BakEenEi schreef:(...)
Zoals wij het moesten zien gebeuren in de professionele wielrennerij dat er vals wordt gespeeld, heeft in de Nieuw-Apostolische Kerk bijna iedereen op zijn minst kunnen vermoeden dat er bedrog in het spel was. "Zegenaars" die een "verdienmodel" nodig hebben om het "werk Gods" in de samenleving een plaats te geven, zijn overmoedig geworden. Met de op handen zijnde catechismus wordt alleen maar beoogd een kapstok te hebben om het bedrog aan op te hangen.
- Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij.
Uit: Johannnes 14: 6 (SV-J)
In de Nieuw-Apostolische Kerk hebben "hogere dienaren" hiervan gemaakt: niemand kan bij de Vader komen dan
door ons. (...)
(...)
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "
Zo 28 Okt 2012, 22:49", in de thread "Stuur mij ergens op af en het wordt geregeld"
@all
Als ik het tot mijn ontzetting en aanvankelijke ongeloof niet zélf had ervaren, waargenomen en vastgesteld hoe in de Nieuw-Apostolische Kerk "hoge(re)" "dienaren" schaamteloos en met veel branie aan de haal gingen met het geclaimde onvoorwaardelijke vertrouwen bij de bangige (!) aangesloten leden, zweeg ik nu als het graf. Bangig inderdaad: bevreesd ervoor om bij God in ongenade te vallen; om -door blijk te geven van twijfel- bij de "dienaren" niet langer voor vol te worden aangezien.
Echter, meer dan eens heb ik er met mijn neus bovenop gestaan. Wat ik zag bleek een klein deel te zijn dat stukje bij beetje zichtbaar zou worden van louter bedrog. Het bedrog bijvoorbeeld
dat offergaven werden aangewend om zielen te mishandelen die soms volkomen terecht een voorbehoud maakten bij de van ze verwachte (geloofs)gehoorzaamheid. Daar ligt voor mij echt "the bloody limit". Steevast betrof het voorvallen waarbij de kerkleiding moeite deed ze onder het tapijt te vegen.
De verdorvenheid bij de Nieuw-Apostolische Kerk hangt vooral samen met structureel getouwtrek om de macht van invloedrijke ambtsdragers:
wie is in deze kerk de belangrijkste onder de "hooggeplaatsten" (vgl. Marcus 9: 33-35)
en welke -verregaande- bevoegdheden hebben alle anderen dan te eerbiedigen? Wie is de op één na belangrijkste, enzovoort! Toen ik er meer over te weten kwam, stuitte ik op grote hoeveelheden informatie over hartverscheurende taferelen door de jaren heen.
Bij nader inzien bestond de geloofsgemeenschap, waar ik deel van uitmaakte totdat ik de geveinsdheid niet langer kon verdragen, uit twee goeddeels gescheiden werelden:
de instructeurs, met macht en aanzien bekleed (zonder dat daarbij onder bestuurders onderscheid wordt gemaakt tussen verantwoordelijkheden voor materiële of immateriële zaken), afhankelijk van ieders positie qua vermeend goddelijk gezag op de "ambtsladder",
tegenover de wachtenden op hun instructies.
Ver weg van al het getouwtrek om de macht, gold ondertussen op de kerkvloer...
- O plaats van rust en vrede, o huis door God gebouwd,
gij, ware eeuw'ge woning, waar Hij ons steeds behoudt,
naar u gaat ons verlangen, naar uwe heil'ge plaats,
waar God door Zijn gezanten, trots moeite, zorg en strijd,
de ziel van Zijne kind'ren opnieuw verkwikt, verblijd.
Uit onbehouwen stenen is 't vaderhuis gebouwd,
de liefde als fundering die alles samenhoudt,
waar ieder naar vermogen het zijne doet met lust,
waar God door Zijn Apost'len door 't woord zich openbaart
en zo Zijn volk in liefde voor satans macht bewaart.
Bron: Lied 604, NAK-liederenbundel
Dat ondertussen die kerkvloer, de rots waarop wij meenden te staan, onderhevig was aan ondermijnende activiteiten vanuit "de ambtelijke top" in de organisatie, vermoedde volgens mij hooguit een enkeling. Toch hadden "wij" wel eens wat vaker serieus een vraagteken mogen plaatsen bij de gekunstelde rangen en standen onder de "dienaren" door de verplichtende doch on-Bijbelse opvattingen over bazig in plaats van dienend (!) leiderschap van "
machtsfiguren" in hun geledingen.
Ik blíjf mij erover verbazen dat de gemeenteleden die het aangaat dit allemaal maar met een stoïcijnse gelatenheid laten gebeuren, ondanks dat men zich, zoals tegenwoordig via het Internet, vertrouwd kan maken met boekdelen sprekende ondubbelzinnige getuigenissen van menige naaste die aan zulke dwaasheden ten prooi viel, niet zelden daardoor opgescheept en worstelend met blijvend psychisch letsel waaraan de verantwoordelijke kerkleiding geen enkele boodschap heeft.
Wat gaat er om in de nieuw-apostolische denkhoofden waarin het evangelie van Jezus Christus kennelijk samengaat met machinaties van de firma List en Bedrog?! Dat intrigeert mij. Hoe kun je je met open ogen laten bedriegen? Waarom kijk je alleen maar toe als "zegenaars" in jouw omgeving naasten (!) wegpesten? Anders geformuleerd:
- Wie zijn dat toch, wat zijn dat toch voor mensen?
Ik snap het niet ik, kan er niet uit wijs.
Wat bedoel je met wat zijn dat toch voor mensen?
Nou die mensen met die knuppels op het ijs..
Wat zijn dat toch voor mensen die op zeehondjes gaan jagen alleen maar voor, alleen maar voor het bont?
En mijn tweede vraag is minstens zo gegrond.
Wat zijn dat toch voor mensen die dat bond dan ook nog dragen?
Kijk, waar? Kijk daar! Ooooooooow..
Bron: http://www.songteksten.nl/songteksten/4 ... ds-jas.htm
De onderstaande quote licht misschien een tipje op van de sluier...
TjerkB schreef:(...)
... een gesprek dat ik jaren geleden had met één van de huidige districtsdienaren in de Nieuw-Apostolische Kerk. Hij zei tegen mij:
"Wat de stamapostel allemaal verzint, daar trek ik mij niks van aan... " Ik antwoordde:
"Als je nu alles slikt voor zoete koek, kun je daar misschien nog wel 25 jaar, knarsetandend in de kerkbanken, spijt van krijgen." Ook daar kreeg hij het toen al niet warm van of koud...
(...)
Uit: Bericht op "
Ma 09 Jan 2017, 23:00" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
Later trad een districtsapostel aan, van wie het uitkwam dat hij stiekem en bovendien hoogst risicovol in 2007 met offergaven 20 keer méér belegde dan de statuten het hem toestonden. Daar rustte geen zegen op.
De kerk raakte het geld namelijk kwijt want het kwam in handen van criminelen. Doordat de stamapostel hem de hand boven het hoofd hield, kon hijzelf daarna uiteraard niet anders dan het offergaven verslindende
trio Klene-Klene-Vis ook de hand boven het hoofd houden. Daarentegen werd er hardvochtig opgetreden tegen anderen wier onvolkomenheden hierbij in het niet vallen: klassenjustitie van de slager die zijn eigen vlees keurt.
Toen ik nog een kind was, diende het volgende lied geregeld als aanvangslied. Het werd blij en met overtuiging gezongen. Dat klonk mij als muziek in de oren. Maar wat hebben veel ontwikkelingen toch anders uitgepakt dan ik het had verwacht...
- Waar Apost'len zijn, springt Gods heilfontein,
openbaart Hij zich in woord en daad.
Onder kruis en smart troosten zij het hart,
dat in liefde voor hun Zender slaat.
- Slechts die ziel kan Jezus' liefde prijzen,
die Hem kent in Zijn genadedaan;
door d' Apost'len zich de weg laat wijzen,
waarop Jezus reeds is voorgegaan.
Bron: Tweede couplet en refrein van lied 290, NAK-gezangboek
Ik herinner mij diensten waarin aan ons werd voorgehouden wat er staat in Jakobus 2...
- [14] Broeders en zusters, wat heeft het voor zin als iemand zegt te geloven, maar hij handelt er niet naar? Zou dat geloof hem soms kunnen redden? [15] Als een broeder of zuster nauwelijks kleren heeft en elke dag eten tekortkomt, [16] en een van u zegt dan: ‘Het ga je goed! Kleed je warm en eet smakelijk!’ zonder de ander te voorzien van de eerste levensbehoeften – wat heeft dat voor zin? [17] Zo is het ook met geloof: als het zich niet daadwerkelijk bewijst, is het dood.
(...)
[26] Zoals het lichaam dood is zonder de ziel, zo is ook geloof zonder daden dood.
In de Nieuw-Apostolische Kerk geldt zoiets klaarblijkelijk niet voor "hooggeplaatsten" want dezulken behoeven zich om geen wetten en voorschriften te bekreunen...
Aldus wordt de dwaasheid gekroond - in plaats van getrouwheid:
- De trouw zal Hij bekronen
met 't heerlijk, eeuwig loon.
Reeds wenkt ons hier van verre
de eeuw'ge levenskroon!
Dan staan wij in het hemels licht
en zien Zijn godd'lijk aangezicht.
- Blijf trouw, blijf trouw;
O bruid des Heren, blijf getrouw!
Daarheen gaat ons verlangen,
om Hem als bruid t' ontvangen.
Als Bruigom voert Hij ons in de bruiloftszaal,
tot 't eeuwig, heerlijk avondmaal.
Bron: Tweede couplet en refrein van lied 379, NAK-gezangboek
In weerwil van al deze tegenstrijdigheden; als het aan stamapostel Jean-Luc Schneider ligt, is het evident wie er aanstonds als "eersten" aankomen in het hemelrijk:
Stammapostel thematisiert Dissonaz Erstlingsschaft vs. Nächstenliebe
Wuppertal (gk). Es ist dieses Weit-Zurückweisen von Auswüchsen neuapostolischer Lehre, die ehedem zur identitätsstiftenden Kultur der Neuapostolischen Kirche (NAK) gehörten, das nicht gerade zur Glaubwürdigkeit einer um ökumenische Anerkennung ringenden Glaubensgemeinschaft beiträgt, wenn auch die Absicht eine hehere sein könnte. Ein Beispiel für diese Unart stellte
Stammapostel Jean-Luc Schneider vor wenigen Monaten dar, glaubt man einer Predigtwiedergabe der Zeitschrift „Unsere Familie“ Nr 7/2014.
Schneider predigte demnach am 9. Februar 2014 in Miami/USA zum Erstaunen geschichtskundiger Kenner der NAK: „Wenn wir von der ersten Auferstehung und der Braut Christi sprechen, sagen manche Menschen: ’Ihr sprecht von der Nächstenliebe und sagt gleichzeitig, dass nur ihr erlöst werdet ihr Neuapostolischen mit euren Aposteln. Was ist mit allen anderen, wo ist denn da eure Nächstenliebe?’ - Wir haben nie gesagt, dass andere nicht erlöst werden können.“
Der Stammapostel versuchte im folgenden die Dissonanz zwischen der Glaubenslehre seiner Kirche und seiner zitierten Frage durch eine Verschiebung des Akzentes aufzulösen: „Erlösung ist das Eingehen in die ewige Gemeinschaft mit Gott. Das ist gewissermaßen das Ende der Geschichte. Alle, die an Jesus Christus glauben, können in die ewige Gemeinschaft mit Gott kommen.
Wir sind nur die Erstlinge, die Ersten, die aus Gnaden in diese Gemeinschaft eingehen dürfen. Das ist die Braut.“
(...)
Bron: Premium-Artikel „
Wir zuerst“ d.d. 03-06-2014, verschenen bij
Glaubenskultur-Magazine
Zie ook het bericht op "
Wo 11 Jan 2017, 12:11" in de thread "Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«"
Weliswaar sprak ik ook eerder al mijn verbazing hierover uit, maar inmiddels ziet het ernaar uit dat dit aanstonds nog maar één van de drie claims zal zijn waarmee de kerkleiding zich beroept op exclusiviteit. Verder betreft het dan
de hocus pocus omtrent "ontslapenen" en de mysterieuze status van de (stam/districts)apostelen.
Cynische commentaren wil ik liefst achterwege laten, maar
in gemoede vraag ik mij af wie straks (vanuit het gedrang) als aller-, allereersten gearriveerd zullen zijn...
stamapostel
districtsapostel districtsapostel
apostel apostel apostel apostel apostel
opziener opziener opziener opziener opziener
districtsoudste districtsoudste districtsoudste districtsoudste
districtsevangelist districtsevangelist districtsevangelist districtsevangelist
herder herder herder herder herder herder herder herder herder herder herder
gemeente-evangelist gemeente-evangelist gemeente-evangelist gemeente-evangelist
priester priester priester priester priester priester priester priester priester priester priester priester
diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken
dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste
taakdragers · partners en familieleden van dienaren · hoge vertegenwoordigers van regeringen, raden van kerken en maatschappelijke instellingen
gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden
... en
wat daarvan het voordeel is. Ik vrees namelijk dat de genomineerden, voordat eerst
de laatsten aan het feestmaal mogen aanschuiven, moeten tafeldekken.
Groet,
TjerkB
P.S.
- "Und alle die, die uns böse wollen, da hat's man auch schon erlebt, geistlich gesehen sind die blind. Liebe Geschwister, ich muss auch mich mit dem trösten: oft geschieht's, wenn ich am Sonntag einen Gottesdienst halte, im alten Europa, das geschieht in Amerika nicht, und in Afrika zweimal nicht, aber hier bei uns: dann ist am Montag im Internet mein Gottesdienst schon zu lesen, verbunden mit gehässigen Kommentaren, mit vielleicht sogar Wortverdrehungen, das hat er gesagt, und das stimmt nicht, und jenes hat er herausposaunt und ist ein Unsinn und so weiter. Ich muss mit dem leben. Wisst ihr, wie ich mich troeste? Die sind leider blind geworden, fuer Gottes Werk und Plan! Und weil sie blind sind, offenbaren sie solche Dinge! Da muessen wir uns auf den Gebetsberg flüchten. Und auf dem Gebetsberg ist auch zugleich der Offenbarungsberg. Da sehen wir manches, was man sonst mit einem irdischen Auge nicht sieht."
Bron: Gesproken woord van stamapostel Fehr tijdens een dienst op 26 september 1999 in Hof (Duitsland)
N.B.
Dieser Teil der Fehrschen Predigt wurde delikaterweise bei der wörtlichen Wiedergabe dieser Predigt in dem Zentralorgan der NAK „Unsere Familie“ ohne Kenntlichmachung rauszensiert.
Zie -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- ook het bericht op "
Zo 04 Sep 2011, 22:01", in de thread "Gehersenspoeld?!"
Redactie schreef:(...)
Op 20 februari 2011 schetste de huidige
stamapostel, Herr Dr. Wilhelm Leber, blijkens een publicatie in het tijdschrift Unsere Familie (Nr. 9/2011), diens persoonlijke denkraam met de historische woorden:
- "Ich kann mir vorstellen, dass der eine oder andere nicht sicher ist, ob die Neuapostolische Kirche Gottes Werk ist.
Sind solche Zweifel nicht wie eine Krankheit?"
Dat de mensheid met deze openbaring, "vervuld van Geest en leven, komend van de trone Gods", er dus maar van doordrongen moge zijn hoe KRANK een ieder is. Er is er maar één gezond: the Chief Apostle himself.
(...)
Uit: Bericht door Redactie op "
Zo 12 Feb 2012, 21:09" in de thread "Neuapostolische Kirche International - Statuten 29.09.2010"
Zie ook het bericht op "
Za 15 Nov 2014, 13:47" in de thread "Bilaterale contacten NAK/VAG (Gesprächskreis Bottrop)"
