Moat ik soms op myn broer passe?

[Redactie]

[Bijgewerkt: 15.00 uur]


@all

Vanochtend schreef een abonnee bij Glaubenskultur-Magazine het volgende:

• 
  
  Bron: "hukami, 01-11-2011 11:21" bij Glaubenskultur-Magazine in de thread "Bezirksapostel Ehrich hält Gottesdienst für Amtsträger" (Premium-Artikel)

Wat is het toch een ongelofelijk verdrietelijke ontwikkeling die wij hier onder ogen hebben te zien, dacht ik. Al zullen fervente voorstanders van het gebruik van oogkleppen óók dit voorval simpelweg als een incident aan de kant willen schuiven omdat het volkomen op zichzelf zou staan; zó ligt het spijtig genoeg in werkelijkheid níet. De nieuw-apostolische kerkleiding heeft er gewoon heimelijk een dubbele agenda op nagehouden, waarvan de wrange vruchten nu openbaar komen. Gedurende een reeks van jaren, zo blijkt inmiddels wel, heeft men zich bij het internationale kerkbestuur met name beraden op het vraagstuk hoe het hoge gezag, dat de betrokkenen voor zichzelf van Godswege (!) claimen, optimaal te rechtvaardigen zou zijn. Per se moest er een voor "vriend en vijand" imponerend complex van inzichten worden samengesteld, dat de kerk als instituut bovendien het lang verbeide bestaansrecht zou verschaffen in de "bonte wereld van geloven en denken". Te beginnen in de "Bundesrepublik Deutschland". De nog steeds op handen zijnde catechismus zou daartoe "een staaltje van perfectie" moeten worden. Hopelijk was dan in Duitsland ook eindelijk de stigmatisering afdoende bestreden vanwege "het verfoeilijke imago van een sekte" dat de Nieuw-Apostolische Kerk daar hardnekkig denigrerend aankleeft. Alles werd uit de kast gehaald om maar te bewerkstelligen dat de nieuw-apostolische kerkleiders (vanaf 2008 volgens de aanvankelijke planning) over een legitimatie zouden beschikken teneinde "in de wereld om ons heen" voor "vol" te worden aangezien, doch bij voorkeur onder concurrente kerkleiders die het NAK-imago immers naar wens zouden kunnen opkrikken.

Wisten "wij" al die tijd niet waar de meest hooggeplaatste "zegenaars" het hoofd over braken; dít was het dus! Men "worstelde" zowel met de erkenning van kerk als instituut als met de vermeende voornaamheid van haar bestuurders. Als dít project slaagde, zou het "werk Gods" een ultieme dienst zijn bewezen - vond men kennelijk. Het kreeg de hoogste prioriteit. Met militaire precisie werd er een "aanvalsplan" gecreëerd want nogmaals, "vriend en vijand" moesten er aan geloven. Maar het kortzichtige effectbejag van de hoogmogende heren werd doorzien...

Deze treurige geschiedenis vertoont, hoe navrant ook, overeenkomsten met wat De Volkskrant vanochtend meldde op haar voorpagina over een frauderende hoogleraar:

• "Totdat drie jonge promovendi, volgens Levelt behept met 'moed, alertheid en speurzin', lont roken,
  de data afgelopen zomer onder de statistische loepen legden en ontdekten dat er ongerijmdheden in zaten."

Zie in dit verband tevens het bericht door BakEenEi op "vr 30 sep 2011, 07:05" in de thread "nieuwe publicatie over de NAK en de oecumene". De schijnbewegingen naar andersgezinde christenen toe worden heus doorzien, ook zonder nieuw-apostolisch "merkteken" aan iemands voorhoofd! Wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk is gebeurd, is eenvoudig dat "leidinggevenden" uit het oog verloren waar het in Zijn werk feitelijk om gaat:

• Jezus antwoordde: ‘Mijn koningschap hoort niet bij deze wereld. Als mijn koningschap bij deze wereld hoorde, zouden mijn dienaren wel gevochten hebben om te voorkomen dat ik aan de Joden werd uitgeleverd. Maar mijn koninkrijk is niet van hier.’
  Bron: Johannes 18: 36 (NBV)
  
  [15] Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ [16] Nog eens vroeg hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ [17] en voor de derde maal vroeg hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: ‘Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen. [18] Waarachtig, ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’
  Uit: Johannes 21 (NBV)
  
  [48] Toen zijn ouders hem zagen, waren ze ontzet, en zijn moeder zei tegen hem: ‘Kind, wat heb je ons aangedaan? Je vader en ik hebben met angst in het hart naar je gezocht.’ [49] Maar hij zei tegen hen: ‘Waarom hebt u naar me gezocht? Wist u niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’ [50] Maar ze begrepen niet wat hij tegen hen zei.
  Uit: Lucas 2 (NBV)

Waren die "leidinggevenden" echter dienaren (!) gebleven, dan was er voor de gelovigen nu nog hoop. Weliswaar is er voor hen nog steeds hoop, maar niet meer in de kerk die stiekem werd verbouwd tot een soort van activiteitenfabriek, waarin rangen en standen hoogtij vieren. God woont niet in een schimmenrijk van hersenspinsels.

Het Webteam/BEE

[Redactie]

[Bijgewerkt: 31-12-2011, 12.00 uur]


@all

Doordat de bestuursleden bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland met de stilzwijgende instemming van stamapostel Leber zich op het standpunt blijven stellen dat er misschien ooit wel eens enkele fouten zijn gemaakt, maar dat die nagenoeg geheel in het niet vallen bij wat broeder Ronald Rohn in korte tijd heeft misdaan, bevinden wij ons met zijn allen nu al ruim tweeënhalf jaar in een soort van impasse - en ieder blijft het tussendoor zingen: "De liefde zij het teken, waaraan men ons herkent!" Nou ja, ieder? In elk geval de meesten. Hebben echter de meeste stemmen hier gelijk? Wij zullen de rechtsgang moeten afwachten, vinden sommigen. Ammehoela, menen anderen. Zo houdt op dit Forum ook de Redactie er een uitgesproken opvatting op na. Hoe dan ook, er wordt van hogerhand duidelijk met twee maten gemeten: wie zoet is krijgt lekkers; wie stout is, de roe. Polarisatie, dus. De "good guys" worden uitgespeeld tegenover de "bad guys". Hiermee ligt, dus, regelrecht het fascisme op de loer. Nooit van gehoord. Ook goed. Ook nooit gehoord, zeker, waar het in het christendom zo ongeveer ooit mee is begonnen. Een paar geboden, dus, en heel veel genade.

• Toen vroeg de HEER: ‘Waar is Abel, je broer?’ ‘Dat weet ik niet,’ antwoordde Kaïn. ‘Moet ik soms waken over mijn broer?’
  
  Genesis 4: 9 (NBV)

Om kort te gaan; ik maak mij in deze samenhang onderhand wel een paar zorgen. Malheur met de boekhouding van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) staat sowieso los van een geloof of bijgeloof. Hopelijk kunnen wij het daarover snel eens zijn, ondanks alle tegenstellingen die er kennelijk moesten rijzen. Dus, waar handelt het dan nog over? Over transparantie, wat mij betreft. Over een bedrijfsmatige aanpak, en dan gaat het om rekening en verantwoording. Maar dát schijnt hier godsonmogelijk te zijn; om de zaken maar gewoon inzichtelijk te maken voor wie het aangaat. Helaas krijgen wij dan van doen met speciale geestelijken die vinden dat, behalve hun god en -als het straks voor hen tegenzit- de rechtbank Utrecht, zowat niemand verder iets aangaat. Maar wat voor geestelijken zijn dat dan feitelijk? Hoe kun je zoiets raars anno 2011-2012, toch serieus menen? Van de "good guys" zullen wij het niet te weten komen want die doen er collectief het zwijgen toe. Wat een toestand... Waar ik bezorgd om ben is wat er gebeurt als naasten (!) met hun ongelijk aanstonds vastlopen. Kan daarover niet alvast een beetje realistisch worden nagedacht?

Laten wij ondertussen de kerk maar in het midden van het dorp laten staan. Paulus schreef - over "het ware evangelie":

• Wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat ik u verkondigd heb, al was ik het zelf of een engel uit de hemel – vervloekt is hij!
  
  Galaten 1: 8 (NBV)

Lees ook het redactionele bericht op "do 20 okt 2011, 09:01" in de thread "Luister naar mijn woorden maar die staan los van mijn daden!"

Het WebTeam/TjerkB


Naschrift op oudejaarsdag...
Bezien in het licht van de geschiedenis van de mensheid is er met het onwaarachtige handelen van in dit geval de nieuw-apostolische kerkleiding vanzelf niks nieuws vertoond. Wat dat aangaat waren wij allemaal van tevoren al bekend met heel wat kansen en bedreigingen in het leven. Wel heeft ieder voor zich in deze situatie de vraag te beantwoorden: in hoeverre ga ik nu hierin mee? Het mag toch worden aangenomen dat er voor weldenkende mensen met een deugdelijke gewetensfunctie vroeg of laat ergens een paar grenzen liggen! Affiniteit met het "apostolische werk" of niet!

Ikzelf kreeg argwaan bij D.Ap. Brinkmann toen hij mij in 2009 antwoordde dat een Open Huis bij één van de nieuw-apostolische kerkgemeenten in Düsseldorf "überhaupt nichts" van doen had gehad met het thema "verzoening" tussen de Neuapostolische Kirche (NAK) en de Apostolische Gemeinschaft (VAG), terwijl vanuit de NAK tientallen leden van de VAG per brief voor dat Open Huis persoonlijk waren uitgenodigd. Bij de NAK waren dus adresgegevens verzameld om zielen die de kerk in de jaren '50 hadden verlaten, rechtstreeks te benaderen om misschien wel na bijna 55 jaar voor het eerst in zekere zin op hun schreden terug te keren. Het Open Huis had namelijk plaats in de kerk waar destijds de scheuring de meeste sporen had achtergelaten. Zie voor het complete verslag o.a. het bericht door BakEenEi op "do 03 feb 2011, 12:28" in de thread "Elders gelezen..." De manier waarop D.Ap. Brinkmann mij antwoordde, vond ik harteloos. Om diverse redenen trouwens. Toen ik er later vragen over stelde, draaide hij als een kat om de hete brij heen.

Bijzonder kwalijk ook vond ik de desinteresse bij D.Ap. Brinkmann, toen ik hem het afgelopen jaar informeerde over geestelijke verwondingen, aan één van onze naasten toegebracht vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk! Zie het redactionele bericht op "do 20 okt 2011, 09:01" in de thread "Luister naar mijn woorden maar die staan los van mijn daden!" Ik citeer: "Tot tweemaal toe zelfs vroeg ik voor het slachtoffer om hulp en aandacht. Geen antwoord!!" De districtsapostel volstond met het toezenden van een leesbevestiging...

Een volgende hoogst onaangename ervaring voor mij persoonlijk met D.Ap.Brinkmann was dat ik bij hem aanklopte, zoals meegedeeld in het redactionele bericht op "za 10 dec 2011, 11:59" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk". Wederom: geen antwoord.

Eerder al had ik D.Ap. Brinkmann uitgebreid benaderd met het oog op een permanente oplossing voor de "boekhoudkwestie" rond Eimersstaete. Hierbij toonde hij zich niet alleen zeer terughoudend, wat misschien nog begrijpelijk is, doch bovenal proefde ik bij hem een storend onvermogen tot het verantwoord zakelijk omgaan met een zakelijk conflict. Pure onwil in feite, en zulks bovendien gezegend door stamapostel Leber. Corruptie, dus.

Het laatste akkefietje betrof van hem de zinsnede "Selbstverständlich ist mir Ihre E-Mail an den Bezirksevangelisten Ruud Vis bekannt und habe empfohlen, darauf nicht schriftlich zu antworten." Een districtsapostel die zoiets flikt (!) en het dan ook nog opschrijft, dient op staande voet te worden ontslagen! Gelukkig staat hij op de loonlijst bij de Nieuw-Apostolische Kerk want daar kan alles, en daar mag alles. Het offerblok is overal goed voor. Graaien maar... Zie verder het redactionele bericht op "ma 28 nov 2011, 15:18" in de thread "De koopman wint het van de dominee - houd de dief!"

Nog even een detail: het "bescheiden optrekje" dat te zien is op de nieuwjaarswens van het WebTeam betreft de kapitale villa van de "Kirchenpräsident der Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R." ...

[Redactie]

(...)

Naschrift op oudejaarsdag...
Bezien in het licht van de geschiedenis van de mensheid is er met het onwaarachtige handelen van in dit geval de nieuw-apostolische kerkleiding vanzelf niks nieuws vertoond. Wat dat aangaat waren wij allemaal van tevoren al bekend met heel wat kansen en bedreigingen in het leven. Wel heeft ieder voor zich in deze situatie de vraag te beantwoorden: in hoeverre ga ik nu hierin mee? Het mag toch worden aangenomen dat er voor weldenkende mensen met een deugdelijke gewetensfunctie vroeg of laat ergens een paar grenzen liggen! Affiniteit met het "apostolische werk" of niet!

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "vr 30 dec 2011, 22:00"

(...)

Voor ons is er hier echter onmiskenbaar sprake van onbehoorlijk bestuur en financieel wanbeheer. Het past een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) pertinent níet om in een dergelijke situatie zonder hoor en wederhoor nota bene geld te spenderen aan geestelijk geweld. Laat deze misstand nu maar publiekelijk een grof schandaal worden...

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "di 03 jan 2012, 10:25" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"

@all

Gisteren werd ik opgebeld door een goede vriend. Hij informeerde hoe het in mijn gezin met iedereen gaat en hij wenste ons alles goeds toe voor 2012. Wij hadden elkaar tamelijk lang niet gesproken. Misschien wel anderhalf jaar niet meer. Toen wij nog even doorpraatten, kon ik er niet omheen hoe vervelend ik het vind dat de nieuw-apostolische kerkleiding zich schuldig maakt aan machtsmisbruik, zoals het op het Internet te lezen valt. Spontaan reageerde mijn (nieuw-apostolische) vriend "Daar doe je niks aan, he?" - waarop ik verbaasd antwoordde: "Wát zeg je nu?!" (...) Dit is werkelijk ten voeten uit het hele probleem, dacht ik. Zo wordt er door toedoen van de kerkleiding een wig gedreven tussen gelovigen, die, als ze niet uitkijken, onderling nog ruzie zouden krijgen ook. "Geschiedenissen herhalen zich", had mijn oude voorganger vast opgemerkt:

• De herders zijn een kudde dwazen, ze gaan niet te rade bij de HEER. Daarom lukt hun niets, en is hun eigen kudde verstrooid.
  
  Uit: Jeremia 10: 21 (NBV)

Het WebTeam/TjerkB

[Redactie]

@all

Aan de drie bovenstaande berichten wil ik het volgende toevoegen.

Hoezeer het ook van alle tijden is dat mensen elkaar soms het licht in de ogen niet gunnen - ik vroeg mij af: hoe leg je dat uit aan een kind? Wat jaloezie is, valt natuurlijk nog wel te verklaren, maar daar gaat het hier niet om. Waar het om gaat is, dat de een het zichzelf op een gegeven ogenblik toestaat om de ander willoos tot ondergeschikte te maken. Stel eens voor: twee pasgeborenen naast elkaar op een kraamafdeling; en dan, 20, 30 jaar later, staan deze beiden opeens tegenover elkaar. Als aartsrivalen! Wat kan er in de tussentijd toch in 's hemelsnaam zijn gebeurd?

(...) Bij de moeite die wij namen om een aantal zorgelijke ontwikkelingen te beschrijven binnen het kerkgenootschap waarin wij als kinderen zijn opgegroeid, stond het ons pertinent niet voor ogen om anderen de wind uit de zeilen te nemen. Waar het ons om ging, staat in feite in Sirach 24 vers 24:

• Zoek altijd je kracht in de Heer, houd je aan Hem vast, dan maakt Hij je sterk. De almachtige Heer is de enige God, er is geen redder buiten Hem.

"Wijsheid en de weg" is de aanhef van de desbetreffende paragraaf... Geldzaken en machtsdenken hebben zich nu van sommigen meester gemaakt. Zal dat het waard zijn om geleefd te hebben; om voor anderen in Zijn licht te willen staan?

Ooit werd er bij Jezus Christus op aangedrongen: "Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde." Laten wij ons allen vrij mogen voelen om op een gegeven ogenblik die vraag aan Hem (!) te stellen.

Het WebTeam/TjerkB

[Redactie]

@all

Vorige week las ik in een huis-aan-huis blad dat belangstellenden zich konden opgeven voor een ontbijt in het restaurant van een plaatselijk theater, waarbij als gast een bekende journalist aanwezig zou zijn aan wie gevraagd was te vertellen over "dienend leiderschap" naar het voorbeeld van Franciscus van Assisi. (...) Het is 2012 - bestáát zoiets nog (?!), was mijn eerste gedachte. Het verrassingseffect was voor mij des te groter -en dat heb ik op dit Forum niet onder stoelen of banken gestoken- omdat ik bij leidinggevenden bij een kerkgenootschap, dat ik uiteindelijk om die reden maar ontvluchtte, mij nogal eens verbaasde over het lijden dat men vermeende ondergeschikte volgelingen tegen alle verwachtingen in berokkende. In dat verband heb ik meermalen de tekst aangehaald uit 2 Korintiërs 1 vers 24 waarvan ik mij met name herinner dat mijn vader er steevast over vertelde wanneer het ging om "dienen en leiding geven":

(...)
Afgelopen zondag was de "kerngedachte" van de prediking in de dienst die ik bijwoonde gebaseerd op de onderstaande woorden van de apostel Paulus:

• [1] Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, beschikte ook ik niet over uitzonderlijke welsprekendheid of wijsheid. [2] Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde. [3] Bovendien kwam ik bij u in al mijn zwakheid en was ik angstig en onzeker. [4] De boodschap die ik verkondigde overtuigde niet door wijsheid, maar bewees zich door de kracht van de Geest, [5] want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God.
  
  Uit: 1 Korintiërs 2 (NBV)

Het ging nog verder met de verzen 6 t/m 10, maar toen ik eenvoudig op mij liet inwerken wat er hierboven staat in vers 5, namelijk want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God, stelde die overtuiging (!) mij gerust. Aan dit besef wordt er immers nogal getornd - in kringen van "dienaren". Eerder al werd er getornd aan het begrip dat ons was bijgebracht over wat "dienaren" mogen zijn in Zijn werk. Ook daarover liet Paulus de gemeenten die hij verzorgde destijds al niet in het ongewisse:

• Ik bedoel dit: wij willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde. U hebt tenslotte een vast geloof.
  
  Uit: 2 Korintiërs 1: 24 (NBV)
  
  
  ... of, zoals het er staat in de Lutherse vertaling van 1648, in DE TWEEDE SEND-BRIEF PAULI AEN DE CORINTHIERS:
  
  Niet dat wy Heeren zijn over uw’ geloove; maer wy zijn helpers uwer vreugde: want ghy staet in ’t geloove.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Di 27 Mrt 2012, 09:04" in de thread "Uitgaan van wat het kind nodig heeft, kan niet meer".

Zo begaf ik mij vanochtend rond zevenen te voet naar de "eetkamer", zeven kilometer verderop! Het werd een wijze les want het gesprek kwam uit bij "ware vreugde". Onwillekeurig dacht ik eerst aan het tweede couplet van het lied "Vrede, Gods vrede". Daarna aan het bovengenoemde tekstwoord uit 2 Korintiërs 1. Nu echter kwam er nog een dimensie bij:

• (Broeder Leonardus) heeft bij het kerkje van de Heilige Maria verteld dat de zalige Franciscus daar broeder Leo eens riep en zei:
  'Broeder Leo, schrijf op.'
  Die antwoordde: 'Ik sta klaar.'
  'Schrijf op,' zei hij,
  
  • 'wat de echte vreugde is.
    Er komt een bode melden dat alle professoren van Parijs tot de orde zijn toegetreden.
    Schrijf op, dat is geen echte vreugde.
    Hetzelfde zegt hij van alle prelaten over de Alpen, van alle aartsbisschoppen, van de koning van Frankrijk en de koning van Engeland.
    Schrijf op, dat is geen echte vreugde.
    Ook vertelt hij dat mijn broeders naar de ongelovigen zijn gegaan en ze allemaal tot het geloof hebben bekeerd. Ook dat ik zo'n grote genade van God heb gekregen dat ik zieken genees en veel wonderen doe.
    Ik zeg je dat in dat alles de echte vreugde niet bestaat.
    Wat is de echte vreugde dan wel?
    Ik keer terug uit Perugia en kom hier midden in de nacht aan.
    Het is winter.
    Het is modderig en zo koud dat er onder aan mijn habijt ijspegels komen die steeds tegen mijn benen slaan en er bloed uit die wonden komt.
    Door en door koud, vol modder en ijs kom ik bij de poort aan.
    Na lang kloppen en roepen komt er een broeder die vraagt:
    "Wie is daar?"
    Ik antwoord: "Broeder Franciscus."
    Hij zegt: "Ga weg, dit is toch geen uur om aan te komen. Je komt er niet in."
    Ik dring aan en opnieuw antwoordt hij:
    "Ga weg, je bent maar simpel, je hebt niet geleerd. En laat je hier nooit meer zien!
    We zijn al met zoveel en van een ander niveau. We hebben je niet nodig."
    Ik ga opnieuw voor de poort staan en zeg:
    "Ter liefde Gods, wilt u mij deze nacht dan opnemen?"
    Maar hij antwoordt: "Dat doe ik niet! Ga maar naar de kruisdragers en vraag het daar maar."
    Ik zeg je, als ik dan mijn geduld bewaar en niet kwaad word, dat daarin de echte vreugde, de echte deugd en het heil van de ziel bestaat.'
  Uit: De Geschriften, Franciscus van Assisi (geboren omstreeks 1182 - overleden 1226)

Het bovenstaande werd tegen het einde van onze niet-alledaagse ontmoeting voorgelezen. Om stil van te worden, doch ook: om het wáár te maken! In feite valt er dan bijna te concluderen: wie (ten slotte) nog een ego te verliezen heeft, geef het prijs! Wat schuift het; wat levert het op (?!), is voortredenerend misschien wel de eerste gedachte die zich vervolgens aan ons opdringt. Maar ja, het handelde nu over "dienend leiderschap" en dat is niet bepaald hetzelfde als "bedienend leiderschap".

Aldus werd ik een wonderlijke spijziging rijker, en -goddank- een nog bekrompen denkbeeld armer.

Het WebTeam/TjerkB

[Redactie]

@all

Ik knoop hieronder nog even aan bij het vorige bericht over "dienend leiderschap". Vanochtend merkte iemand op: "Als er in groepsverband geen leider is, hopen de mensen doorgaans dat er iemand naar voren treedt die als zodanig het voortouw neemt. Verloopt daarna niet alles naar wens, dan is degene die men zichzelf aanvankelijk toewenste waarschijnlijk als eerste de gebeten hond." Hierin ligt een belangrijke kern van waarheid, vonden de anderen. Ik was benieuwd hoe dit dillemma zich met het gedachtengoed van Franciscus van Assisi onder het genot van een aangekleed ontbijt zou laten wegnemen. Op de ontknoping hoefde ik niet lang te wachten want wie naar diens voorbeeld een dienend leider wil zijn, zal deze hoedanigheid eerst en vooral voor zichzelf (!) moeten aannemen. (...) Wij bewijzen onszelf in deze samenhang namelijk een enorme dienst door ruim baan te geven aan de werkzaamheid van Zijn Geest. Zo maakt het nogal een verschil als wij lezen...

• De een leidt de ander om de tuin en waarheid spreken zij niet; zij hebben hun tong gewend aan leugen spreken, met draaierij matten zij zich af.

... óf elders in de Bijbel:

• ... doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen.

Wanneer Jezus erop wijst "Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan", valt er voor wie in Zijn werk een invloedrijk leider had willen worden weinig meer te handelen uit berekening. Dat blijkt eens te meer uit de bekende woorden "Hij ging zitten en riep de twaalf bij zich. Hij zei tegen hen: ‘Wie de belangrijkste wil zijn, moet de minste van allemaal willen zijn en ieders dienaar.’ "

Met andere woorden: "Een lankmoedig mens overtreft een held, wie zijn geest beheerst, hem die een stad inneemt." (Spreuken 16: 32, NBG-vertaling 1951). Hier staat dus níet: "Zijn Geest"! De Nieuwe Bijbelvertaling geeft de juiste strekking hiervan nog duidelijker weer: "Beter een geduldig mens dan een vechtjas, beter zelfbeheersing dan een stad veroveren."

Gaandeweg kwam vanochtend de boodschap aan onszelf uit de verf: word eerst voor jezelf (!) naar het evangelie van Jezus Christus een waarachtige dienaar want pas dan kun je -indien God het wil- in voorkomende gevallen een wegbereider zijn voor anderen. In het voortraject (!) valt dus de meeste "eer" te behalen; voorwaar geen twijfelachtige eer.

Wat een boodschap! Niet in de laatste plaats trouwens ook voor hen die "een boodschap vol erbarmen" hard nodig hebben - in plaats van bijvoorbeeld schuldgevoelens die in de gauwigheid snel zijn aangepraat. Aan "dienend leiderschap" gaat -voor wie zich geroepen wéét- dus het nodige vooraf:

• [26] Denk eens aan uw roeping, broeders en zusters. Onder u waren er niet veel die naar menselijke maatstaf wijs waren, niet veel die machtig waren, niet veel die van voorname afkomst waren. [27] Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen; wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen; [28] wat in de ogen van de wereld onbeduidend is en wordt veracht, wat niets is, heeft God uitgekozen om wat wél iets is teniet te doen. [29] Zo kan geen mens zich tegenover God op iets beroemen.

Kort door de bocht samengevat en vrij vertaald in het Fries: "as elk op himsels past, wurdt nimmen wei" (als ieder zichzelf in de gaten houdt, raakt er niemand zoek). Immers:

• Maar het fundament dat God gelegd heeft, ligt onwrikbaar vast en draagt het opschrift: ‘De Heer weet wie Hem toebehoren’ en ‘Laat ieder die de naam van de Heer noemt, onrecht uit de weg gaan’.

Het WebTeam/TjerkB

[Redactie]

[Bijgewerkt: 14.00 uur]

Vragen en Antwoorden (1)

@ all
Mijn vraag is na17 rechtszaken en niet in hun voordeel uitgepakt , hoeveel macht heeft de Lange , lijkt er veel op dat ze meer geloof hebben in hem dan in de bijbel .
Hij zal voorgaan in het gebed bij het theekransje bij vroeger theoloog en nu bij Kleene .


Bron: Bericht door willempower op "Zo 10 Jun 2012, 11:15" in de thread "Bestuur NAK verliest opnieuw kort geding tegen Ronald Rohn".

@all

De kwesties die nu op dit Forum onderwerp van gesprek zijn, hebben diepliggende oorzaken. Twee schandalen springen eruit:

• een oplichtersbende heeft de kans benut om districtsapostel Armin Brinkmann 10 miljoen euro afhandig te maken bij de Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R.;
• bij de Nieuw-Apostolische kerk in Nederland heeft diezelfde districtsapostel Armin Brinkmann van doen van financiële verliezen die wel tot 10 miljoen euro kunnen oplopen.

Geldzaken, zou men in de gauwigheid -relativerend- kunnen denken. In elk geval is tweemaal 10 miljoen euro omgerekend zo'n 44 miljoen gulden. Geld is toch gewoon het slijk der aarde? Let wel: het gaat hier om offerontvangsten! Dat zijn dus financiële middelen die gewetensvolle rentmeesters met de grootst mogelijke zorg mogen beheren. Wat hier nog bijkomt, is, dat degenen die voor zichzelf hebben gemeend dat beheer wel te kunnen verantwoorden, tevens van oordeel zijn geweest dat hun kerkgenootschap als maatschappelijke institutie de aanwijzing toekomt van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). "Dat regelen wíj wel," hebben zij gepretendeerd, "want bij ons is al dat geld in goede handen". Notarissen en andere externe deskundigen kwamen eraan te pas om, op papier althans, aan het zakendoen en aan de bedrijfsvoering een professionele uitstraling te geven. Doordat echter de initiatiefnemers "Godsgezanten" waren, hechtten zijzelf méér waarde aan de zegen van de Allerhoogste. Om hiervan blijk te geven lieten zij hun voorname principes vastleggen in de statuten. Het voorbeeld van Jezus Christus werd toen de officiële norm. Nadat dit allemaal zo was georganiseerd, vond men het in de praktijk het handigst om voortaan maar te spreken van het "werk Gods". Immers, ook vele gelovigen hadden er vertrouwen in gekregen dat God juist dit project wel wilde omarmen. Men was er trots op dat een ieder met de beste bedoelingen er de schouders onder zette. Huisvesting voor de kerkgemeenten was natuurlijk een belangrijk doel, maar daarbovenuit ging ieders zendingsopdracht krachtens het heilige evangelie. De "Godsgezanten" kregen de eer, óók wanneer die feitelijk toekwam aan God. Daar is niets mis mee, vonden de meeste mensen want daarmee leggen wíj tenminste het respect aan de dag wat eertijds vaak ontbrak voor de discipelen van Jezus. En dat meenden ze oprecht.

Toch waren dit niet speciaal de ontwikkelingen waardoor het "apostolische werk" rond 1830 "ontstond". Het bestaansrecht voor het "apostolische werk" houdt namelijk verband met de omstandigheid dat er in die tijd vanuit meerdere geloofsrichtingen christenen samenkwamen en zij met elkaar onder ogen zagen dat het in hun kerken ontbrak aan de werkzaamheid van de Heilige Geest.


[wordt vervolgd]

Het WebTeam

[willempower]

@ redactie .
Ik heb wat moeite met de volgende woordkeus :

een oplichtersbende heeft kans gezien om districtsapostel Armin Brinkmann 10 miljoen euro afhandig te maken bij de
Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R.;

Zo lijkt het net of de oplichtersbende de schuldige is , maar die hebben misbruik gemaakt van de situatie die Brinkmann creëerde en opzocht .
Als ik loop te wapperen in een winkelstraat met briefjes van 500 dan weet ik ook zeker dat ik ze kwijt ben .

De ware schuldige is echt Brinkmann zelf die heeft altijd wel zo gehandeld op het randje van wat kan en niet kan .
Dat doet die al jaren en niemand die hem stopt .

En alles in naam van ......

[Redactie]

@ redactie .
Ik heb wat moeite met de volgende woordkeus :

een oplichtersbende heeft kans gezien om districtsapostel Armin Brinkmann 10 miljoen euro afhandig te maken bij de
Neuapostolischen Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R.;

(...)

@willempower

Je hebt helemaal gelijk. Inmiddels hebben wij de tekst gecorrigeerd in "een oplichtersbende heeft de kans benut om... "

Dank voor het meedenken!

Het WebTeam

[willempower]

@redactie ,

De tekst klonk een beetje wat moeten we een medelijden hebben met Armin , hij verspeelde wel effe de nieuwbouw van 10 kerken .
En het ergste is nog wel hij zit er niet mee , zoals gebruikelijk in de N.A.K. cultuur de anderen hebben het gedaan en wij zijn onschuldig en Is ons overkomen .
Hij is en blijft zelf verantwoordelijk voor zijn handelen .