener Peters van diezelfde Kerk. Die besprekingen verlopen in een prima, zelfs broederlijke sfeer. En allen zijn wij van één verlangen vervuld: te werken aan de eenheid binnen het Apostolische Werk. Het slotgebed eindigt dan ook steevast met de bede uit het Hogepriesterlijk gebed: "Ik wil Vader, dat zij één zijn" (tot driemaal toe bidt Jezus dit in dat gebed; Joh. 17).
  • 4. Om tot een organisatorische eenheid te komen, liggen er enige grote obstakels op de weg. Onze dienaren worden niet erkend als dienaren van het Apostolische Werk, wel als dienaren voor onze eigen Gemeente. Wanneer we dus zouden besluiten ons te verenigen met de N.A.K., dan zouden wij tegen onze broeders en zusters moeten zeggen: "Wij geven u in handen van een aantal voor u onbekende dienaren, die ons, die u jarenlang verzorgd hebben, en tot Jezus gevoerd hebben, niet erkennen. Wij gaan allemaal, van apostel tot diaken, in de bank zitten. Bovendien zullen de meesten van u opnieuw verzegeld moeten worden, want de verzegeling door een apostel van de Vereniging der Apostelen, wordt door uw apostelen niet erkend. Dat is toch een ondenkbare zaak! Bij de Samen-op-weg-kerken ziet men daarentegen wel de erkenning van de wederzijdse predikanten. Een realistisch standpunt. Bij ons is er wel de bereidheid tot erkenning, zoals die ook bestaat bij de contacten tussen GvAC en HAZK.
  • 5. Nog nimmer hebben wij iets kunnen constateren van een erkenning van gemaakte fouten. Neen, stamapostel Fehr (die ik overigens zeker waardeer en hoogacht) komt zelfs tot de uitspraak, dat de "Boodschap" van stamapostel Bischoff een goddelijke inhoud had. (Unsere Familie).
    Wij verwachten, evenals u, de spoedige wederkomst van Christus. De tekenen der tijden wijzen daarop (o.a. Matt. 24: 36). Leidraad is hierbij het woord van Luther: "Als ik zou weten dat de Heer morgen komt, zou ik vandaag nog een appelboom planten." Met andere woorden: Blijf aan het werk in de wijngaard des Heren. (Dit woord is in de vijftiger jaren ten onrechte aan de stamapostel Bischoff toegeschreven). "Handel tot Ik wederkom!"
  
  
  Broeder Moesker, dit zijn slechts enkele gedachten die bij mij opkwamen bij het lezen van uw brief. Er zou nog heel veel te zeggen zijn, maar dat kan niet allemaal per brief.
  
  Ik wens u het allerbeste toe, daarbij behoort ook: Blijf werken aan de eenheid!
  
  Met broederlijke groet,
  w.g. Chr. Boermeester.

Het WebTeam

[Emile]

Tja, en wat zou Chris dan ook Moeten vergeven tegenover sektarisch gedrag?
in tegenstelling van wat Urwyler suggereerde dat de VAG haar gezindheid moest veranderen

[Emile]

Mijn ouders herinneren doctorandus priester Boermeester nog als universeel denkende man bij gemeenteuitjes in de duinen in de regio Haarlem.
Hij stond wel in de apostolich -lekentraditie, maar was als was als wiskundige niet de eerste de beste.

[HenkNL]

Twee zinnen trokken mijn aandacht uit het antwoord van de apostel:

Toch heb ik jegens hen geen rancune. Maar ik geloof wel, dat zij verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden en woorden.

Toch heb ik jegens hen geen rancune.

.

Een voorbeeld voor velen, binnen en buiten dit forum. Het forum zou dan trouwens een stuk minder uitgebreid zijn....Het staat hier vol van uitlatingen, gevoed vanuit rancuneuze achtergrond.

Maar ik geloof wel, dat zij verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden en woorden.

Mee eens. Dit blijft staan voor iedereen, ook binnen de NAK, maar valt onder ieders eigen verantwoordelijkheid. Dat dwing je niet af met een werkwijze die de beheerders en vele forumdeelnemers graag voorstaan.

[Redactie]

(...)

Toch heb ik jegens hen geen rancune.

Een voorbeeld voor velen, binnen en buiten dit forum. Het forum zou dan trouwens een stuk minder uitgebreid zijn....Het staat hier vol van uitlatingen, gevoed vanuit rancuneuze achtergrond.

Maar ik geloof wel, dat zij verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden en woorden.

Mee eens. Dit blijft staan voor iedereen, ook binnen de NAK, maar valt onder ieders eigen verantwoordelijkheid. Dat dwing je niet af met een werkwijze die de beheerders en vele forumdeelnemers graag voorstaan.

@HenkNL

Als je schrijft "Het staat hier vol van uitlatingen, gevoed vanuit rancuneuze achtergrond", zal dat wel een diepgewortelde persoonlijke overtuiging zijn maar dat is dan meteen ook het enige wat er daarmee vaststaat.

Haal de zaken hier alsjeblieft niet door elkaar! Door alle verschijnselen van financieel wanbeheer (!) kan er op het ogenblik weinig op tegen zijn indien functionarissen met een bestuurlijke verantwoordelijkheid binnen een kerkgenootschap c.q. Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) er via dit Forum extra aan worden herinnerd dat het wél zo netjes is om op een transparante manier rekening en verantwoording af te leggen tegenover allen (!) die het aangaat - al voelt districtsapostel Brinkmann daar vooralsnog "weinig" voor. En let wel: niet vanuit hun hoedanigheid als "zegenaar" doch als bestuursvoorzitter van wat tegenwoordig gebiedskerken worden genoemd, zijn in de jaren '50 van de vorige eeuw duizenden zielen geëxcommuniceerd. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" mag je "zegenaars" weliswaar nooit wat aanrekenen, zelfs niet indien ze eigenmachtig (!) 10 of 15 miljoen euro aan gaven in het offerblok risicovol beleggen want zolang dezen zelf volhouden dat alles goed bedoeld was, gaan ze eigenmachtig (!) vrijuit. Maar o wee, indien lagere goden in de hiërarchische organisatie bij de Nieuw-Apostolische Kerk zich ergens aan bezondigen. Dán geldt "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" opeens het absolute tegenovergestelde:

• "Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht hingenommen werden"!!

Ook apostel Boermeester was gedecideerd in diens verzet tegen de geloofsdwang (!) waaronder zowel ongeschreven codes en voorschriften als leerstellingen moesten worden nageleefd uit naam van machtsfiguren.

Het WebTeam/TjerkB

[Redactie]

@all

Aanstaande zaterdag 10 maart om 14.00 uur zal de uitvaartdienst voor Christiaan Boermeester plaatsvinden. Locatie: Crematorium Meerbloemhof, Buytenparklaan 1 (wijk 17) te 2717 AX Zoetermeer.

Het WebTeam