De afgebeelde foto herken ik als het voormalige oud-katholieke kerkgebouw (een monumentale schuurkerk dat stamt uit 1695) aan het Papenpad te Zaandam. De Zaanstreek was in de tweede helft van de 19e eeuw één van de eerste gebieden in Nederland, evenals de Zuidoosthoek van Friesland!, waar de secularisatie om zich heen greep. De Zaanstreek industrialiseerde zich destijds in rap tempo; de Zuidoosthoek van Friesland daarentegen ontliep deze ontwikkeling. Gemeenschappelijke factor was, dat de armoede om zich heen greep en de sociale kwestie (maatschappelijke achterstelling en uitbuiting van de arbeiders) was geboren. Helaas heeft de secularisatie de oud-katholieke kerkdeur in Zaandam niet gepasseerd. In mei 2019 is dit monumentale kerkgebouw - gezegend met een magnifieke akoestiek! - aan de oude-katholieke eredienst onttrokken, maar het heeft gelukkig een waardige en nuttige bestemming gekregen als muziekcentrum en oefenplaats voor musici. M'n echtgenote en ik hebben vele jaren met vreugde deelgenomen aan de eucharistieviering in dit oud-katholieke kerkgebouw. Ik bewaar dierbare herinneringen daaraan.
https://www.nd.nl/geloof/geloof/534830/ ... en-het-kan
https://www.rd.nl/artikel/753525-noord- ... us-erfgoed
Suse van Kleef-Hillesum, echtgenote van mgr. G. van Kleef (bisschop van Haarlem) heeft in de vorige eeuw jarenlang in de pastorie van eerder genoemde monumentale schuurkerk aan het Papenpad te Zaandam gewoond. Zij was familie van Etty Hillesum, waarover je eerder schreef.
Op de hoek van de Westzijde en het Papenpad in Zaandam bevond zich ooit een patatzaak, dat regelmatig werd gefrequenteerd door Freek de Jonge. Boven de zak met dampende patat sprak hij onderstaand gebed - het Patatgebed! - op een 'devote' wijze uit:
"Heer, wij willen U vragen onze spijzen te zegenen, al is het dan maar
een eenvoudige aardappel, een der nederigste creaties uwer schepping.
Toch is die, dank zij de uitvinding van de fritessnijder, de kokende
olie van Calvé en de bakkunst van ome Jo, alsmede diens gulle hand van
zout strooien en mayonaise kwakken, uitgegroeid tot een delicatesse van
formaat."
Bron: Niek Schuman, Mijn jaren van geloven - Voorgoed verleden, blijvend
visioen, Uitgeverij Meinema, Zoetermeer 2012, p183-184
De patat van ome Jo was blijkbaar een 'kermis voor de smaakpupillen'

