Elders gelezen...

Uiteenlopende onderwerpen m.b.t. het apostolische geloofsleven
Plaats reactie
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all
  • banonomi, (Name und Ort der Red. bekannt), 20-12-2010:
    Wer die Gottesdienste nicht so häufig besucht und somit nicht ständig dieser inflationären Indoktrination ausgesetzt ist, wo man schon nicht mehr hinhört oder die einem als dauerhaft präsentiertem Einheitsbrei runter- und abgeht, kann die tatsächliche Situation in vielen Bezirken und Gemeinden manchmal deutlich indifferenter betrachten.

    Ein Bezirksamt hat im gestrigen Gottesdienst vor allem folgende Schwerpunkte gehabt:
    1. Die Mitarbeit in Gottes Werk (oder auch gerne >Werk des Herrn< genannt) ist eine der vornehmsten und wichtigsten Aufgaben.
    2. Das heilsexklusive Apostolat wurde als unabdingbare Einrichtung in den Mittelpunkt gestellt (Sakramente, Sündenvergebung, schenkt(!!!) den heiligen Geist etc.)
    3. Konflikte werden gelöst, indem weggeschaut, ignoriert und negiert wird. Wir wollen uns damit ja nicht beschäftigen.

    als Sahnehäubchen wurde das Ganze dann noch in einer Passage mit Adam und Eva (mal wieder) garniert.

    usw.

    Von den wenigen Gottesdiensten, die ich in diesem Jahr "durchgemacht" habe, war das der mit Abstand schlechteste und unnötigste und vor allem nicht wert, meinen Schlaf am Morgen abzubrechen. Es war für mich ein echtes deja-vu, mit Gänsehaut, nur mit dem Unterschied, dass ich heute Herr über mich selbst bin und mich darüber nur noch ärgere (weil ich so dermaßen meine Zeit verschwendet habe), aber mir kein schlechtes Gewissen mehr einreden lasse.




    Bron: http://www.glaubenskultur.de/leserbrief ... =1370#4790
Wat mij speciaal hieraan opviel was punt 3: "Konflikte werden gelöst, indem weggeschaut, ignoriert und negiert wird. Wir wollen uns damit ja nicht beschäftigen." Ikzelf weet serieus níet beter dan dat er door de kerkleiding zelden wat tot een solide oplossing wordt gebracht. Dat zien wij nu immers ook met betrekking tot de omstreden brief van 21 februari 2010 van apostel Peter Klene, opziener Kamstra, districtsoudste Nico Klene en districtsevangelist Vis. Ikzelf kaartte verontrustende problematiek aan bij apostel Peter Klene, bij districtsapostel De Bruijn, bij districtsapostel Brinkmann en bij stamapostel Leber. Geen van allen wenst een inhoudelijk antwoord te geven!! Misschien moet ik uit die omvangrijke (eenzijdige) correspondentie maar eens wat -voorzichtig- gaan publiceren... De inzender van de geciteerde reactie bij Glaubenskultur spreekt van "Ein Bezirksamt". Ik vrees dat de betreffende "districtsdienaar" er nog niet mee bekend is hoe diens meerderen te werk gaan indien zij worden geconfronteerd met zuiver waarheid. :geek:

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

Eerder deze week vielen mij op de fora in Duitsland de onderstaande berichten op:
  • Hans Reibel aus Berlin, 24-01-2011:
    Es ist mitnichten so, dass man auf Augenhöhe mit den Verantwortlichen sprechen kann oder könnte. Wer den Mut hat, offen zu sagen, was evtl. zu überdenken wäre oder ist, der wird als Querulant bezeichnet. Nach einigen Jahrzehnten als AT, weiß ich, wo von ich schreibe. Der Öffentlichkeit wird hier etwas vorgegaukelt, was an der Basis nicht ankommt. Den Ägd. in Berlin hätte man sich ersparen können.Die Internetübertragungskosten wären als Spende für einen Kirchenneubau besser angelegt gewesen. Fundierte Aussagen fehlten im GD. Wer die Co-Prediger Berndt und Knispel erlebt hat, weiß was keine authentischen Führungskräfte sind. Ein Bischof, der während seiner Predigt, seinen Ap. nach dem Wort Wohlwollen fragt, er käme im Moment nicht darauf -wurde ca. 50 mal in den Ausführungen- vor ihm erwähnt. Was sollen AT von solchen Führungsverantwortlichen halten? Sind diese authentisch?!Ich glaube nicht.

    Bron: http://www.glaubenskultur.de/leserbrief ... =1385#5026
Het lijkt een bijna onuitroeibaar algemeen probleem in de Nieuw-Apostolische Kerk dat de aan de geestelijke elite in deze kerk voorbehouden "statussymbolen" de onderlinge betrekkingen tussen individuele gelovigen lelijk in de weg staan!

  • Menocchio » 25.01.2011 23:48 «
    An Petrus:

    Fast hätte ich das hier übersehen:
    Der Prof auf deiner verlinkten Seite macht genau den selben Fehler wir Menocchio: Er verknüpft Glaube hauptsächlicht mit Vernunft und Logik
    Glauben Sie mir: Glauben ohne Vernunft ist unvernünftiges glauben und führt oft zum Aberglauben.
    Haben Sie die Regensburger Papstrede auch vernommen oder wenigstens gelesen? Hätten Sie unbedingt tun sollen denn Benedikt XVI hat dort den Zusammenhang zwischen Glaube und Vernunft erläutert. Glaube und Vernunft wiedersprechen sich nicht. Ganz im Gegenteil der Papst sagte: "Gott handelt ‚σὺν λόγω‘, mit Logos. Logos ist Vernunft und Wort zugleich – eine Vernunft, die schöpferisch ist und sich mitteilen kann, aber eben als Vernunft. Johannes hat uns damit das abschließende Wort des biblischen Gottesbegriffs geschenkt, in dem alle die oft mühsamen und verschlungenen Wege des biblischen Glaubens an ihr Ziel kommen und ihre Synthese finden. Im Anfang war der Logos, und der Logos ist Gott, so sagt uns der Evangelist.“

    In der Lutherbibel finden Sie Logos nicht. Aber in der Züricherbibel heisst der Johannesprolog: Im Anfang war das Wort, der Logos, und der Logos war bei Gott, und von Gottes Wesen war der Logos.
    Logos bedeutet nicht nur Wort sondern wie der Papst sagt auch Vernunft und auch Logik und Denken.
    Was lernen wir aus dem Johannesprolog? Logos also Vernunft und Logik ist von göttlichem Wesen. Sagt die Bibel nicht der Papst.

    Was haben Sie also gegen die Vernunft und Logik?

    PS: Bin noch einem Link in einem anderen Thema gefolgt und habe noch mehr bibliches gefunden zu Verstand und Vernunft: http://nak-aussteiger2010.beepworld.de/ ... us2237.doc. Sollten Sie unbedingt auch lesen. Ist von einem NAK Bezirkältesten.

    Zuletzt bearbeitet: 26.01.2011 00:15 von Menocchio

    Bron: http://f3.webmart.de/f.cfm?id=1449553&r ... 4#16245972
Het in dit laatste bericht aanbevolen Word-document is m.i. zeer het lezen waard...

Groet,
BakEenEi
Less Is More
zefyr
Berichten: 509
Lid geworden op: ma 06 dec 2010, 19:00

Elders gelezen..., namelijk in het Friesch Dagblad

Bericht door zefyr »

@ BakEenEi

In het Friesch Dagblad van 27 januari 2011 las ik een 'ronkende titel', die mijn aandacht trok. De journalist in kwestie had zich dus van zijn/haar taak gekweten ;)

De 'ronkende titel' luidde: KERK IS ZELF OORZAAK SECULARISATIE. Enkele interessante citaten:

"De kerk heeft niet zozeer te lijden van de secularisatie, maar is er veeleer de oorzaak van. Juist de nadruk op een waarheid die niet geloofwaardig kan zijn, maakt het geloof onaantrekkelijk, vindt prof. Wouter H. Slob, hoogleraar protestantse theologie in Groningen. (...) De fout van de kerk is volgens prof. Slob dat zij vasthield aan de objectieve waarheid, een objectivering van de Bijbelse waarheid, waardoor het geloof in crisis, de predikant in last kwam. 'De objectiviteit van de waarheid, in de theologie gelokaliseerd in de Bijbel, is de belangrijkste oorzaak van de huidige kerkelijke malaise.' Prof. Slob bepleitte een waarheidsopvatting waarin relatie centraal staat. 'De objectieve Waarheid met een hoofdletter is met de overgang van het modernisme naar het postmodernisme onmogelijk geworden en principieel onbereikbaar. (...)' (...) 'Een objectivistische waarheid is niet geboren uit vertrouwen maar uit angst. Angst dat het misschien toch allemaal niet waar is en dat we bij het verkeerde eind hebben. Het hele modernisme zie ik als een grote poging om de angst te beteugelen en rust te vinden. Het komt er echter op aan om vertrouwen te hebben, geloof als een waagstuk te zien.' (...) De religieuze waarheid moet gestalte krijgen in het geleefde leven. 'Niet de kerkelijke confessie, opgevat als verwoording van een objectieve waarheid, maar het persoonlijke getuigenis door de gelovige zelf, die zich committeert aan een overtuiging en daaruit leven wil.'"
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen..., namelijk in het Friesch Dagblad

Bericht door BakEenEi »

zefyr schreef:(...)
'Een objectivistische waarheid is niet geboren uit vertrouwen maar uit angst. Angst dat het misschien toch allemaal niet waar is en dat we bij het verkeerde eind hebben. Het hele modernisme zie ik als een grote poging om de angst te beteugelen en rust te vinden. Het komt er echter op aan om vertrouwen te hebben, geloof als een waagstuk te zien.' (...) De religieuze waarheid moet gestalte krijgen in het geleefde leven. 'Niet de kerkelijke confessie, opgevat als verwoording van een objectieve waarheid, maar het persoonlijke getuigenis door de gelovige zelf, die zich committeert aan een overtuiging en daaruit leven wil.'"
@zefyr

Aansprekend! Allerlei gedachten kwamen hierdoor bij mij op... Zo herinner ik mij een dienst met de toenmalige Opziener Lakerveld uit Assen. Deze haalde de uitspraak aan "Leef toch zo, zoals u in de laatste ogenblikken van uw leven wensen zult geleefd te hebben." Wat men van zo'n uitspraak ook kan vinden; ik haal daar bijvoorbeeld óók uit: blíjf nadenken - zet de blik niet op oneindig en het verstand op nul - laat je niet in de luren leggen - leef toch je eigen leven!

Wat er (nu) in de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland) gebeurt, is -welbeschouwd- dodelijk voor mensen die van God een eigen leven hebben gekregen. In deze kerk moeten ze tegenwoordig deel uitmaken van een soort van groot orkest dat Herr Dr. Wilhelm Leber, meesterdirigent volgens de nieuw-apostolische geloofsleer, wil aanvoeren. Orkestrepetities in kleiner verband staan onder leiding van hulpdirigenten, die verlengstukken zijn van de grote meester (let wel: zonder hoofdletter). Alles in het leven van de musici dient in het teken te staan van hun "uitverkiezing" want wie tot de bevoorrechten behoort om in dit orkest te spelen, behoort daarvan diens levenswerk te maken. Zo niet, dan hoepel je maar op.

Het is de bedoeling dat overal waar het orkest optreedt, of ensembles die vanuit het orkest worden samengesteld, er aan de samenleving lovende reacties worden ontlokt. De eigen PR-afdeling van de orkestdirectie verzamelt en verspreidt ze vervolgens wel, zodat de orkestleden zich telkens opnieuw aangemoedigd kunnen voelen om hun kunsten te blijven vertonen. Wie óók in het orkest zou willen meespelen, moet zijn of haar leven dus in feite eerst opdragen aan... de dirigent.

De muziekwerken die de dirigent op het repertoire zet, zijn allemaal eigen werken van diens voorgangers en van hemzelf. Soms speelt men ook wel eens iets van een ander, maar dat is dan uitsluitend om ergens toegang te krijgen tot een nieuw publiek, of om lastig te vervullen vacatures in het orkest gemakkelijker opgevuld te krijgen. Aspirant-orkestleden zouden zich immers juist door de herkenning van al wat meer vertrouwde klanken eerder uitgedaagd kunnen voelen.

Orkestleden krijgen allemaal een ietwat naar boven afgerond minimumloon. Hulpdirigenten daarentegen verdienen volgens de nieuw-apostolische geloofsleer het salaris van een hoogleraar en de dirigent zelf dat van een rector magnificus. Stellig geloven laatstgenoemden dat God het zó heeft gewild. Dankzij de tienden van de vele orkestleden is dat ook geen probleem. Om in de samenleving nog wat extra op te vallen, wordt er nu bijvoorbeeld in Oberhausen van de tienden een hele woonwijk gebouwd. Dat zal namelijk drempelverlagend werken voor mensen die het niet gewend zijn om een echte concertzaal te bezoeken. In Oberhausen is die concertzaal dan ook te voet "in wenigen Gehminuten zu erreichen".

Het gaat er dus om dat ieders levensvisie de levensvisie wordt van de opeenvolgende grote meesters die aan dit orkest leiding hebben gegeven. Gebaart de meester dat orkestleden moeten opstaan, dan staan zij op; bij de tegenovergestelde beweging gaat ieder weer zitten. Een buiging naar het publiek is in feite een buiging naar het achterwerk van de meester die van zichzelf beweert alleen maar te buigen voor God. En aldus leeft ieder zoals "de meesters" het bedoeld hebben.

(...) In één van de nieuw-apostolische koorliederen, goddank naar een lieddichter die zich vrij mocht uitspreken, wordt echter gezongen: "Heer! Maak mij sterk en leer mij overwinnen, wat mijne ziel nog aan de aarde bindt, opdat 'k als heer en meester mijner zinnen in 't doen van Uwen wil mijn vreugde vind'." Let wel: "Uwen" met een hoofdletter. Dat ademt werkelijk een geheel andere levensvisie, namelijk die van vrije mensen die zich onder de zegen van de Allerhoogste in hun eigen element bevinden. Bevrijd van aangeprate angstgevoelens; bevrijd van opgelegde dogma's; bevrijd van ingebeelde rangen en standen onder dienaren van God; bevrijd van hulpdirigenten die stommiteiten brutaal toedekken door diefstal uit offerontvangsten.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

Vandaag lag De Volkskrant bij ons op tafel, opengeslagen bij de pagina's 6 en 7. Op pagina 6 las ik de kop "Hogeschool zette personeel onder druk: managers vervangen" en op pagina 7 stond een mooi interview met de architect Daniel Libeskind.

Wanneer zouden bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland de managers worden vervangen (?), zo vroeg ik mij onwillekeurig af... Hierna switchte ik naar pagina 7. Daniel Libeskind werd in 1946 in Polen geboren. Met name het volgende stukje uit het interview trof mij:
  • "Ik groeide op in de nasleep van de dood. Ze hoefden me niets te vertellen, de stad vertelde me wat er was gebeurd. Er waren nog maar een paar Joden over, veel huizen waren leeg." Via Israël verhuisde het gezin eind jaren vijftig naar Amerika.
    Het leven van Libeskind is nomadisch verlopen en ook aan zijn bouwen is niets rechttoe rechtaan. Muren staan bol, daken lopen scheef, ramen staan schijnbaar kriskras in de muren. "Er zijn gebouwen met een aardige gevel en die vertellen je: ik ben een mooi gebouw. Andere gebouwen, zoals veel hier in Nederland, hebben vier rechte hoeken en die vertellen: alles in de wereld is op orde. Mijn gebouwen zeggen dat niet. De wereld is niet op orde en je moet het uitzicht vanuit je raam niet voor lief nemen. Een gebouw moet je uitdagen, moet je in zekere zin verontrusten."
Lees trouwens vooral het hele interview, zou ik willen zeggen want het inspireert!

Onwillekeurig dwaalden ook hierbij mijn gedachten weer af naar de Nieuw-Apostolische Kerk. Immers: je hebt een trauma, of je hebt het niet! "Alles in onze wereld is op orde", zo wil de nieuw-apostolische kerkleiding het de mensheid voorhouden met haar vernieuwde geloofsbelijdenis. Het "Hoe en Wat" ervan wordt straks verklaard in een op handen zijnde catechismus die de kroon op het levenswerk zal worden van enkele rechtschrijvers-wat-krom-is die er zijn opgestaan...

Groet,
BakEenEi


P.S.

Bovenaan het interview met Daniel Libeskind staat in grote letters de titel die het meekreeg, "Zonder geheugen geen toekomst". Ook deze titel deed mij al meteen denken aan de Nieuw-Apostolische Kerk want wat heeft de kerkleiding in de aanloop naar de in feite mislukte Europese Informatieavond op 4 december 2007 immers een moeite gedaan om bij haar geschiedschrijving (over de jaren 1938 t/m 1955) alleen -te eigen faveure- selectieve informatie aan te reiken! Hoewel de districtsapostelen al vanaf Pinksteren 2007 moeten hebben geweten met welke verknipte boodschap apostel Walter Drave velen zou choqueren, liet districtsapostel De Bruijn het voorkomen zich van de prins geen kwaad te weten. Iedereen werd door hem voor deze Desinformatieavond opgetrommeld, terwijl hij er zelf alvast "met hoge verwachtingen" naar uitkeek:
Aan: alle dienaren, broeders en zusters van de gebiedskerk Nederland

Betreft: informatieavond Stamapostel op dinsdag 4 december 2007.

Heiloo, 13 november 2007.

Hartelijk geliefde broeders en zusters,

Onze Stamapostel zal op dinsdagavond 4 december a.s. vanuit het conferentiecentrum van NAK
Internationaal te Zürich een informatieavond verzorgen voor alle dienaren en elke geïnteresseerde
broeder of zuster. Daarbij hoop ik dat allen, incl. onze jeugd, sterk geïnteresseerd zijn in wat onze
Stamapostel ons over belangrijke onderwerpen m.b.t. de NAK te zeggen heeft.

Al onze kerken waar regelmatig uitzendingsdiensten te volgen zijn zullen worden aangesloten,
opdat daarmee voor iedereen de mogelijkheid bestaat om binnen een redelijke afstand die toch wel
heel bijzondere avond (te beluisteren in zowel Duits als Nederlands) bij te wonen.

De avond zal beginnen om 20.00 uur en eindigen om 21.30 uur. Een ieder wordt verzocht om
ruim op tijd aanwezig te zijn.


De onderwerpen die besproken zullen worden zijn de volgende:
  • Eigen beeld van de NAK (hoe zien wij zelf onze kerk)
  • Geschiedenis van de NAK
  • Visie en missie van de NAK (gedachten over zendingswerk)
  • Europese Jeugddag 2009
  • Nog enige andere onderwerpen
Om de belangrijkheid van deze avond te onderstrepen heeft de Stamapostel ons aangeraden om de
weekdienst die op deze avond volgt te laten vervallen. In Nederland hadden wij vanwege het
Sinterklaasfeest de woensdagavonddienst al naar de donderdagavond verplaatst. De dienst van
donderdag 6 december komt daarmee dus te vervallen.


Omdat deze bijzondere aangelegenheid net een dag voor Sinterklaas zal plaatsvinden, wil ik u vragen
uw programma zodanig in te delen dat deze avond vrij gehouden kan worden.

Met hoge verwachtingen uitziend naar 4 december a.s.,
uw,

Th.J. de Bruijn.
Achteraf liet districtsapostel De Bruijn aan sommigen desgevraagd weten dat de inhoud van het naderhand alom ernstig bekritiseerde onwetenschappelijke betoog van de apostel/historicus Drave niet zijn verantwoordelijkheid was geweest. Dat is een grove leugen want bij de districtsapostelen ligt er dienaangaande wel degelijk een gedeelde eindverantwoordelijkheid. Bovendien was districtsapostel De Bruijn uiteraard verantwoordelijk voor de gevolgen van diens bovenstaande uitnodiging. Verder wekte hij met zijn ontwijkende houding zeer ten onrechte de indruk zich niet bewust te zijn geweest van wat er juist ten aanzien van de geschiedschrijving bij deze gelegenheid op het spel stond. Eén van de zwartste bladzijden uit de nieuw-apostolische kerkgeschiedenis was toch de excommunicatie in 1954/1955 van o.a. leidinggevende dienaren die toen moeite hadden met de valse eindtijdverwachting van stamapostel Bischoff. Het door de internationale kerkleiding destijds toegepaste zinloze geestelijke geweld om allen die particuliere eindtijdverwachting van de al hoogbejaarde stamapostel Bischoff te doen omarmen, heeft onbeschrijfelijk veel leed aangericht. Ook districtsapostel De Bruijn was er van tevoren herhaaldelijk én met nadruk (!) op gewezen hoe gevoelig die donkerste dagen uit de kerkgeschiedenis nog altijd liggen bij (nabestaanden van) slachtoffers van dat traumatiserende geweld. Voor zover dat tevens van mijn kant gebeurde, kreeg ik van hem op mijn voorafgaande berichten géén inhoudelijke reactie... Zo had ik op 18 oktober 2007 nog woordelijk aan districtsapostel De Bruijn onder meer het volgende geschreven:
  • "Juist door St.Ap. Leber, in wie ik aanvankelijk alle vertrouwen had, is mij het geloof in de integriteit van de internationale kerkleiding uit handen geslagen. Waarschijnlijk maakt hij op 4 december a.s. diens fatale fout... "
[wordt vervolgd; BEE]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[het eerste vervolg]

Echter, was er een profetische gave voor nodig om te kunnen voorzien hoe het op 4 december 2007 wellicht zou uitpakken? Ik vind van niet! Juist omdat de ontwikkelingen mij toen al jaren verontrustten, hield ik deze gewoon bij door veel te lezen van wat er over de Nieuw-Apostolische Kerk wordt gepubliceerd. Zodoende was het voor mijzelf al in april 2007 duidelijk dat stamapostel Leber wat "de Boodschap van St.Ap. Bischoff" betreft op 4 december 2007 voet bij stuk zou houden. Daarvan had hij door de gezamenlijke districtsapostelen moeten worden weerhouden. Maar ja, zijn wens was nu eenmaal hun gebod.

De hiërarchische gezagsverhoudingen in de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland kennende, geschiedde het in 2009 evenzo toen districtsapostel De Bruijn bij wijze van spreken nog maar één (onuitgesproken) wens had: verlos mij van (de door mijzelf veroorzaakte) problemen met Ronald Rohn. En ja hoor, zijn wens werd onder de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland en overzeese gebiedsdelen op slag ieders gebod... Wie namelijk in zo'n situatie blijk geeft van enige aarzeling, wordt in dit machtsbestel door "een rechterhand" apart genomen en indringend in de ogen gekeken om te ontdekken wat de precieze impact kan zijn van die zorgelijke blijk van terughoudendheid. Alleen voor de meest loyaal ogende "hoge dienaren" is er daarna nog enige bevordering tot heerlijkheid in de broederkring denkbaar. Om even de gedachten te bepalen: een districtsapostel is in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk vele malen belangrijker dan een willekeurig gemeentelid, en wel in ongeveer de verhouding van 10 miljoen staat tot 20. Fouten van hooggeplaatsten zullen tot bijna elke prijs met alle beschikbare middelen, waaronder de mantel der liefde, worden toegedekt. Een "gewone broeder of zuster" daarentegen zal men nog een zetje meegeven, zodat alle Levieten die vervolgens de greppel passeren waarin betrokkene moest verdwijnen, er geen aanstoot aan nemen.

Ik weet wat ik zeg want in alle bescheidenheid: ik ken de organisatie toevallig vrij goed.

[wordt vervolgd; BEE]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

[het tweede vervolg]

Tussendoor nu iets heel anders, al heeft het er indirect wel mee te maken. In een TV-programma van Martin Šimek sprak deze eens een man die in het kort iets vertelde over een immens trauma dat hij in zijn vroegste jeugd had opgelopen. De man was amper een kleuter toen hij hoorde dat zijn vader in de stal van hun boerderijtje een woordenwisseling kreeg met zijn oudere zus die thuisgekomen was van catechisatie. Toen het meisje niet direct kon vertellen waarover het bij catechisatie die keer had gehandeld, haalde de vader naar haar uit. Dit zag haar broertje door een kier. Zij viel echter zo ongelukkig dat zij kort daarop overleed. De vader deed het daarna het voorkomen alsof zijn dochter alleen maar ongelukkig ten val was gekomen, zich niet realiserende dat zijn 3- of 4-jarig zoontje ooggetuige was geweest van doodslag. Dit kind werd een man die later stratenmaker was geworden. En nu vertelde hij zijn geheim aan Martin Šimek. Ik dacht: als de straatstenen eens konden spreken waarover hij zich dag-in dag-uit met een kinderhart vol eenzaam verdriet later heeft moeten buigen, wat zou er dan veel los komen over wat deze beide (!) kinderen is aangedaan... Dit schreef ik trouwens achteraf aan de redactie van het programma die mij met de man in verbinding bracht. (...)

Wat ik hiermee wil zeggen is dit: werd er niet (toen ik een kind was) in de gemeenschap vaak aangehaald dat één ziel voor de lieve God méér van waarde is dan alle schatten der aarde?! Zo ja, hoe valt dit dan te rijmen met de heerschappij van "hoge dienaren" (?!) in het "werk Gods" ten koste van enkelingen die daartegen géén verweer hadden? Kan iemand mij dit omgaand uitleggen?!

[wordt NIET vervolgd; BEE]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

Destijds op het forum bij NAK-Observer stond er onder mijn berichten altijd het volgende citaat: "Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Fritsch). Dat stond er bepaald niet zonder reden... Bijna weergaloos onthullend en openhartig is het in mijn beleving hoe ooit Bonhoeffer zich uitdrukte:
  • Zijn wij nog bruikbaar?

    We zijn de stomme getuigen geweest van boze daden. We zijn door de wol geverfd. Geroutineerd hebben we de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong geleerd. We zijn door ervaring wantrouwend tegenover mensen geworden. Daarbij moesten we hun de waarheid en ons vrije oordeel dikwijls schuldig blijven. We zijn door ondraaglijke conflicten murw, ja misschien zelfs cynisch geworden – zijn wij nog bruikbaar? Wat we nodig zullen hebben zijn geen genieën, cynici, haatdragende personen of geslepen tactici, maar ongekunstelde, eenvoudige en oprechte mensen. Zal onze innerlijke weerstand tegen wat ons opgelegd is sterk genoeg en de oprechtheid tegen onszelf radicaal genoeg zijn gebleven om de weg tot eenvoud en oprechtheid terug te vinden?


    Bron: Dietrich Bonhoeffer Werke (DBW) 8 (WE), 19-39
Ongelofelijk indrukwekkend is in ditzelfde verband ook de toespraak gehouden door Elie Wiesel in Oslo, op 10 december 1986 bij het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede. (Elie Wiesel is geboren in een Hongaars getto en werd als kind naar de nazi-vernietigingskampen Auschwitz en Buchenwald gezonden. "Nacht" is het openhartige en diep ontroerende verslag van de verschrikkingen die zich daar hebben afgespeeld. Een joodse jongen vertelt hoe hij er ongewild getuige van was hoe zijn moeder en zusje direct na aankomst in het kamp naar de gaskamer werden gestuurd, en hoe zijn vader van uitputting stierf na de gedwongen mars naar Buchenwald.) Uit de toespraak:
  • (…)
    Maar ik heb vertrouwen. Vertrouwen in de God van Abraham, Isaac en Jacob en zelfs in Zijn schepping. Zonder dat zou handelen niet mogelijk zijn. En handelen is het enige antwoord op onverschilligheid, het sluipendste van alle gevaren. Is dat niet de betekenis van Alfred Nobels nalatenschap? Was zijn angst voor oorlog geen bescherming tegen oorlog?

    (…)
    En vervolgens leg ik hem
    [in gedachten, ter verantwoording, aan een overleden jongen; BEE] uit hoe naïef we waren, dat de wereld op de hoogte was en zich in zwijgen hulde. En dat ik daarom gezworen heb nooit meer te zwijgen wanneer en waar er ook menselijke wezens zijn die lijden en vernederingen moeten ondergaan. We moeten partij kiezen. Neutraliteit is in het voordeel van de onderdrukker, nooit in het voordeel van het slachtoffer. Stilte moedigt de beul aan, nooit de gefolterde. Soms moeten we ingrijpen. Als menselijke levens in gevaar komen, als de menselijke waardigheid op het spel staat en nationale grenzen en gevoelens irrelevant worden. Overal waar mannen en vrouwen vanwege hun ras, religieuze of politieke overtuiging vervolgd worden, moet die plaats –op dat moment– het centrum van het universum worden.

    (…)
    Er is zoveel te doen, er is zoveel dat gedaan kan worden. Eén persoon –een Raoul Wallenberg, een Albert Schweitzer, een Martin Luther King jr.–, één integer persoon kan het verschil uitmaken, het verschil tussen leven en dood. Zolang één dissident wordt vastgehouden, is onze vrijheid een leugen. Zolang één kind honger heeft, zullen onze levens vervuld zijn van angst en schaamte. Wat al deze slachtoffers boven alles moeten weten is dat ze niet alleen staan, dat wij hen niet vergeten, dat wanneer hun stemmen gesmoord worden wij hun de onze zullen lenen, dat terwijl hun vrijheid afhangt van die van ons, de kwaliteit van onze vrijheid afhangt van die van hen.

    (…)
Het was in november 2006 toen dit onderwerp werd aangesneden bij NAK-Observer. Inmiddels zien wij nota bene van nabij hoe ook "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland "geroutineerd de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong hebben geleerd". Wie er net als talloze andere helden op sokken later met terugwerkende kracht (!!) "in het verzet" wil hebben gezeten, raad ik nu aan vooral te blijven zwijgen. Kinderen Gods die op zoek zijn naar Zijn gerechtigheid, Zijn waarheid en Zijn liefde, worden door de bullebakken die het in deze kerk nu voor het zeggen hebben meedogenloos omver gelopen en in de verste verte niet voor vol aangezien.

Drie dimensies van macht kunnen worden onderscheiden:

1) de macht van beslissingsbevoegeheid
2) de macht van agendavorming
3) de macht van "thougt control"

Bij dimensie 2 kan men bijvoorbeeld denken aan de macht van de media. De media kunnen onderwerpen aandragen, waarbij er bij het publiek een mechanisme ontstaat van acceptatie in de zin van (gedachteloze) acceptatie van een informatiestroom uit een bepaalde hoek. De overtreffende trap hiervan is dan feitelijk dimensie 3, waarbij er sprake is van een geruisloze impliciete opiniebeïnvloeding. Naast de media hebben natuurlijk ook regeringsstelsels soms zo veel macht, maar óók religieuze stromingen. De Nieuw-Apostolische Kerk is daarvan een schrijnend voorbeeld: leden worden willoze werktuigen van een geestelijke elite...

Groet,
BakEenEi


P.S.
Zie tevens de Trouw-artikelen d.d. 16-03-2005 (met de bedrieglijke uitspraak van internationaal NAK-persvoorlichter Peter Johanning: "Echt, Gerrit Sepers is een paar jaar te vroeg vertrokken. Had hij gewacht, dan had hij zijn zin gekregen.'') en d.d. 05-01-2008 met als titel "Ex-apostel noemt kerk een concentratiekamp".
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

Vandaag las ik in de krant dat in de hoofdstad een "centrum voor debat, bezinning en poëzie" binnenkort haar deuren opent. De initiatiefnemer ervan lichtte het concept als volgt toe: "Er is maar één afspraak die ik wil maken met iedereen die hier het woord komt voeren: er wordt hier niet gescholden, niet beledigd, niet gehoond, niet cynisch gepraat. Dat is voorbij. Laten we het zo maar zeggen." (...) Hoe vertaal ik dit nu voor mijzelf naar het "Forum voor allen die het apostolische werk een warm hart (zouden willen) toedragen!", was daarna even een spontaan opkomende gedachte. (...) Stamapostel Leber toonde zich herhaaldelijk er een voorstander van dat dialogen "sachlich bleiben", zo herinnerde ik mij diens specifieke bewoordingen in dat verband. Dat is een mooie boel, vond ik dan telkens weer: je haalt bij mensen het bloed onder de nagels vandaan, door misbruik van macht in feite; wie dat vervolgens doorkrijgt wordt boos, maar zo'n slachtoffer mag diens verontwaardiging dan zeker uitsluitend "in cadeauverpakking" tegenover de dader(s) uitspreken want in de "kring der dienaren" wenst men "sachlich" te "bleiben". (...) Op 4 december 2007 hebben wij gezien hoe "sachlich" de kerkleiding zelf, toen het er zowel voor de geschiedschrijving als voor de toekomst van het "werk Gods" op aankwam, werkelijk kon "bleiben". Hartverscheurend menselijk leed werd door de "Godsgezanten" handig weggewuifd in termen van "Daar hebben wij geen herinnering aan". Géén (!) aansprakelijkheid aanvaardde men voor onterechte excommunicaties in de jaren '50 van de vorige eeuw; op briefpapier van de kerk; ondertekend door "Apostelen des Heren". Overgaand tot de orde van de dag reikte men hierna tijdens de Europese Jeugddag 2009 symbolisch de broederhand aan tot verzoening want, zo hield stamapostel Leber het toen 46.000 aanwezigen voor: „Meine Brüder, ich schätze mich selbst noch nicht so ein, dass ich’s ergriffen habe. Eins aber sage ich: Ich vergesse, was dahinten ist, und strecke mich aus nach dem, was da vorne ist.“ (Philipper 3,13) Anders gezegd: er wordt níet meer omgekeken. Van districtsapostel Brinkmann kreeg ik achteraf de bevestiging dat dit inderdaad zo was bedoeld. Dus: je veroorzaakt op de geloofsweg een aanrijding en anderen die erdoor van de weg af waren geraakt, die ga je níet helpen; never nooit niet. Je zegt alleen, en zulks pas na 54 jaar: "Het spijt me, als jíj vindt dat je door één van onze bedrijfswagens was aangereden. Hier is mijn hand die ik je aanreik." Dat zeg je voor eigen publiek want de slachtoffers horen het wel vanzelf. (...)

Een meesterzet; óf een ploertenstreek? Sorry - er mocht niet worden "gescholden, niet beledigd, niet gehoond, niet cynisch gepraat".

Groet,
BakEenEi


[wordt vervolgd; BEE]
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Elders gelezen...

Bericht door BakEenEi »

@all

"Kan men zo'n verleden niet eindelijk eens laten rusten?", zou nu (van niet-ingewijden) een voor de hand liggende reactie kunnen zijn. (...) Wie echter -op 24 mei 2009- de Europese Jeugddag 2009 bijwoonde of wie daarvan later de videobeelden heeft gezien, herinnert zich naar alle waarschijnlijkheid nog wel dat stamapostel Leber voorafgaande aan de viering van het Heilig Avondmaal een applaus kreeg van de 46.000 aanwezige toehoorders omdat hij het volgende had verteld:
Stammapostel:
Jetzt wollen wir uns auf das Heilige Abendmahl einstimmen. Da strecken wir die Hand zur Versöhnung aus, wollen einander vergeben um selbst Gnade zu empfangen.

Ich möchte hier noch für mich, für unsere Kirche einen Gedanken anfügen. Wir haben unter uns auch Vertreter der Vereinigung Apostolischer Gemeinden, die uns sehr willkommen sind. In der Vergangenheit war das Verhältnis durch bestimmte Vorkommnisse so, dass man sich mehr oder weniger aus dem Weg gegangen ist, um nicht zu sagen, sich bekämpft hat, sich vielleicht auch weh getan hat. Ihr Jugendlichen kennt das sicherlich nicht im Einzelnen, habt aber vielleicht von den Eltern, von den Amtsträgern schon darüber gehört. Ich will es kurz machen. Hier ist nicht der Ort, das alles aufzuarbeiten, aber ich will hier noch einmal deutlich bekunden: Ich strecke auch im Namen der Kirche die Hand zur Versöhnung aus. Wenn man Versöhnung sucht, schließt das ein, dass man zugibt, dass auch auf der eigenen Seite Fehler gemacht worden sind. Das will ich gerne hier in der Öffentlichkeit eingestehen ohne ins Detail zu gehen. Ja, es sind auch von unserer Seite, von der Seite der Neuapostolischen Kirche, Fehler gemacht worden. Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus.

Das mag nun auch jeder in seinem Teil so halten. Da mag es vielleicht in der Familie Irritationen gegeben haben, ein Gegeneinander im Verhältnis zu den Eltern. Da ist vielleicht im Freundeskreis etwas vorgefallen, was man nicht verstanden hat, das einem einen Stich ins Herzen gegeben hat, über das man nicht hinwegkommt. Nehmen wir es ernst mit der Versöhnung und strecken wir die Hand dazu aus. Wenn wir uns an Christus orientieren, dann wird es uns gelingen, uns zu versöhnen.

Bron: Gottesdienst-Bericht 24. Mai 2009
Door de berichtgeving vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk zelf over de Europese Jeugddag 2009 nam ook ik er destijds al snel kennis van dat stamapostel Leber met diens opmerking "Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus" als het ware een daad had gesteld want de "gedane zaken" op de (tweede) Europese Informatieavond van 4 december 2007 met betrekking tot het vroeger aan geëxcommuniceerden berokkende leed hadden tot dan toe nog geen enkele keer genomen. Hoe dan ook, voor degenen die deze Informatieavond achteraf Desinformatieavond hadden genoemd leek het wel alsof "de hemel" nu toch weer van hoop vervuld kon zijn. En de aanwezige jongeren op de Europese Jeugddag 2009, van wie de meesten ook intussen wel wisten dat er aan die Informatieavond een verdacht luchtje zat, voelden zich gerustgesteld: het zou nu vast wel goed komen tussen de kerk en sommige mensen die in een grijs verleden onheus bejegend zijn.

Maar ja, toen bleef het stil; héél stil. Tot op heden. Hoe dat kan? Het is namelijk niet wáár wat stamapostel Leber had gezegd, "Wir haben unter uns auch Vertreter der Vereinigung Apostolischer Gemeinden". (...)

Bij de Europese Jeugddag 2009 waren er dus géén vertegenwoordigers aanwezig namens (het bestuur van) de Apostolische Gemeinschaft e. V. Dit vernam ik achteraf uit de eerste hand. Onbegrijpelijk, dacht ik, dat de stamapostel desondanks die indruk heeft gewekt - wat moet dit wel betekenen voor de velen die in feite ook op 4 december 2007 al door hem waren geschoffeerd? Welnu, voor zover ik daar in de tussentijd nog wat meer zicht op heb gekregen; dit heeft betekend dat men zich méér dan ooit tevoren door het internationale bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk onbegrepen voelt en dat betrokkenen nu het liefst verder geheel en al met rust willen worden gelaten. Vandaar dat het... oorverdovend stil is geworden.

Maar hoe kan dat dan? Wie waren er op de Europese Jeugddag 2009 dan wél aanwezig waardoor stamapostel Leber zich zo euforisch uitliet en hij de "hand ten bonde" reikte? Ik zal proberen dit zo compact mogelijk uit de doeken te doen. De enorme kritiek die losbrak na de Europese Informatieavond op 4 december 2007 betrof vooral ook het feit dat er op last van stamapostel Leber bij het onderzoek naar de kerkgeschiedenis in de jaren 1938 t/m 1955 alleen schriftelijke bronnen waren geraadpleegd, en bovendien selectief. Waarom was er bijvoorbeeld niet gesproken met degenen die zelf hebben meegemaakt hoe excommunicaties in de jaren '50 van de vorige eeuw een kerkscheuring teweeg brachten? Door deze kritiek brachten stamapostel Leber en districtsapostel Brinkmann naderhand een bezoek aan enkelen van hen, die vervolgens allervriendelijkst werden uitgenodigd om in Düsseldorf op 24 mei 2009 de jeugddienst bij te wonen. Twee of drie broeders, hoewel op hoge leeftijd gekomen, gaven daarop in het licht van de juist ook van hun kant zozeer gewenste uiteindelijke verzoening gehoor aan deze uitnodiging (van districtsapostel Brinkmann), uiteraard op persoonlijke titel. Tevoren hadden zij verzocht aan hun aanwezigheid geen ruchtbaarheid te geven. Om diezelfde reden gingen zij ook niet expressief naast elkaar zitten. Tevens hadden zij gevraagd níet voor publiciteitsdoeleinden gefotografeerd te worden!

Wanneer stamapostel Leber op 24 mei 2009 diens prediking heeft afgerond, vertelt hij ter voorbereiding op de viering van het Heilig Avondmaal dat er van de zijde van de Apostolische Gemeinschaft e. V. zich onder de aanwezigen vertegenwoordigers bevinden, enzovoort. Voor de betreffende broeders is het dan echter sinds de Europese Informatieavond op 4 december 2007 nog altijd volkomen onbegrijpelijk dat er van de door apostel Drave destijds uitgebrachte rapportage met daarin akelige onwetenschappelijke conclusies in hun (!) richting door de kerkleiding nog geen punt of komma is rechtgezet. Het omstreden document werd door de kerkleiding zelfs extra op het Internet gepubliceerd. Enkele seconden later horen zij stamapostel Leber zeggen "Wir strecken die Hand zur Versöhnung aus.", waarna de zee der vergetelheid op diens aanwijzing alles verzwolg wat de nieuw-apostolische kerkleiding dwarszat. Thuisgekomen dringt het gaandeweg tot ze door dat dit het allerlaatste was wat de kerkleiding over het verleden kwijt wilde...

Groet,
BakEenEi
Laatst gewijzigd door BakEenEi op wo 02 feb 2011, 18:13, 4 keer totaal gewijzigd.
Less Is More
Plaats reactie