Kerkbestuur maalt niet om reputatieschade...
Geplaatst: ma 27 dec 2010, 21:47
Kerkbestuur maalt niet om reputatieschade...
Zorgwekkend bij het huidige bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland is o.a. dat men naar het schijnt zich er niets van aantrekt dat dit kerkgenootschap onderhand een slechte naam krijgt. Ook de internationale kerkleiding schijnt geen boodschap te hebben aan het zogeheten afbreukrisico. Vanuit de Duitstalige landen in Europa is er met name de laatste zes jaar veel kritiek geweest op het (beklemmende) geestelijke klimaat binnen deze geloofsbeweging. De verantwoordelijke bestuurders keerden zich echter liever af van hun critici dan dat men voorkomende problemen structureel tot een oplossing bracht. Hetzelfde zien wij nu in Nederland, terwijl het gaat om het financieel (wan)beheer. Doordat het kerkbestuur op een volstrekt ondoorzichtige manier te werk gaat, en zij nu en dan slechts summier antwoordt op een enkele vraag, is er bij velen grote ongerustheid ontstaan. Hoe capabel zijn deze bestuursleden feitelijk, zo luidt daarbij de prangende vraag. Wat ieders bezorgdheid nog versterkt is de omstandigheid dat het bestuur zich blijkbaar op het standpunt stelt dat transparantie ten aanzien van de financiën het vermeende vertrouwelijke karakter daarvan zou schaden. Niemand komt hierdoor te weten hoe het precies zit met de financiële verliezen die er moeten zijn geboekt door de leegstand van Eimersstaete en alles wat daarmee samenhangt. Tot overmaat van ramp lekte het uit dat de districtsvoorgangers min of meer was bevolen daaromtrent de zwijgzaamheid te betrachten. Hiermee doorkruiste het bestuur de persoonlijke verantwoordelijkheid en de morele plicht van betrokkenen om toe te zien op een correcte naleving van de statuten!
Dit is tegen het einde van 2010 de trieste balans die het WebTeam moet opmaken. Het lijkt er op dat het bestuur zich er geen rekenschap van gaf dat informatie die zijzelf niet had willen prijsgeven, tóch binnen het publieke domein voorhanden kwam, zoals door de openbaarheid van gewezen vonnissen. In plaats van zich er nu voor in te spannen het vertrouwen te herstellen, wendt men de blik van de beschamende realiteit af! Een bestuur, van een kerkgenootschap nog wel, dat niet instaat voor de gevolgen van haar doen en laten, geeft niet alleen blijk van schaamteloosheid doch toont zich bovendien kleingelovig. Ook daarmee is nog niet alles gezegd want enkele jaren geleden maakte een woordvoerder van de internationale kerkleiding pijnlijk bekend dat haar bestuurders qua salariëring worden beloond als hoogleraren, directeuren van faculteiten of zelfs als een rector magnificus. Wie dan maling heeft aan competenties, zal vroeg of laat vanwege diens aanstootgevende overmoed staande moeten worden gehouden. De noodzaak daartoe doet zich thans overduidelijk voor, gelet op de bestuurlijke wanorde bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland waarover op dit Forum al veel te veel moest worden geschreven. Het past een kerkbestuur niet om recht te praten wat krom is, om aan wie naarstig op zoek is naar de gerechtigheid van God leed te berokkenen, en evenmin om zó onverantwoordelijk om te gaan met financiële middelen dat iedereen, die ziet wat er aan de hand is, er schande van spreekt. Een "nieuwbouwruïne" in Arnhem, conservatoir beslag dat al meer dan een jaar voortduurt en waarbij het gaat om zeven miljoen euro, gemanipuleer met een gefantaseerde Raad van Toezicht, het intimideren van "de landelijke vergadering" door een hoogst bedrieglijk schrijven van 21 februari 2010, enzovoort; dat alles heeft maar één naam: onbehoorlijk bestuur! (...)
Het WebTeam
Zorgwekkend bij het huidige bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland is o.a. dat men naar het schijnt zich er niets van aantrekt dat dit kerkgenootschap onderhand een slechte naam krijgt. Ook de internationale kerkleiding schijnt geen boodschap te hebben aan het zogeheten afbreukrisico. Vanuit de Duitstalige landen in Europa is er met name de laatste zes jaar veel kritiek geweest op het (beklemmende) geestelijke klimaat binnen deze geloofsbeweging. De verantwoordelijke bestuurders keerden zich echter liever af van hun critici dan dat men voorkomende problemen structureel tot een oplossing bracht. Hetzelfde zien wij nu in Nederland, terwijl het gaat om het financieel (wan)beheer. Doordat het kerkbestuur op een volstrekt ondoorzichtige manier te werk gaat, en zij nu en dan slechts summier antwoordt op een enkele vraag, is er bij velen grote ongerustheid ontstaan. Hoe capabel zijn deze bestuursleden feitelijk, zo luidt daarbij de prangende vraag. Wat ieders bezorgdheid nog versterkt is de omstandigheid dat het bestuur zich blijkbaar op het standpunt stelt dat transparantie ten aanzien van de financiën het vermeende vertrouwelijke karakter daarvan zou schaden. Niemand komt hierdoor te weten hoe het precies zit met de financiële verliezen die er moeten zijn geboekt door de leegstand van Eimersstaete en alles wat daarmee samenhangt. Tot overmaat van ramp lekte het uit dat de districtsvoorgangers min of meer was bevolen daaromtrent de zwijgzaamheid te betrachten. Hiermee doorkruiste het bestuur de persoonlijke verantwoordelijkheid en de morele plicht van betrokkenen om toe te zien op een correcte naleving van de statuten!
Dit is tegen het einde van 2010 de trieste balans die het WebTeam moet opmaken. Het lijkt er op dat het bestuur zich er geen rekenschap van gaf dat informatie die zijzelf niet had willen prijsgeven, tóch binnen het publieke domein voorhanden kwam, zoals door de openbaarheid van gewezen vonnissen. In plaats van zich er nu voor in te spannen het vertrouwen te herstellen, wendt men de blik van de beschamende realiteit af! Een bestuur, van een kerkgenootschap nog wel, dat niet instaat voor de gevolgen van haar doen en laten, geeft niet alleen blijk van schaamteloosheid doch toont zich bovendien kleingelovig. Ook daarmee is nog niet alles gezegd want enkele jaren geleden maakte een woordvoerder van de internationale kerkleiding pijnlijk bekend dat haar bestuurders qua salariëring worden beloond als hoogleraren, directeuren van faculteiten of zelfs als een rector magnificus. Wie dan maling heeft aan competenties, zal vroeg of laat vanwege diens aanstootgevende overmoed staande moeten worden gehouden. De noodzaak daartoe doet zich thans overduidelijk voor, gelet op de bestuurlijke wanorde bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland waarover op dit Forum al veel te veel moest worden geschreven. Het past een kerkbestuur niet om recht te praten wat krom is, om aan wie naarstig op zoek is naar de gerechtigheid van God leed te berokkenen, en evenmin om zó onverantwoordelijk om te gaan met financiële middelen dat iedereen, die ziet wat er aan de hand is, er schande van spreekt. Een "nieuwbouwruïne" in Arnhem, conservatoir beslag dat al meer dan een jaar voortduurt en waarbij het gaat om zeven miljoen euro, gemanipuleer met een gefantaseerde Raad van Toezicht, het intimideren van "de landelijke vergadering" door een hoogst bedrieglijk schrijven van 21 februari 2010, enzovoort; dat alles heeft maar één naam: onbehoorlijk bestuur! (...)
Het WebTeam