[Bijgewerkt: 27-06-2012, 09.00 uur]
Redactie schreef:(...)
Bij NAKtuell schreef nu één van de forumgebruikers:
"Ich bin in einer Sekte jahrzehntelang vergewaltigt worden!" Dan zit je er, wat het geloof betreft, dus flink doorheen. Je bent er helemaal kapot van. Niet alleen "vandaag", maar in feite al een hele poos. Laat staan dat je vanaf "morgen" simpelweg overgaat tot wat dan aan de orde van de dag zal zijn. Op straat, in een winkel, op een verjaardag blijf je je "liefhebbende" broeders en zusters tegenkomen, die dan ongetwijfeld aan je zullen vragen hoe het "nú" met je is. Beroerd natuurlijk want in hun kerk werd je geestelijk verkracht! Het was daar immers de bedoeling dat je met gaandeweg een volledig verwrongen geest alles maar goedvond, omarmde en voor waar hield, wat grotendeels nóch op grond van wat Christus Jezus leerde, noch in het licht van fatsoenlijke wetgeving waar rijksoverheden de hand aan houden, door de beugel kan. Je bent vanuit jouw kerk opgezadeld met een gigantisch trauma! Wat nú?!
Kijk alleen maar -om te snappen om wat voor misstanden het dan werkelijk kan gaan- naar het "allerdomste" voorbeeld wat er tot nu op dit Forum voorbij is gekomen: de huidige bestuursvoorzitter van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland accepteert geen "
Lehrwiderspruch" en hij schreeuwt dat in Nordrhein-Westfalen in drukvorm ook zelfs nog van de daken, en dan betreft het nota bene de inhoud van een catechismus die nog niet eens officieel is verschenen, doch hijzelf geeft op enig moment eigenmachtig 9,5 miljoen euro méér uit dan het op grond van zijn eigen
statuten bij de kerk in Nordrhein-Westfalen (die al sinds 28 februari 1999 van kracht zijn) is geoorloofd, en déze "
Lehrwiderspruch" duwt hij vervolgens alle gelovigen die onder zijn gezag vallen door de strot. En hij komt ermee weg!! Stamapostel Leber knijpt de ogen dicht, de districtsvoorgangers die ongezien decharge voor de jaarrekeningen mogen verlenen knijpen de ogen dicht, en de "liefhebbende" broeders en zusters die jíj op straat, in een winkel, of op een verjaardag tegenkomt; die knijpen óók allemaal hun ogen dicht. (...) Precies: zó worden gezonde mensen ziek gemaakt. Zó worden in de Nieuw-Apostolische Kerk gelovigen gehersenspoeld, geestelijk verkracht en verschrikkelijk akelig getraumatiseerd.
Protest!!
Zie verder de threads "
NAK Nordrhein-Westfalen voor minstens € 10 mln OPGELICHT" en "
Wie weet wie Marcel Dagenbach is?".
(...)
Uit: Bericht door Redactie op "
Wo 20 Jun 2012, 19:58" in de thread "Elders gelezen... "
@all
Vandaar thans de vraag, uitgaande van Genesis 4 vers 9:
"Moat ik soms op myn broer passe?" (Nije Fryske Bibeloersetting) oftewel
"Moet ik soms waken over mijn broer?" (De Nieuwe Bijbelvertaling). Welnu, in de Nieuw-Apostolische Kerk zullen "ze" er géén boodschap aan hebben: wie "eigen wegen" wil gaan, moet dat zelf maar weten. Voor de rest kun je je als slachtoffer "troosten" met de gedachte dat er geregeld wordt gebeden voor "de afgedwaalden", en daar hoor jíj nu natuurlijk óók bij. "Daarmee ligt jouw lot in Gods hand, en dan is het goed, óf het komt ooit nog eens goed. Als het níet goed komt, zul je dat heus wel aan jezelf te wijten hebben." Aldus wordt het "voorval" door jouw "liefhebbende" broeders en zusters in de kerk met
de ideologie (!) waar jij aan lijdt (!) als afgedaan beschouwd. Dat je in feite hiermee de psychiatrie in werd gemanoeuvreerd, ontgaat de goedgelovigen te enen male.
(...)
Doordat het verraderlijk sluipende processen zijn die mensen ongevoelig maken voor het ongelofelijke geestelijk lijden van hun naasten, zoals wij dat helaas ook moeten vaststellen bij de Nieuw-Apostolische Kerk in de gevallen waarbij sommigen zich níet willen laten vermurwen door de
godsdienstwaanzin (!) die anderen stilaan het gezonde denkvermogen ontneemt (bijvoorbeeld te denken aan de ongerijmdheden waarmee districtsapostel Armin Brinkmann bij diens volgelingen zand in de ogen strooit), stevenen slachtoffers -vanwege al het onbegrip om hun heen- in de regel met grote vaart af op een uiteindelijk verlammend isolement. Dit fenomeen is pertinent niet nieuw:
Redactie schreef:(...)
Vraag: Had de Satan het óók híer alwéér gemunt op het "werk Gods", óf dienen zulke alarmerende signalen de aanleiding ervoor te zijn om secuur na te gaan of er zich misschien ergens zielen in nood (!) bevinden?
Het punt is namelijk dat je geen psychiater hoeft te zijn om snel te begrijpen dat Selbsthilfegruppen (!) pertinent niet uit de lucht komen vallen.
Dus: wáárdoor ontstaat er bij meerdere personen tegelijk kennelijk zó'n enorme lijdensdruk dat men elkaar in geestesnood (!) probeert bij te staan?! Dan mogen wat ons betreft 10 of 100 zogenaamde stamapostelen, zoals stamapostel Leber in diens
Woord van de maand januari 2007, ertoe oproepen
"Laat geen ongenoegen en ontevredenheid opkomen!", maar dan heb je daar als níet-gebrainwashte naaste (!) natúúrlijk "hangende het onderzoek" maar even géén boodschap aan...
Helaas: "op de automatische piloot" stak bijna iedereen die het aanging de ogen maar weer diep in de zakken.
(...)
Uit: Bericht door Redactie op "
Wo 20 Jun 2012, 09:00" in de thread "Wie weet wie Marcel Dagenbach is?"
In het hierboven aangehaalde boek
"Neuere Entwicklungen in der Neuapostolischen Kirche: Eine Dokumentation des Öffnungsprozesses" van Katja Rakow uit 2004 wordt er al van
"Selbsthilfegruppen" gesproken, terwijl daarover toen op het Internet al jarenlang werd gediscussieerd. Vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk evenwel worden slachtoffers (!) gezien als criticasters, "Querdenker" in het Duits, als ondankbaren, als "luizen in de pels", als onevenwichtige types, enzovoort. In elk geval, wát er ook mocht zijn gebeurd; het was sowieso vanuit de kerk goed bedoeld geweest. En dan is het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zó, dat niemand enige blaam treft. Punt. "Ze" willen nog voor je bidden, maar dat is dan ook het enige wat "ze", denken ze, nog voor je kunnen doen. Kortom, "ze" laten je mooi in de goot liggen want God stuurt zo nodig wel een Samaritaan langs om je eruit te halen.
(...)
Wie het van jongs af aan werd bijgebracht en ingeprent, dat we "naar de dienst" gaan in het "Vaderhuis", waar de "Godsgezanten" onze "zegenaars" zijn, aangezien "wíj" voor het "werk des Heren" Zijn "uitverkorenen" waren, enzovoort; die heeft nogal wat los te laten indien ernstige psychische klachten dit wenselijk maken. Maar ja, waar zit feitelijk de "loslaat-knop" waarmee we ons gemanipuleerde brein dan kunnen "resetten"?
Traumatiserend is met name dat slachtoffers, die hier ten prooi vallen aan machtsmisbruik en manipulatie, juist in een geloofsgemeenschap welke pretendeert het "werk Gods" (!) te belichamen,
het gevoel van veiligheid wordt ontnomen. Daar raak je niet alleen maar een beetje van ontdaan. Om de dooie dood niet: je raakt erdoor ontredderd en het zet je leven op de kop! Je voelt je misbruikt, verraden, geminacht en noem het maar op. Je bent belazerd door minkukels die zich uitgaven voor Godsgezanten!! Tien, twintig, dertig jaar, of zelfs nóg langer! Kan het nóg erger?! En als je ze er op aanspreekt, willen ze ook nog van niets weten! Net als je "liefhebbende" broeders en zusters die zich bij wijze van spreken half in coma bevinden omdat ze door diezelfde minkukels succesvol werden gebrainwasht. Men staat hoogst verbaasd te kijken, nu er van jouw nieuw-apostolische (bij)geloof opeens niets meer over schijnt te zijn. Je bent zielig in hun ogen. (...) Hierna wordt het stil. Héél stil. Misschien heb je je laten uitschrijven. In de "familie" van nieuw-apostolische kinderen Gods ben je in elk geval afgeschreven. Een "hopeloos geval". Men toont geen empathie, geen schuldgevoel en geen spijt. "Dienaren" gedragen zich rationeel en onverantwoordelijk. Slangen in pakken! Alleen het eigenbelang telt. Immuun voor de echt pijnlijke kanten van het leven. Gewetenloos! Op "een ander spoor" zitten ze. Men begrijpt niet wat er in je omgaat. Hier ben je he-le-maal kláár mee. Dit wil je nóóit meer meemaken!! Hoe hebben ze je zo gek gekregen?! Waarom had je niet véél eerder in de gaten dat het geen zuivere koffie was? Wat híer heeft kunnen gebeuren, is straalbezopen! Nazorg?! Welnéé; ze kunnen je missen als kiespijn. Als je maar altijd overal aan meedeed, "de tienden" offerde, gedurig allerhande kosten voor eigen rekening nam, nog een "dankoffer" bracht, en je maar "met je vlaggetje zwaaide" wanneer de apostel kwam. Je was enkel een decorstuk, en nu, nu je er doorheen zit, nu mag je barsten van "ze". Ze mogen zelf barsten! Het was allemaal niet écht. Gebakken lucht! Een piramide-spel. (...) De goeden niet te na gesproken.
(...)
Herkenbaar?!
Omdat wij er niet van houden problemen op te werpen zonder -als het half kan- ook oplossingen aan te dragen, nog het volgende. Wat van groot belang kan zijn, is, om ervan uit te gaan niet méér te
willen geloven dan wat jezelf wáár kunt maken. Mocht stamapostel Leber hierdoor geïrriteerd raken en subiet aankomen met de tekst
"Wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God" (Lucas 18: 27), dan wordt het in de eerste plaats voor hemzelf de hoogste tijd om op te houden met fantaseren en overdrijven want daarmee gaat hij nu al jarenlang schaamteloos en rücksichtslos voorbij aan wat er óók in de Bijbel staat, namelijk:
"Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen?" (Handelingen 15: 10). De hele problematiek bij de Nieuw-Apostolische Kerk valt terug te voeren op het feit dat mensen aan de haal gingen met het woord van God, waarmee men echter wordt verblind voor Zijn waarheid. Om dit beter te begrijpen verwijzen wij naar het verhaal over "Rijkdom en gerechtigheid" in Lucas 16. Met name het achtste vers in dit hoodstuk geeft lucht (!):
"En de heer prees de oneerlijke rentmeester omdat hij slim had gehandeld. De kinderen van deze wereld gaan immers slimmer met elkaar om dan de kinderen van het licht." Niemand hoeft te roeien met de riemen van een ander, en derden moeten zich daarover ook helemaal geen oordeel aanmatigen! In Zijn werk komt het er op aan dat allen, die dat willen, door de werkzaamheid van Zijn Geest, worden gerechtvaardigd en delen in Zijn genade. Wie daarbij brutaal in Zijn licht gaat staan en vermeende onderworpenen aan het ingebeelde gezag van kerkleiders op deze manier in de schaduw zet, begaat een misdaad. Daarom:
"Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen." (Galaten 5: 1). Verder schijnt niemand het zich af te vragen hoe het komt dat het -zeer zeker in déze samenhang- in de Nieuw-Apostolische Kerk níet opgaat dat er geschreven staat:
"Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee... " (1 Kor. 12: 26).
Opdat wij in vrijheid zouden leven!! (...) Als anderen deze onontbeerlijke kostbare vrijheid niet respecteren, al noemt men zichzelf een christen of nieuw-apostolisch, wat let ons dan om het zelf maar wél te doen?!
Redactie schreef:(...)
Indien in het ontdekkend licht van Zijn genade (!) de geloofsbeweging aan een nadere beschouwing wordt onderworpen, zijn de uitkomsten totaal ontnuchterend. Enkele punten:
- - alleen personen die via een aantal opvolgende geestelijke bedieningen in de organisatie zijn opgeklommen, krijgen tevens zeggenschap over geldzaken
- door de aandacht die nodig is voor de behartiging van organisatorische en bedrijfseconomische aangelegenheden houden leidinggevenden te weinig tijd over voor de geestelijke verzorging van naasten
- deze “ondergeschikten” hebben op dat punt niets in te brengen
- er is geen enkele uitwerking voorhanden over wat aangesloten leden onder zielzorg mogen verstaan
- de kerkleiding duldt geen machtskritiek en een degelijke klachtenregeling ontbreekt
- t.a.v. de macht die men uitoefent op grond van bestuursfuncties zijn er bijna geen procedures en regels
- leden kunnen nergens enig recht aan laten toetsen
- er bestaat geen enkele waarborg voor (de kwaliteit en de continuïteit van) zielzorg
- niemand vanuit de organisatie neemt het gegarandeerd voor je op wanneer je met zinloos geestelijk geweld onheus wordt bejegend
- bij de leden vindt men geen krachtig correctief vermogen om zaken te verbeteren
In vele organisaties ontlenen leidinggevenden hun waarheid aan de veronderstellingen van enkele tientallen of honderden naaste vertrouwelingen die mede uit eigenbelang steun geven aan die leidinggevenden. Zo werkt het althans niet zelden in de politiek en in het bedrijfsleven. Echter, het Werk des Heren zou daarop dé spreekwoordelijke uitzondering moeten vormen, doch in de Nieuw-Apostolische Kerk werd
"de boodschap vol erbarmen" vervangen door een kille catechismus waarbij de leerstellingen op last van de hoogmoogende heeren dagelijks aan verandering onderhevig zijn.
De piramide dient te worden omgekeerd! Priesters moeten diakenen ondersteunen, (...) en de stamapostel de apostelen; niet langer andersom. Zó is Jezus ons voorgegaan. Ten onrechte trekken dienaren zich méér aan van "hogere dienaren" dan van hun opdracht om een goede herder te zijn. De organisatie schijnt te moeten overleven terwijl ondertussen het organisme doodgaat!
Als mensen van vlees en bloed zo worden gemanipuleerd, breken ze. Ze zijn gereduceerd tot verschrompelde minderwaardige entiteiten. Jezus' opdracht
"Weid Mijn lammeren (...), hoed Mijn schapen" werd overruled door de ingehamerde noodzaak tot het opblikken naar zegenaars. Onder zegenaars worden de broeders verstaan met een geestelijke bediening. Hoe "hoger" een dienaar is, des te meer hoogachting zou men aan deze verschuldigd zijn.
(...)
Uit: Bericht door Redactie op
"Vr 17 Dec 2010, 16:52" in de thread "Het omslagpunt ligt bij de districtsvoorgangers!"
BakEenEi schreef:(...)
In mijn beleving wanen bestuurders van de Nieuw-Apostolische Kerk zich onaantastbaar, mede doordat men zichzelf de beschikking toe-eigent over alle offerontvangsten, zelfs indien deze vervolgens eigenmachtig worden aangewend om (zonder enig voorafgaand overleg) naasten juridisch te vervolgen die bij hen -op zoek naar de gerechtigheid van God- vergeefs hadden aangeklopt.
Bij zulke wantoestanden is weliswaar
op zijn minst een welgemeend excuus op zijn plaats, maar een dergelijk excuus zal pas geloofwaardig zijn indien alle medebestuurders zich daaraan onvoorwaardelijk verbinden, en tevens allen die het onbehoorlijke bestuur wat hier m.i. aan de orde is langdurig onterecht hebben gelegitimeerd. Het roer moet compleet om; dus
"terug naar Gods ordeningen" zoals Br. Moesker het hier al sinds jaar en dag heeft bepleit.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op
"za 20 nov 2010, 14:34" in de thread "vergeten - vergeven - verzoenen".
Redactie schreef:(...)
Want: missen wij nooit eens iemand, in de gemeenschap? Valt ons nooit iets op? Hoe zou het wellicht gekomen zijn dat zielen verstillen? Waarom, waarom exact verliezen wij elkaar soms emotioneel uit het oog? (...) Omdat ik serieus wéét wat er hier aan de orde kan zijn, begin ik erover. Opnieuw trouwens. Onderschat u allen alstublieft niet wat er met mensen van vlees en bloed gebeurt indien het er voor de dienaren, in wie men graag Godsgezanten wilde zien, amper toe doet wie een naaste persoonlijk feitelijk is; indien pijnlijk blijkt dat het er voornamelijk om draait "dat de tent gerund kan worden", zodat de (districts)apostel trots kan zijn op de "zegenaars" die dat allemaal keurig netjes voor elkaar hebben gekregen. Dan, ja dán krijgen kinderen Gods (!) het in hun geloof écht moeilijk. Je was immers hooguit een decorstuk dat men goed kon gebruiken. Hoe ondertussen het klimaat was waarin goddelijk leven in de gemeenschap zou mogen gedijen, was voor de kerkelijke ambtsdragers klaarblijkelijk van ondergeschikt belang! Wie met zo'n ontluisterende ervaring wordt geconfronteerd, verandert! Een deceptie van dit kaliber geeft je namelijk een ongelofelijke geestelijke dreun. Terwijl niemand schijnbaar doorkrijgt wat er met je is, loop jíj -als onwillig decorstuk- met je ziel onder de arm. Men heeft medelijden met je, en dat is absoluut héél wat anders dan mededogen. Medelijden omdat jij "de vreugde" zeker kwijt bent. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" kun je dan het best zo snel mogelijk inzien dat je jezelf moet overwinnen. Het ligt dus aan jou! (...)
Om precies te zijn: in de Nieuw-Apostolische Kerk ligt áltijd álles alléén aan jóu. (...) En dat komt omdat "ze" in deze kerk niet meer willen weten wat zielzorg écht is.
(...)
Uit: Bericht door Redactie op
"vr 23 dec 2011, 23:05" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk".
Zie bovendien de threads
Heersers in de kerk (1): Tactieken van machtsfiguren en
Heersers in de kerk (6): "Seelische Abhängigkeit".
Het WebTeam