Uitgave van het niew-apostolische tijdschrift Onze Familie wordt met ingang van 1 januari 2024 beëindigd

[zefyr]

@allen,

De uitgave van het nieuw-apostolische tijdschrift Onze Familie wordt met ingang van 1 januari 2024 beëindigd (zie onderstaande tekst, ongedateerd).

Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland

Informatie over het tijdschrift ‘Onze Familie’ per 1 januari 2024

Geachte abonnee, lieve zusters en broeders,

Langs deze weg willen wij u informeren over een verandering in de uitgave van
het tijdschrift ‘Onze Familie’, waarop u bent geabonneerd. Het tijdschrift werd tot
op heden tweemaal per maand in het Duitstalig gebied uitgegeven en de eerste
van deze twee uitgaven werd vertaald en verscheen ook in Nederland .

Per 1 januari 2024 zal het tijdschrift onder een andere naam nog eenmaal per
maand verschijnen. In deze uitgave worden ook de bestaande tijdschriften zoals
‘Spirit’ en ‘Wij kinderen’ samengevoegd. Deze maandelijkse uitgave zal tachtig
pagina’s gaan omvatten.

In ons overleg met de uitgever werd duidelijk dat de licentiekosten van de ze
nieuwe uitgave zo hoog worden dat wij het nieuwe tijdschrift bij de huidige
abonnementsprijs niet meer uit kunnen geven. Gezien het relatief kleine aantal
abonnees is het niet realistisch om de abonnementsprijs te verhogen, terwijl
deze nu al niet kostendekkend is. Daar komt bij dat het vertaalwerk toe zal
nemen en dat deze belasting voor onze groep vertalers te zwaar wordt.

In het bestuursoverleg met onze districtsapostel hebben we daarom besloten dat
een Nederlandse uitgave van het nieuwe tijdschrift niet realiseerbaar is. Daarmee
komt er een einde aan de uitgave van de ‘Onze Familie’. Wij betreuren het dat
we deze stap moeten zetten, omdat daarmee een einde komt aan een lange
traditie waarin de ‘Onze Familie’ in veel Nederlandse gezinnen een plaats heeft
gehad.

Wij danken u en alle trouwe lezers voor de betrokkenheid in de achterliggende
jaren en vertrouwen op uw begrip in deze situatie.

Met hartelijke groet, mede namens onze districtsapostel en de opzieners,
Uw Peter Klene

[TjerkB]

(...)
De uitgave van het nieuw-apostolische tijdschrift Onze Familie wordt met ingang van 1 januari 2024 beëindigd

• (...)
  Per 1 januari 2024 zal het tijdschrift onder een andere naam nog eenmaal per
  maand verschijnen. In deze uitgave worden ook de bestaande tijdschriften zoals
  ‘Spirit’ en ‘Wij kinderen’ samengevoegd. Deze maandelijkse uitgave zal tachtig
  pagina’s gaan omvatten.
  
  In ons overleg met de uitgever werd duidelijk dat de licentiekosten van de ze
  nieuwe uitgave zo hoog worden dat wij het nieuwe tijdschrift bij de huidige
  abonnementsprijs niet meer uit kunnen geven.
  
  (...)
  Wij danken u en alle trouwe lezers voor de betrokkenheid in de achterliggende
  jaren en vertrouwen op uw begrip in deze situatie.
  
  (...)

@zefyr
@all

Of die slotsom duidt op een eigentijdse invulling ten aanzien van "De rotsgrond 'Geloof en Vertrouwen'", weet ik niet, maar ik herinnerde mij dít:

1. (...)
   Het credo "Terug naar de ordeningen Gods" zal helpen om weer op koers te geraken, doch een ommekeer bij het internationale kerkbestuur zit er niet in. In de hoogste kringen is men immers alleen maar bezig met de naamsbekendheid van de kerk als instituut; met de "beleving" onder niet-leden van nieuw-apostolische goede werken. Of men in het geloof ondertussen in waarheid naar het evangelie van Jezus Christus te werk gaat, is voor de kerkleiders nagenoeg geen issue. Wat goed zou zijn voor gezagsgetrouwe Duitstalige nieuw-apostolische gelovigen, is goed voor de mensheid...
   

   • "Op weg naar Duitsland!"

   De god van de nieuw-apostolische kerkvorsten is namelijk verreweg het meest begaan met gezagsgetrouwe Duitstalige nieuw-apostolische gelovigen. Voor hen is het elke dag vetpot. Voor de allerjongsten is er al »Wir Kinder«, das 16-seitige Kindermagazin der Neuapostolischen Kirche. Tweemaal per maand verschijnt uiteraard "Das Flaggschiff unseres Programms", zoals het blad »Unsere Familie« bij "Bischoff Verlag" wordt bejubeld; die Zeitschrift für die Mitglieder der Neuapostolischen Kirche. Daarnaast wordt aangeboden »spirit«, das junge Magazin für neuapostolische Christen.
   
   Voorts niet te vergeten: BISCHOFF REISEN ... weil's Freu(n)de macht! Reisen verbindet … liest man häufiger in Reisemagazinen. In besonderer Weise trifft das auch auf »Bischoff Reisen« zu. »Bischoff Reisen« bedeutet: Reisen in neuapostolischem Umfeld, Gemeinschaft erleben und gemeinsames Entdecken interessanter Orte. Immer mit dabei: eine neuapostolische Reisebegleitung. Der Besuch der Gottesdienste ist selbstverständlich. Nach den positiven Erfahrungen der vergangenen Jahre wird die Plattform »Bischoff Reisen« weiter ausgebaut. Speciale tarieven voor vluchtelingen uit Rwanda?
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "Vr 07 Okt 2011, 20:23", in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"

2. (...)
   Wie zich voorbeeldig "in de navolging" bevindt, hoeft niet naar links te kijken en niet naar rechts. Het volstaat eenvoudig om "naar de geest" de voetstappen te volgen van de meest "directe zegenaar" die jou voorgaat. Ondertussen loop je de kans dat er een lied wordt aangeheven met de tekst "Heerst op aarde hongersnood, Godes kind'ren hebben brood!" (NAK-gezangboek, derde couplet lied 409). Je wordt dan geacht dit van harte -doch met het verstand op nul, bij wijze van spreken- mee te zingen. Je kunt er wel wat van zeggen, maar reken er niet op dat het de zegenaars iets zal uitmaken.
   
   (...)
   Schoorvoetend trek je nu verder op de geloofsweg; een zekere, vaste tred zit er niet meer in, zo lijkt het.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "di 21 jan 2014, 13:44", in de thread "Transparantie of zelfbevlekking?"

3. ZUM GELEIT
   

   • Liebe Schwestern und Brüder,
     
     (...)
     Meinen Mitarbeitern, den Bezirksaposteln und Aposteln, und mir ist nicht entgangen, dass viele Gotteskinder in diesem Jahr viel gegeben haben. (...) Mit Freude und Stolz konnte ich mich vergewissern, dass das Motto »Mit Liebe ans Werk« überall auf der Welt kein Slogan, sondern eine »neuapostolische Realität« ist.
     
     Alles, was ihr getan habt, das habt ihr für den Herrn getan. Er hat es gesehen, er hat es gesegnet und er wird es weiterhin segnen. Als Botschafter Christi liegt es uns am Herzen, euch unseren innigsten Dank auszusprechen. (...)
     
     Auch in diesem Jahr mussten die Bezirksapostel und ihre Mitarbeiter einige Maßnahmen treffen, um die Zukunft der Kirche zu sichern. Hier und da wurden Gemeinden zusammengelegt, Bezirke neu aufgeteilt, Budgets überdacht. Ich bin davon überzeugt, dass diese Entscheidungen gut begründet sind. Ich bin mir aber auch des Schmerzes bewusst, den sie auslösen mögen. Aus diesem Grund möchte ich denen besonders danken, die dazu bereit waren, zu Gunsten kommender Generationen auf Erworbenes und Gewohntes zu verzichten. (...)
     
     (...) Seid versichert, dass wir entschlossen unsere Aufgabe im Dienst des Herrn weiterführen und in seiner Liebe wachsen wollen! Die Gnade des Herrn sei mit euch allen!

   Stammapostel Jean-Luc Schneider, »Zum Geleit« in Unsere Familie Ausgabe 23, 5. Dezember 2014
   
   
   Bron: "UNSERE FAMILIE ONLINE/ZUM GELEIT", Bischoff Verlag

   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "zo 14 dec 2014, 16:45", in de thread "Mislukte reorganisatie bij Bischoff-Verlag"

Voor een reactie op de memoires aan de abonnementenadministratie van de "Onze Familie", die ik beschreef, verwijs ik naar apostel Peter Klene.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

• (...)
  Per 1 januari 2024 zal het tijdschrift onder een andere naam nog eenmaal per
  maand verschijnen. In deze uitgave worden ook de bestaande tijdschriften zoals
  ‘Spirit’ en ‘Wij kinderen’ samengevoegd. Deze maandelijkse uitgave zal tachtig
  pagina’s gaan omvatten.
  
  In ons overleg met de uitgever werd duidelijk dat de licentiekosten van de ze
  nieuwe uitgave zo hoog worden dat wij het nieuwe tijdschrift bij de huidige
  abonnementsprijs niet meer uit kunnen geven.
  
  (...)

@all

In hoeverre sommige bezoekers van dit Forum zichzelf daarop óók wel eens betrappen, weet ik vanzelf niet, maar wat mij toch wel geregeld overkomt, is, dat er opeens even iets hapert of zo wanneer ik snel probeer te snappen wat anderen mij in de gauwigheid willen laten begrijpen. Vroeger op school zou ik dan mijn hand opsteken om een vraag te stellen, maar dan liep je vanzelf de kans dat dat niet de bedoeling was omdat pas na afloop van de les er vragen mochten worden gesteld. Tegen die tijd was ik óf meestal de vraag vergeten of mijn motivatie was verdampt.

Ook bij dit bewuste herderlijke schrijven deed zich weer zo'n soort van kortsluiting voor, namelijk toen ik las "In ons overleg met de uitgever... " want prompt herinnerde ik mij dat in Duitsland een districtsoudste ons eens had voorgehouden dat een zitplaats in de kerk € 120 per jaar kost. Dat was in 2011. Veel gezinnen offerden in die tijd zo'n € 200 per maand. Dat wist ik. Dan bleef er dus elk jaar vast nog wel plm. € 2.000 over! Doch zulks was exclusief het afzonderlijk gefactureerde "Bezugsgebühr" voor de "Unsere Familie", en bovendien zónder alle mogelijke kleine en grotere uitgaven die broeders en zusters doorgaans voor eigen rekening nemen. Kortom: wat speelt hier extra mee wat ons niet zou aangaan? Waarom meet districtsapostel Rainer Storck met twee maten door Nederlandse gemeenteleden achter te stellen bij Duitse! Is men in Nordrhein-Westfalen niet solidair met ons; gelden Nederlanders als tweederangs hemelburgers, of positief: lijden wíj juist níet aan "geestelijke vetzucht"?

Neem het mij alsjeblieft niet kwalijk dat mijn verstand het alwéér niet kon bijbenen, al besef ik dat anderen álles "in geloof willen aanvaarden". Laat echter niemand zich vergissen want God vertrouwde geloof toe in combinatie met onderscheidingsvermogen! Zie 1 Tes 5: 21 en 1 Joh 4: 1.

Daarom wil ik iets aanhalen wat na de beraadslagingen op het nu afgekondigde onderhandelingsresultaat wellicht een ander licht laat schijnen:

• [8] Allereerst dank ik door Jezus Christus mijn God voor u allen, omdat er in de hele wereld over uw geloof gesproken wordt. [9] God, die ik door de verkondiging van het evangelie over zijn Zoon vol overgave dien, is mijn getuige dat ik u onophoudelijk in mijn gebeden noem. [10] En altijd vraag ik dan of ik door Gods wil in de gelegenheid zal zijn om eindelijk naar u toe te komen. [11] Want ik verlang ernaar u te ontmoeten en u te laten delen in een geestelijke gave, om u te sterken, [12] of liever, om door elkaar bemoedigd te worden: ik door uw geloof en u door het mijne. [13] U moest eens weten, broeders en zusters, hoe vaak ik me heb voorgenomen naar u toe te komen, om net als bij de andere volken ook bij u vruchtbaar werk te doen. Maar het werd mij tot nu toe steeds belet. [14] Ik sta ten dienste van alle volken: van beschaafde en niet beschaafde, geletterde en ongeletterde, [15] en daarom is het mijn wens het evangelie ook aan u in Rome te verkondigen.
  
  Uit: Romeinen 1 (NBV21)

Hoogmoed komt vóór de val. Stop alsnog het eenrichtingverkeer in de omgang met elkaar. Zie elkaar in de gemeenschap eindelijk voor vol aan!

Groet,
TjerkB


N.B.

(...)
Ook elders, zoals bij de Raad van Kerken in Duitsland, heeft het nieuws over de misère bij Bischoff-Verlag voor ophef gezorgd:

Bischoff-Verlag der Neuapostolische Kirche in finanziellen Schwierigkeiten
Der hauseigene Bischoff-Verlag der Neuapostolischen Kirche (NAK) muss sich wegen einer Finanzkrise einer Rosskur und massiven Verkleinerung unterziehen. Dazu wird man die Zahl der Mitarbeiter abbauen, Publikationen einstellen und das repräsentative kircheneigene Gelände in der Frankfurter Gutleutstraße verlassen.

Der Verlag ist nach seinem langjährigen Leiter und Eigentümer Friedrich Bischoff benannt, dem Sohn des ehemaligen Stammapostels Johann Gottfried Bischoff. Seit Friedrich Bischoffs Tod 1987 gehören Verlag und Druckerei der NAK Süddeutschland.

Zwar waren schon 2010 größere Veränderungen bis 2015 angekündigt worden, doch ist das jetzige Ausmaß überraschend. Der Verlag druckte seit Jahrzehnten praktisch alle Erzeugnisse der NAK und steht als Marke (auch durch den Namen Bischoff) für ihr Gesicht nach außen – insofern werden die jetzigen Maßnahmen durchaus als Symptom größerer Krisen gelesen werden.
1982 war der Verlag in die jetzt aufzugebenden Geschäftsräume an der Gutleutstraße gezogen und hatte sich zunächst infolge der Internationalisierung der Kirche und der damit verbundenen neuen Aufgaben noch ausdehnen können. Doch schon in den 90er Jahren hatte man sich angesichts fallender Umsatzzahlen, steigender Kosten und Mitgliederschwunds der NAK an einer Diversifikation der Angebotspalette versucht.

Michael Koch, Redakteur des kritisch-progessiven NAK-Onlinemagazin "Glaubenskultur", übt allerdings harsche Kritik an Strategie und Ausrichtung des Verlags und sieht die Probleme als letztlich hausgemacht an. Allzu oft habe ein innovationsunfreundliches Klima geherrscht und man habe sinnvolle Neuerungen aufgrund lautstarker Proteste einer konservativen Minderheit wieder zurückgenommen. Obendrein habe die Traditionszeitschrift "Unsere Familie" oft Stammapostelpredigten publiziert, die erkennbar von der tatsächlich gehaltenen Predigt abwichen, was die Glaubwürdigkeit untergraben habe. Die Reaktionen der Teilnehmer in NAK-Onlineforen auf die jüngste Entwicklung schwanken zwischen Erschrecken, Spott und "das war ja abzusehen."

Ab 2015 werden die fremdsprachigen Ausgaben der wichtigsten Kirchenzeitschrift "Unsere Familie" wegfallen, die neuen Publikationen "Wir Kinder" und "Spirit" bleiben erhalten. Spannend wird sein zu sehen, ob sich die Reduktion auf den inneren Zusammenhalt der internationalen Kirche auswirkt. Denn ebenso wie andere sehr hierarchisch strukturierte Religionsgemeinschaften (Mormonen, Jehovas Zeugen) hatte die NAK ihre gängigste Mitgliederzeitschrift in mehrere Sprachen übersetzt, so dass auf der ganzen Welt neuapostolische Christen die gleichen Texte lasen. Leserbriefe auf Glaubenskultur stellen denn auch gleich die Frage, ob dieser Schritt die Lehreinheit gefährden könne. Dagegen spricht allerdings, dass erfahrungsgemäß in Afrika, wo 80 Prozent der NAK-Mitglieder leben, schriftliche Kommunikation eine eher untergeordnete Rolle spielt.

Nach einem millionenschweren Anlagebetrugsskandal in der NAK Nordrhein-Westfalen 2012 ist dies die zweite große Finanzkrise, die die Kirche in den letzten Jahren erlebt. Auch die ausufernden Kosten des neuapostolischen Kirchentags 2014 wurden hie und da kritisiert. Erst vor kurzem haben einige NAK-Gebietskirchen – unter dem Eindruck der Vertrauenskrise nach den Ereignissen in NRW – damit begonnen, ihre Jahresrechnungen zu veröffentlichen. Bis dahin war es üblich, dass die Gläubigen auf die sachgemäße Verwendung ihrer Spenden blind vertrauen mussten.

Dr. Kai Funkschmidt

glaubenskultur - Magazin für Freunde & Gönner der neuapostolischen Kirche
http://www.glaubenskultur.de

Ankündigung von Veränderungen bis 2015: http://www.nak.org/de/news/news-display/article/16609/


Bron: EZW-Newsletter 7-8/2014 (25.08.2014 11:47), http://www.webmart.de/nlhistory.cfm?id=41596

(...)


Uit: Bericht op "ma 25 aug 2014, 18:43", in de thread "Mislukte reorganisatie bij Bischoff-Verlag"

[TjerkB]

(...)
Is men in Nordrhein-Westfalen niet solidair met ons; gelden Nederlanders als tweederangs hemelburgers, of positief: lijden wíj juist níet aan "geestelijke vetzucht"?

Neem het mij alsjeblieft niet kwalijk dat mijn verstand het alwéér niet kon bijbenen, al besef ik dat anderen álles "in geloof willen aanvaarden".

(...)

@all

Niet alleen kinderen kunnen onbezonnen zijn, hard voor elkaar en pesten; je kunt er ook voor terecht in kerken, welke traditie dan ook ten spijt. Maar wát als het er al mee begint dat een kind niet veilig is in het gezin waarin het opgroeit; als het dáár ontbreekt aan liefde en geborgenheid?

Op dit Forum -voor beweging in het apostolische werk- wordt er met name van gedachten over gewisseld hoe het in kerken eraan kan toegaan. Onlangs las ik het onderstaande:

• Op [...] 1941 overleed hij, slechts 52 jaar oud. (...) Dat afscheid was helaas niet aan alle kinderen gegund. Zoon J. zat als witte pater ver weg in Afrika. Maar ook dochter A. mocht niet weg uit het klooster in E., waar zij als novice was ingetreden. Toen duidelijk werd dat het niet goed ging met haar vader, had moeder H. meerdere malen gebeld met de zusters om te vragen of A. naar huis mocht komen. Ze kreeg alle keren nul op het rekest, ook toen duidelijk was dat hij op sterven lag. Voor de begrafenis stuurde het convent twee oudere nonnen als vertegenwoordiging, maar A. zelf moest tot haar grote verdriet verplicht in E. blijven.

Bron: ISBN 978 90 5345 464 0

Zo kun je emotioneel worden vermorzeld, in een kerk! Niet alleen in de kerk uit dit ene tekstfragment, maar ook in de kerk met de vermaledijde licentiekosten, waar "Führungsverantwortliche" claimen dat je alléén maar onder hún hoede wordt voor- en toebereid op het koninkrijk van God. In mijn persoonlijke leven heb ik enkele van dezen van nabij beter leren kennen. Ze gingen onbezonnen te werk, ze waren hardleers en pestten.

Er werd ook gelogen want er was bijvoorbeeld geen geld voor twee "apostelen" in loondienst, zo hoorde ik van degene die toen kon opkrassen. Door mijn werk echter zag ik zowat elk dubbeltje de revue passeren en precies om die reden snapte ik er niks van. Veel vaker werd er aan zaken een eigenzinnige draai gegeven. Dat zag ik! Ik was er nota bene zelf bij of ik kon er om een andere reden met geen mogelijkheid meer omheen. Wie dat allemaal koud laat, komt er in de kerk die ik hierdoor ontvluchtte voor in aanmerking om een "hoger" ambt te krijgen, of het "hoogste". Dan weten ze namelijk dat óók jíj álle moeite zult doen om net zo laf en sluw aan ongerechtigheden een draai te geven als je ambtsvoorganger.

Terugkomend nu op "het nieuwe tijdschrift". Waarom zou je blijven lezen als je nooit eens een vraag mag stellen en dan eerlijk antwoord krijgt?

• Oproep aan de leerlingen
  Tegen zijn leerlingen zei Hij: ‘Het is onvermijdelijk dat er valstrikken zijn, maar wee degene die ervoor verantwoordelijk is!
  
  Uit: Lucas 17: 1 (NBV21)

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Terugkomend nu op "het nieuwe tijdschrift". Waarom zou je blijven lezen als je nooit eens een vraag mag stellen en dan eerlijk antwoord krijgt?

(...)

@all

Als ik bij mijzelf te rade ga, hebben de broeders en zusters in wier midden ik in de gemeenschap opgroeide het in hun geloof eerlijk gemeend. Velen werden mij heel bijzonder dierbaar want zij hadden werkelijk een goudeerlijk warm kloppend hart vol liefde, terwijl wanneer ik nu aan ze denk, ik mij realiseer dat de inhoud van een schitterend koorlied als "Heden" niet alleen vast verankerd was in hun ziel maar men lééfde ernaar!

• Heden, heden, zo gij hoort Zijn vaderstemme;
  heden, heden, zo gij hoort Zijn vaderstemme,
  zo verhard dan uwe harten niet,
  zo verhard dan uwe harten niet,
  zo verhard dan uwe harten niet,
  uwe harten, uwe harten niet,
  zo verhard dan uwe harten niet!
  
  Kom! Laat ons saâm aanbidden.
  Kom! Laat ons saâm aanbidden
  en knielen en nedervallen voor de Heer.
  
  Kom! Laat ons saâm aanbidden.
  kom! Laat ons saâm aanbidden
  en knielen en nedervallen voor de Heer
  die ons gemaakt heeft, die ons gemaakt heeft,
  want Hij is onze God, want Hij is onze God,
  want Hij is onze God, ja, Hij is onze God
  en wij het volk Zijner weide
  en schapen Zijner hand,
  het volk Zijner weide en schapen Zijner hand,
  en schapen Zijner hand, en schapen Zijner hand.
  Hij is onze God!
  
  Bron: Lied 13, NAK-koorboek

Nog altijd voel ik mij bevoorrecht dat dit lied geregeld kon worden gezongen omdat er in onze gemeenschap ook een heel groot koor was.

Of ook te denken aan een enkel vers uit een prachtig lied in onze oude gemeentebundel als:

• Slechts een meer erkennend leven
  kan een schoner uitkomst geven,
  voert van licht tot licht ons voort.
  Zijn wij zwak in dit ons pogen,
  God schenkt krachten uit de hoge,
  sterkt ons door ’t apostelwoord.
  Sterkt ons door ’t apostelwoord.
  
  Bron: Tweede couplet van lied 183, gezangboek H.A.G.E.A. (1953)

Sterkt ons door 't apostelwoord; nee, niet van lieden die zich daar alleen maar voor uitgaven maar van dienaren (!) die God zelf werkelijk zendt. De broeders en zusters over wie ik hierboven schreef, hadden zuivere bedoelingen, droegen in alle bescheidenheid bij aan een hemel op aarde. Dat bracht zegen mee! Niet dánkzij alsmaar méér hogere "waardigheidsbekleders" die hun opwachting maakten, doch veeleer óndanks al dezen.

Toen in ons land de nieuw-apostolische kerkleiding in 2021 een verklaring uitgaf over bestuurlijke tekortkomingen, m.n. in de jaren '70 en '80, herinnerde ik de betrokkenen aan wat ik onverhoopt zélf hierbij heb ondervonden. Ik liet weten dat het onderstaande mijn ervaringen illustreert:

• Het wangedrag van de zonen van Eli
  [12] De zonen van Eli waren mannen die nergens voor terugdeinsden. Ze trokken zich niets van de HEER aan [13] en maakten misbruik van het recht dat priesters hadden op een deel van de offergaven.
  
  Uit: 1 Samuel 2 (NBV21)

Om kort te gaan; het liet ze koud. Het was dus helemaal niet oprecht gemeend, die bewuste verklaring. Het was louter weer iets voor de büh­ne, zoals bij nader inzien in hun kerk door de jaren heen veelvuldig met indrukwekkend vertoon voor de buitenwacht stellingen werden betrokken. Zo attendeerde wijlen Bauke Moesker ooit al op een voordracht in 1998 van een "onderdiaken" die aan de weg timmerde en het daardoor nadien nog zou brengen tot "Unterstützer und Berater des Stammapostels". In plaats van met vereende krachten en tromgeroffel een catechismus tot wet te verheffen, had het "Kirchenoberhaupt" in 2012 beter terug kunnen keren tot Gods ordeningen, zoals Bauke het onvermoeibaar bepleitte. Uiteraard neemt aanvankelijk vrijwel niemand zulke onomkeerbare processen waar, juist omdat ze goeddeels plaatshebben achter de schermen. Klik maar eens op de link naar die bewuste voordracht. Dan wordt het duidelijk hoe men als het ware handig toe redeneert naar de gewenste (!) uitkomsten. Heus, het is écht niet verkeerd om bepaalde ontwikkelingen ook eens met ándere ogen te bekijken. Het gaat ons toch om de kern van de zaak? Wie God boven alles lief wil hebben en elke naaste als zichzelf, en zich hierin oefent, heeft daarbij toch geen catechismus nodig?

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

Omslag van de eerste uitgave (op zondag 17 december 1933) van de oorspronkelijke versie van het nieuw-apostolische tijdschrift 'Onze Familie'

@all

Graag verwijs ik eerst naar de thread " 'Dat het uw ziel goed gaat weet ik' (3 Joh. 1: 2, NBV)" op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker, waaruit alvast déze quote:

• 
  
  Bron: http://www.nak.org/nl/over-ons/zielzorg/

(...)
Vraag: is (ware) zielzorg in het "werk des Heren" (!) voorbehouden aan wie ingeschreven is in één van de ledenregisters bij de Nieuw-Apostolische Kerk? Heb je er dán opeens "recht" op? Wie heeft dat eigenlijk bedacht: zo'n "ledenregister"?!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "07 nov 2011, 21:43", in de thread " 'Dat het uw ziel goed gaat weet ik' (3 Joh. 1: 2, NBV)"

Want: wát is het dat ons elke dag opnieuw in het geloof beweegt of, wellicht beter gezegd, voedt en bezielt en wat ons écht op de been houdt? Omdat het in deze thread nu handelt over het tijdschrift 'Onze Familie', dacht ik terug aan mijn jeugd. In die tijd waren er diverse periodiek verschijnende uitgaven, zoals De Stem van de Wachter, de Goede Herder en de Zondagsschool, de Vriend van de Jeugd en het Ambtsblad. Die werden vertaald vanuit het Duits. Later hadden wij ook een Nederlands jeugdblad met het bekende opschrift "De geborgenheid der ziel ligt in de navolging". Overigens was mijn vader destijds al geabonneerd op de Duitstalige 'Unsere Familie'. Dit rijk geïllustreerde tijdschrift verscheen twee keer per maand; in eerste instantie (vanaf 1933) zelfs elke week! De -maandelijkse- Nederlandse uitgave ervan kwam volgens mij uit in 1989.

Maar: wat is er toch ongelofelijk veel gebeurd, sinds 1933! (...) Mijn vader vertrok 's ochtends om kwart voor zeven naar zijn werk. Tussen de middag kwam hij terug om even een boterham te eten. Hierna las hij meestal kort iets voor, uit 'de Goede Herder' als ik het mij goed herinner. Er was trouwens ook een rubriek "Wij schrijven de Goede Herder... " met ingekomen brieven van kinderen. Wij groeiden dus op met deze tijdschriften. Ik bladerde ook altijd de "Unsere Familie' door want daar stond een "Bilderrätsel" in, wat ik leuk vond. Het blad stond vol foto's. Dan zag je in welke plaats of in welk land de stamapostel een dienst had gehouden. Dit maakte het geloof als het ware aanschouwelijk en het blad toegankelijk. Een andere rubriek was "Unser Bilderbogen" met foto's van ouderen en van echtparen die soms zelfs 70 jaar getrouwd waren. Jaarlijks, zo tegen de kerst, verscheen voor het nieuwe jaar ook nog de 'Kalender Unsere Familie', een boekwerkje als een soort van almanak. Daarnaast kwamen er geregeld grammofoonplaten uit (op zowel 33 als 45 toeren) met opnamen van nieuw-apostolische koren en orkesten. Later werden dit muziekcassettes en -CD's. In elke kerkgemeente had je speciale "Verlagsbeauftragten" bij wie je uit de "Verlagskatalog" van alles kon bestellen; bij de uitgeverij en drukkerij die in handen was van een zoon van (de vroegere) stamapostel Johann Gottfried Bischoff. Als kind kende ik dus in elk geval twee Duitse steden: Dortmund want daar was toen de "Verwaltung" van stamapostel Walter Schmidt (het adres werd in veel tijdschriften genoemd: Westfalendamm 88), en Frankfurt am Main, de stad waar "Verlag Friedrich Bischoff GmbH" gevestigd was.

Ondertussen gonsde het in de gemeenten van de activiteiten: zondags twee keer een dienst, repetities van het kinderkoor, gemengd koor, mannenkoor, muzikale ensembles; getuigenarbeid, ziekenbezoek en gezinsbezoeken, de woensdagavonddienst, de wekelijkse schoonmaak van het gebouw, terreinonderhoud, zondagsschool, godsdienstonderwijs, het confirmantenonderricht, jeugdavonden en jeugddiensten, enzovoort.

Waar wil ik nu schrijvenderwijs naartoe? Het onderwerp van dit bericht is immers "handelingsverlegenheid". Daarover zo spoedig mogelijk méér!

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Waar wil ik nu schrijvenderwijs naartoe? Het onderwerp van dit bericht is immers "handelingsverlegenheid". Daarover zo spoedig mogelijk méér!

(...)

@all

Laat ik er niet omheen draaien: zonder dat in de Nieuw-Apostolische Kerk verreweg de meesten het zich ondertussen realiseerden, zijn er zaken uit de hand gelopen; niet een beetje doch werkelijk enorm. Vergelijkingen gaan áltijd mank, maar zojuist kreeg ik een pushbericht. Chemisch bedrijf in Dordrecht "aansprakelijk voor milieuschade door pfas, oordeelt de rechter", zo las ik. Echter, als er in de Nieuw-Apostolische Kerk iets grondig misgaat, wat nota bene in meerdere opzichten nog altijd terdege aan de orde is, stuiten slachtoffers (!), zelfs als het er tallozen zijn, op: handelingsverlegenheid. Handelingsverlegenheid onder dienaren die uit vrije wil onder de plak zitten bij "meerderen", hóger op de ambtsladder.

Bij handelingsverlegenheid komt het niet tot handelen. Dan is er iets wat mensen ervan weerhoudt om te doen wat ze wel degelijk kúnnen doen. Dit kan ertoe leiden dat je je eigen belangen of gezondheid veronachtzaamt of die van anderen, voor wie je wellicht deels verantwoordelijk bent.

In de Nieuw-Apostolische Kerk verwijzen verantwoordelijken, volledig geconditioneerd, naar hogere verantwoordelijken, die naar God verwijzen. Zoek het maar uit, God, met die slachtoffers; aanstellers zijn het! Laten ze zichzelf overwinnen! Die schauen nicht auf, und so weiter und so fort.

De geloofspraktijk wordt beheerst door een steenkoud repressief regiem, waardoor, wát er ook gebeurd, ieder zich overal bij moet neerleggen. Wie er blijk van geeft iets niet te vertrouwen, raakt subiet en volkomen geruisloos: gebrandmerkt. Als een rotte appel word je uitgeselecteerd. Naarmate de tijd verstrijkt en handelingsverlegenheid voortduurt, komt daarvan wellicht iets aan het licht, maar dat wordt dan snel weggewuifd. In de regiekamer van het regiem weten bazen en bovenbazen allang waar de schoen soms kan wringen, maar zij weten slim de baas te blijven. Laat ik er opnieuw niet omheen draaien: deze godgeklaagde toestand in het werk des heren houdt niets anders in dan de verdorvenheid ten top.

Mag het nu, na ontelbaar veel waarschuwingen, ook elders, duidelijk zijn dat het werk des Heren te onderscheiden valt van het werk des heren? De heren... maken hun eigen woorden namelijk niet waar. Je kunt wel van alles verkondigen en dicteren, maar daarmee zijn wij er toch nog niet?

---

Gisteren kwam ik uit bij dít bericht van 20 sep 2011, 20:15, veelzeggend getiteld "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding":

Politiek gedraai (2)

@all

Vertrouwen komt te voet en gaat te paard...

Er is helemaal geen reden toe om wat de financiële administratie betreft géén volledige transparantie na te streven.

(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op "vr 18 feb 2011, 12:20 " in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering"

@all

Eén van de onderwerpen waarbij de nieuw-apostolische kerkleiding, indien zijzelf daaraan debet is, maar niet wil inzien hoezeer de impact ervan niet alleen het geloofsleven bij slachtoffers (!) ondermijnt doch zelfs nota bene hun gezondheid, is: pestgedrag door bevorderden...

• 
  
  Bron: Artikel "Soziale Brennpunkte stehen im Mittelpunkt: Neuapostolische Kirche startet neue Plakatserie" van 21 december 2003 bij Neuapostolische Kirche International

Om hieromtrent de gedachten te bepalen, zie het artikel "Pesten voor bevorderden" van Filip Rogiers in "De Standaard" op zaterdag 17 september 2011, alsmede:

• Artikel "Von Aposteln an den Rand des Selbstmords getrieben" over Siegfried Dannwolf, uit "Konradsblatt" van 29 januari 1995;
• Forumbijdrage "Besiegelt nach meinem Geburtstag" door Binchen op 24 juli 2007, bij http://quovadisnak.de.vu/;
• Artikel "Interview: Mauern des Schweigens durchbrechen" van 27 oktober 2007, bij http://www.mediasinres.net/;
• Bericht door a-noniem op "vr 05 jun 2009, 21:25" in de thread "A-Noniem schrijft: "Boodschap" wordt herroepen!";
• Premium-Artikel "Bezirksältester stellt NAK-System in Frage - NAK NRW thematisiert innerkirchliches Mobbing" van 7 december 2009 bij Glaubenskultur-Magazine;
• Forumbijdrage "Mobbing" door Shalom op 18 december 2009, bij http://www.forum.glaubensforum24.de/
  en complementaire forumbijdrage "Aus dem Innenleben der NAK" door Engelchen op 25 januari 2011, bij http://www.nak-elternforum.de, waaruit de volgende quote...
  
  • 
• Schrijven "Santpoort, 21 februari 2010" door apostel Peter Klene, opziener Kamstra, districtsoudste Nico Klene en districtsevangelist Vis;
• Artikel "Wunden, gegen die kein Pflaster hilft" van 9 maart 2010 bij Neuapostolische Kirche Mitteldeutschland;
• Artikel Viele Impulse bei "Jugend im Dialog" van 4 oktober 2010 bij Jugend Online, o.a. over "Mobbing und die Folgen";
• Bericht door BakEenEi op "do 03 feb 2011, 17:54" in de thread "Elders gelezen... "

Zie ten slotte het opmerkelijke artikel "Den Helfern helfen - Unterstützung für Kriseninterventionsdienste, Telefonseelsorge und den „Weißen Ring“ " van 4 september 2008, bij de Neuapostolische Kirche Süddeutschland.


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "20 sep 2011, 20:15", in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding"

Hoewel het tot mijn verbazing nu al jaren en jaren geleden is, herinner ik mij die berichtgeving over "Mobbing" nog als de dag van gisteren. Wel vond ik het toen tóch raar dat de districtsoudste, die hoogleraar in de psychologie was en een discussienota had gemaakt over pestgedrag in de kerk, met de presentatie daarvan wachtte totdat hij eigenlijk al "in de rust" ging. In eerste instantie kwam het van de kerkleiding "stoer" over dat men op die nota inging, althans door mooie woorden te verbinden aan het belang dat men schijnbaar onderschreef om pestgedrag af te keuren en het te vermijden, maar achteraf zou blijken dat daarmee de kous moest zijn afgedaan. Dat ondervond ik bij deze kerkvorst zelfs persoonlijk!

---

[wordt vervolgd]

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Bij handelingsverlegenheid komt het niet tot handelen. Dan is er iets wat mensen ervan weerhoudt om te doen wat ze wel degelijk kúnnen doen. Dit kan ertoe leiden dat je je eigen belangen of gezondheid veronachtzaamt of die van anderen, voor wie je wellicht deels verantwoordelijk bent.

(...)

@all

Ook bij het Apostolisch Genootschap of in de kerk van Rome kon het zielen stilaan niet ontgaan dat er iets is wat zand tussen de raderen gooit. Ik denk dat het vooral onwaarachtigheid is, wat in kerkelijk verband de rotsgrond 'Geloof en Vertrouwen' ondermijnt. Ieder kan zich er toch wel van alles bij voorstellen wat ervan komt als wij juist ook dierbaren en naasten zouden belasten en misleiden met onzuiver en onoprecht gedrag? De gevolgen blijven niet uit, al zien mensen die bedrieglijk te werk gaan veelal kans om eerst nog heel lang niet te kunnen worden ontmaskerd. Mij gaat het er nu heus niet om dat er aanstonds nóg eens een pushbericht rondgaat, en dan omdat een kerkbestuur het milieubelang schond, maar als goddelijk gezag brutaal wordt voorgewend, kunnen wij (!) zó schromelijk worden overvraagd dat sommigen er (dood)ziek van worden.

Met de nieuw-apostolische kerkleiding heb ik tot op heden echter géén andere ervaring mogen opdoen, dan dat dit de betrokkenen koud laat.

Jazeker!, het klopt precies dat ik hierover al vaker iets schreef want: de geestelijke volksgezondheid is in het geding - en niet eens alléén dát:

(...)
Als in een geloofsgemeenschap zielen van hogerhand in de organisatie op bovenbeschreven wijze welhaast op afstand worden bediend, gaat dat dan niet feitelijk te ver? Toch worden in de Nieuw-Apostolische Kerk de gelovigen geacht hun autonomie aldus zorgwekkend prijs te geven. Het hiermee aangeleerde gedragspatroon leidt helaas tot depersonalisatie, maar dat is een stoor­nis in het be­sef van de ei­gen per­soon­lijk­heid!

Wát ik door de jaren heen ook kenbaar maakte; de kerkleiding wendde zich af en vele anderen hulden zich al dan niet angstvallig in stilzwijgen.

Desondanks herinner ik in deze samenhang nu graag nog aan het volgende, respectievelijk gedateerd 5 december 2013 en 16 december 2022:

1. (...)
   Als nu aan mij wordt gevraagd "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?" en ik zou niet in de gauwigheid even mogen spieken in notities, brieven, op het Internet of in een boek; zou ik oprecht als volgt kunnen antwoorden:
   

   • Ik ken het kerkgenootschap "de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" vrij goed doordat ik er een halve eeuw lid van ben geweest en ik in die tijd de meeste diensten heb bijgewoond. Bovendien volgde ik er o.a. godsdienstonderwijs en het confirmatenonderricht. Later was ik nog werkzaam op het landelijke bureau van de Centrale Administratie. Ik deed mee aan allerlei activiteiten, ook in weekenden en vakanties, mede om de kerk naar buiten toe meer bekendheid te geven. Ik raakte onder de indruk van koor- en gemeentezang. Alles wat er over het nieuw-apostolische geloof te lezen was, had mijn belangstelling. Ik heb er "op de kerkvloer" veel integere mensen ontmoet. Hun voorbeeld doet nog altijd goed volgen. In de prediking werd er met nadruk op gewezen herinneringen aan waardevolle ervaringen als het ware in marmer te graveren en slechte herinneringen in stromend water. Daar zat wel wat in, vond ik. Juist op dit punt echter, zo werd het mij naderhand pijnlijk duidelijk, is er een nuancering op zijn plaats. Dat zit zo: te pas en te onpas moest gelden, wanneer er bijvoorbeeld grove fouten waren gemaakt, dat wie zich dan op het standpunt stelt dat het desondanks goed bedoeld was geweest; elke zaak daarmee zou zijn afgedaan. Toen dit fenomeen in een overdosis op mijn bord kwam te liggen, begon de hele "bedrijfscultuur" eromheen mij tegen te staan want van bestuurszijde bleek er in dat opzicht steevast minder compassie te zijn voor "lagere dienaren" dan voor "hogere dienaren". Bestond er rechtsongelijkheid in "het werk Gods"? Conclusie: ja, er bestaat op dit punt nogal wat rechtsongelijkheid, en nee; níet in Zijn werk. Wel daarentegen in deze kerk.

   Het komt er dus op neer, dat de schellen mij van de ogen zijn gevallen. Ondertussen vraag je je onwillekeurig telkens af: heb ik het goed gezien? Maar als je het gaandeweg zeventig maal zeven maal goed genoeg gezien hebt, ben je voor de bestuurders in deze kerk, de veroorzakers en de beschermheren van de ontstane afdekcultuur, de nieuw-apostolische "boden van Jezus Christus", de idolen van tienduizenden onwetenden, enzovoort; voor al dezen ben je dan een "enfant terrible" geworden. Je hebt ze namelijk dóór en je kent de patronen van de ongelofelijk bedrieglijke manier waarop ze -triomfantelijk- als olifanten door Gods porseleinkast banjeren.
   
   (...)

2. (...)
   Emotioneel verpletterd? Wát is hier dan toch in 's hemelsnaam aan de hand! Als ik nu spontaan hierop moet reageren, wil ik dít erover zeggen...
   
   Wat aan het licht komt, zijn in feite duistere praktijken die buiten onze waarneming kennelijk áltijd al plaatshadden, maar waarvan wij, in ons klein hoekje, onmogelijk konden weten wat de ware ernst ervan zou zijn. Hoewel de uitkomsten boekdelen spreken, staat tóch ieder versteld.
   
   Blijkbaar heeft de kerkleiding gedurende een lange reeks van jaren met man en macht achter de coulissen ter zelfverheerlijking gewerkt aan een masterplan voor een christelijk ogend doch eigenzinnig verlossingswerk met een totalitair regiem. Daarbij creëerde men een parallel universum.
   
   Met welke hulpvragen de gelovigen zich ook meldden; hoe dan ook moest altijd álles egoïstisch wijken voor die verderfelijke dubbele agenda. In de Bijbel, namelijk in Handelingen 15, staat een i.c. toepasselijk verhaal over zielen die gebukt gingen onder nodeloos opgelegde zware lasten. Sla het bewuste hoofdstuk er alsjeblieft zelf ook eens op na, maar het kwam goed want men kreeg speciaal hierover een brief en daar stond in:
   
   

   • ‘Van de apostelen en de oudsten. Aan onze broeders en zusters in Antiochië, Syrië en Cilicië afkomstig uit de heidense volken: gegroet! [24] Wij hebben vernomen dat enkelen van ons u een bezoek hebben gebracht – zonder dat wij hun dat hadden opgedragen – en dat hun uitspraken aanleiding zijn geweest tot verwarring en verontrusting. [25] Daarom hebben we eensgezind besloten enkele broeders naar u toe te zenden in het gezelschap van onze geliefde Barnabas en Paulus, [26] mensen die hun leven op het spel hebben gezet voor de naam van onze Heer Jezus Christus. [27] We hebben Judas en Silas afgevaardigd, en zij zullen de inhoud van deze brief mondeling toelichten. [28] In overeenstemming met de heilige Geest hebben wij namelijk besloten u geen andere verplichtingen op te leggen dan wat strikt noodzakelijk is: [29] onthoud u van vlees dat bij de afgodendienst is gebruikt, van bloed, van vlees waar nog bloed in zit, en van ontucht. Als u zich hieraan houdt, doet u wat juist is. Het ga u goed.’

   
   (...)

Dit laatste wens ik ook u allen, namelijk dat het u goed gaat. Maar ik mag toch aannemen dat wij dit juist ook onze "naasten" gunnen, onder wie niet weinigen die de kerk zijn ontvallen, terwijl niet zelden aan betrokkenen door toedoen van "zegenaars" (!) "helpende hulp" werd onthouden...

(...)


Uit: Bericht op "vr 23 dec 2022, 19:04", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

Mijn advies zou zijn: Benut toch de genadetijd (Lied 344, NAK-gezangboek). In het tweede couplet van dit lied wordt gezongen: "Dient gij in uiterlijke schijn, dan zegent Hij u niet." Ga niet voorbij aan naasten die door geestelijk misbruik (!) vertrapt in de goot worden achtergelaten.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Als in een geloofsgemeenschap zielen van hogerhand in de organisatie op bovenbeschreven wijze welhaast op afstand worden bediend, gaat dat dan niet feitelijk te ver? Toch worden in de Nieuw-Apostolische Kerk de gelovigen geacht hun autonomie aldus zorgwekkend prijs te geven. Het hiermee aangeleerde gedragspatroon leidt helaas tot depersonalisatie, maar dat is een stoor­nis in het be­sef van de ei­gen per­soon­lijk­heid!

Wát ik door de jaren heen ook kenbaar maakte; de kerkleiding wendde zich af en vele anderen hulden zich al dan niet angstvallig in stilzwijgen.

(...)


Uit: Bericht op "vr 23 dec 2022, 19:04", in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

(...)
Mag het nu, na ontelbaar veel waarschuwingen, ook elders, duidelijk zijn dat het werk des Heren te onderscheiden valt van het werk des heren? De heren... maken hun eigen woorden namelijk niet waar. Je kunt wel van alles verkondigen en dicteren, maar daarmee zijn wij er toch nog niet?

(...)

@all

Wie ergens voor het eerst een kerkelijke activiteit meemaakt, kan natuurlijk nog helemaal niet weten hoe het er daar verder precies aan toegaat. Er gebeurt van alles tegelijk: allerlei indrukken doe je op en je maakt mensen mee van wie sommigen een ambtsbediening hebben, of zo. Kom je de volgende dag in een overheidsgebouw, dan is het daar op een andere manier "business as usual". In de Nieuw-Apostolische Kerk gold lange tijd: "Ein Liebesbund ums Erdenrund". Oftewel: wat wij zingen, "Laat liefde lichten, bij werk en plichten"; dát is wat ons wereldwijd bezielt. Want:

• Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld.
  
  Romeinen 13: 8 (NBV21)

Bij een nadere kennismaking of, zoals in mijn situatie, na ongeveer 50 jaar in de kerk actief te zijn geweest, word je een zekere ervaring rijker. Wat ik mij nu trouwens realiseer, is, dat wie psychotherapeut wordt of psychiater, tijdens de opleiding eerst uitgebreid ook zélf in analyse gaat. Dan ontdek je a.h.w. door welke bril jijzelf waarneemt, zodat je je later niet ten koste van anderen bezondigt aan argeloos hinein­in­ter­pre­tie­ren. Gezondheidszorg is een serieuze zaak en zielzorg toch óók? Doch hoe zorgvuldig opereren dienaren als ze bovenal hun bazen moeten steunen?

Vergist u zich niet: ik heb uitgebreid bij anderen gezien en zelf moeten ondervinden hoe "de hoogsten in rang" zielen emotioneel vermorzelden!

Dan is er hier écht iets heel grondig mis. Laat niemand denken dat Gerrit Sepers zomaar voor niets sprak van een "geestelijk concentratiekamp"!

Men kan er wel -politiek correct- hoog van opgeven dat ook nieuw-apostolische gelovigen "uiteraard" hun eigen verantwoordelijkheid hebben, maar als die verantwoordelijkheid tegelijkertijd handig weg wordt gemasseerd door ze met hiërarchisch geweld murw te maken om het met het hart op de juiste plaats desnoods ook verantwoord te kunnen opnemen voor naasten, die in de kerk onheus worden bejegend, klopt er iets niet. Dan is je autonomie aangetast. Dan heb je je soevereiniteit ingeleverd. Dan gaf je je over aan handelingsverlegenheid. Dan heb je dé Liefde níet.

Dat er in de Nieuw-Apostolische Kerk nog altijd géén solide klachtenregeling is en "de slager zijn eigen vlees keurt"; dat komt exact híerdoor!!

Groet,
TjerkB


N.B.

(...)
Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk toe is aan een goed pastoraal gesprek, niet over een kleinigheid, maar over iets wat de betrokkene echt benauwt en dwarszit, binnenin de kerk, kan in theorie aankloppen bij een hele batterij geestelijk verzorgers (ook wel dienaren, dienende broeders, ambtsbroeders, zegenaars, zegensvaten, knechten Gods, monden Gods, Godsgezanten, wegbereiders, helpers aan Christus' plaats of kerkelijke ambtsdragers genoemd). Afhankelijk van hun geestelijke bediening c.q. ieders kerkelijke rang en de daarmee samenhangende taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden, én de uit genade aan ze toevertrouwde goddelijke ponden c.q. ambtsgaven, zullen dezen dan in theorie alles in het werk stellen om jou bij "het gaan en staan op de geloofsweg" "op te richten".

Is dat niet fijn?

De betrokkene kaart echter aan dat hij of zij zich overvraagd voelt en dat zijn of haar persoonlijke integriteit niet wordt geëer­bie­digd. Sterker nog; het betreffende gemeentelid licht toe terneergeslagen te zijn door eigenzinnig onhebbelijk gedrag van een "hoge" dienaar.

Welnu, "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" blijkt zoiets godsonmogelijk te zijn. Wat gebeurt er dus? Je kunt wel gaan! Niet onmiddellijk hoef je te vertrekken want gráág wil men jouw verhaal horen, begripvol knikken en het biddend in Zijn hand leggen. Wie dan nog niet genezen is, heeft werkelijk álles aan zichzelf te wijten: het onrecht, het verdriet, de miskenning; de ondankbaarheid.

Heus, ik kan tenhemelschreiende voorvallen noemen. Wie "zichzelf niet overwint" bevindt zich als een zieke in een hopeloze toestand.

(...)


Uit: Bericht op "wo 13 mei 2020, 15:36", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

[TjerkB]

@all

Op internet viel mij de aanhef op bij een artikel over verbeteringen in de jeugdzorg: "Van handelingsverlegenheid naar handelingsbereidheid".

Door de jaren heen heb ik drie verschillende reacties genoemd die ik kreeg van nieuw-apostolische bekenden die iets meekregen van wat het voor mij lastig heeft gemaakt om in hun midden "mijn plaats te blijven innemen". Alledrie ontwijkende reacties. Het kwam erop neer dat wij op allerhande zaken nu eenmaal geen invloed hebben, dat ieder natuurlijk heus het beste met de ander voorheeft; dat niemand zonder zonden is. Kortom, "een weinig lijden nog" - conform het refrein in het apostolische koorlied "Wij zijn op de weg ten leven, die een school der vorming is."

Met zulke clichés kun je álles doodslaan wat naasten voor hun kiezen krijgen. Echter, in de Nieuw-Apostolische Kerk bezigt men nog veel méér van zulke teksten: kijk niet achterom want denk eraan wat de vrouw van Lot daardoor overkwam (vgl. Gen. 19: 26), immer moedig voorwaarts!, zet de knop om, spring eens over je eigen schaduw heen, blijf toch niet zo hangen in het verleden, kun je wel vergeven?, enzovoort, enzovoort. Wat daar helaas nog bij komt, is, dat er voor zielen zonder rang of stand in de gemeenschap zwaardere eisen gelden dan voor "aanzienlijken". Hoewel ik het slijk der aarde altijd heb willen relativeren, ken ik een Duitse zuster die 1 Mark 20 tekort kwam bij een bloemenpotje en haar taak uit handen moest geven, terwijl een districtsapostel die zijn bevoegdheden te buiten ging en ruim 10 miljoen euro verspeelde, ermee wegkwam.

• [26] Denk eens aan het moment van uw roeping, broeders en zusters. Onder u waren er niet veel die naar menselijke maatstaven wijs waren, niet veel die machtig waren, niet veel die van voorname afkomst waren. [27] Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen; wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen; [28] wat in de ogen van de wereld onbeduidend is en wordt veracht, wat niets is, heeft God uitgekozen om wat wél iets is teniet te doen. [29] Zo kan geen mens zich tegenover God op iets beroemen.
  
  Uit: 1 Korintiërs 1 (NBV21)

Toch wordt er in de kerk die ik ontvluchtte zorgelijk gemeten met twee maten. Sterker nog, dienaren zijn er de bedienden van hogere dienaren. Dat is eenvoudig de wereld op z'n kop. Uiteraard gebeurt zoiets niet van vandaag op morgen; het werkt sluipend als een blik-vernauwend gif. Bij nader inzien werden in de Nieuw-Apostolische Kerk van hogerhand alsmaar méér denk­beel­den en antwoorden voorgekauwd totdat in feite iedereen eraan gewend was geraakt dat in principe elk denkbaar inzicht, "door bidden en smeken verkregen", van hogerhand wordt aangereikt. Hierdoor kon je als uitverkoren kind van de zorgzame apostolische god dagelijks rusten met je verstand op het nachtkastje, naast je kunstgebit. Stilaan lette niemand er nog op hoe er achter de schermen werd gesleuteld aan statuten, aan het benoemen of het weer afzetten van apostelen. Het spontane gemeenteleven kwam allengs bazig in de tang van opgelegde geschreven dan wel ongeschreven codes en (gedrags)voorschriften. Niets zoals het onderstaande uit de Bijbel doet er nog toe:

1. • Conflict binnen de gemeente en verdere groei
     [1] Toen het aantal leerlingen toenam, ontstond er op een gegeven moment ontevredenheid bij de Griekstaligen, die de Hebreeuwssprekenden verweten dat de weduwen uit hun groep bij de dagelijkse ondersteuning werden achtergesteld. [2] Daarop riepen de twaalf apostelen de voltallige gemeenschap van leerlingen bijeen en zeiden: ‘Het is niet goed dat wij de zorg dragen voor de gemeenschappelijke maaltijden, want daardoor verwaarlozen we de verkondiging van Gods woord. [3] Kies daarom, broeders en zusters, uit uw midden zeven wijze mannen die goed bekendstaan en vervuld zijn van de Geest. Aan hen zullen we deze taak opdragen, [4] terwijl wij ons zullen wijden aan het gebed en aan de verkondiging van het woord van God.’ [5] Alle leerlingen stemden met dit voorstel in. Ze kozen Stefanus, een diepgelovig man, die vervuld was van de heilige Geest, en verder ook Filippus, Prochorus, Nikanor, Timon, Parmenas en Nikolaüs, een proseliet uit Antiochië. [6] Ze lieten deze mannen plaatsnemen voor de apostelen, die een gebed uitspraken en hun daarna de handen oplegden. [7] Het woord van God vond steeds meer gehoor, zodat het aantal leerlingen in Jeruzalem sterk groeide; ook een grote groep priesters aanvaardde het geloof.
     
     Uit: Handelingen 6 (NBV21)
2. • [15] Als je broeder of zuster tegen je zondigt, moet je die persoon onder vier ogen daarop aanspreken. Als hij luistert, heb je hem teruggewonnen. [16] Luistert hij niet, haal er dan een of twee anderen bij, want een aanklacht is rechtsgeldig met een verklaring van ten minste twee getuigen. [17] Als hij ook naar hen niet luistert, leg het dan voor aan de gemeente. Weigert hij ook naar de gemeente te luisteren, behandel hem dan als een heiden of een tollenaar.
     
     Uit: Matteüs 18 (NBV21)

Dus in plaats ervan dat de integriteit van de individuele gelovigen en het plaatselijke gemeenteleven wordt geëerbiedigd, dringen bestuurders zich op die de dienst uitmaken. Zonder dat in de gemeenten wie dan ook werd geraadpleegd, vervoegden die kerkleiders zich bij notarissen en advocaten om hun eigen wensen en besluiten in beton gegoten te krijgen om ze daarna algemeen verbindend aan alle anderen op te leggen. Met dit intussen dolgedraaide denksysteem is men zorgwekkend doorgeschoten in wat onder "gewetensvolle zielszorg" mag worden verstaan:

• Het lied van de wijngaard
  [1] Voor mijn geliefde wil ik zingen
  het lied van mijn lief en zijn wijngaard.
  Mijn geliefde had een wijngaard,
  op een vruchtbare helling gelegen.
  [2] Hij bewerkte de grond, haalde de stenen eruit
  en plantte een edele druivensoort.
  Hij bouwde er een wachttoren,
  hakte ook een perskuip uit.
  Hij verwachtte veel van zijn wijngaard,
  maar die bracht slechts wrange druiven voort.
  [3] ‘Welnu, inwoners van Juda en Jeruzalem,
  spreek recht tussen mij en mijn wijngaard.
  [4] Wat kon ik meer aan mijn wijngaard doen,
  wat heb ik te weinig gedaan?
  Ik verwachtte zoveel van mijn wijngaard,
  waarom bracht hij slechts wrange druiven voort?
  
  (...)
  [7] Israël is de wijngaard van de HEER van de hemelse machten,
  de gekoesterde planten zijn de inwoners van Juda.
  Hij verwachtte recht, maar oogstte onrecht,
  Hij zocht rechtsbetrachting, maar vond rechtsverkrachting.
  
  Uit: Jesaja 5 (NBV21)

Na 90 jaar gaat het tijdschrift "Unsere Familie" aanstonds op in een maandblad dat onder een andere naam zal verschijnen, zo werd ons bericht:

(...)
De uitgave van het nieuw-apostolische tijdschrift Onze Familie wordt met ingang van 1 januari 2024 beëindigd

• (...)
  Per 1 januari 2024 zal het tijdschrift onder een andere naam nog eenmaal per
  maand verschijnen. In deze uitgave worden ook de bestaande tijdschriften zoals
  ‘Spirit’ en ‘Wij kinderen’ samengevoegd. Deze maandelijkse uitgave zal tachtig
  pagina’s gaan omvatten.
  
  In ons overleg met de uitgever werd duidelijk dat de licentiekosten van de ze
  nieuwe uitgave zo hoog worden dat wij het nieuwe tijdschrift bij de huidige
  abonnementsprijs niet meer uit kunnen geven.
  
  (...)

Als volgt echter werd op zondag 17 december 1933 de "Unsere Familie" (als weekblad) aangekondigd:

• Vorwort
  
  Auf oft wiederholte Bitten vieler Geschwister, ihnen ausgesuchten und geeigneten Lesestoff zu bieten, habe ich nach Rücksprache mit den Aposteln die Genehmigung zur Herausgabe dieser Zeitschrift gegeben.
  
  „Die Wächterstimme" und der „Jugendfreund" tragen das hinaus, was direkt mit unserem religiösen Denken und Trachten zusammenhängt, und es ist sicher, daß sie nach wie vor als die Grundpfeiler aller von uns ausgehenden schriftlichen Darlegungen zu betrachten sind. Sie dienen der reinen, seelischen Erbauung und sind zur Förderung des Glaubenslebens unerläßlich. Es fehlte uns aber bisher ein Organ, das neben dem Dasein in uns selber auch demjenigen des uns umgebenden Lebens galt, es mit all seinen Buntheiten und Schicksalen betrachtete und durch die Schilderung wahrer Vorkommnisse der Unterrichtung und Unterhaltung diente.
  
  Diese Aufgabe soll die neue Zeitschrift erfüllen. Mit unserer Auffassung hat sie alle Dinge und Geschehnisse zu beleuchten, mit unseren Augen die Wunder dieser Erde, die Schönheit der Heimat und die auffälligen Merkmale fremder Länder zu betrachten. Sagen soll sie vor allem von dem Leben der Apostel. Wiedergeben soll sie auch was ihre treuen Mitarbeiter über das Streben und die Pflicht der Menschen vorzubringen haben, wie unsere Geschwister in Afrika, Amerika und Australien gleich uns in unendlicher Treue zusammenhängen und schaffen, wie sie eine Kirche nach der anderen erbauen und immer gesegnet sind in der Verbindung mit der einheitlichen Führung, die das große Gotteswerk auf der ganzen Erde leitet.
  
  Ich möchte, daß der Bruder, der abends müde nach Hause kommt, in diesen Blättern Erholung findet, daß der Kranke und Trostbedürftige sich an ihrem Inhalt erfreuen, die Schwester Ratschläge erhält, und die Kinder sich selbst und den Erwachsenen kleine Ereignisse erzählen dürfen. Es ist etwas anders, ob ich das geschriebene Wort und den Sinn, den es vermittelt, hier oder dort lese. Bei uns hat es weiter nichts zu sein, als das Glied einer Kette, die uns alle miteinander vereint und durch nichts zu zerstören ist.
  
  So habe ich denn gerne darin eingewilligt, den Vorspruch für diese Zeitschrift zu schreiben. Sie führt den Namen „Unsere Familie". Möge sie das halten, was der Titel verspricht, und dazu beitragen, unser an und für sich schönes Zusammenleben im Familienkreis, nicht zuletzt aber auch in der Gemeinde zu vertiefen. Dann erfüllt sie den Zweck, den ich ganz allein von dieser Neugründung erwarte und sehnlichst erhoffe.
  
  

Hoger opgeleiden met voldoende taalkennis in het Duits zullen zich dus straks extra kunnen voeden met de inhoud van het nieuwe tijdschrift...

Toch hoeft niemand zich tekortgedaan te voelen:

• Het ware evangelie
  [6] Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van Hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd. [7] Er is geen ander evangelie. Er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien. [8] Wanneer iemand, al was ik het zelf of al was het een engel uit de hemel, u een evangelie verkondigt dat in strijd is met wat ik u eerder verkondigd heb – vervloekt is hij! [9] Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nu opnieuw: wanneer iemand u een evangelie verkondigt dat in strijd is met wat u hebt ontvangen – vervloekt is hij! [10] Probeer ik nu mensen te overtuigen of God? Probeer ik soms mensen te behagen? Als ik dat nog altijd zou doen, zou ik geen dienaar van Christus zijn. [11] Ik verzeker u, broeders en zusters, dat het evangelie dat ik u verkondigd heb geen zaak van mensen is; [12] ik heb het dan ook niet van een mens ontvangen of geleerd, nee, Jezus Christus is mij geopenbaard.
  
  Uit: Galaten 1 (NBV21)

Ten slotte - over handelingsbereidheid gesproken:

1. • [10] Een dief komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid.
     [11] Ik ben de goede herder. Een goede herder is bereid zijn leven te geven voor de schapen.
     
     Uit: Johannes 10 (NBV21)
2. • [10] Onderzoek wat de wil van de Heer is. [11] Neem geen deel aan de vruchteloze praktijken van de duisternis maar ontmasker die juist, [12] want wat daar in het verborgene gebeurt, is te schandelijk voor woorden. [13] Maar alles wat door het licht ontmaskerd wordt, wordt openbaar, [14] en alles wat openbaar wordt, is zelf licht. Daarom staat er:
     
     ‘Ontwaak uit uw slaap,
     sta op uit de dood,
     en Christus zal over u stralen.’
     
     Uit: Efeziërs 5 (NBV21)
3. • Het lijden in de eindtijd
     [13] Overigens, wie zou u kwaad doen als u zich volledig inzet voor het goede? [14] Maar zelfs als u zou lijden omwille van de gerechtigheid, dan bent u toch gelukkig te prijzen. Wees daarom niet bang voor de mensen en laat u door niets in verwarring brengen; [15] erken Christus als Heer en eer Hem met heel uw hart. Vraagt iemand u waarop de hoop die in u leeft gebaseerd is, wees dan steeds bereid om u te verantwoorden. [16] Doe dat dan vooral zachtmoedig en met respect, houd uw geweten zuiver; dan zullen de mensen die zich honend uitlaten over uw goede levenswandel in eenheid met Christus, zich over hun laster schamen.
     
     Uit: 1 Petrus 3 (NBV21)

Groet,
TjerkB