zal NAK NL doop andere kerken volledig erkennen?

[BakEenEi]

@allen

In mijn ogen is het treurig en stuitend, dat vorige week in Heiloo geen enkele apostolische denominatie in Nederland de verklaring van wederzijdse dooperkenning heeft ondertekend.

(...)
Het failliet van het apostolisch getuigenis is getekend!

@zefyr

Door ontelbaar veel mooie woorden van nieuw-apostolische kopstukken waar ik jarenlang acht op sloeg, zonder -tot mijn stijgende verbazing- op beslissende momenten de bijbehorende mooie daden van ze, ben ik tegenwoordig maar zo vrij om zowel kerk en staat als woord en daad in beginsel van elkaar gescheiden te zien...

Om het iets concreter te maken: wie wellicht zichzelf een goddelijk mandaat heeft aangepraat c.q. heeft laten aanpraten, kan met een handtekening misschien wel het nieuws halen, maar wordt daarmee voor God een leven gered? Vgl. 1 Sam. 16: 7, Gal. 1: 7.

Groet,
BakEenEi

[zefyr]

@BakEenEi

Ik vind je reactie misplaatst, misleidend en getuigen van een testimonium paupertatis. Het dringt misschien niet tot je door, maar de bittere verdeeldheid onder christenen maakt(e) het evangelie belachelijk, ongeloofwaardig en volstrekt irrelevant. Hoe vaak is terecht het verwijt gemaakt: 'Zie, hoe ze met elkaar omgaan...!'. De ondertekening van de verklaring van wederzijdse dooperkenning is een kleine, maar belangrijke stap in de goede richting. Het wakkert namelijk het (latente?) besef aan, dat het sacrament van de Heilige Waterdoop niet alleen een sacrament is dat een mens inleidt in het mystieke Lichaam Christi, maar dat de dopeling met vele andere dopelingen van andere kerkafdelingen deel uitmaakt van dat ene en ondeelbare Lichaam Christi. Dit constituerende beginsel was/is de hoeksteen van het apostolische getuigenis. Het 'Nieuwe Licht' - een dwaallicht van nieuw-apostolische origine! - heeft dit uitgangspunt verlaten. Daarvoor is idolatrie, sektarisme en sociaal en kerkelijk isolement in de plaats gekomen. Nogmaals, ik vind het treurig, dat de apostolischen het hebben laten afweten. In mijn ogen zijn de apostolischen volstrekt ongeloofwaardig geworden. Jammer, jammer.

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 14.30 uur]

(...)
Het failliet van het apostolisch getuigenis is getekend!

@BakEenEi

Ik vind je reactie misplaatst, misleidend en getuigen van een testimonium paupertatis. (...)

@zefyr

Heus, ik begrijp jouw punt! Mijn reactie echter was in de eerste plaats een reactie op de opmerking "Het failliet van het apostolisch getuigenis is getekend!". Al valt er op verschillende manieren tegenaan te kijken; waar begint het immers feitelijk mee bij dit getuigenis? In de Nieuw-Apostolische Kerk werd vaak de volgende Bijbelse geschiedenis aangehaald:

• [41] Degenen die zijn woorden aanvaardden, lieten zich dopen; op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend. [42] Ze bleven trouw aan het onderricht van de apostelen, vormden met elkaar een gemeenschap, braken het brood en wijdden zich aan het gebed.
  
  Uit: Handelingen 2 (NBV)

Op dat moment was er nog helemaal geen handtekening ergens voor nodig. Na verloop van tijd ontstaan er "denominaties". Van één van die denominaties keerde ik mij af, toen "het onderricht van de apostelen", zoals wij dat in de Bijbel kunnen nalezen, niet meer richtinggevend bleek te zijn. Sprak men eerder in termen van "één ziel betekent voor God (en dus ook voor ons) meer dan alle schatten op aarde"; gaandeweg was het voor een ieder buigen of barsten, indien het binnen mijn "denominatie" ging om aanvullende "wet- en regelgeving". De meeste hoogachting bleek intussen te zijn verschuldigd aan invloedrijke kerkleiders. Van deze manier van denken heb ik mij gedistantieerd, toen ik zag hoe zielen die volkomen terecht daarover vragen stelden, met man en macht in hun "denominatie" onder de voet werden gelopen. Dat betekent: repressieve tolerantie! Kortom, alles goed en wel, maar wát wordt er nu met een handtekening precies gerechtvaardigd? Is dat het nut of de noodzaak van elke afzonderlijke denominatie, óf... Ik zou menen: het is een voorrecht als -goddank- de Heilige Geest ons wil vervullen en glans geeft aan ieders doen en denken. Dan wordt de liefde pas echt het teken waaraan men het geloof in Jezus Christus zal herkennen, met of zonder convenant in Heiloo. Dit is mijn geenszins failliete apostolische getuigenis.

Groet,
BakEenEi

[Jabob65]

In dit kader las ik nog een interessante Homilie van Ad van der Helm:


HOMILIE:
Enkele weken geleden was ik op bezoek in Trier. De bijzondere aanleiding voor dit bezoek was de bedevaart naar de heilige Tunica, der heilige Rock. Deze reliek zou delen van het onderkleed van Christus bevatten dat door de soldaten onder het kruis niet verdeeld, maar verloot was omdat het uit één stuk geweven was. In dit verhaal van de evangelist Johannes hebben de kerkvaders al heel vroeg een symbool van de eenheid van de Kerk gezien. Christus heeft om deze eenheid gebeden en Hij heeft aan zijn apostelen de opdracht gegeven deze eenheid te bewaren en indien nodig te herstellen door elkaar te vergeven. “Ik zend jullie de heilige Geest” sprak Hij en Hij gaf ook de opdracht om zonden te vergeven. Zelfs de soldaten onder het kruis hebben die eenheid als het ware gerespecteerd. Het door Judas' verraad gehavende getal van de twaalf apostelen is door de elf overgebleven apostelen met de keuze van de nieuwe apostel Mattias aangevuld.
In onze tijd is de Kerk van Christus gehavend door de verdeeldheid onder de christenen. Steeds staan er mensen op die voor zichzelf beginnen. Ondanks de pogingen van de kerken om met elkaar in gesprek te blijven en gemeenschappelijke activiteiten te organiseren, zijn er mensen en groepen die zich door de oproep van Christus weinig gelegen laten liggen en liever een eigen genootschap oprichten. Dinsdag wordt er in Heiloo tussen negen kerken een verklaring getekend om elkaars doop te erkennen. Een belangrijke bevestiging en uitbreiding van de dooperkenning die al langere tijd bestond tussen de RK Kerk en de Protestantse Kerk in Nederland. Aan de andere kant neemt het aantal kerkgenootschappen nog steeds toe.
Het lijkt in onze tijd voor mensen steeds lastiger om zich bij een groter geheel aan te sluiten. De wereld is immers sterk geïndividualiseerd. Mensen lijken er de voorkeur aan te geven om ook het geloof op hun eigen maat te snijden, een geloof op je eigen pasmaat. Natuurlijk is zo’n maatpakkengeloof prettig omdat het je goed past, maar we missen dan een dimensie van het geloof dat ons op het spoor van God én van onze naaste houdt. Zo’n geloof op maat helpt niet om God te ontmoeten. Als je niet uitkijkt zie je in de spiegel van zo’n geloof slechts je eigen evenbeeld.
Bovendien is de samenleving geëconomiseerd. Zaken worden op hun economische merites beoordeeld. “Wat zal het mij brengen en opleveren?” is een vraag die bij veel mensen op de lippen ligt. Of het nu om boodschappen of verkiezingen gaat: alles is alleen doelmatig van waarde. Wanneer er naar de betekenis van religie gevraagd wordt, is men geneigd te kijken naar het mogelijke profijt dat individuen en de samenleving kunnen hebben van religie. De verleiding is groot om in die discussie mee te doen en ons geloof te verdedigen en zelfs het nut ervan aan te tonen.
Er is echter een andere benadering mogelijk. De Tunica van Christus reikt een andere gedachte over het geloof aan. De oude reliek staat voor de omhulling van Christus. Het kleed van Christus herinnert ons aan zijn aanwezigheid als mens in onze wereld. God heeft zich als mens in onze wereld getoond. Hij heeft ons opgeroepen om ook onszelf op de juiste wijze te bekleden.
De eerste mens in het Paradijs was niet gekleed. Die mens was naakt, maar hij schaamde zich niet, want hij was in vrede met God. Hij had geen kleed nodig. De mens die Christus kwam bevrijden had inmiddels een ander kleed aangetrokken, het kleed van de eigenzinnigheid, het kleed van de zelfgerichtheid.
Het geloof biedt de mens echter een nieuw kleed. Paulus roept de gelovige op om zich met Christus te bekleden. De doop is de nieuwe omhulling van de mens die zijn identiteit in de gelijkenis met Christus vindt. Op de allereerste plaats gaat geloof over wie de mens is en hoe hij zijn identiteit aan God zelf ontleent. Christus heeft ons de mogelijkheid gegeven om het kleed van de Goddelijke Geest aan te trekken. Ten diepste zijn wij Geest en in onze ziel heeft God zijn liefde uitgezaaid. De heilige Geest van Pinksteren herinnert ons aan die waarheid.
We herkennen deze waarheid nog steeds. We zien die waarheid bij hen die verlangen naar een andere wereld en hun eigen leven willen veranderen. We herkennen die Geest bij hen die willen ontsnappen aan de wereld van alledaagsheid en routine. Zelfs bij de mensen die hun geloof op maat willen maken is op zijn minst het verlangen naar die waarheid aanwezig.
Maar die Geest is niet te koop en niet te organiseren. Die Geest kunnen we slechts ontvangen. De mens die vervuld raakt van die Geest zal de taal van Gods liefde en vrede spreken. Niet zoals de wereld die leert, maar zoals God die in ons hart neerlegt. Pinksteren is het feest van de mensen die zich door Gods Geest laten raken en voortaan zijn taal spreken.
Der heilige Rock van Trier herinnert ons aan de taal van Christus, Gods taal in mensengestalte. Die taal verbindt de mensen met elkaar, die taal bouwt de gemeenschap tot eenheid, die taal helpt ons tegenstellingen te overwinnen. We ontmoeten God en herkennen elkaar als broeders en zusters ondanks alle verschillen. Op deze Pinksterdag willen wij ons allen laten raken door die taal van God en ons leven laten omhullen door de aanwezigheid van de heilige Geest in ons leven en onze wereld. Moge dat kleed van Christus ons leven en zo de wereld vernieuwen. Amen

[BakEenEi]

@all

Stel dat er -zoals het vaak wordt verondersteld- concreet een hemelpoort is, waar op een gegeven moment de eersten al aankomen en het dan aan ze wordt gevraagd waar de laatsten zijn. Toen ik nog eens nadacht over de bijeenkomst, waarover het in deze thread handelde, die ten doel had christelijke geloofsbewegingen aangaande de betekenis van hun doophandelingen op één lijn te krijgen, schoot mij de zojuist geschetste situatie aan de hemelpoort weer te binnen. Was het niet fijner geweest, of beter gezegd juister, als de nu betrokken partijen het plaatsen van hun handtekening nog even hadden uitgesteld? Men had immers ook kunnen afspreken dat de vertegenwoordigde denominaties afgezanten zouden afvaardigen naar de kerkgenootschappen die nu nog ontbraken bij de uitkomst van het vooroverleg - om uiteindelijk gezamenlijk onder ogen te zien en te bekrachtigen dat er wat te winnen valt indien wij in het geloof samen oplopen.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

Of de Nieuw-Apostolische Kerk de doop van andere kerken volledig zal erkennen (...); voor wie is dit nu werkelijk een brandende vraag, zo vroeg ik mij nog af. Want wat of wie belichaamt om te beginnen feitelijk het gedachtegoed van de Nieuw-Apostolische Kerk? Ik weet het wel. Het betreft namelijk een kleine groep machtigen in deze organisatie. Daarmee rijst bij mij al onmiddellijk de vraag: is het dan wel een christelijke organisatie! En wat houdt dat gedachtegoed dan feitelijk in? Op 4 december 2007, tijdens de (tweede) Europese Informatieavond, kwam hieromtrent de aap uit de mouw: het raamwerk voor de op handen zijnde catechismus werd gepresenteerd. Doordat "het spel" door de machtigen hard wordt gespeeld, zijn er sindsdien vele nieuw-apostolische gelovigen gesneuveld. Bijvoorbeeld te denken aan de districtsoudste Thomas Feil, over wiens lotgevallen op dit Forum uitvoerig werd bericht. Talloze anderen gaan ten onder door de "op het hoogste niveau" in de Nieuw-Apostolische Kerk akkoord bevonden spelregels. Koppen dicht bijvoorbeeld over financieel wanbeheer. Twee jaar geleden, in april 2010, nadat hij mij o.a. had voorgehouden dat ik mij van het werk Gods (!) zou hebben gedistantieerd, schreef ik aan districtsapostel Armin Brinkmann het volgende:

• (...) Maar nu; nu kijkt u op "anderen" neer. U bent een doorgewinterde zakenman geworden met genoeg eelt op de ziel om lastpakken van u af te houden. En zo handelt de nieuw-apostolische kerkleiding (tegenwoordig) "in commissie". Wie niet in stilzwijgen knipt en buigt wordt in uw politieke machtsbestel genegeerd, geïsoleerd en die mag helemaal wegkwijnen; althans daar stuurt u het met uw ongenaakbare houding op aan. Want u bent alleen een helper voor hen die eerst u helpen. Voor wat hoort wat. Hierbij wil ik het verder maar laten. De Nieuw-Apostolische Kerk wordt in Duitsland "een klassieke sekte" genoemd, zo las ik. Voor mij lijkt het intussen meer op een criminele organisatie. (...)

Uiteraard kun je dan in de Nieuw-Apostolische Kerk compleet "verrekken", zoals de Redactie elders op dit Forum al aanhaalde, welke kans ikzelf trouwens maar niet heb afgewacht, doch zulks terzijde, maar er is op deze manier bij dit kerkgenootschap vanzelf wel iets grondig mis. Voordat ik de kerk verliet, heb ik daarover wel 10 jaar lang mijn zorgen uitgesproken, bij allen die het aanging. Wie redelijk goed oplet, ziet het immers allemaal gebeuren wat er stilaan verkeerd uitpakt. In de Nieuw-Apostolische Kerk evenwel wordt een ieder geacht "de machtigen" níet tegen te spreken. Zij zouden aller dienaar zijn! Alleen; als je daarvan bitter weinig merkt, gaat er vast een keer lampje branden, wat je natuurlijk kunt negeren. Net zoals gezondheidsklachten. Echter, niet alles wat vanzelf komt, gaat ook vanzelf weer over. Zó ook bij de Nieuw-Apostolische Kerk, waar de machtigen hun hand lelijk hebben overspeeld. Niet op één terrein, doch op vele. Men is het vertrekpunt uit het oog verloren. Nee, niet voor de organisatie; maar het vertrekpunt in Zijn werk voor de levende have. In dat opzicht is er wel degelijk een faillissement in zicht. Het faillissement van de zelfgenoegzaamheid onder de machtigen. Niemand scheelde het wat, toen ik -vóórdat Brinkmann in Nederland aantrad- waarschuwde voor diens woorden...

• "Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht hingenommen werden"!!

Ondertussen, zo bleek later, liep betrokkene rond met ten minste één groot geheim: doordat hij zich niet aan de statuten had gehouden, was de gebiedskerk Nordrhein-Westfalen al in 2007 voor 10 tot 15 miljoen euro aan offerontvangsten kwijtgeraakt aan een internationale oplichtersbende. Met zo'n akkefietje kom je in de Nieuw-Apostolische Kerk als machtige bestuursvoorzitter straffeloos weg. Ook een tweede akkefietje in dezelfde orde van grootte (!) kan er nog wel mee door. Immers: "In de Nieuw-Apostolische Kerk evenwel wordt een ieder geacht 'de machtigen' níet tegen te spreken." Ja apostel, nee apostel. [wordt vervolgd op TV]

Groet,
BakEenEi

[zefyr]

@BakEenEi

Je schreef:

"Stel dat er -zoals het vaak wordt verondersteld- concreet een hemelpoort is, waar op een gegeven moment de eersten al aankomen en het dan aan ze wordt gevraagd waar de laatsten zijn. Toen ik nog eens nadacht over de bijeenkomst, waarover het in deze thread handelde, die ten doel had christelijke geloofsbewegingen aangaande de betekenis van hun doophandelingen op één lijn te krijgen, schoot mij de zojuist geschetste situatie aan de hemelpoort weer te binnen. Was het niet fijner geweest, of beter gezegd juister, als de nu betrokken partijen het plaatsen van hun handtekening nog even hadden uitgesteld? Men had immers ook kunnen afspreken dat de vertegenwoordigde denominaties afgezanten zouden afvaardigen naar de kerkgenootschappen die nu nog ontbraken bij de uitkomst van het vooroverleg - om uiteindelijk gezamenlijk onder ogen te zien en te bekrachtigen dat er wat te winnen valt indien wij in het geloof samen oplopen."

Je maakt een hypothetisch uitstapje naar 'Jenseits'. Mijn voorkeur heeft het om (voorlopig) in het 'Diesseits' te verblijven Ik aard prima in de Friese klei Waarom hebben de gestaalde kaders van de apostolische denominaties het laten afweten? Welk geloofwaardig excuus is daarvoor aan te voeren? Welk reeel bezwaar is er aan te voeren om zich afzijdig te houden? Het tekent het zelfgekozen isolement in mijn ogen. Apostel Peter Klene en priester Bart Flikkema (beiden van de NAK NL) namen 1,5 jaar geleden (geniepig?) op een informele/inofficiele wijze deel aan de zogeheten 'Nationale Synode 2010' te Dordrecht. Glaubenskultur.de berichtte hieromtrent het volgende op 20 december 2010.

Dordrecht/NL (gk). Die sogenannte „Nationale Synode 2010“ fand vom 10. bis 11. Dezember in Dordrecht statt. Nach Informationen dieses Magazins bildeten Apostel Peter Klene und Priester Bart Flikkema eine offizielle Delegation der NAK NL.

In den Niederlanden gibt es neben der großen Protestantischen Kirche (vergleichbar mit der deutschen EKD) dutzende weiterer Glaubensgemeinschaften, die sich auf die Reformation berufen. Ziel der Tagung war es, sich zu begegnen und ein Zeugnis der Einheit der Christen abzulegen. Die Stadt Dordrecht war dazu bewußt gewählt. Hier kamen anfang des 17. Jahrhunderts Vertreter verschiedener Richtungen der niederländischen reformierten Kirche zusammen und dogmatische Streitfragen zu lösen. Die „Dordrechter Synode“ machte dadurch Religionsstreitereien ein Ende und gab den Auftrag für eine erste Bibelübersetzung ins Niederländische.

Neben der NAK-Delegation waren auch drei Amtstraeger der Hersteld Apostolische Zendingkerk in Nederland anwesend: Apostel H.F. Rijnders (Wassenaar), Evangelisten

Wat heeft de NAK NL ervan weerhouden om de onderhavige verklaring van wederzijdse dooperkenning te ondertekenen? Vrees voor identiteitsverlies? Vrees voor...of onverschilligheid?

[Diderot]

Waarom hebben de gestaalde kaders van de apostolische denominaties het laten afweten? Welk geloofwaardig excuus is daarvoor aan te voeren? Welk reeel bezwaar is er aan te voeren om zich afzijdig te houden? Het tekent het zelfgekozen isolement in mijn ogen. Apostel Peter Klene en priester Bart Flikkema (beiden van de NAK NL) namen 1,5 jaar geleden (geniepig?) op een informele/inofficiele wijze deel aan de zogeheten 'Nationale Synode 2010' te Dordrecht. [...]
Wat heeft de NAK NL ervan weerhouden om de onderhavige verklaring van wederzijdse dooperkenning te ondertekenen? Vrees voor identiteitsverlies? Vrees voor...of onverschilligheid?

Ik zou me kunnen voorstellen dat er voor het bezoeken van bovengenoemde bijeenkomst in Dordrecht (2010) geen toestemming uit Dortmund en/of Zurich nodig was.
Ik kan me echter ook voorstellen dat er voor het ondertekenen van een document tot wederzijdse dooperkenning wel degelijk toestemming van de internationale NA-kerkleiding nodig is.
Of die toestemming wel gevraagd, maar niet gekomen is, of dat de toestemming niet gevraagd is omdat men het antwoord "Nein!" al wist of dacht te weten...?
Ik heb geen idee. Misschien is het een idee om een e-mail naar PK te sturen? Ik denk dat hij wel een antwoord op de vraag geeft waarom de NAK-NL bij de ondertekening afwezig was.

Dit alles gezegd hebbende, wil ik de hooggeachte redactie van dit forum buitengewoon complimenteren met de fantastische verbeteringen die doorgevoerd zijn. Na een maand tegen de tekst aangekeken te hebben dat er onderhoud op het forum gepleegd werd is het resultaat mij niet tegengevallen. Jongens, wat hebben jullie keihard gewerkt om er iets prachtigs van te maken. Hiermee kunnen we de 21e eeuw verder zonder angst in de ogen kijken. GROTE KLASSE!!!

Diderot.

[Jabob65]

Dit is toch wel de overtreffende trap van cynisme.

[BakEenEi]

(...)
Je maakt een hypothetisch uitstapje naar 'Jenseits'. Mijn voorkeur heeft het om (voorlopig) in het 'Diesseits' te verblijven Ik aard prima in de Friese klei Waarom hebben de gestaalde kaders van de apostolische denominaties het laten afweten? Welk geloofwaardig excuus is daarvoor aan te voeren? Welk reeel bezwaar is er aan te voeren om zich afzijdig te houden? Het tekent het zelfgekozen isolement in mijn ogen. Apostel Peter Klene en priester Bart Flikkema (beiden van de NAK NL) namen 1,5 jaar geleden (geniepig?) op een informele/inofficiele wijze deel aan de zogeheten 'Nationale Synode 2010' te Dordrecht. Glaubenskultur.de berichtte hieromtrent het volgende op 20 december 2010.

(...)
Wat heeft de NAK NL ervan weerhouden om de onderhavige verklaring van wederzijdse dooperkenning te ondertekenen? Vrees voor identiteitsverlies? Vrees voor...of onverschilligheid?

@zefyr

Hoe het in het voortraject in zijn werk is gegaan om alle christelijke geloofsbewegingen in Nederland vertegenwoordigd te krijgen bij de ondertekening van het bewuste document in Heiloo, weet ik niet. In elk geval is er nu een voorhoede ontstaan versus een achterhoede. Dat had ik persoonlijk liever anders gezien, hoewel ik belang blijf hechten aan de voorafgaande beantwoording van vraag wie God nu werkelijk als eersten zendt. Zijn dat vandaag de dag per se "de officials" van een bij Koninklijk Besluit erkend kerkgenootschap, of... Men kan zichzelf ook té serieus nemen. "Toen er nog geen kerken waren, mankeerde het niet aan kerken." Natuurlijk is het belangrijk om te werken aan een harmonieuze samenleving en aan de eenheid onder christenen, maar met welke "tomeloze inzet" is er in deze samenhang gestreefd naar een gezamenlijk vertrekpunt? Ikzelf woonde trouwens afgelopen zondag een oecumenische dienst bij in mijn eigen omgeving, en dat betrof diverse denominaties; ook andere dan die in Heiloo acte de présence gaven. Er is dus nog hoop!

Groet,
BakEenEi