herder/voorganger schendt ambtsgeheim

[ACE]

@BEE

Waarom stond er tijdens het betoog van herder J. van der P. te L. op 25 september jl. niemand op vanwege de onzuiverheid van diens verhaal?

Het is overduidelijk waarom er niemand meer op staat. Letterlijk en figuurlijk...
Of ze nu wel of geen onzuiverheden vertellen vanaf het altaar, de gemeenschappen -lees broeders en zusters- zijn volledig lamgeslagen door allerlei berichtgevingen.
Plunderen van de kas, hypocriet gedrag van dienaren, meineed, leugens, zwijgplicht, broedermoord, alles is inmiddels boven komen drijven.
De kerkleiding maalt er niet om of brs/zrs getraumatiseerd of beschadigd zijn.
Het autoritaire systeem binnen de NAK is gebaseerd op macht, verdeel en heers politiek.

Onze lieve Heer is natuurlijk allang afgehaakt. Maar ook dat valt niemand op.
Wederzijdse liefde, mededogen, lankmoedigheid, ootmoedigheid zijn verjaarde kernwaarden geworden.

Je vader heeft gelijk, laten we ons niet 'al' te druk maken. Begijpelijk. Maar onze ethiek zit nu eenmaal anders in elkaar.
Sterkte met je vader.

Ten slotte: het lijkt er meer op dat er nu 99 schapen zoek zijn en 1 de weg heeft gevonden

Groet,
ACE

[BakEenEi]

• [35] Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het zwaard? [36] Er staat geschreven: ‘Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht.’ [37] Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad. [38] Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, [39] hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.
  
  Uit: Romeinen 8 (NBV)

@ACE
@all

Als Liefde, "heil'ge liefde" wel te verstaan (vgl. lied 421, NAK-gezangboek, derde couplet), in de dagelijkse geloofspraktijk niet het eerste én het laatste woord heeft, is het Zíjn werk niet. Geen kerkelijke ambtsdrager, geen aangeprate lifestyle en geen afgekondigde dienstmededeling veranderen iets aan wat er in het evangelie van Jezus Christus naar voren komt over déze Liefde; de voornaamste graadmeter in ZIjn werk.

Wanneer ik in de kerk, die ik -uit zelfbehoud- verliet, tegen ongerijmdheden aanliep, betrof het bijna altijd een situatie waarbij in het kader van de NAK-Leidraad "Dienen en leiding geven" verantwoordelijken het -manipulatief- zouden laten voorkomen dat ik mij aan hun zegen onttrok. Daarom kwam ooit de volgende stelling bij mij op: "Een zegenaar is iemand die zegent; niet iemand die dat alleen nog maar van plan is."
Ik ben het er faliekant mee oneens als onschuldigen dan bevoogdend wordt voorgehouden dat men maar bij zichzelf op zoek moet gaan naar fouten en gebreken, zodat, wanneer die zijn overwonnen, de kans op zegen weer toeneemt. Op deze manier worden naasten (!) geminacht.

"Dienaren" die hun ogen sluiten voor zo'n keerzijde van de medaille, kiezen daarmee voor een verwrongen beeld van de werkelijkheid. Wie anderen daarin meetrekt door goddelijk gezag voor te wenden en, zoals onlangs in Friesland, in een openbare eredienst tegen zeer veel beter weten in "onwilligen" in een kwaad daglicht te stellen, ziet blijkbaar zelfs al geen kans meer om hoofdzaken van bijzaken te onderscheiden.

Voor mij was deze grievende gang van zaken helaas een "déjà vu". Zowel qua "automatische piloot" als naderhand de "ondoordringbare laag".

Groet,
BakEenEi