Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Berichten die al dan niet tevens op de website verschijnen en reacties van lezers
Forumregels
Doordat de redactie een wisselende samenstelling heeft, neemt zijzelf in beginsel niet deel aan een eventuele discussie. Het is ook niet erg praktisch om na het plaatsen van redactionele stukken, waar tijd en voorbereiding mee gemoeid zijn geweest, niet de handen vrij te hebben om alvast met nieuwe onderwerpen aan de slag te kunnen gaan. Bovendien is ieders vrije tijd beperkt. Beurtelings vervullen de redactieleden op het Forum de taak van Moderator. Eventueel overleg kan het best via een privé-bericht.
Emile
Berichten: 148
Lid geworden op: do 08 jan 2009, 12:54

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door Emile »

In het geheel ontbreekt de akte van P. Kuhlen, die toch een duidelijkheid zou kunnen geven over het feit
dat JGB niet duidelijk wilde zijn over zijn inspiratie betreffende de wederkomst des Heren, tijdens zijn leven.
Een weg veraf of in de buurt,
er is altijd wel een flitspaal die gluurt.
ACE
Berichten: 474
Lid geworden op: wo 29 sep 2010, 22:05

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door ACE »

@WT

Het webteam zou er goed aan doen even afstand te nemen van de stellingname van WL en te hergroeperen.
Begin alvast met de schreeuwerige koppen te vervangen door een normaal lettertype.
Dan kan de geinteresseerde lezer trachten eea in de juiste context te plaatsen ipv om de oren te worden gemept met een golf aan verwensingen en doorverwijzigingen.
Wellicht zijn er aspirant lezers die hier voor het eerst 'durven' te kijken.

Enige dosering is wel op z'n plaats.

Groet,
ACE
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door Redactie »

ACE schreef:@WT

Het webteam zou er goed aan doen even afstand te nemen van de stellingname van WL en te hergroeperen.
Begin alvast met de schreeuwerige koppen te vervangen door een normaal lettertype.
Dan kan de geinteresseerde lezer trachten eea in de juiste context te plaatsen ipv om de oren te worden gemept met een golf aan verwensingen en doorverwijzigingen.
Wellicht zijn er aspirant lezers die hier voor het eerst 'durven' te kijken.

Enige dosering is wel op z'n plaats.

Groet,
ACE
@ACE

De website met "de schreeuwerige koppen" en dit forum danken hun bestaan aan het particuliere initiatief van Bauke Moesker. Naar alle waarschijnlijkheid geeft soms de lettergrootte uitdrukking aan de authentieke verontwaardiging die bij mensen van vlees en bloed kan opkomen indien woorden te kort schieten...
Redactie schreef:(...)
Bauke Moesker had gelijk en hij heeft gelijk: 1) Gebiedt de volledigheid niet om de kerkgeschiedenis te beschrijven zonder weglating van wat dienaren mogelijk niet siert? 2) Wil de kerkleiding geen berouw tonen voor gedragingen die haar in het verleden hebben misstaan? 3) Kan er geen openheid van zaken worden gegeven omtrent de financiën? 4) Zou men niet buitengewoon actief de verzoening moeten nastreven tegenover slachtoffers van machts-misbruik in de kerk? 5) Kan de hele bedrijfsvoering in de kerkelijke organisatie niet beter worden overgelaten aan professionals? (...) Hoe je deze vragen ook formuleert, bij de nieuw-apostolische kerkleiding heeft men er géén oren naar. Daar wanen de "Godsgezanten" zich boven de Wet. Sterker nog: men trekt zich van God noch gebod iets aan. Dat denken wij niet; welnee, het zijn de ervaringsfeiten op grond waarvan wij dit na duizend berichten en evenzovele brandende vragen -helaas- moeten vaststellen.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Di 27 Mrt 2012, 12:42" in de thread "Uitgaan van wat het kind nodig heeft, kan niet meer".
Zie voorts met name het redactionele bericht op "Ma 11 Jun 2012, 18:19" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"

Op Wilhelm Leber lijken nu de gevleugelde woorden van Gotfried Bomans (1913-1971) van toepassing te zijn: "Je mag als kind volwassenen wel voor de gek houden, maar niet langer dan ze zelf berekend hebben." Op Bauke Moesker daarnaast van dezelfde schrijver het volgende citaat: "Zolang een mens in staat is zijn gedachten te formuleren, heeft hij ze buiten zichzelf in een vorm neergezet en kunnen ze hem niet overweldigen."

Het WebTeam
Salich zijt ghy als u [de menschen] smaden, ende vervolgen, ende liegende alle quaet tegen u spreken, om mijnent wille.
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door BakEenEi »

BakEenEi schreef:(...)
Ik spreek wel eens iemand die in Amerika aan meerdere universiteiten opleidingen heeft gevolgd op het gebied van kerk en religie. "Bedenk," zei hij tegen mij, "dat mensen die opgaan in geloofsbewegingen waarin de absolute waarheid wordt geclaimd, niet in staat zullen zijn om een kloppend zelfbeeld te ontwikkelen." Met andere woorden: deze mensen bekeer je niet want "het systeem" verlamt ze om boven zichzelf uit te stijgen.

Wat met name als problematisch wordt gezien is in deze samenhang de omstandigheid dat "geestelijke leiders" worden geacht boven hun volgelingen te staan en zij dat denkbeeld zelf ook voeden, hoe onopvallend ook. "Onchristelijk!", aldus mijn leergierige gesprekspartner. Er ontstaat een afhankelijkheidsrelatie, waarbij gelovigen het roer uit handen geven - of zij zich daarvan bewust worden, of niet. Dan wil je gewoon per se níet weten wat er fout zou zijn aan zo'n denksysteem.
Alleen, waarom zouden mensen niet af en toe een momentje willen nadenken over hun eigen veiligheid, zo vroeg ik mij af. Op die manier kijk je toch ook thuis om je heen, en plaats je bijvoorbeeld een rookmelder!

Het was ons toch begonnen om het evangelie van Jezus Christus?!

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 03 Jul 2012, 12:03" in de thread "Recht van overpad"
@all

De gespreksstof die wordt opgeworpen door de gebeurtenissen van vandaag doet ons weer in de spreekwoordelijke vicieuze cirkel terechtkomen. Ikzelf had -ondanks de resultaten die mij bekend zijn uit het verleden- tóch nog wel enige hoop op een gunstige wending; ook gelet op wat er zou dienen te worden rechtgezet na 4 december 2007. Er had nu werkelijk een streep onder de misère in de jaren '50 moeten worden gezet; níet nóg eens een "open einde". Met plaatsvervangende schaamte had stamapostel Leber namens de internationale kerkleiding zich schuldbewust allereerst eerlijk en oprecht moeten wenden tot de slachtoffers c.q. hun nabestaanden, waarbij (het bestuur van) bijvoorbeeld het instituut "VAG" géén mandaat heeft om namens wie dan ook als gesprekspartner te fungeren. Het minste wat Wilhelm Leber daarnaast had kunnen doen, is, de rapportage intrekken die er in zijn naam (!) op 4 december 2007 werd uitgebracht door apostel Drave. Leber heeft vandaag iedereen in de Nieuw-Apostolische Kerk ontzien die door de jaren heen geen oog heeft gehad voor de menselijke maat. Ook de excommunicaties werden niet pro forma herroepen. Kortom, het is weer een complete schertsvertoning geworden. Dat "de Boodschap" niet goddelijk was, wisten alle slachtoffers al...

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door Redactie »

Zesde vervolg inz. Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber


@all

Hieronder nogmaals het manuscript van stamapostel Leber. In blauw de tekstdelen die positief kunnen worden opgevat...
Standpunt ten aanzien van de boodschap van stamapostel Bischoff

Stamapostel / kerkleider
Zürich / Zwitserland, 13 mei 2013

Standpunt ten aanzien van de boodschap van stamapostel Bischoff

Al enige tijd leeft bij mij de gedachte om ten aanzien van de boodschap van stamapostel Bischoff een standpunt in te nemen. Zijn heengaan is ondertussen meer dan vijftig jaar geleden. Daardoor is er voldoende tijd verstreken voor een nuchtere beschouwing. Dit lijkt me mede daarom belangrijk omdat ik onzekerheid waarneem wanneer de boodschap ter sprake komt. Sommigen pleiten ervoor dit thema eenvoudigweg te laten rusten, anderen daarentegen willen verklaringen hebben. Ik wil degenen die persoonlijke ervaringen koppelen aan de boodschap, niet onzeker maken, maar veeleer een bijdrage leveren aan een zakelijk omgaan met deze boodschap. Ik zie het ook als mijn persoonlijke plicht, vanwege mijn familiaire band met de familie Bischoff. Dat ik pas aan het eind van mijn ambtsperiode dit standpunt bekendmaak, heeft alleen met tijd te maken.
Pas nu, omdat stamapostelhelper Schneider me veel werk uit handen neemt, heb ik genoeg tijd om me bezig te houden met deze materie.

Nu naar het eigenlijke thema. De uitspraak van stamapostel Bischoff, die als boodschap wordt gekenschetst, luidt als volgt:

“De Heer komt tijdens mijn leven weer.
Ik ben de laatste, na mij komt niemand meer.”


Deze twee zinnen zijn de kern van de prediking in de kerstdienst 1951 in Giessen. Deze dienst geldt als eigenlijke oorsprong van de verkondiging van de boodschap. Stamapostel Bischoff baseerde de boodschap op een aan hem gedane Goddelijke openbaring. Hij heeft nooit meegedeeld wanneer en onder welke omstandigheden hij die ontvangen had. Ook de precieze woordkeus van hetgeen hem geopenbaard werd, is onbekend.

De boodschap heeft in de eerste plaats een zeer persoonlijk karakter. Het staat buiten twijfel dat stamapostel Bischoff deze zelf heeft geloofd. Ze was aanleiding voor hem de wederkomst van Christus dagelijks te verwachten en zijn levenswandel daar volledig op af te stemmen. In zoverre was zijn persoonlijke houding voorbeeldig. Het is ook begrijpelijk dat de boodschap onderwerp van de verkondiging werd, want de stamapostel voelde zich verantwoordelijk de gemeenten op de nabije wederkomst van Gods Zoon voor te bereiden. De boodschap was een oproep, een dringende vermaning, zich voor de dag des Heren gereed te maken.

Tegelijkertijd heeft stamapostel Bischoff in de beginfase van de verkondiging van de boodschap duidelijk gemaakt dat de vervulling ervan helemaal in de hand van God ligt. En er is nog iets opmerkelijks: De stamapostel zei in het begin daarbij dat het een ieder vrij stond de boodschap te geloven - of niet.

In de gemeenten heeft de boodschap een sterke weerklank gevonden. Veel geloofsbroeders en -zusters waren bereid het voorbeeld van stamapostel Bischoff te volgen en zich totaal op de wederkomst van Christus voor te bereiden. De boodschap heeft ongetwijfeld bij velen tot een verdieping van het geloofsleven geleid – zeker in de beginperiode. De toenmalige tijdsomstandigheden hebben bijgedragen aan een positieve ontvangst van de boodschap: de boodschap viel middenin de wederopbouw na de oorlog; tegen de achtergrond van verschrikkelijke oorlogservaringen verlangden velen naar zekerheid. Dat is heel begrijpelijk. De duidelijke doelgerichtheid op de wederkomst van Christus geldt ook nu nog als voorbeeld.

In de jaren na 1951 kreeg de boodschap binnen de verkondiging steeds meer gewicht. Uit berichten van getuigen uit die tijd is op te maken dat de intensiteit van de verkondiging van de boodschap per regio verschilde. Maar in totaliteit gezien was de tendens onmiskenbaar dat de boodschap een steeds grotere betekenis toegemeten kreeg. Ten slotte werd haar een betekenis toegekend die alleen Goddelijke beloften in de Heilige Schrift toekwam. De boodschap was toen niet meer een aan de stamapostel gedane persoonlijke openbaring, ze kreeg veeleer de status van een dogma. Heel duidelijk werd deze dogmatisering doordat stamapostel Bischoff ambtsinzettingen en verzegelingen wilde verbinden met het geloof in de boodschap. Dit voorstel deed hij tijdens een apostelvergadering. Ook al werd daarover geen besluit genomen, in de praktijk werd toch aan de wens van de stamapostel gehoor gegeven. Ook de nieuw-apostolische literatuur wijst op een toespitsing op en overwaardering van het geloof in de boodschap.

Deze toespitsing laat de eigenlijke problematiek zien. Volgens ons huidige begrip had stamapostel Bischoff niet mogen toelaten dat de boodschap tot een wezenlijk onderwerp van geloof gemaakt werd. Weliswaar ligt het in de leerbevoegdheid van de stamapostel verdergaande “openbaringen uit de Heilige Geest te verkondigen en tot bindende leer van de Nieuw-Apostolische Kerk te verklaren”- zo staat in de catechismus - maar uitgangspunt en basis van leeruitspraken moet de Heilige Schrift zijn. Het was dus noodzakelijk geweest de boodschap op een gefundeerde en gedegen manier te staven met behulp van de Heilige Schrift. Een persoonlijke overtuiging kan niet voldoende zijn. Overigens moet worden benadrukt dat dit onze huidige inzicht is; ten tijde van stamapostel Bischoff waren de grondslagen van de leer nog niet zo duidelijk vastgelegd.

Al in zijn tijd werden vragen gehoord over de bijbelse grondslag. Herhaaldelijk werd de vraag gesteld of de boodschap niet onverenigbaar was met de uitspraak van de Zoon Gods in Mattheus 24: 36: “Niemand weet wanneer die dag en dat moment zullen aanbreken, ook de hemelse engelen en de Zoon niet, alleen de Vader weet het.” Stamapostel Bischoff zag daarin geen tegenspraak met de boodschap. Hij beargumenteerde dat hij alleen een tijdspanne genoemd had. Het precieze tijdstip, dus dag en uur, waren ook hem niet bekend. We doen tegenwoordig ons best de bijbelse uitspraken van de Heilige Schrift meer in samenhang en naar hun bedoeling te begrijpen. Dan is het goed denkbaar dat men zegt: Jezus heeft in deze passage duidelijk willen maken dat het tijdstip van Zijn wederkomen niet nader afgebakend kan worden. Er wordt gevraagd steeds bereid te zijn. Elke vorm van speculatie is niet doelgericht. Volgens deze argumentatie is in de toekomst dan ook geen nieuwe boodschap zoals de boodschap van stamapostel Bischoff te verwachten.

Terug naar de toenmalige ontwikkeling. Het kon niet uitblijven dat er polarisering en partijvorming ontstond. Geloofsbroeders en -zusters die vragen stelden bij de boodschap, werden er snel van verdacht de geest van twijfel ruimte te hebben gegeven. Talloze eigenaardige dingen zijn bekend geworden. Zo moet het zijn voorgekomen dat men telde hoe vaak de dienaar in de dienst over de boodschap sprak; en dienovereenkomstig werd de ambtsdrager beoordeeld. In sommige gebieden ontstonden betreurenswaardige ruzies of discussies. Er kwamen scheuringen die dwars door families en gemeenten gingen. Hoeveel innerlijke strijd daarmee verbonden was, kunnen we slechts raden. Met verdriet denken we eraan dat talloze geloofsbroeders en -zusters zich genoodzaakt zagen de kerk te verlaten. Er ontstonden uitsluitingen en splitsingen.

Het heengaan van stamapostel Bischoff in het jaar 1960 ontzette begrijpelijkerwijs de nieuw-apostolische wereld. De apostelen zagen zich gesteld voor een bijzondere verantwoording. Het gevaar dat velen zich van de kerk zouden afwenden, kon niet worden ontkend. Binnen een paar dagen moesten verklaringen worden gevonden waarmee de geloofsbroeders en -zusters de mogelijkheid kregen de gebeurtenis een plek te geven. In dit verband noemen we in het bijzonder de uitspraak: De Heer heeft Zijn wil veranderd. Deze stelling heeft langdurig invloed binnen de kerk gehad.

Als motivering voor deze uitspraak werden er voorbeelden uit het Oude Testament bij gehaald. Zo heeft God wel de vernietiging van de stad Ninivé laten aankondigen, maar daar later afstand van genomen omdat de inwoners boete deden. Aan Hizkia werd door de profeet Jesaja meegedeeld dat hij moest sterven. Op basis van de gebeden, die hij onder tranen uitsprak, werden Hizkia nog vijftien levensjaren geschonken. In deze gevallen heeft God de oorspronkelijke aankondiging niet uitgevoerd. Het gaat daarbij echter steeds om een daad van Goddelijke genade. In tegenstelling daarmee was de boodschap een belofte waarvan het niet in vervulling gaan geen kenbare reden had. Daarmee moeten we vaststellen dat de these dat God Zijn wil heeft veranderd, zich niet laat staven met de Heilige Schrift. Twijfelachtig is ook hoe dat met ons godsbeeld in overstemming is te brengen, want God is voor ons de Almachtige, Alwetende, die zich houdt aan Zijn beloftes.

Hoe zien wij heden het niet-vervullen van de belofte? Ik heb er in het begin al op gewezen dat er rond deze vraag heel verschillende standpunten bestaan. Niet in de laatste plaats spelen persoonlijke ervaringen een bijzondere rol. Ik ben van mening dat verschillende opvattingen acceptabel zijn, zolang ze niet algemeen geldig verklaard worden. Wie door de boodschap het besluit heeft genomen de verwachting van de nabije wederkomst van Christus in het middelpunt van zijn leven te zetten, heeft wijs gehandeld. Aan de andere kant moeten we voor kennisgeving aannemen dat geloofsbroeders en -zusters onder de boodschap hebben geleden en zich zelfs genoodzaakt zagen de kerk te verlaten. We kunnen daar vandaag alleen nog onze spijt over betuigen.

Ik wil benadrukken: de Nieuw-Apostolische Kerk houdt er tegenwoordig niet meer aan vast dat de boodschap van stamapostel Bischoff een Goddelijke openbaring was. De vraag welke waarde de boodschap heeft, blijft open; het staat een ieder vrij daar zijn eigen oordeel over te vormen. De Nieuw-Apostolische Kerk zal eveneens niet meer de motivering gebruiken dat de Heer Zijn wil zou hebben veranderd.

Hoe dan ook is de verwachting van de spoedige wederkomst van Christus een centraal bestanddeel van het nieuw-apostolische geloof. De tijd van de boodschap heeft geleerd hoe intensief het wachten op de Heer kan zijn. De overdrijvingen en problemen die met de boodschap zijn verbonden, moeten daarbij niet gebagatelliseerd worden.

Het is me een behoefte iedereen om vergeving te vragen die onder de boodschap van stamapostel Bischoff heeft geleden of zich zelfs van de kerk heeft afgewend. Ik betreur de gewetensnood en twijfel waaraan velen waren blootgesteld. Het zou me verheugen wanneer dit artikel als een verder teken tot verzoening of zelfs als een stap naar verzoening zou worden gezien.

Wilhelm Leber

De originele Duitse tekst is na te lezen op de internationale website van de kerk (http://www.nak.org)


Bron: http://www.nak-nl.org/site/index/nederl ... id-154.htm
Doch let wel: er zijn hier doden en gewonden te betreuren!! Zie hieronder het bericht door Tosca op "Wo 03 Jun 2009, 20:35" in de thread "A-Noniem schrijft: 'Boodschap' wordt herroepen!", alsmede het bericht door BakEenEi op "Wo 20 Mrt 2013, 15:11" in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem".

[wordt vervolgd]


Het WebTeam

N.B.
Tosca schreef:Zoals belooft een afschrift van een brief, En let wel, dit is slechts een brief uit de duizenden. De betreffende Broeder is inmiddels overleden. Maar leeft u zich eens in...wat een toestanden, en dat alles omdat De Familie in gevecht was omwege de Kerkmacht.

Groetjes Tosca


Geachte redactie,

Voor enige tijd terug bezocht ik uw website, en heb daar veel gelezen over de "Boodschap van Bischoff". U moet weten, ik ben een man van 83 jaar, ten tijde dat de genoemde boodschap werd gegeven was ik dus ongeveer 30 jaar oud. Getrouwd, en 3 kinderen, in de volgende jaren kregen wij nog 3 kinderen. Totaal 6 kinderen dus.
Mijn hele grote familie was in die tijd hersteld Apostolisch bij de Apostel van Oosbree. In 1946 ging er bij een grote scheuring, een groot deel mee met de Apostel Slok. Hiermee voltrok zich ook een scheuring binnen de familie banden. Wij hebben daar heel veel verdriet van gehad. Mijn vrouw en ik bleven bij de St.Apostel. Ook mijn ouders waren bij Slok. Wij hadden ook met hen geen contact meer, dat werd ons door onze toenmalige voorganger afgeraden. Wij werden binnen de familie bespot vanwege de boodschap, waar wij vast in geloofden. In 1955 gingen vrienden van ons met de Apostel Kamphuis mee. Daarmee verloren wij eigenlijk onze laatste Apostolische vrienden. Wij bleven echter bij de Stamapostel. Spot en hoon waren ons deel, ik kan het niet opbrengen om op te schrijven op welke vreselijke wijze wij zijn behandeld.
Toen mijn Vader overleed (1958) kreeg ik een kleine erfenis. Met een deel van dat geld kocht ik een huis voor ons gezin. Aangezien wij de vaste overtuiging hadden dat de Heer spoedig zou komen om ons op te halen, namen wij in overmoed een veel te grote lening. Dat konden wij betalen van mijn loon en steeds een deel van het overgebleven erfgeld. Onze kinderen hebben alleen de lagere school gehad, verder leren had volgens onze toenmalige voorganger geen zin, de Heer kwam immers !! Op aandringen van onze voorganger hebben wij ook nog een aanzienlijk deel van ons overgebleven erfgeld in het offerblok gedaan. Ook vanwege de grote zegen die daar aan verbonden zou zijn. Dat was mogelijk doordat de oudste twee kinderen ook een bijdrage deden in het huishouden, maar rijk hadden wij het zeker niet. Onze voorganger: De Lieve God zal het u drievoudig terug schenken!! Inmiddels stond ik in de Priesterlijke bediening. Toen kwam het jaar 1960. De Stamapostel overleed, een verschrikkelijk gebeuren. Ons hele leven was ingesteld op het spoedige Komen van de Heer Jezus.
Mijn geloof in de wederkomst des Heren, gekoppeld aan het leven van de Stamapostel was groot. Zo werkte ik bij een klein bedrijf, en had mijn baas ook getuigenis gebracht. Hij werd tot mijn vreugde ook hersteld Apostolisch.
Mijn baas nam het mij erg kwalijk dat ik hem op een dwaalweg had geleid, het gevolg was dat ik opstaande voet werd ontslagen op maandag 11 augustus 1960. Onze oudste twee zonen waarvan er één in het onder diakenambt stond, gingen uit huis, en uit de gemeenschap. Zij wilden niets meer met ons te maken hebben. U begrijpt ook niets meer van het Apostolische geloof. Ook de andere kinderen zijn later uit de gemeenschap gestapt.
Na mijn ontslag, en het wegvallen van de geldelijke inbreng van mijn twee zonen, moesten mijn vrouw en ik rond komen van een heel kleine uitkering. Stempelen zoals dat heette.
Het gevolg was dat wij onze hypotheek niet meer konden betalen, wij werden uit ons huis gezet. Dat werd zoals u begrijpt verkocht. Ook de inboedel werd verkocht. Wij bleven met een grote schuld achter. Dat was onze zegen…..
Zo stonden wij dan met de vier kinderen die nog thuis woonden op straat!! Met niets meer!!
Wij werden ondergebracht in een armenhuis. Mijn lieve Vrouw kon dat alles echter niet aan, zij pleegde op 4 febr. 1961 zelfmoord (door verdrinking). Op advies van de Apostel T.Bischoff heb ik mijn ambt, gezien de omstandigheden, moeten neer leggen. Mijn Vrouw werd door de bedeling begraven. Door een hervormde Predikant! Van de hersteld Apostolische gemeente kregen wij geen enkele steun, op wat voor wijze dan ook. Zij deden net of ik met mijn kinderen niet meer bestond. Wij werden verzwegen. Tot vandaag de dag!
De Hervormde gemeente bood ons een sterke schouder, De Diakenen hebben ons echt met alles geholpen. Zelfs huisvesting en meubelen kleding, alles heel eenvoudig. Maar wij hadden weer een dak boven ons hooft, en een stoel om op te zitten.
In sept1962 ben ik hertrouwd. Mijn kinderen komen nog wel thuis, maar blijven het mij kwalijk nemen dat zij lid zijn geweest van een SEKTE, en daarom ook een slechte school opleiding hebben genoten. In mijn verdere leven mocht ik nog 12 jaar als diaken en ouderling de Hervormde gemeente dienen. Ik heb daar mijn rust gevonden. Hoewel ik nog altijd van afstand het Apostolische werk in de gaten houd. U begrijpt dat het woord "Apostolisch" in onze familie zeer beladen is. Het is goed dat er nu een site is die het verleden eens onder de loep neemt, en de grote wantoestanden uit het verleden en heden wil beslechten. Ik hoop dat de woorden van uw Stamapostel spoedig zullen uitkomen Boete doen en terug naar de Goddelijke ordeningen. Ik wens u en uw redactie veel zegen. Maar ik wil nog één ding zeggen, de wrake is des heren.


Bron: Bericht door Tosca op "Wo 03 Jun 2009, 20:35" in de thread "A-Noniem schrijft: 'Boodschap' wordt herroepen!"
Salich zijt ghy als u [de menschen] smaden, ende vervolgen, ende liegende alle quaet tegen u spreken, om mijnent wille.
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door Redactie »

Zevende vervolg inz. Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber


@all

Wat valt er nu te concluderen? Als het aan ons wordt gevraagd, zou dat het volgende zijn: er klopt hier iets niet! (...) Er zit namelijk een ongerijmdheid in de combinatie van de beide onderstaande "leeruitspraken":
  • Weliswaar ligt het in de leerbevoegdheid van de stamapostel verdergaande “openbaringen uit de Heilige Geest te verkondigen en tot bindende leer van de Nieuw-Apostolische Kerk te verklaren”- zo staat in de catechismus - maar uitgangspunt en basis van leeruitspraken moet de Heilige Schrift zijn.
  • Ik wil benadrukken: de Nieuw-Apostolische Kerk houdt er tegenwoordig niet meer aan vast dat de boodschap van stamapostel Bischoff een Goddelijke openbaring was.
Ter verduidelijking:
Redactie schreef:(...)
Op 20 februari 2011 schetste de huidige stamapostel, Herr Dr. Wilhelm Leber, blijkens een publicatie in het tijdschrift Unsere Familie (Nr. 9/2011), diens persoonlijke denkraam met de historische woorden:
  • "Ich kann mir vorstellen, dass der eine oder andere nicht sicher ist, ob die Neuapostolische Kirche Gottes Werk ist.
    Sind solche Zweifel nicht wie eine Krankheit?"
(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Zo 12 Feb 2012, 21:09" in de thread "Neuapostolische Kirche International - Statuten 29.09.2010"
De Nieuw-Apostolische Kerk is synoniem aan het werk Gods en de afgifte van de kwalificatie "openbaringen uit de Heilige Geest" is voorbehouden aan degene die het ambt van stamapostel bekleedt, zo stelt Leber. Maar dan heeft God dus tóch Zijn wil veranderd!

Het WebTeam
Salich zijt ghy als u [de menschen] smaden, ende vervolgen, ende liegende alle quaet tegen u spreken, om mijnent wille.
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door BakEenEi »

@all

Stamapostel Leber heeft gisteren de technocratie in de religieuze organisatie waaraan hij leiding geeft weer eens een hoogtijdag bezorgd.

"Ik wil degenen die persoonlijke ervaringen koppelen aan de boodschap, niet onzeker maken, maar veeleer een bijdrage leveren aan een zakelijk omgaan met deze boodschap", zo redeneerde hij in diens manuscript. Het resultaat van zijn inspanningen is echter dat na 4 december 2007 opnieuw verdeeldheid is gezaaid. De excommunicaties werden niet herroepen, noch de onwetenschappelijke pennenvruchten van apostel Walter Drave en de zijnen. Geen woord ook over de schadeplichtigheid van het internationale kerkbestuur jegens de slachtoffers van haar regiem. Het is verbijsterend om te zien hoe rigide Leber wederom te werk is gegaan.

Dat dit allemaal maar zo kan plaatsgrijpen komt doordat een stamapostel "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" door God is uitverkoren om op aarde de meest gezaghebbende "bode van Jezus" te zijn. Dat gezag omvat zelfs de bevoegdheid dat betrokkene diens eigen opvolger mag aanwijzen. Welnu, dan heb je als een gewone sterveling niets meer in te brengen. Je zou er als slachtoffer bijna trots op moeten zijn dat je door een stamapostel van de sokken bent gereden en niet door een onbekende. Op welk echelon je je in de Nieuw-Apostolische Kerk ook tot een autoriteit zou wenden; wat de stamapostel zegt, is verbindend.

De stamapostel heeft nu dus gesproken en met zijn (leer)uitspraken zullen wij allen, "onderworpenen aan diens leergezag", het moeten doen - met inbegrip derhalve van De Rijdende Rechter, om maar een zijstraat te noemen. Hoewel er nog een boel over valt te zeggen, gun ik niemand om bij een bushalte te moeten staan wachten met een gebroken hart terwijl bij het instappen iemand met een gebroken been, dat doorgaans vlot kan genezen, voorrang krijgt. Het is hartverscheurend zoals stamapostel Leber in de achterliggende jaren op het hufterige af heeft geacteerd ten koste van gelovigen die in hem een "dienaar" zagen.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door BakEenEi »

@all

Wie zich er zo met een Jantje van Leiden vanaf maakt als stamapostel Leber het nu heeft gedaan, en alle slachtoffers verder maar weer aan hun lot overlaat, komt niet geloofwaardig over door samenvattend nog een opmerking te lanceren als "Ik betreur de gewetensnood en twijfel waaraan velen waren blootgesteld." Het weggeven van zo'n staaltje van quasi-empathie voelt niet goed en is louter salonfähig gedrag voor de Bühne.

Laten wij echter niet bij de pakken neer gaan zitten: "De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn" (Romeinen 8: 16, NBV). Daar doet een internationale bestuursvoorzitter als Dr. Leber niets aan af.

Groet,
BakEenEi


P.S.
BakEenEi schreef:(...)
Ik wilde een handreiking doen. Stel nu eens dat stamapostel Leber zou voorgaan in een dienst voor ambtsdragers en dat hij dan, zo tegen het einde van de dienst, alvast iets zou zeggen over wat er in het verleden toch echt verkeerd heeft uitgepakt; ervan uitgaande dat wij samen in het "werk Gods" willen staan. Wat zou de stamapostel dan kunnen opmerken waardoor de weg tot verzoening vrij wordt gemaakt? Hierover dacht ik na. Bovendien: "stel niet uit tot morgen wat gij heden doen kunt." Enkele dagen later (het was 6 januari 2006) richtte ik mij tot het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland en gaf ik voor stamapostel Leber de onderstaande bewoordingen in overweging (tegenwoordig zou men wellicht spreken van "stille diplomatie")...
  • Geliefden, ik kan u niet zeggen hoezeer het ook mij persoonlijk verdriet doet wanneer mij situaties bekend worden waarbij broeders en zusters zijn beschadigd in de gemeenschap, hen onrecht is aangedaan of waarbij zelfs kinderen Gods met zo weinig begrip zijn tegemoetgetreden dat zij in ons midden geen leven meer hadden. Ik kan u echter van één ding verzekeren: zo heeft onze hemelse Vader het niet gewild. Niemand mag dat hebben gewild. En ik wil het u zeggen: zover het in mijn macht zal liggen eraan mee te helpen dat wij als koningskinderen hoffelijk met elkaar omgaan en dienovereenkomstig ook ál onze naasten bejegenen, wil ik dat doen. Het zal de liefde zijn, de liefde Gods, waaraan men ons allen mag herkennen (vgl. refrein lied 353-GB). Daarom, nu wij in deze samenstelling bijeen zijn, wil ik u graag dit ene vragen, namelijk: hebt elkaar alstublieft lief met de liefde waarmee onze hemelse Vader al de Zijnen oneindig liefheeft. Dagelijks mogen onze inspanningen er op zijn gericht om voor deze heilige liefde, die een vrucht is van rein geloven (vgl. lied 421-GB, derde couplet), wegbereiders te zijn. Het gaat er niet om rücksichstlos eigen doelen te bereiken, maar om tezamen het doel van ons gezamenlijke geloof te bereiken en het elkaar daarbij licht te maken. Voor die zielen, aan wie leed is berokkend geldt, dat God niet zal toestaan dat zij onder dat juk bezwijken en eenzaam achterblijven. Hij, als kenner der harten, zal Zijn engelen beschikken dezen bij te staan en ze te vertroosten. Jezus gaf de verzekering: “Mijn Vader, die ze mij gegeven heeft, is groter dan allen en niemand kan ze uit mijns Vaders hand rukken.” (Joh. 10: 29) Uiteindelijk zal gelden: “En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En wie het hoort zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome; en wie wil, neme het water des levens om niet.” (Openb. 22: 17). Laat de gezindheid van Jezus Christus ons altoos voor ogen mogen staan. Los daarvan past het ons spijt te betuigen wanneer er fouten zijn gemaakt, en die zo mogelijk te herstellen. En: compassie te hebben met allen die als slachtoffers zichtbaar of onzichtbaar letsel met zich meedragen.
Echter, men had er géén "Boodschap" aan. Tussen 6 januari 2006 en 4 december 2007 herinnerde ik de kerkleiding er nog verschillende keren aan dat er veel op het spel staat en dat slachtoffers recht hebben op een excuus. Vergeefs.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Do 03 Feb 2011, 16:54" in de thread "Elders gelezen... "
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door BakEenEi »

[Bijgewerkt: 15-05-2013, 23.00 uur]


@all

In mijn bericht op "Vr 03 Mei 2013, 18:50" in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem" haalde ik het volgende citaat aan:
Eines bedauere ich aber, wenn ich jetzt auf diesen Zeitraum zurückschaue, dass ich eigentlich nicht von vornherein, gleich zu Beginn meiner Tätigkeit als Stammapostel, Zeichen der Versöhnung ausgesandt habe zur VAG, zur apostolischen Gemeinschaft. Es sind da Dinge in Erscheinung getreten, die eigentlich erstmal eine Trennung verursacht haben und es war dann hinterher etwas schwer, wieder Zugang zu finden. Inzwischen hat sich das etwas gelegt, es sind sicherlich auch von beiden Seiten gute Ansätze da, aber es ist leider nicht wirklich zu einem Fortschritt gekommen, dass man von einer Versöhnung sprechen kann. Das hängt einfach auch damit zusammen, dass ein Versöhnungsprozess doch langwierig ist, aber wenn es von vornherein so gewesen wäre, dass das bewusst ausgesandt worden wäre, diesen Wunsch zur Versöhnung, dann hätte es vielleicht eine Chance gegeben, schneller zu einem Ergebnis zu kommen. Das ist eigentlich das, was ich bedaure, wenn ich zurückschaue“, hatte Leber in einem Interview mit dem kircheneigenen Sozialnetzwerk nacworld Mitte Januar gesagt.

Bron: "Versöhnungsgeste zum Amtszeitende - Leber plant offenbar Entschuldigung bei der VAG (€)" d.d. 03-05-2013 bij RELIGIONSREPORT
Hoewel hier wordt gesproken in termen van "zu Beginn meiner Tätigkeit als Stammapostel", welke ambtstermijn -zoals bekend- aanving op 15 mei 2005, komen wij echter in de editie van het tijdschrift "Unsere Familie" van 5 januari 2007, dus zo'n anderhalf jaar later, in een interview met stamapostel Leber de volgende uitspraak tegen:
„Ich bin persönlich nach wie vor der Meinung, dass es eine Offenbarung war. Die Botschaft ist als Offenbarung, als göttliche Mitteilung, aufgefasst und in die Gemeinden hineingetragen worden.“
Dit betekent dus dat stamapostel Leber het recentelijk tegenover RELIGIONSREPORT nog voor mogelijk hield dat hij met geheel andere persoonlijke opvattingen dan waarmee hij gisteren ineens voor de dag kwam wel degelijk in de positie zou zijn geweest om, voorafgaande aan diens zojuist geciteerde statement van begin januari 2007, naar slachtoffers toe verzoenende gebaren (meervoud) te maken: "Zeichen der Versöhnung". Dat is des te opmerkelijker als men bedenkt wat hij op 4 december 2007 tijdens de (tweede) Europese Informatieavond aan hen voorhield, te weten:
  • Afbeelding

    Bron: "Die Neuapostolische Kirche von 1938 bis 1955 - Entwicklungen und Probleme"
Daarna zou het tot 24 mei 2009 duren alvorens stamapostel Leber het onderwerp opnieuw ter sprake bracht, namelijk op de Europese Jeugddag 2009, zij het voor eigen publiek. Mij persoonlijk wil het voorkomen dat, wie zich wil verzoenen, zich het best rechtstreeks kan wenden tot degene(n) die het aangaat. Dit is waar ik deze stamapostel niet op heb kunnen betrappen, afgezien van een privé-bezoek op 30 maart 2008 dat hij bracht aan de familie Werner Kuhlen. Gretig deed inmiddels de redactie van Bischoff Verlag bij betrokkene navraag omtrent diens zienswijze met betrekking tot de jongste openbaringen van Herr Dr. Wilhem Leber:
Stammapostel Leber habe einfühlsam über die Zusammenhänge der schwierigen kirchlichen Zeitspanne berichtet, schreiben die Zeitzeugen Manfred Keller und Werner Kuhlen. Sie waren bis zur Ruhesetzung als Amtsträger in der Vereinigung Apostolischer Gemeinschaften (VAG) aktiv. Die VAG geht im Rheinland auf den Ausschluss von Apostel Peter Kuhlen im Jahre 1955 zurück. Die aktuellen Darlegungen von Stammapostel Leber überzeugten durch Bibeltreue und Wahrheitsliebe, so Keller und Kuhlen: »Wir sind dankbar dafür.«


Bron: "Positive Reaktionen auf »Botschaft«-Stellungnahme" d.d. 13-05-2013
Overigens berichtte Bischoff Verlag tevens als volgt:
Die ausführlichen Stellungnahmen sowie weitere Hintergründe zum Thema »Botschaft« finden sich in einem Themenheft zum Kirchenjubiläum: Das »UF spezial« erscheint im Juni und ist über die Verlagsbeauftragten der Kirchengemeinden sowie in Kürze auch im Online-Shop des Bischoff-Verlages erhältlich.


Bron: "Positive Reaktionen auf »Botschaft«-Stellungnahme" d.d. 13-05-2013
Zie in dit verband tevens het bericht "Aufarbeitung der Geschichte: Stammapostel rät zur Besonnenheit" - 02. September 2008, 13.09 Uhr op de website van de Neuapostolische Kirche Nordrhein-Westfalen alsmede het artikel »Ich rate zur Besonnenheit – unser Maßstab ist unser Herr Jesus Christus!« - 02.09.2008 op de website van de Neuapostolische Kirche International.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Re: Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber

Bericht door Redactie »

Stammapostel Leber habe einfühlsam über die Zusammenhänge der schwierigen kirchlichen Zeitspanne berichtet, schreiben die Zeitzeugen Manfred Keller und Werner Kuhlen. Sie waren bis zur Ruhesetzung als Amtsträger in der Vereinigung Apostolischer Gemeinschaften (VAG) aktiv. Die VAG geht im Rheinland auf den Ausschluss von Apostel Peter Kuhlen im Jahre 1955 zurück. Die aktuellen Darlegungen von Stammapostel Leber überzeugten durch Bibeltreue und Wahrheitsliebe, so Keller und Kuhlen: »Wir sind dankbar dafür.«


Bron: "Positive Reaktionen auf »Botschaft«-Stellungnahme" d.d. 13-05-2013
@all

Indien nu uitgerekend de "Zeitzeugen" evangelist Werner Kuhlen en oudste Manfred Keller een positief geluid afgeven over het gisteren gepubliceerde manuscript van stamapostel Wilhelm Leber, waarin deze óók terugkeert op enkele van diens eigen schreden; waarom dan tóch onzerzijds gesproken van een "Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber"? Waarom toch altijd zo "schijnbaar dwangmatig in de mineur"?

Feit: inderdaad heeft stamapostel Leber diens "onbegrensde" invloed aangewend om "de Boodschap van stamapostel Johann Gottfried Bischoff" na 25 december 1951 terug te brengen tot meer realistische proporties.

Echter, is het iets bijzonders als iemand die zichzelf beschouwt als een bode van Jezus Christus, als Godsgezant, als dienaar en zegenaar, als "Oberhirte" en "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", "Kirchenpräsident und Stammapostel"; als zo iemand een keer de waarheid spreekt?!

Het WebTeam
Salich zijt ghy als u [de menschen] smaden, ende vervolgen, ende liegende alle quaet tegen u spreken, om mijnent wille.
Gesloten