Dienen en lijden geven
-
- Berichten: 1196
- Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11
Dienen en lijden geven
Dienen en lijden geven
Je kunt je met een paar goede bekenden vervoegen bij iemand die je verder niet persoonlijk kent, maar wel iemand die de macht heeft om jullie onderlinge afspraken "duurzaam" vast te leggen. Zie zo, dat is voor mekaar! Nu geldt het. Nu staat het opgetekend. Steeds wanneer jullie, nogmaals, als goede bekenden van elkaar, weer wat hadden gevonden of gemeend, keerde je terug, waarna, tegen de tarieven die er nu eenmaal voor staan, de zaken keurig werden gedeponeerd en geregistreerd. Dat ziet er netjes uit, zeg! Nu kunnen de mensen tenminste niet zeggen dat er niet goed over zou zijn nagedacht. "Wij hebben de kosten er graag voor overgehad." (...) Pardon; wie?! Uzelf? Mag ik vragen wie u bent? Hoe zegt u, uit wiens naam? De "Oberhirte, geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen, Kirchenpräsident und Stammapostel"? Welja, dat zou kunnen. Maar; hoe kunt u dan spreken van de Vader, de Zoon en... Die staan erachter? Wáár achter? Dáár?! Het spijt me oprecht, doch wat u constateert, onttrekt zich... aan mijn waarneming. Hoezo, de Heilige Geest? Werkt die niet? Niet bij mij? Zalf voor mijn ogen? En u weet... Waar staat dat dan? Bij de notaris? Een Koninklijk Besluit? Het Handelsregister? Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom? Het begint mij nu te wemelen. "Wir Kinder, Jugend Online, Spirit, Unsere familie, nacworld, Bischoff Reisen; Pressesprecher?" Mr. De Lange, mr. Nauta, mr. Abeln? Statuten, richtlijnen voor ambtsdragers; dienen en lijden (!) geven?
TjerkB
Je kunt je met een paar goede bekenden vervoegen bij iemand die je verder niet persoonlijk kent, maar wel iemand die de macht heeft om jullie onderlinge afspraken "duurzaam" vast te leggen. Zie zo, dat is voor mekaar! Nu geldt het. Nu staat het opgetekend. Steeds wanneer jullie, nogmaals, als goede bekenden van elkaar, weer wat hadden gevonden of gemeend, keerde je terug, waarna, tegen de tarieven die er nu eenmaal voor staan, de zaken keurig werden gedeponeerd en geregistreerd. Dat ziet er netjes uit, zeg! Nu kunnen de mensen tenminste niet zeggen dat er niet goed over zou zijn nagedacht. "Wij hebben de kosten er graag voor overgehad." (...) Pardon; wie?! Uzelf? Mag ik vragen wie u bent? Hoe zegt u, uit wiens naam? De "Oberhirte, geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen, Kirchenpräsident und Stammapostel"? Welja, dat zou kunnen. Maar; hoe kunt u dan spreken van de Vader, de Zoon en... Die staan erachter? Wáár achter? Dáár?! Het spijt me oprecht, doch wat u constateert, onttrekt zich... aan mijn waarneming. Hoezo, de Heilige Geest? Werkt die niet? Niet bij mij? Zalf voor mijn ogen? En u weet... Waar staat dat dan? Bij de notaris? Een Koninklijk Besluit? Het Handelsregister? Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom? Het begint mij nu te wemelen. "Wir Kinder, Jugend Online, Spirit, Unsere familie, nacworld, Bischoff Reisen; Pressesprecher?" Mr. De Lange, mr. Nauta, mr. Abeln? Statuten, richtlijnen voor ambtsdragers; dienen en lijden (!) geven?
TjerkB
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@all
Dienen; en dan geen leiding doch lijden (!) geven. Gebeurt dat écht? (...) In Zíjn werk?
Nee, niet in Zíjn werk, maar wel in het echt.
Vanochtend kwam ik het onderstaande bericht tegen dat ik enkele jaren geleden schreef bij NAKtuell. In de betreffende thread ging het toen om de -in beginsel positieve- indruk die er ontstond door een gebaar van districtsapostel Armin Brinkmann, richting "Die apostolischen Christen der Gemeinde Düsseldorf-Mitte". Het betrof van zijn kant een felicitatie aan het adres van de VAG-kerkgemeente te Düsseldorf. Na de afsplitsing van de Nieuw-Apostolische Kerk vanwege de druk waaronder de "Boodschap" van stamapostel J.G. Bischoff moest worden geloofd en uitgedragen, was daar namelijk 50 jaar geleden een eigen kerkgebouw ingewijd.
Destijds speelden allerlei zaken weer op want het lag bijvoorbeeld nog vers in het geheugen hoe de nieuw-apostolische kerkleiding -in 2007- opnieuw hardhandig een einde had gemaakt aan kritische geluiden, ditmaal in de kerkgemeente Hamburg-Blankenese. In de jaren '50 van de vorige eeuw waren gelovigen die er voor uitkwamen te twijfelen aan de bedoelde "Boodschap" massaal geëxcommuniceerd; in Hamburg-Blankenese werd hun weliswaar alleen nog maar het leven zuur gemaakt, doch met hetzelfde resultaat: de gelovigen die vasthielden aan hun eigen mening doordat zij hun twijfels niet "overwonnen", vertrokken óók.
Als lid van de Nieuw-Apostolische Kerk voelde ik mij medeplichtig aan de wijze waarop het kerkbestuur op "Gods akkerwerk" naar mijn vaste overtuiging rücksichtslos had huisgehouden. Ik kwam er enorm door in conflict met mijn geweten. Zodanig zelfs dat, toen voor mij -in mei 2007- de maat vol was, ik mijn lidmaatschap opzegde. Was mijn "probleem" hiermee opgelost en scheelde het mij daarna niks meer?! (...) Ik blééf mij verbazen over hoe de hoge geestelijkheid in de Nieuw-Apostolische Kerk maar brutaal blééf bulldozeren over de "wonderen van Gods natuur". De ene gelovige na de andere die in de weg stond, moest wijken.
Dit was het bewuste bericht bij NAKtuell op 23 januar 2010:
Al heel snel daarna bleek uit een brief die ik van hem ontving (met overigens drie maanden vertraging bij de verzending ervan), dat de felicitatie van districtsapostel Armin Brinkmann aan het adres van Apostolische Gemeinschaft bitter weinig om het lijf had. Toen ik deze aangelegenheid later op dit Forum beschreef, waren er alweer anderen aan psychische onderdrukking in de Nieuw-Apostolische Kerk ten prooi gevallen. Nu in Nederland, en hoe?! Als ervaringsdeskundige (!) herkende ik de aanpak, ik doorzag het venijn, ik begreep hoe men te werk zou gaan. Sindsdien heeft de gang van zaken mijn "stoutste verwachtingen" overtroffen. (...)
Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar.
Groet,
BakEenEi
Dienen; en dan geen leiding doch lijden (!) geven. Gebeurt dat écht? (...) In Zíjn werk?
Nee, niet in Zíjn werk, maar wel in het echt.
Vanochtend kwam ik het onderstaande bericht tegen dat ik enkele jaren geleden schreef bij NAKtuell. In de betreffende thread ging het toen om de -in beginsel positieve- indruk die er ontstond door een gebaar van districtsapostel Armin Brinkmann, richting "Die apostolischen Christen der Gemeinde Düsseldorf-Mitte". Het betrof van zijn kant een felicitatie aan het adres van de VAG-kerkgemeente te Düsseldorf. Na de afsplitsing van de Nieuw-Apostolische Kerk vanwege de druk waaronder de "Boodschap" van stamapostel J.G. Bischoff moest worden geloofd en uitgedragen, was daar namelijk 50 jaar geleden een eigen kerkgebouw ingewijd.
Destijds speelden allerlei zaken weer op want het lag bijvoorbeeld nog vers in het geheugen hoe de nieuw-apostolische kerkleiding -in 2007- opnieuw hardhandig een einde had gemaakt aan kritische geluiden, ditmaal in de kerkgemeente Hamburg-Blankenese. In de jaren '50 van de vorige eeuw waren gelovigen die er voor uitkwamen te twijfelen aan de bedoelde "Boodschap" massaal geëxcommuniceerd; in Hamburg-Blankenese werd hun weliswaar alleen nog maar het leven zuur gemaakt, doch met hetzelfde resultaat: de gelovigen die vasthielden aan hun eigen mening doordat zij hun twijfels niet "overwonnen", vertrokken óók.
Als lid van de Nieuw-Apostolische Kerk voelde ik mij medeplichtig aan de wijze waarop het kerkbestuur op "Gods akkerwerk" naar mijn vaste overtuiging rücksichtslos had huisgehouden. Ik kwam er enorm door in conflict met mijn geweten. Zodanig zelfs dat, toen voor mij -in mei 2007- de maat vol was, ik mijn lidmaatschap opzegde. Was mijn "probleem" hiermee opgelost en scheelde het mij daarna niks meer?! (...) Ik blééf mij verbazen over hoe de hoge geestelijkheid in de Nieuw-Apostolische Kerk maar brutaal blééf bulldozeren over de "wonderen van Gods natuur". De ene gelovige na de andere die in de weg stond, moest wijken.
Dit was het bewuste bericht bij NAKtuell op 23 januar 2010:
Al heel snel daarna bleek uit een brief die ik van hem ontving (met overigens drie maanden vertraging bij de verzending ervan), dat de felicitatie van districtsapostel Armin Brinkmann aan het adres van Apostolische Gemeinschaft bitter weinig om het lijf had. Toen ik deze aangelegenheid later op dit Forum beschreef, waren er alweer anderen aan psychische onderdrukking in de Nieuw-Apostolische Kerk ten prooi gevallen. Nu in Nederland, en hoe?! Als ervaringsdeskundige (!) herkende ik de aanpak, ik doorzag het venijn, ik begreep hoe men te werk zou gaan. Sindsdien heeft de gang van zaken mijn "stoutste verwachtingen" overtroffen. (...)
Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@all
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
(...) Daarvoor zijn er twee belangrijke oorzaken. In de eerste plaats is het natuurlijk zo dat in de Nieuw-Apostolische Kerk buiten -in Nederland- de -drie- bestuursleden om niemand ergens enige invloed op kan uitoefenen, tenminste, niet direct. Alleen van een volksopstand zouden de machtsfiguren misschien opkijken. De statuten voorzien ook niet in een onafhankelijke Raad van Toezicht. Voor een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) is dat een ernstige tekortkoming. In de tweede plaats staan de statuten toe dat er -in de praktijk uitsluitend door (vrienden van) "hoge" kerkelijke ambtsdragers- alle mogelijke dubbelfuncties worden vervuld. Door deze beide ellendige omstandigheden voelt vrijwel niemand zich in staat om zelfs ook maar een deuk in een pakje boter te slaan.
Kortom: de rijksoverheid en de journalistiek moeten hier ingrijpen. Een bestuursvoorzitter die tegen de statuten in eigenmachtig 10 miljoen euro uitgeeft, het geld vervolgens ook nog aan oplichters kwijtraakt, en hij dan van mening is alleen "sorry" te hoeven zeggen; zo iemand moet zonder pardon aan de kant worden gezet. Maar in het "werk Gods" schijnt alles maar te kunnen. "Wichtig ist nur, daß man aus den Fehlern lernt", zo wordt de bijgelovigen, die hun ziel ondertussen in lijdzaamheid bezitten, schaamteloos voorgehouden:
Signum52 bedoelde hier uiteraard de roemruchte Bezirksapostel Michael Ehrich, schoonzoon van de al evenzeer roemruchte Bezirksapostel Klaus Saur die hij toevallig (?!) opvolgde. (...) Het is gewoon één pot nat, aangevoerd door een clan van ongenaakbare machtswellustelingen en graaiers. Wat nog de overige uitlatingen betreft in de bovenvermelde quote van deze Signum52; die kloppen niet, doch het quasi-verzoenende optreden van stamapostel Leber op de EJT-2009 is op dit Forum al een uitgekauwd verhaal.
Groet,
BakEenEi
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
(...) Daarvoor zijn er twee belangrijke oorzaken. In de eerste plaats is het natuurlijk zo dat in de Nieuw-Apostolische Kerk buiten -in Nederland- de -drie- bestuursleden om niemand ergens enige invloed op kan uitoefenen, tenminste, niet direct. Alleen van een volksopstand zouden de machtsfiguren misschien opkijken. De statuten voorzien ook niet in een onafhankelijke Raad van Toezicht. Voor een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) is dat een ernstige tekortkoming. In de tweede plaats staan de statuten toe dat er -in de praktijk uitsluitend door (vrienden van) "hoge" kerkelijke ambtsdragers- alle mogelijke dubbelfuncties worden vervuld. Door deze beide ellendige omstandigheden voelt vrijwel niemand zich in staat om zelfs ook maar een deuk in een pakje boter te slaan.
Kortom: de rijksoverheid en de journalistiek moeten hier ingrijpen. Een bestuursvoorzitter die tegen de statuten in eigenmachtig 10 miljoen euro uitgeeft, het geld vervolgens ook nog aan oplichters kwijtraakt, en hij dan van mening is alleen "sorry" te hoeven zeggen; zo iemand moet zonder pardon aan de kant worden gezet. Maar in het "werk Gods" schijnt alles maar te kunnen. "Wichtig ist nur, daß man aus den Fehlern lernt", zo wordt de bijgelovigen, die hun ziel ondertussen in lijdzaamheid bezitten, schaamteloos voorgehouden:
Signum52 bedoelde hier uiteraard de roemruchte Bezirksapostel Michael Ehrich, schoonzoon van de al evenzeer roemruchte Bezirksapostel Klaus Saur die hij toevallig (?!) opvolgde. (...) Het is gewoon één pot nat, aangevoerd door een clan van ongenaakbare machtswellustelingen en graaiers. Wat nog de overige uitlatingen betreft in de bovenvermelde quote van deze Signum52; die kloppen niet, doch het quasi-verzoenende optreden van stamapostel Leber op de EJT-2009 is op dit Forum al een uitgekauwd verhaal.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@all
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
Toen ik in eerste instantie het kerkbestuur erover informeerde dat, afgezien van wat er bij de diverse rechtbanken op het ogenblik op verzoek van de strijdende partijen wordt uitgeplozen, er absoluut ook nog een heel andere kant aan de zaak zit, namelijk de vraag in hoeverre het bestuur van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) het zich feitelijk kan veroorloven om geld uit te geven zoals dat in elk geval sinds 8 juni 2009 in belangrijke mate min of meer regelrecht in de sloot wordt gegooid, reageerde men als altijd: NIET inhoudelijk.
Al heel in het begin echter heb ik er ook op dit Forum op gewezen, al voorzien de statuten van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland niet in een Raad van Toezicht, dat buiten de drie bestuursleden om (toen: De Bruijn, P. Klene en Kamstra) wel degelijk ook anderen -achteraf- kunnen worden aangesproken op hun medeverantwoordelijkheid, namelijk de stamapostel en de districtsvoorgangers. Bij de rechtszaken die er nu lopen, ontspringen zij wellicht de dans, maar dat hoeft niet te betekenen dat niet tevens bijvoorbeeld het Openbaar Ministerie actie onderneemt.
Ditzelfde speelt in Nordrhein-Westfalen. Het is de dwaasheid ten top dat de districtsvoorgangers hun districtsapostel "pardonneren" terwijl deze een dusdanig kolossale blunder heeft begaan dat hierdoor 10 miljoen euro aan offerontvangsten is verdampt. Dan ben je met zijn allen werkelijk he-le-maal de weg kwijt. Zulke excessen kunnen in de Nieuw-Apostolische Kerk met name plaatsgrijpen doordat de verantwoordelijkheden voor immateriële en materiële zaken statutair niet van elkaar gescheiden zijn. Doch bij wie berust hier nota bene bovendien alle zeggenschap over de statuten?! (...)
Daarom, voor wie het aangaat: snap nu toch eens wat hier domweg aan de orde is! Er zitten gewoon een paar ordinaire systeemfouten in de hele nieuw-apostolische ideologie. Machtsfiguren beschikken volkomen ten onterechte over een carte blanche!! Dat is sinds mensenheugenis: vragen om moeilijkheden.
Groet,
BakEenEi
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
Toen ik in eerste instantie het kerkbestuur erover informeerde dat, afgezien van wat er bij de diverse rechtbanken op het ogenblik op verzoek van de strijdende partijen wordt uitgeplozen, er absoluut ook nog een heel andere kant aan de zaak zit, namelijk de vraag in hoeverre het bestuur van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) het zich feitelijk kan veroorloven om geld uit te geven zoals dat in elk geval sinds 8 juni 2009 in belangrijke mate min of meer regelrecht in de sloot wordt gegooid, reageerde men als altijd: NIET inhoudelijk.
Al heel in het begin echter heb ik er ook op dit Forum op gewezen, al voorzien de statuten van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland niet in een Raad van Toezicht, dat buiten de drie bestuursleden om (toen: De Bruijn, P. Klene en Kamstra) wel degelijk ook anderen -achteraf- kunnen worden aangesproken op hun medeverantwoordelijkheid, namelijk de stamapostel en de districtsvoorgangers. Bij de rechtszaken die er nu lopen, ontspringen zij wellicht de dans, maar dat hoeft niet te betekenen dat niet tevens bijvoorbeeld het Openbaar Ministerie actie onderneemt.
Ditzelfde speelt in Nordrhein-Westfalen. Het is de dwaasheid ten top dat de districtsvoorgangers hun districtsapostel "pardonneren" terwijl deze een dusdanig kolossale blunder heeft begaan dat hierdoor 10 miljoen euro aan offerontvangsten is verdampt. Dan ben je met zijn allen werkelijk he-le-maal de weg kwijt. Zulke excessen kunnen in de Nieuw-Apostolische Kerk met name plaatsgrijpen doordat de verantwoordelijkheden voor immateriële en materiële zaken statutair niet van elkaar gescheiden zijn. Doch bij wie berust hier nota bene bovendien alle zeggenschap over de statuten?! (...)
Daarom, voor wie het aangaat: snap nu toch eens wat hier domweg aan de orde is! Er zitten gewoon een paar ordinaire systeemfouten in de hele nieuw-apostolische ideologie. Machtsfiguren beschikken volkomen ten onterechte over een carte blanche!! Dat is sinds mensenheugenis: vragen om moeilijkheden.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@all
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
Nog een ander aspect is het volgende: wie in conflict komt met een "zegenaar" trekt volgens diezelfde nieuw-apostolische ideologie welhaast per definitie aan het kortste eind. Ook dit verschijnsel wordt mede mogelijk gemaakt door de uitsluitend ten faveure van de hoogste "dienaren" ingerichte statuten. Ik beschreef deze wantoestand al in het vroege voorjaar van 2010, nog voordat apostel Peter Klene c.s. binnen de kortste keren daarop het bewijs ervan leverde door middel van het schrijven "Santpoort, 21 februari 2010". Zie de forumbijdragen in de thread "Achtergrondinformatie Nieuw-Apostolische Kerk":
De enige reden die ik ervoor kan verzinnen dat de nieuw-apostolische kerkleiding tot elke prijs hier de oorlogvoering (!) voortzet is dan ook, dat onder geen beding zal mogen blijken hoezeer de hoogste "dienaren" hebben geblunderd. Intussen durf ik dit rustig zo te stellen want de laatste jaren zijn er wel zó veel extra puzzelstukjes op hun plek gevallen, dat het niet lang meer kan duren of de schijnheilige verantwoordelijken staan met hun onhebbelijkheden publiekelijk lelijk te kijk. Daarom is het ook maar goed dat ze ook naar mij niet hebben geluisterd want het is voor iedereen beter dat het venijn straks geheel en al uit deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) wordt geëlimineerd. Ik voorzie dus dat het kerkbestuur ertoe wordt genoodzaakt om de statuten op cruciale onderdelen fundamenteel te verbeteren. Of daartoe aanstonds de aanzet wordt gegeven vanuit de Tweede Kamer, door de minister van Financiën, vanuit het Functioneel Parket of misschien wel "ambtshalve" door de rechtbank Utrecht; dat maakt niet uit. Maar het machtsmisbruik dat er gedurig plaatsheeft, hoe subtiel de gelovigen ook psychisch worden onderdrukt, MOET stoppen. Het betreft hier geen incidenten, doch kafkaëske toestanden van structurele aard. Zeg maar gerust: machiavellisme.
Groet,
BakEenEi
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
Nog een ander aspect is het volgende: wie in conflict komt met een "zegenaar" trekt volgens diezelfde nieuw-apostolische ideologie welhaast per definitie aan het kortste eind. Ook dit verschijnsel wordt mede mogelijk gemaakt door de uitsluitend ten faveure van de hoogste "dienaren" ingerichte statuten. Ik beschreef deze wantoestand al in het vroege voorjaar van 2010, nog voordat apostel Peter Klene c.s. binnen de kortste keren daarop het bewijs ervan leverde door middel van het schrijven "Santpoort, 21 februari 2010". Zie de forumbijdragen in de thread "Achtergrondinformatie Nieuw-Apostolische Kerk":
- 1) "In het ontdekkend licht van Zijn genade..."; 2) "Situatieschets"; 3) "Ontstellend"; 4) "Bevrijding"; 5) "Naschrift".
De enige reden die ik ervoor kan verzinnen dat de nieuw-apostolische kerkleiding tot elke prijs hier de oorlogvoering (!) voortzet is dan ook, dat onder geen beding zal mogen blijken hoezeer de hoogste "dienaren" hebben geblunderd. Intussen durf ik dit rustig zo te stellen want de laatste jaren zijn er wel zó veel extra puzzelstukjes op hun plek gevallen, dat het niet lang meer kan duren of de schijnheilige verantwoordelijken staan met hun onhebbelijkheden publiekelijk lelijk te kijk. Daarom is het ook maar goed dat ze ook naar mij niet hebben geluisterd want het is voor iedereen beter dat het venijn straks geheel en al uit deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) wordt geëlimineerd. Ik voorzie dus dat het kerkbestuur ertoe wordt genoodzaakt om de statuten op cruciale onderdelen fundamenteel te verbeteren. Of daartoe aanstonds de aanzet wordt gegeven vanuit de Tweede Kamer, door de minister van Financiën, vanuit het Functioneel Parket of misschien wel "ambtshalve" door de rechtbank Utrecht; dat maakt niet uit. Maar het machtsmisbruik dat er gedurig plaatsheeft, hoe subtiel de gelovigen ook psychisch worden onderdrukt, MOET stoppen. Het betreft hier geen incidenten, doch kafkaëske toestanden van structurele aard. Zeg maar gerust: machiavellisme.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@all
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
Ik zou dus niet graag in de schoenen staan van "de dienstdoende ambtsbroeder", die in Arnhem het gezin Rohn dat een openbare eredienst wilde bezoeken, wel wilde binnenlaten doch met uitzondering van onze broeder Ronald Rohn. Wat er zich toen in luttele seconden aan de voordeur heeft afgespeeld, tart in mijn optiek elke beschrijving.
Opeens verandert een "dienaar" (!) dan in een systeemagent. Hij wendde het gezag aan, waarvan in de nabije toekomst nog zal blijken dat het was ontleend aan een stelletje schurken, bullebakken, blaaskaken; schorriemorrie derhalve. Welnu, daar zul je dan met je dienstbetoon aan de "zegenaars" tot in lengte van dagen trots op kunnen zijn. Je zou er bijna van naast je schoenen gaan lopen...
Aan de andere kant; het voordeel van dit nadeel voor de slachtoffers is intussen wel dat men zich bevrijd voelt, namelijk van de "banden der aarde" zoals bezongen in het koorlied "Biddende handen", al moet het voor hen een deceptie op zichzelf zijn geweest, dat er vanuit het "werk Gods" (!?) mensonterende praktijken nodig waren om in die zin de vrijheid deelachtig te worden waarin goddelijk leven het best kan gedijen.
(...) Toch zullen sommigen, die op zo'n manier naasten een rotstreek hebben geleverd, daarvan achteraf berouw krijgen, wat misschien nog wel véél te zwak is uitgedrukt. Als je namelijk, aanvankelijk vermurwd door kerkpolitiek, moet inzien dat je niet met terugwerkende kracht in het verzet hebt gezeten doch met terugwerkende kracht in een klassieke sekte en jij ijverig werk maakte van de repressieve tolerantie die men er wel aan jou kon overlaten, zal het bepaald geen koude douche zijn waardoor je wakker wordt. Integendeel, dan ben jezelf de minkukel waar je anderen voor aanzag. Je liep als handlanger een stel ijdeltuiten achterna...
Wie zich dit scenario kan aantrekken, zou ik willen aanraden: wacht die confronterende situatie niet af. Beter ten halve gekeerd!
Groet,
BakEenEi
"Dienen en lijden geven? Ja, dat kan en dat gebeurt! En: iedereen staat erbij, en kijkt ernaar."
Ik zou dus niet graag in de schoenen staan van "de dienstdoende ambtsbroeder", die in Arnhem het gezin Rohn dat een openbare eredienst wilde bezoeken, wel wilde binnenlaten doch met uitzondering van onze broeder Ronald Rohn. Wat er zich toen in luttele seconden aan de voordeur heeft afgespeeld, tart in mijn optiek elke beschrijving.
Opeens verandert een "dienaar" (!) dan in een systeemagent. Hij wendde het gezag aan, waarvan in de nabije toekomst nog zal blijken dat het was ontleend aan een stelletje schurken, bullebakken, blaaskaken; schorriemorrie derhalve. Welnu, daar zul je dan met je dienstbetoon aan de "zegenaars" tot in lengte van dagen trots op kunnen zijn. Je zou er bijna van naast je schoenen gaan lopen...
Aan de andere kant; het voordeel van dit nadeel voor de slachtoffers is intussen wel dat men zich bevrijd voelt, namelijk van de "banden der aarde" zoals bezongen in het koorlied "Biddende handen", al moet het voor hen een deceptie op zichzelf zijn geweest, dat er vanuit het "werk Gods" (!?) mensonterende praktijken nodig waren om in die zin de vrijheid deelachtig te worden waarin goddelijk leven het best kan gedijen.
(...) Toch zullen sommigen, die op zo'n manier naasten een rotstreek hebben geleverd, daarvan achteraf berouw krijgen, wat misschien nog wel véél te zwak is uitgedrukt. Als je namelijk, aanvankelijk vermurwd door kerkpolitiek, moet inzien dat je niet met terugwerkende kracht in het verzet hebt gezeten doch met terugwerkende kracht in een klassieke sekte en jij ijverig werk maakte van de repressieve tolerantie die men er wel aan jou kon overlaten, zal het bepaald geen koude douche zijn waardoor je wakker wordt. Integendeel, dan ben jezelf de minkukel waar je anderen voor aanzag. Je liep als handlanger een stel ijdeltuiten achterna...
Wie zich dit scenario kan aantrekken, zou ik willen aanraden: wacht die confronterende situatie niet af. Beter ten halve gekeerd!
Groet,
BakEenEi
Less Is More
-
- Berichten: 474
- Lid geworden op: wo 29 sep 2010, 22:05
Re: Dienen en lijden geven
@BEE
Heb je tijdens de 4 daagse niet ff lekker de kop leeg kunnen maken?
Pas op voor overkill aan verwijten en aantijgingen anders haakt de lezer af.
Groet,
ACE
Heb je tijdens de 4 daagse niet ff lekker de kop leeg kunnen maken?
Pas op voor overkill aan verwijten en aantijgingen anders haakt de lezer af.
Groet,
ACE
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@ACEACE schreef:@BEE
Heb je tijdens de 4 daagse niet ff lekker de kop leeg kunnen maken?
Pas op voor overkill aan verwijten en aantijgingen anders haakt de lezer af.
Groet,
ACE
@all
Dank voor de opmerking die je maakte, waarvan ik begrijp wat je ermee bedoelt! Zo gauw mogelijk -in de loop van het onderstaande bericht- hoop ik te kunnen verduidelijken wat nu toch werkelijk het grote belang ervan is dat er een einde komt aan de van hogerhand in de Nieuw-Apostolische Kerk gestichte ziekmakende (!) verwarring.
Ik kom even terug op de "dienaar" die destijds in Arnhem de familie Rohn staande hield en ervoor zorgde dat Ronald Rohn daadwerkelijk de toegang tot de kerk werd ontzegd. Voor hem was de instructie die hij had gekregen blijkbaar doorslaggevend. Echter: als ik deze kerkelijke ambtsdrager vandaag -dus drie jaar later- zou vragen of het hem al duidelijk is waarom die instructie toen de maatregel rechtvaardigde welke hij ten uitvoer bracht, zal hij het antwoord schuldig moeten blijven. Indien ik hem vervolgens zou vragen of hij dan geen spijt heeft van de betrachte "geloofsgehoorzaamheid", is volgens mij de kans levensgroot dat betrokkene de schouders ophaalt. In elk geval is het zo, dat, als eerder Ronald Rohn tegen deze ambtsdrager zou hebben gezegd dat hij de districtsapostel bij de voordeur moest tegenhouden omdat na twee, drie, vier of vijf jaar procederen nog wel zou blijken dat deze heeft gehandeld in strijd met de waardigheid van diens ambtsopdracht, met alsdan de meest verstrekkende gevolgen voor nota bene onschuldige derden; Rohn vast niet serieus was genomen.
Dat valt simpel te verklaren, zullen velen denken: "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zijn dienaren er nu eenmaal voor om hun zegenaars te ondersteunen. (...) Doch: moet dat dan met het verstand op nul en de blik op oneindig?! Voor mij begint hier al de verwarring in het kwadraat. Ten eerste kan het bij een kerkgenootschap misschien wel te doen gebruikelijk zijn dat "lagere dienaren" eerst en vooral gedachteloos (!) doen wat "hogere dienaren" van ze verwachten, maar zulks heeft dan met het evangelie van Jezus Christus niets meer uit te staan. In het geheel NIET!! Ten tweede; was er in de Nieuw-Apostolische Kerk vervolgens nog één iemand die als zielzorger opkwam voor Ronald Rohn?
Let nú op: terstond, op die bewuste zondag- of woensdagochtend bij de voordeur in Arnhem, was het voor onze broeder Ronald Rohn een kwestie van 10 miljoen nieuw-apostolische kinderen Gods tegen één!! Heeft zo'n wantoestand ook maar íets van doen met het werk Gods?! Néé, dus. Dit betekent dat de Nieuw-Apostolische Kerk voor betrokkene terstond aan hem werd voorgespiegeld als zijde een satanskerk, voortvloeiende uit werken der duisternis!! De ziekmakende verwarring ten top. Intussen kan de betreffende ambtsdrager wel tegenwerpen dat hij dat toen niet doorhad, maar hoe komt het dan dat hij zich bij broeder Ronald Rohn nog altijd niet heeft verontschuldigd?!
Ikzelf ben zo'n 50 jaar lang lid geweest van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Nu weet ik wel dat je "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" minstens twee keer 50 jaar lid moet zijn geweest om ergens een zinnig woord over te kunnen meespreken, maar daar heb ik mij met Gods hulp overheen weten te zetten. Zoals in de Nieuw-Apostolische Kerk gelovigen van elkaar vervreemd kunnen geraken, door voorvallen zoals hierboven exemplarisch beschreven; dat is simpelweg uit den boze!! Daar moet je níet aan mee willen doen en daar moet je je ook niet het slachtoffer van willen laten maken. Wie zijn er hiervoor nu >>krachtterm<< verantwoordelijk?! Godsgezanten? Boden van Jezus Christus? Apostelen? Zegenaars? Dienaren? (...) Welnéé!! Néé, en nóg eens néé.
Wat óók aan déze gang van zaken nu zo verschrikkelijk hartverscheurend erg is, is, dat men al direct het eerste rode verkeerslicht negeert. Zowel het eerste, het tweede en straks misschien zelfs ook wel het op één na laatste bewustwordingsmoment gaat aan het realiteitsbesef van de betrokkenen voorbij! Hoe is zoiets in 's hemelsnaam mogelijk? In 's hemelsnaam weliswaar niet, maar wel door jarenlange indoctrinatie van de nieuw-apostolische geloofsleer, waarvoor in de praktijk in voorkomende gevallen, zoals in Arnhem ten overstaan van broeder Rohand Rohn en diens gezin, al meteen de naastenliefde mag wijken. (...) Waar ben je dan als "deurwachter" in godsnaam (!) mee bezig?!
Het punt is dus, dat de ellende begint op beslissend moment 1, doch beslissend moment 1 wordt voor onbeduidend gehouden. Net als beslissend moment 2, enzovoort. Laat dat nu toch eens tot een ieder die het aangaat mogen doordringen! Je gaat toch geen naaste het leven zuur maken omdat iemand, die zich uitgeeft voor een apostel (van de heer Leber), je dat opdraagt?! Dáár begint het mee. De verwarring. En op die verwarring ben ik TEGEN. Heel erg.
Groet,
BakEenEi
Laatst gewijzigd door BakEenEi op vr 27 jul 2012, 09:47, 1 keer totaal gewijzigd.
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
@ACE
@all
Zodra iemand een voelspriet boven het maaiveld uitsteekt, ben je in de Nieuw-Apostolische Kerk de klos. Dan staat er onmiddellijk een beterweter op die je de les komt lezen. Zelfs vannacht weer, bij NAKtuell, om 01.24 uur:
O, o, o, wat weet deze "caz" het "Lieber Buddy" allemaal prachtig voor te houden: je bent pas een dader wanneer de rechtbank je heeft veroordeeld. (...) Welnu, daar denken de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in de Nieuw-Apostolische Kerk toch nog wel -op zijn zachtst gezegd- íets "genuanceerder" over. Die nemen heus geen genoegen met zomaar een gerechtelijke uitspraak. Welnee!! Die gaan door tot aan de Hoge Raad, en zelfs indien ze daar voor de zoveelste keer in het ongelijk worden gesteld, zullen ze volhouden dat het "in het naschouwen" wel duidelijk wordt dat ze het gelijk wel degelijk aan hun kant hadden. De miljoenen euro's aan offerontvangsten die er ondertussen doorheen worden gejaagd om de gelovigen meer lijdzaamheid te laten oefenen, rechtvaardigen voor hen het doel: laat niemand denken dat God niet alléén (!) met óns is. Godsdienstwaanzin is het, en niks anders.
Neem nu districtsapostel Armin Brinkmann. Die wist heus wel dat hij volgens de statuten niet over hogere geldbedragen eigenmachtig mocht beslissen dan over 500.000 euro (alsof dat nog niks is). Vervolgens reist hijzelf (wat al heel vreemd is) naar een paar buitenlanden, en doet dan hoogst persoonlijk zaken met een internationale oplichtersbende. Echter, voordat het tot zaken kwam, was de denkfout al gemaakt: ik beslis niet over ten hoogste een besteding van 500.000 euro doch over elke besteding die mij, en ikzelf maak wel uit waarom; die mij goeddunkt. Hier (!) werd het eerste rode verkeerslicht al gemist. Het doet er helemaal niet toe of het geld later in verkeerde handen terechtkwam!!
Vervolgens beslist diezelfde districtsapostel Armin Brinkmann voor zichzelf dat hij als bestuursvoorzitter aan kan blijven, vooreerst totdat de zoektocht naar de verduisterde miljoenen euro's ten einde is. Daartoe roept hij op tot biddende handen (!), en de stamapostel geeft voor deze krankzinnige kerkpolitieke strategie nota bene rugdekking. Werkelijk, dat wij tegen het eind der tijden voor vreemde verrassingen zouden komen te staan, sloot ik niet uit, maar dat zelfs dít er bij de goegemeente als zoete koek in zou gaan; daar sta ik wel van te kijken. Onze districtsapostel, de stakker, is het slachtoffer geworden van listige bedriegers! Nee dus: hij is overmoedig geworden en dáármee ging hij de fout in.
Groet,
BakEenEi
@all
Zodra iemand een voelspriet boven het maaiveld uitsteekt, ben je in de Nieuw-Apostolische Kerk de klos. Dan staat er onmiddellijk een beterweter op die je de les komt lezen. Zelfs vannacht weer, bij NAKtuell, om 01.24 uur:
O, o, o, wat weet deze "caz" het "Lieber Buddy" allemaal prachtig voor te houden: je bent pas een dader wanneer de rechtbank je heeft veroordeeld. (...) Welnu, daar denken de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in de Nieuw-Apostolische Kerk toch nog wel -op zijn zachtst gezegd- íets "genuanceerder" over. Die nemen heus geen genoegen met zomaar een gerechtelijke uitspraak. Welnee!! Die gaan door tot aan de Hoge Raad, en zelfs indien ze daar voor de zoveelste keer in het ongelijk worden gesteld, zullen ze volhouden dat het "in het naschouwen" wel duidelijk wordt dat ze het gelijk wel degelijk aan hun kant hadden. De miljoenen euro's aan offerontvangsten die er ondertussen doorheen worden gejaagd om de gelovigen meer lijdzaamheid te laten oefenen, rechtvaardigen voor hen het doel: laat niemand denken dat God niet alléén (!) met óns is. Godsdienstwaanzin is het, en niks anders.
Neem nu districtsapostel Armin Brinkmann. Die wist heus wel dat hij volgens de statuten niet over hogere geldbedragen eigenmachtig mocht beslissen dan over 500.000 euro (alsof dat nog niks is). Vervolgens reist hijzelf (wat al heel vreemd is) naar een paar buitenlanden, en doet dan hoogst persoonlijk zaken met een internationale oplichtersbende. Echter, voordat het tot zaken kwam, was de denkfout al gemaakt: ik beslis niet over ten hoogste een besteding van 500.000 euro doch over elke besteding die mij, en ikzelf maak wel uit waarom; die mij goeddunkt. Hier (!) werd het eerste rode verkeerslicht al gemist. Het doet er helemaal niet toe of het geld later in verkeerde handen terechtkwam!!
Vervolgens beslist diezelfde districtsapostel Armin Brinkmann voor zichzelf dat hij als bestuursvoorzitter aan kan blijven, vooreerst totdat de zoektocht naar de verduisterde miljoenen euro's ten einde is. Daartoe roept hij op tot biddende handen (!), en de stamapostel geeft voor deze krankzinnige kerkpolitieke strategie nota bene rugdekking. Werkelijk, dat wij tegen het eind der tijden voor vreemde verrassingen zouden komen te staan, sloot ik niet uit, maar dat zelfs dít er bij de goegemeente als zoete koek in zou gaan; daar sta ik wel van te kijken. Onze districtsapostel, de stakker, is het slachtoffer geworden van listige bedriegers! Nee dus: hij is overmoedig geworden en dáármee ging hij de fout in.
Groet,
BakEenEi
Less Is More
- BakEenEi
- Berichten: 1134
- Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23
Re: Dienen en lijden geven
[Bijgewerkt: 28-07-2012, 09.30 uur]
@all
Laat ik inderdaad maar even pauzeren tot na de 29e augustus, wanneer de rechtbank Utrecht het woord zal nemen, al zit men, wat de privé-kwestie Oostenrijk betreft, bij de ondernemingskamer in Amsterdam en bij de rechtbank Arnhem uiteraard in de tussentijd niet stil.
Ten slotte...
BakEenEi
@ACEACE schreef:@BEE
Heb je tijdens de 4 daagse niet ff lekker de kop leeg kunnen maken?
Pas op voor overkill aan verwijten en aantijgingen anders haakt de lezer af.
Groet,
ACE
@all
Laat ik inderdaad maar even pauzeren tot na de 29e augustus, wanneer de rechtbank Utrecht het woord zal nemen, al zit men, wat de privé-kwestie Oostenrijk betreft, bij de ondernemingskamer in Amsterdam en bij de rechtbank Arnhem uiteraard in de tussentijd niet stil.
Ten slotte...
Bron: Stem van de Wachter, 86e jaargang nr. 23, 1 december 1987, pagina 184
De reactie waarnaar ik benieuwd was, bleef uit. Hier stuiten wij trouwens wel op een belangrijke oorzaak van wat zielen van de Nieuw-Apostolische Kerk doet vervreemden. Als iemand namelijk echt iets dwarszit, en het heeft van doen met ongerijmdheden vanuit de nieuw-apostolische ideologie, zoals bijvoorbeeld bij opvolgende geestelijke bedieningen de vermeende toenemende heiligheid en voornaamheid onder dienaren, zal altijd elke bevredigende reactie uitblijven. Dan wordt er om de zaken heen gedraaid. Nooit worden in dat geval de problemen uitgepraat, laat staan dat er ongerechtigheden uit de weg worden geruimd. De nieuw-apostolische kerkleiding is overmoedig en de Liefde is bekoeld...BakEenEi schreef:(...)
Wat in de praktijk bijzonder lastig kan zijn om binnen de Nieuw-Apostolische Kerk uit elkaar te houden, is:
Als u een rood verkeerslicht negeert en iemand anders ziet dat, is er eenvoudig sprake van een constatering. Stel echter, dat u daarbij een ongeval veroorzaakt. Een ooggetuige die dat ziet, constateert dan twee dingen! Stel echter dat u vervolgens doorrijdt en een slachtoffer hulpeloos achterlaat; dan zijn het al drie voorvallen op een rij waarover een buitenstaander die dat constateert zich kan verbazen.
- zielzorg in de zin van "Weid mijn lammeren" en "Hoed mijn schapen" (zie onder)...
... uitgaande van
- 15 Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ 16 Nog eens vroeg hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ 17 en voor de derde maal vroeg hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: ‘Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen. 18 Waarachtig, ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’ 19 Met deze woorden duidde hij aan hoe Petrus zou sterven tot eer van God. Daarna zei hij: ‘Volg mij.’
Uit: Johannes 21 (NBV)
... doch rekening houdend met
- 1 Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.
Uit: Filippenzen 2 (NBV)
... en volledig (!) daarnaast - omdat het van een totáál andere orde is:
- Ik bedoel dit: wij willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde. U hebt tenslotte een vast geloof.
Uit: 2 Korintiërs 1: 24 (NBV)- het ontketenen van allerhande "bedrijfsactiviteiten", waarbij te denken valt aan
- het organiseren van de bouw van een kerk
- het onderhandelen met autodealers, reisbureaus of met journalisten van (massa)media
- de inrichting van kantoren en het in dienst nemen van (kantoor)personeel
- het oprichten van een kerkgenootschap en de benoeming van bestuursleden
- het opstarten van een ledenadministratie
- het toevoegen van geloofsregels en -voorschriften aan het evangelie van Jezus Christus
- het uitgeven van offerontvangsten aan rechtszaken voor privé-aangelegenheden
Dit brengt mij op de volgende vraag aan u: is er iets mis mee als degene voor wiens ogen dit zich allemaal zou hebben afgespeeld, oordeelt (!) dat u -in dit voorbeeld- schuld heeft aan een ongeval? Of had die ooggetuige "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zó niet mogen oordelen?! Benieuwd naar uw reactie...
(...)
Groet,BakEenEi schreef:"Een" kerk of Zijn werk? (2)
@all
Waar komt het nu op aan? Ik denk: op de bede "Dat ik mag blijven in 't Huis van mijn Heer". Is dat "Huis" de bij notariële akte opgerichte Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland)? Welnee!! De "hooggeplaatsten" zouden het wel willen: gevolmachtigde ministers te zijn van het Koninkrijk der Hemelen en uit dien hoofde, zogenaamd uit naam van de Vader, als farao's en tollenaars de rest van de mensheid in gijzeling te houden...
Er is -sinds de eerste mensen over een "kostgrondje" beschikten- niet veel nieuws onder de zon. Natuurlijk, wij hebben tegenwoordig witteboordencriminaliteit (in de kerk), hoge en lage dienaren (in de kerk), blaffende honden en nog enkele schapen (in de kerk), briefpapier met een embleem er op (in de kerk), enzovoort. Op zulk briefpapier kun je bijvoorbeeld noteren dat iemand in het register van de kerk (níet: Zijn werk) is uitgeschreven wegens excommunicatie.
Vrijwel elke dag bezoek ik een mytylschool. Hier gaan kinderen naartoe met een lichamelijke beperking en kinderen die langdurig ziek zijn. Het speciaal onderwijs dat ze wordt aangeboden is "op maat", dat wil zeggen: niet het aanbod bepaalt de vraag, doch de vraag bepaalt het aanbod. Elk kind krijgt de persoonlijke aandacht die het nodig heeft, zodat zo veel mogelijk al zijn of haar vaardigheden tot ontwikkeling komen. Vaak denk ik hierbij aan het werk Gods...
In de Nieuw-Apostolische Kerk daarentegen wordt er allerminst rekening gehouden met beperkingen van zielen die de verzorgende dienaren uitsluitend behoefden te omstellen met de verwarmende liefde van de Almachtige. Nee, als er een pakket met Duitstalige leerstellingen wordt afgekondigd, ontwikkeld door "breinbazen" op wie de 10 geboden kennelijk te weinig indruk maakten, wordt dat aan een ieder, draagkracht of geen draagkracht, ongenaakbaar opgedrongen.
Hier is dus sprake van onderdrukking. Maar in Zijn werk ging het er juist om dat goddelijk leven kan gedijen. Ik kan daarom nog maar één ding aanraden: neem afstand van het ambtelijke geweld waarmee functionarissen van een "kerk" de scepter zwaaien in een organisatie die beslist het eeuwige leven níet zal hebben. De organisatie had ten dienste moeten staan van het organisme. Níet andersom! Maar zo werkt het momenteel wel in de... Nieuw-Apostolische Kerk.
Het is niet goed als in Zijn werk de hoofdzaak niet de hoofdzaak mag zijn. Dan zal het ontbreken aan zegen! Dan dienen er vragen te worden gesteld in plaats van antwoorden ingeslikt. Dan moet er alarm (!) worden geslagen als zielen het Vaderhuis ontvluchten door zinloos geestelijk geweld. "Getrouwheid zal Hij kronen" - níet: lauwheid. Heus: er is in Zijn werk geen plaats voor rangen en standen, niet voor klassenjustitie en ook zeker niet voor manipulatie en intimidatie.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 16 Feb 2011, 23:23" in de thread " Levend geloof".
BakEenEi
Less Is More