@all
"Wie niet thuis geeft terwijl een kind van God beklemd raakt tussen de leerstellingen van een menselijk denksysteem; die maakt een fout!", schreef ik eens aan één van de "allerhoogste" dienaren in het "werk Gods", omdat ik mij zorgen maakte!! Betrokkene had er géén boodschap aan, zoals in feite
nooit een "hogere verantwoordelijke leidinggevende" bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ergens een boodschap aan had. Zodra iemand die voor henzelf een "zegenaar" is wat zegt, dan wil men nog wel eens opletten, maar voor het overige heeft iedereen in het "werk Gods" maar te gehoorzamen. (...) Intussen heb ik op dit Forum
de noodklok geluid; niet éénmaal doch gedurende een periode van ruim twee jaar telkens opnieuw, en bepaald niet aan de hand van loze kreten. Desondanks heeft
niemand in het "werk Gods" zich geroepen gevoeld om even te kijken "of er misschien ergens iets niet pluis is, of zo". Alleen "in de wereld om ons heen"
Dreigen de golven (lied 50, NAK-koorliederenbundel). Antwoord:
"Vrees dan toch niet!" Tót de wal het schip keert!
Een "klokkenluider" die niet uitkijkt, wordt op deze manier in het "werk Gods" zwaar psychisch letsel toegebracht. De "Boden van Jezus" in de Nieuw-Apostolische Kerk willen namelijk hebben dat hij of zij zijn of haar eigen ogen niet gelooft. Dus, je ziet en meldt een uitslaande brand met gevaar voor de belendende percelen, en dan zegt
brandmeester Koperbuik (lees: de "Godsgezanten" vanuit de nep-Raad van Toezicht"):
"Dat lijkt maar zo. Omwonende, u begrijpt er niets van!" Onderwijl breidt het vuur zich hier uit en de brand slaat over naar het buitenland. "Kinderen Gods" die zich ver buiten de gevarenzone wanen, vinden het maar een
ver-van-mijn-bed-show. Weliswaar kennen zij het verhaal in de Bijbel over
"Ben ik mijn broeders hoeder?" (Genesis 4: 9), maar dat is voor hen hooguit iets wat "de kinderen op de zondagsschool" dienen te begrijpen.
"Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn", herinneren zij zich daarentegen uit de Statenvertaling (Lucas 5: 31). Oftewel:
"... als d'apostel geen gevaar ziet, is het er ook niet!"
In werkelijkheid wordt op deze manier een gezonde ziek gemaakt! Bij de nieuw-Apostolische Kerk in Nederland kan het allemaal. Priesters, voorgangers, districtsdienaren; ze vinden het helemaal prima want voor wie brutaal van inzicht wenst te verschillen met d'apostel, is dáár het gat van de deur. (...) Secularisatie betekent in hun ogen (die ze "in de verbondenheid met de stamapostel" vast niet zullen bedriegen) dan ook niets anders dan dat gelovigen niet meer willen zien wat d'apostel zegt dat er te zien valt. Zo ziet d'apostel er nu bijvoorbeeld Gods hand van leiding in dat een hulpverleningsinstelling in de regio Arnhem voor zowat half geld een "registergoed" mocht verkrijgen om werk te maken van de naastenliefde voor medemensen met een zorgbehoefte. "Gelukkig" zijn er in het "werk Gods" altijd nog wel andere gelovigen die dat óók zo kunnen zien: "Frank Schuldt, from the Dortmund church, said
members of the congregation donated money for projects to help elderly people and for foreign aid." Frank Schuldt ondersteunt districtsapostel Brinkmann.
Voor mijzelf draaide "het ondersteunen" vanwege
hersenspoelactiviteiten (!) als hierboven bedoeld uit op een godsonmogelijke opgave:
Redactie schreef:(...)
Waar ikzelf bijna geen woorden voor kan vinden is, hoe verschrikkelijk door kerkelijke ambtsdragers, die nota bene "zegenaars" genoemd willen worden, er toch misbruik wordt gemaakt van ieders vertrouwen. Er is zó enorm aan de lopende band gelogen en bedrogen; daarvan hebben blijkbaar velen nog altijd niet het geringste besef. Werkelijk, het is vreselijk; mensonterend zelfs hoe er in de Nieuw-Apostolische Kerk door "hogere dienaren" wordt huisgehouden. Wat men daarbij uit alle macht en met alle middelen voor kwalijks aan het daglicht onttrokken probeert te houden, grenst aan het onwaarschijnlijke en valt op geen enkele manier nog te reduceren tot het een of andere leugentje om bestwil.
Als het aan mij ligt mag deze kerk onmiddellijk als een criminele organisatie worden verboden. Wat er -alleen al getuige de enorme aantallen publicaties van de laatste jaren, zowel in ons land als in het buitenland- op zijn minst aan de hand is, zijn: intimidatiepraktijken, kadaverdiscipline, machiavellisme, onbehoorlijk bestuur, financieel wanbeleid en geestelijk geweld. Hoe naïef het ook genoemd mag worden dat mensen zich door de geestelijke elite, die hier acteert, laten misleiden; mijzelf wilde het gewoonweg niet aan dat "geestelijk verzorgers", bij wie ik oprecht wilde blijven uitgaan van hun integriteit, er ondertussen een welhaast sadistisch genoegen in schiepen een ieder aan zich te onderwerpen.
Indien bijvoorbeeld apostel Peter Klene eerlijk (!) was geweest, had hij na het allereerste bericht, dat ik aan hem toezond, meteen geantwoord dat hij er geen boodschap aan had. Dan had ik mij direct alle verdere moeite kunnen besparen. Hetzelfde geldt o.a. voor districtsapostel De Bruijn en districtsapostel Brinkmann, en zéker ook voor de districtsoudste Weening. Ik heb al deze mensen herhaaldelijk
gealarmeerd vanwege omstandigheden die dat werkelijk rechtvaardigden. Maar het kon ze allemaal geen biet schelen. Dan moet men er dus maar niet vreemd van opkijken als ik, via dit Forum bijvoorbeeld, zulks nadien nogal transparant beschrijf wanneer deze "zegenaars" meer en meer slachtoffers maken.
Het mag bij hen nu wel eens afgelopen zijn met alle mooie woorden zonder alle bijbehorende mooie daden. Overigens, dat -toen Gerrit Sepers in 1998 de wacht werd aangezegd- er te weinig geld zou zijn geweest voor een tweede "apostel" op de loonlijst van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, was natuurlijk óók al gelogen. Als misschien wel geen ander kan ík dat -als administrateur destijds op het bureau van de Centrale Administratie- immers weten. Zie ook de onderstaande quote dienaangaande:
Redactie schreef:(...)
"Verwarring" is bij mij meer en meer een hot item geworden naarmate het soms heel doorzichtig werd hoezeer "hoge(re) dienaren" werk(t)en met een dubbele agenda. Zo klap ik intussen allang niet meer uit de school als ik zeg dat het eenvoudig NIET wáár is dat in financieel opzicht bij de Nieuw-Apostolische Kerk continu de nood aan de man was. Tussen 1985 en het jaar 2000, toen ik mij op het bureau van de Centrale Administratie bezighield met de financiële gegevensverwerking, heb ik daar zowat elk dubbeltje voorbij zien komen, echter ZONDER ooit te hebben moeten constateren dat je elk dubbeltje voordat het wordt uitgegeven zou moeten omdraaien! Bij NAK-Observer heb ik destijds wel eens voorgerekend waarom de beschikbare middelen gewoon toereikend waren, vooropgesteld dat "de politieke wil" bestaat om uit te komen met wat men heeft. Was dát immers niet wat God (!) "de rentmeesters" in handen gaf om mee uit te komen?
Dus: al het geweeklaag over teruglopende offerontvangsten, wat "de Apostel" zogenaamd zorgen baarde, klopte in die periode pertinent NIET. Wie desondanks de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland als armlastig wilde promoten, sprak al dan niet verkeerd ingelicht NIET de waarheid. Waar het in de praktijk op aankwam was simpelweg het weloverwogen kiezen uit verschillende mogelijkheden: bouw ik een kerk zoals in Hoorn óf voor dat geld twee zoals in Voorthuizen?! Laat het daarom alleen al op grond van het bovenstaande duidelijk mogen zijn dat "ze" bij wijze van spreken níet bij míj moesten aankomen met wat voor een aandoenlijk verhaal dan ook over "geen geld voor een stukje tapijt", of zo. Ik wist (!) dat het NIET wáár was dat één stukje tapijt méér of minder opeens het verschil zou maken. Zo was het écht NIET. Het zat hem in wat ik al opmerkte: bouw ik een kerk zoals in Hoorn óf voor dat geld twee zoals in Voorthuizen?!
Toch werd ik vanzelf voortdurend geacht de zogenaamde zorg van "de Apostel" over de offerontvangsten te delen. Op een gegeven moment hoorde ik zelfs dat er in Nieuwegein tijdens een landelijk dienst voor ambtsdragers was betoogd dat er geen geld meer was voor "twee apostelen". Zo vernam ik wel vaker achteraf wat ik voor wáár moest houden. Meestal las ik in de Onze Familie hoe de "dankoffers" zouden zijn uitgegeven, maar in de boekhouding was het geld in de regel zó niet verantwoord. Buiten mij om was er dus maar gewoon een draai aan gegeven. Ik werkte al minstens 10 jaar op de C.A. toen ik een districtsoudste (die intussen al jarenlang deel uitmaakte van "De landelijke vergadering") aan een nóg hogere "zegenaar" hoorde vragen: "Wie doet hier eigenlijk de boekhouding?"
(...)
Wat ik hiermee nu vooral wil zeggen is:
"Er kan in openbare erediensten en uit 'de apostelmond' misschien wel een hoop eenzijdig worden verkondigd en afgekondigd, maar mogen degenen die dit voor wáár moeten houden alstublieft zelf blijven nadenken?!"
(...)
Uit: Bericht door Redactie op
"za 18 jun 2011, 12:22" in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"
(...)
Uit: Bericht door Redactie op "
Zo 12 Feb 2012, 15:42" in de thread "Het uur der waarheid nadert".
Wie er zó over denkt, mag in het nieuw-apostolische "werk Gods" worden gestenigd, "naar de Geest" wel te verstaan.
Groet,
BakEenEi