Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!

[Redactie]

• Foto: apostolischeobserver.nl
  
  "MAN EILE NICHT SO GESCHWIND, MIT EUREN URTHEIL FÄLLE
  DIE UNVOLKOMMENHEIT, HAT NOCH VIEL GESELLEN,
  BEDENCKET EUCH ZUVOR, KÖNT IHR WAS BESSERS MACHEN,
  DEN TADEL DIESES WERCK, SONST WIRD MAN EUER LACHEN."

@all

De (tweede) Europese Informatieavond op 4 december 2007, waarbij de nieuw-apostolische kerkleiding het erom was begonnen een belangrijk deel van haar omstreden kerkgeschiedenis van zich af te schudden door het "werk des Heren" langs oude en nieuwe wegen opnieuw te profileren, werd een mislukking. Geëxcommuniceerden die geen vlieg kwaad hadden gedaan, kregen met ruim 50 jaar terugwerkende kracht nog een trap na, terwijl vol trots de toekomst werd ingeluid met de presentatie van een soort van blauwdruk voor de op handen zijnde catechismus. Dat project dreigt nu trouwens óók al een mislukking te worden. Hoe kan er in zó veel duisternis nog wat licht worden gebracht, zo vroeg menigeen zich destijds af. De kerkleiding zelf had er grote moeite mee om toe te geven dat het met de bewuste satellietuitzending verkeerd heeft uitgepakt. Jarenlang was er vanuit de (interne) NAK-Arbeitsgruppe Geschichte gewerkt aan "waarheidsvinding" omtrent de houding van kerkbestuurders tegenover het Nazi-regiem en was er gestudeerd op achtergronden welke ten grondslag liggen aan de kerkscheuring van 1955 na talrijke en nog steeds omstreden excommunicaties.

De kerkleiding heeft haar eigen paadje willen schoonvegen, zo vonden velen na de "Desinformatieavond", en dat heeft zij bovendien durven doen ten koste van anderen! Wat nú? Zoals welhaast gebruikelijk in de Nieuw-Apostolische Kerk ontstond er bij de "ambtelijke top" een merkwaardige "radiostilte". Angstvallig zo te zien werd er eerst maar weer het voorspelbare zwijgen toe gedaan. Dit werkte duidelijk averechts. Uit onverwachte hoek kwam er hulp, dat wil zeggen: een aantal geëngageerde jonge mensen wilde wel zelf aan de slag met de "geschiedenis van het rijk Gods". Zo kwam het in 2008 tot de oprichting van het "Netzwerk Apostolische Geschichte". Om de schijn van partijdigheid te mijden noemden de voornamelijk nieuw-apostolische initiatiefnemers zichzelf een "Überkonfessionelle und unabhängige Interessengemeinschaft für die Geschichte der Apostolischen Glaubensgemeinschaften". Een dergelijk particulier initiatief hoeft in de Nieuw-Apostolische Kerk niet op steun te rekenen. Initiatieven bij dit kerkgenootschap zijn namelijk voorbehouden aan "hogere verantwoordelijke leidinggevenden". Ditmaal echter leek het wel alsof er van bovenaf in de organisatie "groen licht" gegeven was.

Ondertussen wist niemand hoe de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte feitelijk tot het "broddelwerk" heeft kunnen komen dat met het oog op de 4e december 2007 door het internationale kerkbestuur schaamteloos (!) akkoord moet zijn bevonden. Was de uitgebrachte rapportage "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme", die tijdens de satellietuitzending werd toegelicht door apostel Walter Drave (historicus van oorsprong), ook door hemzelf geschreven of had hij het document misschien alleen geredigeerd? Welke anderen zaten er trouwens in die vage projectgroep?! (...) Allemaal vragen waarop naderhand de antwoorden uitbleven, zodat apostel Drave het sindsdien heeft moeten ontgelden. Onverwacht werd er afgelopen zaterdag dienaangaande een flinke tip van de sluier opgelicht! Onverwacht ook werd recente berichtgeving in de media tegengesproken die er op neerkwam dat de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte zou zijn opgeheven en dat apostel Walter Drave, aan wie inmiddels ambtsrust is verleend, niet meer actief zou zijn op het vlak van de "Auferbeitung" van de nieuw-apostolische kerkgeschiedenis. Het nieuws hierover komt uit Mainz in de Duitse deelstaat Rheinland-Pfalz.

Het was op zaterdag 1 oktober jl. in Mainz bij de start van een meerdaagse conferentie welke sinds haar oprichting jaarlijks door het Netzwerk Apostolische Geschichte voor belangstellenden wordt georganiseerd, dat er van de zijde van de nieuw-apostolische kerkleiding twee leden van de doodgewaande projectgroep voor een interview waren afgevaardigd: herder Manfred Henke (Lübeck) en opziener Dirk Schulz (Hamburg). De NAK-Arbeitsgruppe Geschichte komt nog altijd met een regelmaat van ongeveer vijf keer per jaar bijeen, en zij bestaat uit zeven personen die allen door studie of beroep affiniteit hebben met geschiedenis. Men werkt uitsluitend in opdracht van het internationale kerkbestuur aan specifieke onderzoeksvragen. Het sterk bekritiseerde "Drave-document" was mede door hun beiden geschreven, zo wist gespreksleider Jens Joachim (oprichter van NAKtuell) nu aan de weet te komen. Overigens verliep dit interview uiterst moeizaam. Zorgvuldig kozen Henke en Schulz hun woorden en, al was het subtiel, venijnig beet men van zich af wanneer er suggestieve vragen werden gesteld. Wie abonnee is (of wordt) bij Glaubenskultur-Magazine, zie "Schwerpunkt Frankfurt".

• Foto: apostolischeobserver.nl
  Manfred Henke en Dirk Schulz jl. zaterdag in actie - Caritas Zentrum, Mainz

[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

In de programmering was het interview veelbelovend aangekondigd als "Diskussionsrunde 'Was ist Wahrheit?'". Nadat de twee projectmedewerkers bijna anderhalf uur lang op zowat dicteersnelheid vooral omtrekkende bewegingen hadden gemaakt, en als de kat om de hete brij heen draaiend dus alleen het hoogst nodige hadden losgelaten, was er nog gelegenheid tot het stellen van vragen. Tamelijk vermurwd door de breedsprakigheid van met name Manfred Henke, bleef het aanvankelijk stil onder de circa 60 aanwezigen. Dan moet het er nú maar van komen, dacht ik. Hierna stelde ik aan de orde waarover ik in december 2009 schreef bij NAKtuell:

• 
  
  
  
  
  Bron: http://f3.webmart.de/f.cfm?id=1449553&t ... threadview

Dit echter schoot bij Mathias Eberle van het Netzwerk Apostolische Geschichte in het verkeerde keelgat. Hij richtte zich met een interpellatie tot het in de zaal aanwezige publiek en gaf aan dat het níet de bedoeling was dat ook kerkpolitieke, theologische of administratieve aspecten (!) aan de orde kwamen. Dit bleek koren op de molen te zijn van Manfred Henke en Dirk Schulz want zij konden nu, met ruggensteun vanuit de "Überkonfessionelle und unabhängige Interessengemeinschaft für die Geschichte der Apostolischen Glaubensgemeinschaften", de kiezen op elkaar houden, al kon Henke diens glimlach daarbij bepaald niet onderdrukken. Aldus werd het voor goddelijk leven (!) dodelijke eenrichtingverkeer in de Nieuw-Apostolische Kerk voor de zoveelste keer bewaarheid:

• 
  
  Bron: http://f3.webmart.de/f.cfm?id=1449553&r ... 3#16228723

Terwijl ik opkwam voor zielen die in 1955 het slachtoffer werden van liefdeloos handelen, en ik bij de beide "broeders", respectievelijk herder en opziener in de Nieuw-Apostolische Kerk, pleitte voor zielzorg, had men er géén boodschap aan!

Zó is het anno 2011 gesteld in deze kerk en bij het kennelijk daaraan gelieerde doch zogenaamd onafhankelijke verbond van spoorzoekers naar waarheid... Zonder antwoord te krijgen wist ik dus tóch terstond genoeg. Eerder had ik de betreffende aangelegenheid met een uitvoerige toelichting erbij aangekaart bij apostel Peter Klene en bij districtsapostel Armin Brinkmann. Ook deze beiden deden er (inhoudelijk) het zwijgen toe... Districtsapostel Brinkmann vond het op zijn beurt daarentegen wel nodig om mij voor te houden dat ik mij van het "werk Gods" zou hebben gedistantieerd. Misschien is het onderhand verstandig om hierover maar eens een aantal documenten te (doen) publiceren.

"Was ist Wahrheit?" Waarheid is in elk geval dat de Nieuw-Apostolische Kerk als instituut steevast met hand en tand wordt verdedigd, doch om zulks te realiseren mag de "levende have" het bij de "Godsgezanten" blijkbaar te allen tijde ontgelden. In dat licht bezien is het dus allerminst verwonderlijk dat deze kerk leegloopt want christenen zijn er niet meer veilig in Jezus' armen. Onder zielzorg wordt nog slechts verstaan wat gemeenteleden zoal te verstaan wordt gegeven. Wie zich daarbij niet "in stilheid en vertrouwen" neerlegt, kan opkrassen. Dit is dan ook precies wat in de achterliggende 20 jaar zeer velen al hebben gedaan. Het aantal kerkgemeenten in West-Europa is in die periode namelijk zowat gehalveerd, zo bleek uit een onderzoek dat op de tweede conferentiedag werd besproken. De kerkleiding schrijft de dramatische ledenverliezen bij voorkeur toe aan algemene maatschappijverschijnselen. Op het fanatieke af richt zij zich momenteel op symptoombestrijding. Maar dat is natuurlijk ontwijkend gedrag. Aan de ware oorzaken gaat men voorbij, hoewel daarvoor telkens opnieuw door stilaan de laatste roependen in de aangerichte woestenij om aandacht wordt gevraagd...

• Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven.
  
  Bron: Johannes 14: 6 (NBV)

Met andere woorden: hoe komt dit nu toch werkelijk tot uiting in datgene waarmee gelovigen in de Nieuw-Apostolische Kerk tegenwoordig worden beziggehouden (lees: lastiggevallen) - van een hoop gedoe met onroerend goed tot aan de blauwdruk voor een catechismus ten aanzien waarvan nota bene geldt:

• "Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht hingenommen werden"!!

[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Er stond bij het "Treffen in Frankfurt am Main 2011 vom 1. - 3. Oktober 2011" trouwens nogal wat op de agenda! Zie onder:

• 
  
  Bron: http://www.apostolische-geschichte.de/treffen-2011.html

Dat de organisatoren ditmaal hadden besloten tot een 3-daagse conferentie had eenvoudig als reden dat de 3e oktober een officiële feestdag is, namelijk de "Dag van de Duitse eenheid". Er was dus een mooi lang weekend beschikbaar. Inschrijven kon per dagdeel, dus niemand hoefde zich te laten "vervelen" met meer informatie dan welkom was. Afgezien van de dominantie van sommige weinig verzoeningsgezinde "haviken" binnen de Nieuw-Apostolische Kerk (aan hardliners vooralsnog geen gebrek) en hun ongelofelijke starheid als het gaat om onderwerpen, waarbij men met empathie zeer veel verder komt dan met getrouwheid aan het met tussenkomst van notarissen en advocaten gevestigde kerkelijke leergezag, werd het geheel niet overschaduwd door nog méér van zulke doffe ellende. De sfeer was buitengewoon goed. De deelnemers die zich van elkaar onderscheidden door de meest uiteenlopende achtergronden, hadden op zijn minst één ding gemeen: men vond dat de geschiedenis van het apostolische werk nu toch wel eindelijk "ongefilterd" voor het voetlicht mag worden gebracht. De harmonie werd -opvallend genoeg- níet verstoord door onderlinge tegenstellingen.


[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Over de voordrachten die er in Mainz en Frankfurt am Main zijn gehouden valt er veel te vertellen. Geïnteresseerden kunnen bij Glaubenskultur trouwens nu alvast een achttal inleiders aan het woord zien want van hun presentaties zijn er opnamen gemaakt. Zie "Schwerpunkt Frankfurt - Viertes Treffen des Netzwerkes Apostolische Geschichte". Ook wordt er een zogeheten Tagungsband uitgegeven. Naar verwachting verschijnt deze rond de jaarwisseling. Het zwaartepunt van wat er dit jaar aan de orde kwam, lag bij datgene waarover de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte rapporteerde op 4 december 2007. Hoe principieel is de kerkleiding gebleven onder het Nazi-regiem? Was het wel zuivere koffie toen de zoon van stamapostel Bischoff op 19-jarige leeftijd het monopoly in handen kreeg voor wat betreft het kerkelijke drukwerk? Wat voor intriges moeten er hebben gespeeld rond de voormalige districtsapostel Peter Kuhlen waardoor hij zich terugtrok als rechterhand van stamapostel Bischoff? Hoe zat het nu werkelijk met de "stamapostelboodschap" in relatie tot de diverse excommunicaties in 1955? En wat vinden de leden van de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte achteraf zelf van hun pennenvruchten?!

Om met dat laatste te beginnen... Manfred Henke en Dirk Schulz beroepen zich op alle bronvermeldingen in hun werk dat zij nog altijd "wetenschappelijk verantwoord" vinden. Alleen was het niet voorzien dat er op en na 4 december 2007 vanuit de periferie in de organisatie zo heftig op gereageerd zou worden. Op soortgelijke wijze heeft stamapostel Leber zich tot op heden uitgelaten. Dat het zgn. Drave-document desondanks van het Internet werd verwijderd, betekent volgens Henke en Schulz niet dat het internationale kerkbestuur de inhoud wenst te herzien. Hooguit komt er een aanvulling. Daartoe worden er op het ogenblik -in Duitsland- alsnog "Zeitzeugen" geraadpleegd. Dit deel van het onderzoek werd onlangs uitbesteed aan derden.

Wie het nut van een ondervraging van "Zeitzeugen" in elk geval níet ziet zitten is één van de vroegere voorgangers (naar ik meen van 1979 tot 1982) van de kerkgemeente Frankfurt-West, de gemeenteoudste in ruste F. Richter. Met verve verdedigde deze jl. zondag de stelling dat alleen "Ortszeugen" relevante informatie kunnen geven:

• Foto's: apostolischeobserver.nl

Onder "Ortszeugen" verstond hij diegenen, die stamapostel Bischoff (in Frankfurt am Main) persoonlijk goed hebben gekend. Aan het eventuele inzicht of oordeel van anderen hecht hij op voorhand weinig waarde, zo werd ons te kennen gegeven. Ook vond hij het volstrekt logisch dat wie zich ooit tegen de Nieuw-Apostolische Kerk heeft gekeerd, in deze kerk geen geestelijke bediening mag krijgen, ook niet indien men na 1955 elders een kerkelijke ambtsdrager was. Dit standpunt kwam mij niet onbekend voor! Immers, districtsapostel Pos dacht hier hetzelfde over.

Andere inleiders wonden er geen doekjes om dat -net als stamapostel Bischoff- ook de stamapostelen Krebs en Niehaus al hebben gemeend dat de wederkomst van Jezus Christus tijdens hún leven te verwachten viel, zij het dat men er toen geen dogma van maakte. Verder lijkt het door niemand, zelfs niet door de nieuw-apostolische kerkleiding, te worden betwijfeld dat Fritz Bischoff en de vroegere apostel Rockenfelder senior er met hun beiden de hand in hebben gehad dat apostel Peter Kuhlen terugtrad als toekomstige opvolger van stamapostel J.G. Bischoff die hem daartoe op grond van voorafgaande besluitvorming in het apostelcollege in 1948 tijdens een dienst in Bielefeld als zodanig had beroepen. Daarnaast heeft Fritz Bischoff inderdaad zakelijke voorkeursrechten genoten die zijn vader, stamapostel Bischoff, hem persoonlijk toeschoof.

Iets anders nog wat amper wordt betwijfeld is, dat de stamapostelen Schmidt en Streckseisen zodanige voorstanders moeten zijn geweest van de herinvoering van het profetenambt in de Nieuw-Apostolische Kerk, dat men achter de coulissen er zelfs al één zou hebben aangewezen c.q. geordineerd. Mede hierdoor zou er na de plotselinge dood van stamapostel Streckeisen in 1978 ongenoegen zijn ontstaan over diens opvolging. Het aanvankelijk daaromtrent verdeelde apostelcollege had pas na meerdere stemronden stamapostel Urwyler kunnen aanwijzen...

• 
  
  Bron: http://www.apostolische-geschichte.de/w ... el_Urwyler

[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[basis]

Geweldig dat je hierbij bent geweest, Tjerk!
Het lijkt mij al jaren heel bijzonder om aan zo'n history-weekend mee te doen maar door allerlei omstandigheden van privé-aard komt het daar nooit van.
Mooi dat je ons er hier op het forum deelgenoot van maakt, zodat we er toch een beetje bij zijn. De jaarlijks verschijnende boekjes met de voordrachten erin zijn altijd weer boeiend.
Helaas is de geluidskwaliteit op Glaubenskultur van de diverse clips niet zo goed, maar afein het ís er toch maar en dát is al een compliment waard!

Binnen het Apostolisch Genootschap is aan een zekere broeder Brand de opdracht gegeven om de apostolische geschiedenis te beschrijven,
hij heeft hier ongeveer 5 jaar voor gekregen en het monopoly in het archief van het Apgen.
Om de onafhankelijkheid van het onderzoek zoveel mogelijk te waarborgen zijn er ook niet-apostolischen bij betrokken in de contròle-sfeer.
Ook wordt het boek uitgegeven door de Van Oosbreestichting en niet door het Apostolisch Genootschap zelf.
De van Oosbreestichting is een onafhankelijke stichting, weliswaar ontstaan en gesubsidieerd door het Apostolisch Genootschap maar met een geheel eigen bestuur.

Het is ook deze Van Oosbreestichting die op of rond 1 april jaarlijks een lezing houdt waarvan ook de tekst jaarlijks in boekvorm verschijnt.
De lezingen worden om en om door een apostolische dan wel niet-apostolische deskundige gehouden en hebben altijd betrekking op het apostolische gedachtengoed in relatie tot de gehele samenleving.

Ik denk (en heb daarvoor goede bronnen) dat het boek van Brand dat waarschijnlijk rond het 150-jarig bestaan in 2013 zal verschijnen best nog wel wat heilige huisjes omver zal kunnen gooien.
Wellicht wordt het nog best verrassend voor velen om te lezen hoe het nu werkelijk allemaal zat....
Het zal een doorwrocht en kloek boek worden met noten en bibliografie. Daadwerkelijk door een Geschiedkundige op een wetenschappelijk verantwoorde manier geschreven.
Geen propaganda maar een poging tot het achterhalen van de werkelijke oorzaken en gevolgen....

Het ultieme doel moet ook binnen de geschiedschrijving steeds zijn: Waarheidsvinding......net als bij de rechter eigenlijk

[BakEenEi]

@basis

Dank voor je reactie. Inderdaad ben ook ik het afgelopen weekend maar enkele dagen in retraite gegaan:

• Eigen foto TjerkB

Zoals je ziet viel het nog prima uit te houden!

Toch was het alles bij elkaar genomen wel héél veel informatie. Onder de bedrijven door echter de meest plezierige contacten. Wij hebben ook nog fijn even gemusiceerd.

Is men bij Het Apostolisch Genootschap voornemens om in 2013 eveneens het 150-jarig bestaan te vieren?

Groet,
BakEenEi

[Redactie]

@all

Tsja, ik hoorde ook nog dat er al in de 16e of 17e eeuw apostelen werkzaam zouden zijn geweest. Eén van de leden van het Netzwerk, een historicus, bood aan daar verder onderzoek naar te doen met het oog op een voordracht tijdens de "Tagung" in 2012, maar ook hier greep Mathias Eberle in. Overigens is er op het ogenblik met name in Zuid-Afrika een apostolische beweging actief -met intussen al miljoenen leden- die eveneens wordt geleid door een Chief-Apostle, te weten de TACC oftewel de Twelve Apostles Church in Christ. De voordracht van Sebastian Müller-Bahr, jl. maandag, handelde speciaal daarover:

• Foto: apostolischeobserver.nl

Naar het schijnt zijn er al verscheidene nieuw-apostolische broeders en zusters en ook dienaren naar deze uit overwegend gekleurde naasten bestaande kerk "overgelopen". Hun "feestkleding" is blauw-wit! Echtgenotes van ambtsdragers krijgen er een bijpassende aanspreektitel, zoals mother-Priest of mother-Apostle. Zie bijvoorbeeld tevens: http://www.thepresidency.gov.za/pebble.asp?relid=3962. (...)


[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Een andere inleiding werd gehouden door de nieuw-apostolische priester Reinhard Kiefer, de officiële "theologisch adviseur" van stamapostel Leber. Hij behandelde de "Entwicklung des Abendmahlsverständnisses in der Neuapostolischen Kirche". Zware kost! Zie onder:

• Foto: apostolischeobserver.nl

(...)
Wat evenmin doorgaat voor "licht verteerbaar", is de opstelling van de nieuw-apostolische kerkleiding ten tijde van het Nazi-regiem. Blijkbaar moest dat destijds nogal uitbundig worden gevierd:

• 

[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Zondag kwamen wij bijeen in het kerkgebouw Frankfurt-West. Wie dat wilde kon vooraf bij de nieuw-apostolische kerkgemeente aldaar de dienst bijwonen welke in het teken stond van de "Erntedanktag". Enkele beelden:

• 
  Foto's: apostolischeobserver.nl

Ik kom er eerlijk voor uit dat wij niet met hongerige magen naar Mainz terug hoefden te keren. Uiteraard was een en ander begrepen in de verblijfkosten die wij betaalden, maar het eten was absoluut bijzonder smakelijk.

Op de foto linksboven is de verbinding te zien tussen de kerk en het voormalige kantoor van stamapostel Bischoff. Er hebben verbouwingen plaatsgehad waardoor de kantoorruimten nu wooneenheden zijn die worden verhuurd. Onder ons als deelnemers aan het "Treffen in Frankfurt am Main 2011" bevond zich tevens een concertorganist, Andreas Ostheimer, die tussendoor nog een prachtig werk van de componist Buxtehude uitvoerde.

Terugkomend op de inhoud; op zaterdag 1 oktober jl. ging Michael Koch nader in op de achtergronden waartegen stamapostel Bischoff destijds begon te prediken dat hij niet zou sterven voordat Jezus Christus op aarde terug zou keren. Een saillant detail hierbij is dat hij daarover tijdens door hem gehouden diensten al mededelingen deed alvorens er met de toen arbeidende apostelen was besproken welke wonderlijke openbaring hij dienaangaande had ontvangen. Bovendien gaf stamapostel Bischoff na verloop van tijd op verschillende manieren uitleg aan wat hij in dat opzicht zou hebben ervaren. De conclusie bij de internationale kerkleiding na diens (voor nieuw-apostolische gelovigen) onverwachte dood in 1960, dat God het door Hem vastgestelde plan met de mensheid nu wel moest hebben veranderd omdat stamapostel Bischoff zich eenvoudigweg niet kon hebben vergist (!), kan daarom het best met terugwerkende kracht naar het rijk der fabelen worden verwezen. Niettemin wil ditzelfde kerkbestuur er nog altijd níets van weten om diegenen te rehabiliteren die in de jaren '50 zonder pardon werden geëxcommuniceerd omdat men de geloofsdwang afwees waaronder de spoedige wederkomst des Heren in elke dienst opnieuw móest worden verkondigd. Met de uitlatingen van Manfred Henke en Dirk Schulz wordt zodoende vastgehouden aan wat men op 4 december 2007 naar eigen zeggen op grond van "wetenschappelijk onderzoek" rapporteerde, waaronder nota bene het navolgende tekstfragment:

• 
  
  Bron: "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme"

Hieromtrent schreven wij eerder al:

(...)
Een onmogelijke conclusie!! Immers, zo wordt er nota bene verondersteld dat niemand, weldenkend als Kuhlen, eveneens in staat zou zijn geweest zelfstandig te beslissen over een persoonlijke aangelegenheid van levensbeschouwelijke aard!! Degenen die tezamen met Kuhlen en anderen (!) zijn vertrokken zouden hem, Kuhlen, zeker alleen maar blindelings zijn nagevolgd... Dan heb je als rapporteur -Drave- en supervisor -Leber- bepaald geen hoge pet op van het gezonde verstand van gemeenteleden!

(...)


Bron: Bericht door Redactie op "ma 23 mei 2011, 19:51" in de thread "Levensbeschrijving Dap. Brinkmann".

Deze ongenaakbare houding van de beide voornoemde NAK-representanten deed mij denken aan het bekende koorlied "Heden" (naar Psalm 95: 6-8), waarin o.a. gezongen wordt "... zo verhardt dan uwe harten niet". Onbegrijpelijk, hoe versteend (!) de harten nu -sinds 1955 nog steeds- daadwerkelijk kunnen zijn.


[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Hoe kijk ik nu terug op dit -hoewel wij voornamelijk binnen zaten- overigens zonovergoten studieweekend? (...) Ik wilde er graag bij zijn omdat in de Nieuw-Apostolische Kerk vaak de helft niet werd verteld van allerlei gebeurtenissen die ons wél allen (met terugwerkende kracht) aangaan. Met andere woorden: welke informatie hield men (doelbewust) achter en welke motieven hebben daarbij mogelijk een rol gespeeld? En: betreft het hier eigenlijk wel "geschiedenis van het rijk Gods" (!) óf is het misschien intussen het beste om aan wat er binnen de kerk (die ik -door een opeenstapeling van ongerijmdheden in 2007- uiteindelijk verliet) door de jaren heen is voorgevallen maar helemaal geen goddelijke heil meer te willen verbinden? Anders gezegd: was het juist veeleer "mensenwerk" waarover ik op het laatst gedurig het hoofd brak?! Voor de rest maakte ik mij vooraf liever geen illusies. Hoe dan ook, voordat je het weet is zo'n weekend alweer voorbij.

Het heeft een paar centen gekost, maar de winst is -vind ik- wel, dat talrijke ontwikkelingen voor mijzelf nu beter in perspectief zijn komen te staan. De zaken waarbij ik al jarenlang zo mijn twijfels had, kloppen inderdaad van geen kant. Prima - het is niet anders. Dan is het echter des te meer bevreemdend dat anderen ook met wat "halve waarheden" zijn geweest, zonder meer genoegen willen blijven nemen. De kerkleiding geeft ondertussen geen krimp. Men vlucht weg in de exploitatie van commercieel onroerend goed, en wat dies meer zij. Niemand ook wordt beter van een catechismus, waarvan het zal blijken dat de eerste editie nog diverse malen moet worden herzien. Kortom: wat is waarheid? Waardoor laten wij de tijd, die Hij ons schenkt (!), door onze vingers heen glijden? Doch: indien de kerkleiding zich ongeloofwaardig toont; wat zijn dat dan voor mensen? Godsgezanten kunnen het op die manier immers niet zijn! (...) Vertrouwen komt te voet en gaat te paard...

• Foto: Matthias Creutzberg

Zoals ik in een vorig bericht al meldde, zijn de ledenverliezen in West-Europa dramatisch te noemen. Van de zielen die de diensten thans nog wél bezoeken, zijn velen echter in emotioneel opzicht óók al min of meer gemigreerd. Het zijn vaak sociale betrekkingen die men niet wil verbreken, zodat betrokkenen tóch nog blíjven - ondanks de geestelijke armoede die men in toenemende mate lijdt. In het voorbije weekend heb ik diepgelovige -verre- naasten ontmoet. Alleen al daarom was het de moeite waard om gedurende enkele dagen samen met hen "onderweg" te zijn geweest. De geschiedkundige inzichten die wij tussendoor opdeden, zullen ons op de geloofsweg waarschijnlijk niet bijzonder van nut zijn. Wel is het duidelijk geworden hoe je je soms láát misleiden. Dat is met name aan de orde zodra de liefde van God op de achtergrond geraakt; wanneer er wordt rechtgepraat wat krom is; indien "zegenaars" (!) uitblinken (!) in stilzwijgen. In het geloof zijn dat alarmsignalen!


[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE