De meest voor de hand liggende gedachte vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk bij de berichtgeving op dit forum is waarschijnlijk: waarom, en waarom hier? Anders gezegd: als er vragen zijn, dan valt dat binnen de kerk toch wel te bespreken? En komt iemand er dan niet uit, dan kun je het volgens de "Leidraad dienen en leiding geven" toch ook nog wel hogerop zoeken bij "de dienaren"? In de betreffende Leidraad wordt deze mogelijkheid als volgt omschreven:
Helaas echter heeft de praktijk uitgewezen dat (ook) het internationale kerkbestuur op dit punt de ingekomen stukken stelselmatig inhoudelijk onbeantwoord laat. Vragenstellers worden namelijk geconfronteerd met een wáár "ontmoedigingsbeleid". Een onderdeel van dit beleid is het enkel beantwoorden van een vraag met een wedervraag! Ook daarvan zijn voorbeelden bekend. Leidinggevenden in de Nieuw-Apostolische Kerk aan wie op enig moment kennelijk niet de meeste hoogachting wordt bewezen, bejegenen vragenstellers als "levend opgebaarde geestelijke doden". Als het nóg kernachtiger kan worden uitgedrukt, is bij voorkeur zelfs dat laatste hier van toepassing. Een logische reactie vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk is daarop: als u het beter weet of het beter kan krijgen, verlaat u deze kerk toch eenvoudig?"Lassen sich entstandene Konflikte nicht lösen, kann sich jeder vertrauensvoll an einen höheren Führungsverantwortlichen wenden."
Bronvermelding: http://www.nak.org/de/kennenlernen/leit ... d-fuehren/
Ja ja. Wie na 30, 40, 50 of 65 jaar trouwe dienst een aantal brandende vragen heeft, treft aldus het noodlot - want vragen, kritische vragen; die leg je in de Nieuw-Apostolische Kerk niet voor aan een "hogere verantwoordelijke leidinggevende". Welnee, "richt je toch vol vertrouwen in je gebeden tot God. Antwoordt Hij vervolgens niet, ga dan bij jezelf te rade waar dat aan ligt, en kom je er onverhoopt op die manier niet uit, vraag in dat geval gerust aan 'de dienaren' om hun voorbede." Zó ongeveer worden in deze kerk alle serieuze problemen ontweken. Dienaren behoor je niet lastig te vallen met vragen. Dienaren moet je ondersteunen - in je gebed, met je geloofsoffer, door ze na te volgen; door méé te werken. (...) De dienaren staan immers "in de nauwste verbinding" tot hun "zegenaars". Zegenaars in de Nieuw-Apostolische Kerk zijn alle ambtsdragers met een hoger ambt dan aan iemand zelf eventueel "is toevertrouwd". Kinderen Gods vormen op deze wijze als het ware een piramide met de zielen zonder ambt en dus zonder enig ambtsvermogen onderaan, onder wie alle gelovigen van het vrouwelijke geslacht omdat dezen niet in aanmerking komen voor een geestelijke bediening. Dezen tezamen "ondersteunen" al hun zegenaars oftwel de dienaren; de ambtsdragers. Van elke dienaar met een opvolgend hoger ambt wordt verlangd dat hij (!) in de allereerste plaats diens "directe zegenaar" "ondersteunt" want elke "lagere dienaar" is diens "directe zegenaar" tot hulp gegeven. Op deze "door God gewilde wijze" functioneert in de Nieuw-Apostolische Kerk "het ambtslichaam", en het ambtslichaam dient ervoor om Gods kinderen de weg te wijzen naar het hemelrijk. Samengevat: wie in het hemelrijk wil komen, moet zich vereenzelvigen met de nieuw-apostolische geloofsleer. En wie "in de broederkring" dienen wil, dus "zegenaar" wil zijn, wordt geacht van de laatste wijzigingen in deze geloofsleer op de hoogte te zijn. Het punt is namelijk dat de nieuw-apostolische geloofsleer continu aan verandering onderhevig is...
Stel, je bent geen "zegenaar", maar je hebt wél wat te vragen en het ligt vermoedelijk heel gevoelig. Dan spreek je erover met je huispriester. Maar stel, je komt er niet uit. Dan bespreek je het met de voorganger in je gemeente. Opnieuw kom je er niet uit. Dan bespreek je het met "de Oudste". Alwéér geen bevredigend antwoord. Dan bespreek je het normaalgesproken met "de Opziener". Met hetzelfde resultaat. Dan bespreek je het met "de Apostel". Idem dito. Dan bespreek je het met "de Districtsapostel". Ook hij helpt je niet verder. Dan leg je het herhaaldelijk (!) voor aan "de Stamapostel". Via een persvoorlichter ontvang je vervolgens één nietszeggende reactie. Hierbij spreek ik trouwens uit mijn persoonlijke (uitgebreide) ervaring!!
Néé, dus. In de Nieuw-Apostolische Kerk zal men dan vermoedelijk denken: dan deugt er vast iets niet aan die persoon. Want "de Oudste", "de Opziener", "de Apostel", "de Districtsapostel" of niemand minder dan "de Stamapostel"; dat zijn toch de allerhoogste zegenaars? Die hebben toch de "Leidraad dienen en leiding geven" uitgevaardigd; ja, de inhoud ervan hebben zij zelfs rechtstreeks uit Gods hand ontvangen! Bij hen ben je toch "veilig in Jezus' armen"? Néé, dus. Néé, néé!!"Lassen sich entstandene Konflikte nicht lösen, kann sich jeder vertrauensvoll an einen höheren Führungsverantwortlichen wenden."
Bronvermelding: http://www.nak.org/de/kennenlernen/leit ... d-fuehren/
O, zal men dan vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk wel veronderstellen: dan handelt diegene nu puur uit wrok - zo iemand is dóór en dóór gefrustreerd; één en al rancune.
Ja ja. Is trouwens onder het lezen iemand hier iets opgevallen? Nee? Werkelijk niet? Laat ik maar geen hint geven doch meteen ophelderen wat er hier tussen de regels door naar voren is gekomen! De zaken zijn hier namelijk volledig op de kop gezet!! In de Nieuw-Apostolische Kerk komt "dienen" immers neer op "heersen". Er werden rangen en standen ingevoerd zodat er nota bene weer sprake is van "horigen en lijfeigenen". De meeste van Zijn kinderen zouden geen dienaren zijn en beslist niet tot zegen zoals een echte "zegenaar". "Hogere dienaren" die in Zijn werkelijke werk pertinent niet bestaan, gedragen zich bazig en inhalig; ja, zelfs hovaardig. Men betaalt zichzelf uit als universitaire docenten, of nóg hoger!! Zielen die het in hun geestelijke nood uitschreeuwen van de pijn, op het Internet zelfs, bekijken het maar. Ze hadden stil moeten zijn en onder alle omstandigheden in de Nieuw-Apostolische Kerk dankbaar!! Vgl. 1 Tess. 5: 18. Vragen hoor je niet te stellen want als God voor jou een antwoord heeft, komt Hij daar op Zijn tijd zelf wel mee. Nu jij, lastpost die je bent, "het werk des Heren" zó in diskrediet brengt, sluit je jezelf af voor Zijn zegen die wij, "de Godsgezanten", je dus ook niet meer kunnen geven...
Misschien is er nu toch nog iets opvallends gemeld.
Groet,
BakEenEi