Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Berichten die al dan niet tevens op de website verschijnen en reacties van lezers
Forumregels
Doordat de redactie een wisselende samenstelling heeft, neemt zijzelf in beginsel niet deel aan een eventuele discussie. Het is ook niet erg praktisch om na het plaatsen van redactionele stukken, waar tijd en voorbereiding mee gemoeid zijn geweest, niet de handen vrij te hebben om alvast met nieuwe onderwerpen aan de slag te kunnen gaan. Bovendien is ieders vrije tijd beperkt. Beurtelings vervullen de redactieleden op het Forum de taak van Moderator. Eventueel overleg kan het best via een privé-bericht.
Redactie
Berichten: 1196
Lid geworden op: za 11 dec 2010, 18:11

Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door Redactie »

@all

Het kan "verdomd lastig" zijn om zelf waar te maken wat je anderen hebt voorgehouden. Nóg moeilijker wordt het als daarbij nogal wat gewicht in de schaal was gelegd; als er gezag was aangewend. Of sterker nog: indien er goddelijk gezag was voorgewend. Dan namelijk heeft men zich tegelijkertijd van God feitelijk afgewend. Lang niet altijd is het voor een ieder even duidelijk wanneer er een kritische grens werd overschreden. Soms krijgt men nog de kans om bij wijze van spreken een verkeersbord te lezen met de tekst "Ga terug!". Ze kunnen me nog méér vertellen, kan vervolgens iemands opvatting zijn. Pakt het dan altijd ogenblikkelijk faliekant verkeerd uit? Nee! (...) "Er moet een engeltje met je hebben meegereisd", is wel eens de reactie van omstanders die als het ware een wonder onder ogen zien. Schouderophalend kan de geluksvogel in kwestie diens weg vervolgen: wie maakt mij wat, want "ik doe wat ik doe".

Een gemeentelid zat ermee dat diens vorige werkgever toch wel ernstige fouten had gemaakt bij de loonberekening. Zal ik het erbij laten zitten of moet ik er werk van maken? Hij kreeg de raad om de oud-werkgever te informeren over wat er naar alle waarschijnlijkheid niet klopte. Een goed werkgever zal immers de gelegenheid te baat willen nemen om te kunnen rechtzetten wat bij nader inzien eventueel niet correct was. Het tegendeel werd hier bewaarheid want ogenblikkelijk waren toen "de rapen gaar". Voel je nu vrij om deze oud-werkgever "in rechte te betrekken", was daarop de reactie van een "hoge" "dienaar". Hoewel het betreffende gemeentelid in dit geval ook het recht aan diens kant had, belastte de juridische procedure hem zeer toen het daarbij uitdraaide op een slepende kwestie. Zelfs diens functioneren in de nieuwe dienstbetrekking leed eronder. Een naaste zag dit en gaf in overweging de rechtszaak te stoppen.

De geraadpleegde "hoge" "dienaar" werd later zelf aangesproken op onvolkomenheden in een salarisadministratie waar hij verantwoordelijk voor was. Daar wilde deze toen niets van weten.

Tussen dienen en heersen is er géén overgangsgebied want heersen begint waar dienen eindigt. (...)


Klik >>HIER<< om verder te lezen, of klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Salich zijt ghy als u [de menschen] smaden, ende vervolgen, ende liegende alle quaet tegen u spreken, om mijnent wille.
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

a-noniem schreef:L.S.

wat zijn de laatste bijdragen toch schreeuwerige stemmingmakerij: contracproductief en alleszeggend over de redactie en veel minder over de inhoudelijkheid. De bijdrage over sleutel(vol)macht is voor de objectieve lezer een illustratie, dat het apostolaat Christus centraal stelt en juist afstand neemt van in de loop der tijd gegroeide sentimenten inzake het apostelambt en stamapostelambt. Het is een zeer vermakelijke illustratie hoe de redactie alles op zijn kop zet. Jammer toch.

Onderstaand rechtstreeks uit het maandschrijven van DAP De Bruijn een korte weergave van wat er door onze STAP onder de broeders dienaren in Congo is verbroken. De inhoud spreekt voor zich, al zal deze ongetwijfeld haaks worden geïnterpreteerd. Enfin, een ander geluid in positieve zin.
  • (begin citaat)
    Hartelijk geliefde broeders,

    Onze Stamapostel hield enige tijd geleden een ambtsbroederdienst in Kinshasa (Dem. Rep. Congo). Deze dienst stond onder het woord uit 2 Kor. 1, een deel van het 24e vers:

    • "Wij willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde."
    Slechts Eén is Heer en Meester: dat is Jezus Christus! Dat betekent dat wij nooit onszelf in het middelpunt mogen plaatsen. Wij zijn allemaal dienaren van de Heer, zij het met verschillende opgaven en verantwoordelijkheden. Dat moeten we altijd voor ogen houden!

    Het is opmerkelijk dat in dit Bijbelwoord uitsluitend over een bijdrage aan de vreugde gesproken wordt. Goddelijke vreugde ontstaat niet vanzelf, maar vraagt een bijzondere klimaat. Zo'n klimaat moet geschapen worden en dat kunnen wij doen door de aan ons toevertrouwde broeders en zusters, jeugd en kinderen

    • dicht bij de Heer te brengen
    • in het geloof te versterken
    • vertrouwd te maken met het Heilsplan Gods
    • op te roepen tot liefde voor God en Zijn werk (en door daar zelf een voorbeeld in te zijn)
    • zoveel mogelijk vrede te verschaffen
    • voor te gaan in het verlangen naar de Dag des Heren


    Hierbij denk ik aan het bekende woord uit Fil. 2:3

    • "Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf."
    (einde citaat)
A. Noniem.


Bron: Bericht door a-noniem op "Wo 05 Aug 2009, 20:22" in de thread "Sleutelvolmacht".
@all

"Een ander geluid in positieve zin", zo omschreef "A. Noniem" op 5 augustus 2009 de inhoud van een daarna aangehaalde circulaire van districtsapostel De Bruijn, in antwoord op kritische geluiden op dit Forum.

Achteraf bezien werd dit bericht met daarbij het verslag van districtsapostel De Bruijn van een door stamapostel Leber gehouden dienst voor ambtsdragers in Kinshasa uitgerekend geplaatst in de periode tussen de schorsing (in mei 2009) en het ontslag (in september 2009) van de oud-projectleider, broeder Ronald Rohn, op het Amersfoortse bureau van de Centrale Administratie bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland.

De schermutselingen tussen de strijdende partijen hebben sindsdien ongekende vormen aangenomen. Op zo'n manier zelfs, dat waarschijnlijk nog zal blijken dat geen ander voorval in de internationale geschiedenis van de Nieuw-Apostolische Kerk hiermee te vergelijken valt. Hoewel een commissie, bestaande uit leden van meerdere bestuursorganen bij de kerk, die zich opwierp als "Raad van Toezicht", er in februari 2010 toe opriep de zwijgzaamheid te betrachten tot na de rechtsgang, bleek zowel stamapostel Leber als districtsapostel Brinkmann hierover geheel anders te denken. Zij beiden namen een voorschot op het nog steeds te verwachten eindvonnis in de zaak, enerzijds door districtsapostel De Bruijn, toen in mei 2011 aan hem ambtsrust werd verleend, uitbundig voor vele verdiensten te prijzen ("In ihm haben wir ein Vorbild dafür, was es bedeutet, recht zu kämpfen", aldus stamapostel Leber), en anderzijds doordat districtsapostel Brinkmann de ontslagen medewerker in juni 2011 alvast publiekelijk aan de schandpaal nagelde door via de website van de kerk diens goede naam op het Internet door het slijk te halen. Dit laatste leidde ertoe dat de rechtbank Utrecht prompt in kort geding tot de uitspraak kwam dat het kerkbestuur daarmee de Wet heeft overtreden.

Na het op dit Forum verschenen bericht van a-noniem op "Wo 05 Aug 2009, 20:22" duurde het nog ruim een jaar alvorens het tot de buitenwacht goed en wel doordrong dat er een soort van loopgravenoorlog gaande was, waarbij afgezien van stamapostel Leber (!) inmiddels álle bestuursleden -onder wie de districtsvoorgangers- van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland betrokken waren geraakt. "Trouw en vast aaneengesloten" (vgl. lied 165, NAK-gezangboek) vormden zij een front tegen het kwaad dat men belichaamd ziet in het weerbarstige gedrag van de oud-projectleider. Als één man trok men tegen hem ten strijde.

Sinds de ontslagaanzegging zijn wij nu zo'n drieënhalf jaar verder en bedient de kerkleiding in haar verbeten strijd tegen broeder Rohn zich intussen van de tactiek van de verschroeide aarde. Bij de kerk waar men beschikt over een miljoenenkapitaal, speelt geld geen enkele rol. Het moet dus logischerwijs mogelijk zijn, zo zullen de "zegenaars" onder bidden en smeken hebben geredeneerd, om één enkel gemeentelid met de inzet van die middelen financieel uit te kleden. Dan zal hij zijn verzet moeten staken en zal nooit iemand weten hoe de rechtsgang, ter wille waarvan vrijwel alle overige leden van "het lichaam van Christus" in februari 2010 op last van apostel Peter Klene, diens broer Nico, opziener Kamstra en de toenmalige districtsevangelist Vis (zich brutaal verenigd hebbende in "een Raad van Toezicht") zich het zwijgen lieten opleggen, tot een deugdzaam einde was gekomen. Echter, de aldus gerealiseerde gijzelingsactie bij alle aangesloten leden bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland duurt voort. De eerstvolgende uitspraak is op 20 februari 2013.

(...)
  • Laat ons heden tevergeefs niet
    hoorders van Uw woord toch zijn.


    Uit: Lied 200, NAK-gezangboek
Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

BakEenEi schreef:
a-noniem schreef:L.S.

wat zijn de laatste bijdragen toch schreeuwerige stemmingmakerij: contracproductief en alleszeggend over de redactie en veel minder over de inhoudelijkheid. De bijdrage over sleutel(vol)macht is voor de objectieve lezer een illustratie, dat het apostolaat Christus centraal stelt en juist afstand neemt van in de loop der tijd gegroeide sentimenten inzake het apostelambt en stamapostelambt. Het is een zeer vermakelijke illustratie hoe de redactie alles op zijn kop zet. Jammer toch.

Onderstaand rechtstreeks uit het maandschrijven van DAP De Bruijn een korte weergave van wat er door onze STAP onder de broeders dienaren in Congo is verbroken. De inhoud spreekt voor zich, al zal deze ongetwijfeld haaks worden geïnterpreteerd. Enfin, een ander geluid in positieve zin.

(...)
A. Noniem.


Bron: Bericht door a-noniem op "Wo 05 Aug 2009, 20:22" in de thread "Sleutelvolmacht".
(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Ma 28 Jan 2013, 18:26"
@all

"De inhoud spreekt voor zich, al zal deze ongetwijfeld haaks worden geïnterpreteerd", zo stelde "A. Noniem" het in 2009 met "gepast wantrouwen" overtuigd. Al gaan "kind'ren Gods" "in stilheid en vertrouwen" "hun weg", zoals het in de Nieuw-Apostolische Kerk wordt bezongen (NAK-liederenbundel, 644); wat echter te doen indien dat diepgewortelde vertrouwen door vermeende Godsgezanten ernstig wordt misbruikt? (...)

Het onderstaande geeft wellicht enig houvast...
  • [21] Jullie hebben gehoord dat destijds tegen het volk is gezegd: “Pleeg geen moord. Wie moordt, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht.” [22] En ik zeg zelfs: ieder die in woede tegen zijn broeder of zuster tekeergaat, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht. Wie tegen hen “Nietsnut!” zegt, zal zich moeten verantwoorden voor het Sanhedrin. Wie “Dwaas!” zegt, zal voor het vuur van de Gehenna komen te staan. [23] Wanneer je dus je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster je iets verwijt, [24] laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen. [25] Leg een geschil snel bij, terwijl je nog met je tegenstander onderweg bent, anders levert hij je uit aan de rechter, draagt de rechter je over aan de gerechtsdienaar en word je gevangengezet. [26] Ik verzeker je: dan kom je niet vrij voor je ook de laatste cent betaald hebt.

    Bron: Matteüs 5 (NBV)


    [7] Veroordeel niemand voordat je onderzoek hebt gedaan,
    denk eerst na, wijs pas dan terecht.
    [8] Antwoord niet voordat je hebt geluisterd,
    val een ander niet in de rede.
    [9] Meng je niet in een geschil waarmee je niets te maken hebt,
    ga niet met zondaars op de rechterstoel zitten.

    [10] Mijn kind, bemoei je niet met van alles tegelijk,
    als je overdrijft word je gestraft.
    Wat je najaagt krijg je toch niet in handen,
    en als je het op moet geven laat het je nog niet los.
    [11] Er zijn er die werken, zwoegen, rennen,
    maar des te meer schieten ze tekort.
    [12] Anderen zijn traag en hebben hulp nodig,
    ze hebben een gebrek aan kracht en een overvloed aan armoede.
    Maar de Heer beziet hen welwillend,
    hij verheft hen uit hun nederig bestaan
    [13] en richt hun hoofd weer op,
    tot verbazing van velen.
    [14] Het goede en het kwade, leven en dood,
    armoede en rijkdom komen van de Heer.
    [15] Wijsheid, inzicht en kennis van de wet komen van de Heer,
    van hem komen liefde en goede daden.


    Bron: Jezus Sirach 11 (NBV)


    [15] Als een van je broeders of zusters tegen je zondigt, moet je die daarover onder vier ogen aanspreken. Als ze luisteren, dan heb je ze voor de gemeente behouden. [16] Luisteren ze niet, neem dan een of twee anderen mee, zodat de zaak zijn beslag krijgt dankzij de verklaring van ten minste twee getuigen. [17] Als ze naar hen niet luisteren, leg het dan voor aan de gemeente. Weigeren ze ook naar de gemeente te luisteren, behandel hen dan zoals je een heiden of een tollenaar behandelt. [18] Ik verzeker jullie: al wat jullie op aarde bindend verklaren zal ook in de hemel bindend zijn, en al wat jullie op aarde ontbinden zal ook in de hemel ontbonden zijn. [19] Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren. [20] Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’

    Bron: Matteüs 18 (NBV)
Vanuit meerdere invalshoeken krijgen wij hier aanwijzingen over het omgaan met een conflict dat zich op allerlei manieren kan voordoen. Bewust heb ik de samenhang héél willen laten door telkens ruim te citeren.

Mij valt het op hoezeer de aangehaalde teksten oplossingsgericht zijn. De casus Rohn/NAK is volgens mij geen zaak die afgezien van een oud-medewerker en een kerkbestuur inmiddels verder niemand zou raken of zou aangaan. Door de berichtgeving op dit Forum hebben wij gezien dat diverse aspecten van deze aangelegenheid tegen elkaar af te wegen zijn. Allang is het niet meer alleen een kwestie tussen twee personen. Blijkens het schrijven "Santpoort, 21 februari 2010" werd het broeder Rohn ernstig kwalijk genomen dat hij op zijn eigen wijze hulp heeft willen inroepen door zijn zorgen te delen met anderen in de "gemeenschap". Het is exact op dit punt, dat bij mij de schrik om het hart sloeg - nadat ik mij overigens eerst afvroeg of de bewuste brief wel écht kon zijn want heus: ik kon amper geloven dat apostel Klene zoiets had geschreven.

Wij allen zullen wel afweten van de bekende woorden uit 1 Korintiërs 12 (NBV):
  • [26] Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde. [27] Welnu, u bent het lichaam van Christus en ieder van u maakt daar deel van uit.
Op het eerste gezicht laat het bovenstaande niets aan duidelijkheid te wensen over, maar hoe laat dat besef zich omzetten in daadkracht, zodra de praktijk van het evangelie van Jezus Christus ons daartoe uitnodigt?

Onze onvergetelijke districtsevangelist Yske de Vries merkte tijdens een jeugddienst op: "De lieve God overhoort ons niet in leerstof, waarin wij niet van tevoren zijn onderwezen. Maar laten wij wel bij de les blijven!"

(...) Het zou de nieuw-apostolische kerkleiding sieren, indien zij meent dat er vanwege "behaalde resultaten in het verleden" in 2013 van alles te vieren valt, als haar woorden gelijke tred houden met haar daden!

Wie zich afvraagt hoe daarmee een aanvang kan worden gemaakt, zou nog eens kunnen nalezen welke cruciale aanbevelingen districtsapostel De Bruijn in 2009 dienaangaande voor ons allen meenam uit Kinshasa:

  • (begin citaat)

    (...)
    Onze Stamapostel hield enige tijd geleden een ambtsbroederdienst in Kinshasa (Dem. Rep. Congo). Deze dienst stond onder het woord uit 2 Kor. 1, een deel van het 24e vers:

    Slechts Eén is Heer en Meester: dat is Jezus Christus! Dat betekent dat wij nooit onszelf in het middelpunt mogen plaatsen. Wij zijn allemaal dienaren van de Heer, zij het met verschillende opgaven en verantwoordelijkheden. Dat moeten we altijd voor ogen houden!

    Het is opmerkelijk dat in dit Bijbelwoord uitsluitend over een bijdrage aan de vreugde gesproken wordt. Goddelijke vreugde ontstaat niet vanzelf, maar vraagt een bijzondere klimaat. Zo'n klimaat moet geschapen worden en dat kunnen wij doen door de aan ons toevertrouwde broeders en zusters, jeugd en kinderen

    • dicht bij de Heer te brengen
    • in het geloof te versterken
    • vertrouwd te maken met het Heilsplan Gods
    • op te roepen tot liefde voor God en Zijn werk (en door daar zelf een voorbeeld in te zijn)
    • zoveel mogelijk vrede te verschaffen
    • voor te gaan in het verlangen naar de Dag des Heren


    Hierbij denk ik aan het bekende woord uit Fil. 2:3

    (einde citaat)

Inderdaad werd de inhoud van dat bewuste "maandschrijven" in eerste instantie haaks geïnterpreteerd, maar als het aan mij ligt wordt de waarheid die er voor God toe doet, géén geweld aangedaan op dit Forum.

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

Zielzorg en schade aan de ziel (1)


@all

Zolang het leven niet al te veel pijn doet, zullen wij ons waarschijnlijk niet gedurig afvragen: kan het met dit of dat niet wat anders worden geregeld? Wij schikken ons in het beloop van de gebeurtenissen en onze belangstelling en energie gaat uit naar overige zaken die de aandacht behoeven. Bovendien hebben wij lang niet overal invloed op; dus waarom zouden wij werk maken van wat (in eerste instantie) andermans verantwoordelijkheden zijn terwijl het de moeite misschien niet eens loont?

In deze thread handelt het over woorden en daden. Om daarin telkens maar weer een gezonde balans te vinden, zullen wij ook aan twee levens wellicht niet genoeg hebben: "It's not easy being perfect!" Verder is het natuurlijk lastig om te bezien welke kijk anderen hebben op een situatie die zich voordoet. Ieder heeft zijn of haar eigen mogelijkheden en beperkingen. Dat wij het apostolische werk een warm hart (zouden willen) toedragen, is hopelijk écht de verbindende factor die de doorslag zal geven!

Het klopt dat ik teleurgesteld ben over wat dienaren in de Nieuw-Apostolische Kerk er voor over hebben gehad om op beslissende momenten voor anderen -en voor mijzelf- in het geloof (!) te betekenen. Met als het ware de zegen van "hogere" dienaren nam men een enorme onbalans voor lief tussen woorden en daden. Men liet het erbij dat zielen hierdoor zodanig in de verdrukking raakten dat ze het niet langer konden opbrengen om te doen alsof er niets was gebeurd. Zonder hen trok de karavaan verder.

Er is niets in mijn leven dat mij door de jaren heen méér te denken heeft gegeven dan zielzorg in relatie tot schade aan de ziel. Ik dacht namelijk dat ik ervan uit mocht gaan dat in het werk Gods (!) de hoofdzaken eenvoudig de hoofdzaken zijn. Gelukkig is dit ook zo! Alleen, het viel mij meer en meer op dat vragen onwelkom zijn indien het daarbij in de Nieuw-Apostolische Kerk onverhoopt anders uitpakt. Dat kan niet waar zijn, was telkens weer mijn eerste gedachte: ik weet er vast te weinig van af.

Ik heb het eens meegemaakt dat een kinderarts een diagnose stelde die weinig voorkomt. Door een voor de aandoening specifieke huiduitslag kon hij die diagnose met grote zekerheid stellen. Voor het laatst had hij dit gezien in Zuid-Afrika. Alle arts-assistenten in het ziekenhuis werden opgetrommeld om dit verschijnsel goed op hun netvlies te krijgen. "Hoeveel te meer geldt dit naar de Geest!", zo hoorde ik in gedachten aan het altaar een dienaar opmerken. Deze bijzondere ervaring maakte mij alert.


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

Zielzorg en schade aan de ziel (2)


@all

Aandachtig luisterde ik als kind naar de verhalen uit de Bijbel, over de barmhartige Samaritaan, over de wijsheid die God schonk aan Salomo of over de vrouw aan de Jakobsbron, en bij het godsdienstonderwijs wilde ik alles weten over de geschiedenis in de negentiende eeuw in het Duitse Karlshuld met de evangelist Lutz of over Mary en Isabella Campbell in Schotland. Ondertussen was ik er niet blij mee dat er zó veel verschil moest zijn tussen protestanten en katholieken, dat ze bijvoorbeeld als kemphanen op het voetbalveld tegenover elkaar stonden. Op school moesten wij later alle Bijbelboeken in de juiste volgorde uit het hoofd kunnen opschrijven maar daarvan kon ik destijds het nut niet inzien. Thuis hadden wij immers een kleine Bijbel met zogenaamde duimgrepen, en dan vond je heus alles al snel genoeg... Ik vond het fijn om naar de dienst te gaan en om liefhebbende broeders en zusters te leren kennen. Gemengde gevoelens bekropen mij voor het eerst tijdens jeugddiensten elders, waar het de bedoeling was om een zwart kostuum te dragen. Ik begreep er niets van dat men daarbij sprak van feestkleding. Nog steeds niet, trouwens. Ik genoot van de prachtige liederen die "het grote koor" zong in onze gemeenschap. Extra mooi vond ik mannenkoorliederen.

Er werd naar elkaar omgekeken. Wie langere tijd ziek was, kon er van op aan thuis te worden bezocht door één van de priesters voor de viering van het Heilig Avondmaal. Zo bleven wij in liefde met elkaar verbonden.

Soms was er een priester ingedeeld van wie je wist dat er tijdens de dienst vast wel weer wat te lachten viel. Ik denk hierbij aan priester Akkerman uit Sneek. Wanneer hij kwam, was dat meestal op een zondagmiddag. Juist dan zong volgens mij vaak ook het mannenkoor nog een lied. Het kerstfeest vroeger in Ljouwert, was het allermooiste wat je als kind kon meemaken. Dat veranderde abrupt na het overlijden van districtsapostel Tjark Bischoff door nieuwe richtlijnen van diens opvolger, Hermann Schumacher. Pas veel later hoorde ik dat velen grote moeite hadden met diens "weledelgestrenge" manier van doen waar ik ook zelf op een keer nog onverwacht mee kennismaakte. Verfrissend waren voor mij in Amersfoort de diensten met de gemeente-evangelist Kamphuis. Een gebed waar iemand anders zes minuten over deed, wist hij terug te brengen tot 40 seconden, en een prediking van bijna drie kwartier tot 10 minuten. Het was de kortste dienst ooit, herinner ik mij. Ongelofelijk to-the-point. Eén van de meest waardevolle ervaringen werd voor mij veertien dagen Malta in juni 1982 met als reisleider onze districtsevangelist De Vries en diens echtgenote. Verder zal ik nooit het hartverwarmende dienen vergeten van een voorganger in Engeland waar ik verbleef voor een cursus.


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

Zielzorg en schade aan de ziel (3)


@all

Hoe heeft het nu toch kunnen gebeuren dat uiteindelijk de stemming zodanig omslaat dat wie met zulke fijne jeugdherinneringen terugblikt op alle positiviteit van het nieuw-apostolische geloof, van een voorstander bijna verandert in een tegenstander van dit geloof? Het lijkt nota bene wel het omgekeerde van wat Saulus overkwam! (...)

Het zou een zorgelijke toestand zijn geweest als ik in mijn leven genoegen had genomen met het begrip van een jongvolwassene. Ik heb er niet eens over nagedacht om op enig moment in het geloof of in het leven "het" voor gezien te houden want het was een nogal dynamische wereld waarin ik mij bevond. Dan kom je niet alleen jezelf soms letterlijk en figuurlijk tegen maar ook anderen. Ik kon anderen die in mijn ogen een stuk flexibeler waren dan ik bij het benutten van hun kansen, bewonderen en benijden. Ikzelf had er "de handen aan vol" om te begrijpen wat mijn eigen keuzes inhielden. Door vrijwilligerswerk te doen zocht ik de voldoening die ik miste in mijn dagelijkse werk op de Centrale Administratie. Ik voelde mij er niet op mijn gemak, maar dat wordt vast gaandeweg wel beter, zo bleef ik het mijzelf wijsmaken. Aan de lopende band zag ik ambtsdragers terugtreden die eerst het hoogste woord hadden gevoerd. Zelden of nooit hoorde ik wat er aan de hand was geweest. Ook heeft het een paar keer flink kunnen "spoken" op de C.A., namelijk toen ik achteraf begreep dat ook ik als mogelijke verdachte had gegolden om adressenmateriaal te hebben doorgespeeld naar "wederstrevers" in het geloof (in de regio Arnhem). De "onherbergzaamheid" diende zich aan.

Het keurslijf paste mij niet. Blijkbaar had ik geen confectiemaat. Meer en meer kreeg ik het gevoel dat in mijn kerk zaken werden "gestandaardiseerd". Hoewel stamapostel Urwyler in alle verscheidenheid nog duidelijk de eenheid kon zien, waren er kennelijk anderen die last hadden van "optisch bedrog". En zo kwam het, denk ik nu wel eens, dat stilaan alle bloemen rood moesten zijn en alle muizen grijs. Voor zielzorg werd er een "eenheidsrecept" ontwikkeld. Waar dat toe leidde kan ik het best vertellen met de woorden die ik hiervoor op dit Forum eerder al gebruikte:
Redactie schreef:(...)
Want: missen wij nooit eens iemand, in de gemeenschap? Valt ons nooit iets op? Hoe zou het wellicht gekomen zijn dat zielen verstillen? Waarom, waarom exact verliezen wij elkaar soms emotioneel uit het oog? (...) Omdat ik serieus wéét wat er hier aan de orde kan zijn, begin ik erover. Opnieuw trouwens. Onderschat u allen alstublieft niet wat er met mensen van vlees en bloed gebeurt indien het er voor de dienaren, in wie men graag Godsgezanten wilde zien, amper toe doet wie een naaste persoonlijk feitelijk is; indien pijnlijk blijkt dat het er voornamelijk om draait "dat de tent gerund kan worden", zodat de (districts)apostel trots kan zijn op de "zegenaars" die dat allemaal keurig netjes voor elkaar hebben gekregen. Dan, ja dán krijgen kinderen Gods (!) het in hun geloof écht moeilijk. Je was immers hooguit een decorstuk dat men goed kon gebruiken. Hoe ondertussen het klimaat was waarin goddelijk leven in de gemeenschap zou mogen gedijen, was voor de kerkelijke ambtsdragers klaarblijkelijk van ondergeschikt belang! Wie met zo'n ontluisterende ervaring wordt geconfronteerd, verandert! Een deceptie van dit kaliber geeft je namelijk een ongelofelijke geestelijke dreun. Terwijl niemand schijnbaar doorkrijgt wat er met je is, loop jíj -als onwillig decorstuk- met je ziel onder de arm. Men heeft medelijden met je, en dat is absoluut héél wat anders dan mededogen. Medelijden omdat jij "de vreugde" zeker kwijt bent. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" kun je dan het best zo snel mogelijk inzien dat je jezelf moet overwinnen. Het ligt dus aan jou! (...) Om precies te zijn: in de Nieuw-Apostolische Kerk ligt áltijd álles alléén aan jóu. (...) En dat komt omdat "ze" in deze kerk niet meer willen weten wat zielzorg écht is.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "vr 23 dec 2011, 23:05" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk".
De hoogmogende heren zouden uit hoofde van hun schandelijk ruim opgevatte verantwoordelijkheden de zaken wel even mechaniseren...


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

Zielzorg en schade aan de ziel (4)


@all

Er is hier iets niet pluis, wist ik op een zeker ogenblik. Maar wát?! Vergeef het mij alsjeblieft dat ik er op dit Forum honderden berichten voor nodig heb gehad om uit de doeken te doen wat je dán zoal tegenkomt.

Op Nieuwjaarsdag "diende" stamapostel Leber in diens geboorteplaats, Herford. Snel luidde hij het jubileumjaar 2013 in, en als een ware jezuïet reikte hij subtiel een ontbrekend puzzelstukje aan dat ophelderde hoe hij voor zichzelf de in gang gezette feestelijkheden rondom dat jubileumjaar had weten te rechtvaardigen. Met wiskundige precisie volvoert hij conform de daartoe aangelegde dubbele agenda zijn plan de campagne.

Toen ik in het najaar van 2005 begon te vermoeden dat de verdorvenheid tot in de top van de organisatie was doorgedrongen, besloot ik nauwlettend in de gaten te houden hoe men vanuit dat "echelon" te werk ging. Anderhalf jaar later was ik er "klaar" mee want het was "foute boel". Het stak zo ingewikkeld in elkaar dat ik wenste dat de gemeente-evangelist Kamphuis uit de dood zou opstaan om het in 10 minuten uit te leggen.

Inmiddels weten wij dat de internationale kerkleiding een ultieme wens in vervulling ziet gaan indien zij op grond van een gastlidmaatschap mag aanschuiven aan de vergadertafel van "concurrente kerkbestuurders". Eén van de nieuw-apostolische spreekstalmeesters wilde er wel extra over kwijt dat men samen sterk staat, nu de christenheid op het wereldtoneel meer en meer uitdrukkelijk van doen krijgt met "andersdenkenden".

O, dacht ik, hij bedoelt gewoon: wij zijn bang voor de Islam, "het gele gevaar" en voor de rest van de mensheid. Dan mocht dát nu zeker de reden zijn om alle onwetenden de catechismus uit het hoofd te laten leren!


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

Zielzorg en schade aan de ziel (5)


@all

Er valt in Zijn werk helemaal niks te mechaniseren! De eerste fout die wij zouden maken is het voor wáár te houden dat God de Heilige Geest op afroep beschikbaar houdt voor degene die door een ambtsvoorganger wordt opgeworpen als de internationale bestuursvoorzitter bij de Nieuw-Apostolische Kerk, waardoor betrokkene als het ware verzekerd zou zijn van de allerbeste rechtstreekse intranetverbinding met het hemelrijk! "Nagenoeg alle overige verbindingen lopen langs Zürich via de diverse gebiedskerken en de gecontracteerde apostelen, und so weiter und so fort. Uitzonderingen daargelaten zoals misschien voor de kerk van Rome."

Door in zo'n dwaze gedachtegang mee te gaan, komen wij terecht bij de zoveelste variant van een "Derde Rijk". Het beste bewijs voor de alarmerende situatie welke zich in dit opzicht goeddeels ongemerkt aan ons opdringt is wel, dat degenen die wij in het nieuw-apostolische geloof zouden moeten navolgen zelf nog niet eens de meest elementaire vaardigheden onder de knie blijken te hebben van christelijke naastenliefde... Zie wat men waagt te prediken en hoe dat vervolgens geenszins uit de verf komt:

  • (begin citaat)

    (...)
    Onze Stamapostel hield enige tijd geleden een ambtsbroederdienst in Kinshasa (Dem. Rep. Congo). Deze dienst stond onder het woord uit 2 Kor. 1, een deel van het 24e vers:

    Slechts Eén is Heer en Meester: dat is Jezus Christus! Dat betekent dat wij nooit onszelf in het middelpunt mogen plaatsen. Wij zijn allemaal dienaren van de Heer, zij het met verschillende opgaven en verantwoordelijkheden. Dat moeten we altijd voor ogen houden!

    Het is opmerkelijk dat in dit Bijbelwoord uitsluitend over een bijdrage aan de vreugde gesproken wordt. Goddelijke vreugde ontstaat niet vanzelf, maar vraagt een bijzondere klimaat. Zo'n klimaat moet geschapen worden en dat kunnen wij doen door de aan ons toevertrouwde broeders en zusters, jeugd en kinderen

    • dicht bij de Heer te brengen
    • in het geloof te versterken
    • vertrouwd te maken met het Heilsplan Gods
    • op te roepen tot liefde voor God en Zijn werk (en door daar zelf een voorbeeld in te zijn)
    • zoveel mogelijk vrede te verschaffen
    • voor te gaan in het verlangen naar de Dag des Heren


    Hierbij denk ik aan het bekende woord uit Fil. 2:3

    (einde citaat)

Het is werkelijk zo dat wie aan de haal gaat met Zíjn woord terstond wordt verblind voor Zíjn waarheid, en het is ook werkelijk zo dat je beter niet méér kunt willen geloven dat wat jezelf al oprecht wáár kunt maken.

In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt het evangelie van Jezus Christus totaal verwrongen voorgesteld als een levensopgave waarbij men de liefde van God met tussenkomst van "zegenaars" moet zien te verzilveren. De internationale bestuursvoorzitter zou daarbij onder mannen in een bepaalde leeftijdcategorie uitmaken wie er tot zegen kan dienen en in welke mate. Wie zulke waanzin (!) verzint schrijft aan God de wetten voor.

Nú komt het er op aan om in ons geloofsleven niet langer de roofbouw toe te staan die intussen bij menigeen al tot gevolg heeft gehad dat de rek er behoorlijk uit is. "Hoge(re)" dienaren bestáán in Zijn werk NIET !!

Zie ook mijn bericht op "Vr 25 Jan 2013, 16:58" in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012".


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

[Bijgewerkt: 03-02-2013, 20.30 uur]

Zielzorg en schade aan de ziel (6)


@all

Een kerkgemeente is geen filiaal van een evenementenorganisatie, zoals het o.a. districtsapostel Armin Brinkmann tegenwoordig voor ogen schijnt te staan. Een kerkgemeente hoort onderdak te bieden aan gelovigen die elkaar graag willen ontmoeten om te ervaren wat wij lezen in een Psalm van David:
  • [5] Hij laat mij schuilen onder zijn dak
    op de dag van het kwaad,
    hij verbergt mij veilig in zijn tent,
    hij tilt mij hoog op een rots.

    [6] Daarom heft zich mijn hoofd
    fier boven de vijanden rondom mij,
    ik wil offers brengen in zijn tent,
    hem juichend offers brengen,
    ik wil zingen en spelen voor de HEER.


    Bron: Psalm 27 (NBV)
Zielzorg is niet het aanreiken van overlevingsstrategieën ter vervanging van naastenliefde in de Nieuw-Apostolische Kerk:
Wat men hier de gelovigen voorhoudt is een soort van mantra ter verontschuldiging van gedesoriënteerde ambtsdragers.
Zie voor commentaar op deze zaak: http://www.readers-edition.de/2013/02/0 ... en-kirche/ alsook http://canities.beepworld.de/mehr-apost ... erchen.htm.

God is veel dichter bij dan de nieuw-apostolische kerkleiding het ons gunt. Door te suggereren dat er niveauverschillen bestaan onder dienaren met navenant kwaliteitsverschillen in de aan hen toegedichte zegenende gaven, worden christenen ernstig misleid. Zo werkt de Heilige Geest níet!


[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden

Bericht door BakEenEi »

[Bijgewerkt: 30-01-2013, 23.00 uur]

Zielzorg en schade aan de ziel (7)


@all

Het gaat mij in deze serie berichten er niet om personen te diskwalificeren. Wel vind ik het belangrijk dat niemand, die "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" geen zegenaar zou kunnen zijn, denkt, dat de Heilige Geest in hem of in haar maar "een zwakke ontvangst" heeft in tegenstelling tot kerkelijke ambtsdragers die God beter zou hebben toegerust. "Luister naar de stem die zacht'kens spreekt, binnen in het hart" (vgl. NAK-liederenbundel, 622), zou ik willen bepleiten want het lichaam van Christus wordt niet bestuurd vanuit een "ambtslichaam" of zo, al zouden ambtsdragers het niet erg vinden als velen dat wilden geloven.

Het optreden van wijlen districtsapostel Hermann Schumacher heeft niet zelden ook weerstand opgeroepen, zo gaf ik al aan in mijn (tweede) bericht van "Di 29 Jan 2013, 14:36". Toch kwam ik van hem ooit een circulaire tegen, waarvan ik dacht: tijdloos! Heel bijzonder... Zie onder:
  • Afbeelding
    Afbeelding
De veelzeggende inhoud ervan raakte mij diep. Zo worden gezonde voorwaarden geschapen tot zielzorg! Net als overigens door de meermalen aangehaalde circulaire uit 2009 van districtsapostel De Bruijn. Pas wanneer je je óók middenin de gemeenschap veilig voelt in Jezus' armen, is er zielzorg. Ik zou willen dat in de Nieuw-Apostolische Kerk zo gauw mogelijk allen in de "kring der dienaren" worden opgenomen die de laatste 150 jaar nodeloos over het hoofd werden gezien! Gebeurt dat niet, dan zal er voor de "overlevenden" weinig hoop meer zijn. Gemeentevoorgangers hebben in dit opzicht een eigen verantwoordelijkheid...

  • [61] Jezus wist wel dat zijn leerlingen protesteerden en zei tegen hen: ‘Ergeren jullie je hieraan? [62] Maar als jullie nu de Mensenzoon zouden zien opstijgen naar waar hij eerst was? [63] De Geest maakt levend, het lichaam dient tot niets. Wat ik gezegd heb is Geest, en leven. [64] Maar sommigen van jullie geloven niet.’ Jezus wist namelijk vanaf het begin wie er niet geloofden en wie hem zou uitleveren.
    Bron: Johannes 6 (NBV)


    Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst.
    Bron: Galaten 5: 25 (NBV)


    Want er is maar één God, en maar één bemiddelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus
    Bron: 1 Timoteüs 2: 5 (NBV)

[wordt vervolgd]

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Plaats reactie