@all
Zojuist werd ik opgebeld door een goede vriend. Spontaan wees hij mij op het wezen van Jezus Christus; hoe Hij zich oprecht begaan toonde met velen die naar de publieke opinie juist Zijn ontferming niet behoeften.
(…)
BakEenEi schreef:(...)
Aandachtig luisterde ik als kind naar de verhalen uit de Bijbel, over de barmhartige Samaritaan, over de wijsheid die God schonk aan Salomo of over
de vrouw aan de Jakobsbron, en bij het godsdienstonderwijs wilde ik alles weten over de geschiedenis in de negentiende eeuw in het Duitse Karlshuld met de evangelist Lutz of over Mary en Isabella Campbell in Schotland. Ondertussen was ik er niet blij mee dat er zó veel verschil moest zijn tussen protestanten en katholieken, dat ze bijvoorbeeld als kemphanen op het voetbalveld tegenover elkaar stonden.
(...)
Uit: Mijn bericht op "
Di 29 Jan 2013, 14:36" in de thread "Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden"
Jezus zocht aansluiting bij de belevingswereld van de mensen met wie hij sprak; met vissers, farizeeën, tollenaars, zoekenden, zondaren! Het werd een hartverwarmend telefoongesprek. Dan komt de vraag op of ook wíj daar nog licht in zien...
Als je mensen, die in de kerk beschadigd zijn (!), botweg confronteert met
"Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat... ", terwijl het er dan op neerkomt dat leugens en fouten van diens ambtsvoorganger, waarbij er nota bene
doden en ontzettend veel gewonden te betreuren zijn, er nu verder niet toe doen vanwege het genoegzame offer van koning Jezus, de mantel der liefde of wat dies meer zij; ben je... een botterik. Geen Godsgezant in elk geval. Dan ben je eerder een advocaat van de duivel, wat mij betreft. De exercitie waaraan jl. dinsdag in Bottrop zielen, op zoek naar vrede, door de uit naam van de stamapostel afgevaardigde gestaalde kaders met hun geharnaste monologen werden blootgesteld, leent zich níet voor herhaling.
[wordt vervolgd]
Groet,
BakEenEi