Praktisch rentmeesterschap (5)
@all
Bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland is "Het bestuur" op een té smalle leest geschoeid. Het bestaat immers uit drie "geestelijken" die ook nog eens op vrijwel alle terreinen grotendeels vrij spel hebben:
Doordat er in dit geval naast de "districtsapostel" maar één "apostel" is en ook maar één "opziener", komt het door de "stamapostel" verkozen model van de statuten voor de "gebiedskerken" hier niet goed uit de verf. Veel te weinig personen hebben alle touwtjes in handen. Een ernstig algemeen nadeel aan dit type statuten is overigens dat er in het geheel geen eisen worden gesteld aan bijvoorbeeld ieders managementkwaliteiten.Artikel 6 Het bestuur
1. Het bestuur bestaat uit tenminste drie leden: de Districtsapostel als voorzitter alsmede de Apostelen en Opzieners van het kerkgebied van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Voor zover het minimum aantal van drie niet bereikt is, benoemt de Districtsapostel daartoe andere ambtsdragers uit de landelijke vergadering tot leden van het bestuur.
2. De leden van het bestuur dragen gezamenlijk de verantwoording voor de administratieve leiding van de kerk. Het bestuur beslist in het bijzonder over de volgende onderwerpen:
a. goedkeuring van de begroting voor het komende boekjaar;
b. investeringen en het aangaan van verbintenissen met een totaalbedrag van meer dan 500.000 Euro per afzonderlijk geval;
c. het vaststellen van de jaarrekening;
d. beslissingen over kerkelijke uitsluiting;
e. onderwerpen die door de Districtsapostel aan het bestuur zijn voorgelegd.
3. De kerk wordt in en buiten rechte vertegenwoordigd door de Districtsapostel.
4. Het bestuur wordt door de Districtsapostel bijeengeroepen. Het bestuur vergadert tenminste éénmaal per jaar en overigens naar behoefte respectievelijk wanneer een derde van de bestuursleden daarom schriftelijk bij de Districtsapostel verzoekt. Het bestuur heeft beslissingsbevoegdheid indien tenminste twee derde van de leden aanwezig of rechtsgeldig vertegenwoordigd is. Ieder lid van het bestuur kan één ander bestuurslid ter vergadering vertegenwoordigen; de Districtsapostel kan meer dan één, doch ten hoogste een derde van het totaal aantal bestuursleden ter vergadering vertegenwoordigen. De in de voorgaande volzin bedoelde volmachten dienen schriftelijk te zijn verleend.
5. Besluiten van het bestuur zijn rechtsgeldig indien zij met minimaal drie vierde van de rechtsgeldige stemmen zijn genomen.
Uit: Statuten van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland (versie van 26 april 2001). Zie verder het redactionele bericht op "Ma 19 Dec 2011, 22:28" in de thread "Bepalingen betreffende inrichting en bestuur NAK-NL"
Tot overmaat van ramp is het bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland zo, dat er sinds mei 2011 een bestuursvoorzitter functioneert die de Nederlandse taal niet goed machtig is. Dit is vragen om moeilijkheden. Daar komt nog bij dat degene, die als opziener toetrad tot "Het bestuur", naar alle waarschijnlijkheid bijna geen brief naar behoren kan schrijven. Hiervoor leverde betrokkene immers het bewijs op 2 december 2011.
Doordat districtsapostel Armin Brinkmann in het buitenland nog tientallen andere bestuursfuncties vervult, laat hij in de praktijk, nota bene met goedvinden van stamapostel Wilhelm Leber, zeer veel over aan apostel Peter Klene die daarmee zowat de enige is bij wiens beslissingen iedereen zich heeft neer te leggen. De praktijk wijst namelijk uit dat geen enkele bestuurder ooit iets te duchten heeft van de "Landelijke vergadering":
Bonter kun je het bijna niet maken, zult u denken. Jawel, hoor! Het kerkgenootschap heeft een woordvoerder, priester Van Markus. Wie aan deze iets vraagt, en het zint betrokkene niet, krijgt eenvoudig géén antwoord.Redactie schreef:(4) De kerkleiding intimideert en manipuleert!
Voor menigeen geldt het als een ervaringsfeit dat wie het in de Nieuw-Apostolische kerk "hogere dienaren" niet volkomen naar de zin maakt door ze op hun wenken te bedienen, stilaan op die terughoudendheid wordt afgerekend. Vroeg of laat wordt het je betaald gezet als je er moeite mee hebt altijd maar "gehoorzaam in de navolging te staan". Van "lagere dienaren" wordt verwacht dat zij hun "zegenaars", te weten de "hogere dienaren", in elk opzicht zo veel mogelijk ondersteunen. Dat zou namelijk in het belang zijn van "het werk Gods". Een hoger ambt betekent niet alleen meer zeggenschap over (de organisatie van) "geestelijke zaken" doch tegelijkertijd meer zeggenschap over "natuurlijke zaken". Taken en bevoegdheden bij immateriële zaken en materiële zaken zijn vrijwel altijd aan elkaar gekoppeld en nemen in omvang en betekenis toe naarmate broeders (!) een hoger kerkelijk ambt bekleden. Om te kunnen doorstromen van een geestelijk bediening met minder gezag naar een geestelijke bediening met meer gezag, zal men zich van tevoren uiterst loyaal moeten opstellen tegenover leidinggevenden. "Hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zijn er hierdoor aan gewend niet alleen hun zin te krijgen doch ook om "gelijk te hebben". Eén van de kwalijke gevolgen daarvan is dat wie in een hoog ambt "dient" (ook dan "dien" je dus in eerste instantie de "zegenaar" die je geacht wordt te ondersteunen; een ambtsbroeder derhalve met een nóg hoger ambt), gaandeweg gewend raakt aan "de privileges" die hem (!) toevallen uit hoofde van diens voorname geestelijke bediening. Men raakt er op ingesteld dat anderen genoegen (moeten) nemen met wat er op het hoogste niveau in de organisatie wordt verordonneerd. Op die manier zijn er in "het werk Gods" dus feitelijk rangen en standen ontstaan. Deze opzet werkt vanzelf machtspolitiek in de hand.
Wie ergens geen antwoord op krijgt wordt daarmee in feite te verstaan gegeven dat de gestelde vraag naar het oordeel van de desbetreffende hogere verantwoordelijke leidinggevende zich (nog) niet voor beantwoording leent. Wie daar geen genoegen mee neemt, heeft verder niets in te brengen. Conflicten worden namelijk in de regel niet opgelost, want iemand met een lagere status in "het werk Gods" dient in voorkomende gevallen ten opzichte van iemand met een hogere status "de minste" te kunnen zijn. Zelfs het kerkbestuur (!) laat inkomende correspondentie, indien de inhoud ervan haar onwelgevallig voorkomt, steevast onbeantwoord, al stuurt men 10 brieven of 100; ongeacht met hoeveel toewijding deze zijn geschreven. Het schrijven van apostel Peter Klene van 21 februari 2010 is er een schoolvoorbeeld van hoe men zelfs bij mede-verantwoordelijken meent te kunnen oproepen tot het voor onbepaalde tijd opschorten van gewetensvol handelen. Ondertussen lopen er hier zaken gigantisch uit de hand. Dat ontgaat in dit geval zelfs buitenstaanders niet. Nergens geeft het kerkbestuur ondertussen inzicht in waardoor niemand voor zichzelf eerst eens kan afwegen wat onder de gegeven omstandigheden "wijsheid" zou zijn. De summiere informatie van hogerhand is dus sowieso onvolledig; deze komt niet tijdig voorhanden en bovendien is het nog maar de vraag of dan het weinige juist is. Goddank staat er in de statuten dat het bestuur haar besluiten moet nemen met een drie/vierde meerderheid. Aangezien het nu een bestuur betreft, bestaande uit drie personen, kunnen er alleen beslissingen worden genomen waarover deze drie personen het roerend eens konden worden! Dit betekent dat niemand (! nog kan weglopen voor de eventueel kwalijke gevolgen van mismanagement, financieel wanbeheer, voor verwijtbare nalatigheden, of wat dies meer zij...
Klik >>HIER<< om verder te lezen, of klik >>HIER<< om terug te gaan.
Het WebTeam
Bron: Redactioneel bericht op "Vr 17 Dec 2010, 15:53"
En ten slotte; als er op het bureau van de Centrale Administratie nog een team van professionals werkzaam was geweest, dat stevig met "Het bestuur" kon meedenken, had dit heel veel narigheid kunnen voorkomen. Zie in dit verband bij de thread "Kerkbestuur maalt niet om reputatieschade... " het artikel "Glansloos rentmeesterschap krampachtig volbracht". Dit treft u aan in het redactionele bericht op "Wo 11 Mei 2011, 14:41". Neemt u alstublieft bovendien (alsnog) kennis van het bericht door BakEenEi op "Do 11 Okt 2012, 17:11". Alle informatie onder "Praktisch rentmeesterschap" bij elkaar genomen verklaart in casu onbehoorlijk bestuur.
[wordt vervolgd]
Het WebTeam