katholiek-apostolisch gemeentelid Roger van Oordt

[zefyr]

Praktisch apostolisch-zijn is ook oog hebben voor spaarzame berichtgeving over katholiek-apostolischen in de media.

Het is niet gebruikelijk, dat katholiek-apostolischen met naam en toenaam zich bekend maken en in het openbaar en media hun kerkelijke identiteit prijsgeven. Sinds 1901, in dit jaar overleed de laatstlevende apostel Francis Woodhouse, leven katholiek-apostolischen in 'een half uur van stilte' - time of silence - en zijn katholiek-apostolischen niet missionair actief in de algemene kerk en in de verscheurde christenheid. Als 'stillen in den lande' zijn ze als pelgrims onderweg naar het hemelse Jeruzalem en verwachten ze hoopvol op de spoedige wederkomst van Christus. Met het voortschrijden van de tijd horen ze de voetstappen van de naderende Christus steeds luider worden onder het motto 'lees de kranten'.

In de laatste jaren mengen enkele katholiek-apostolische gemeenteleden, zoals Karel van Oordt te Amersfoort (oprichter en oud-directeur van Christenen voor Israel en lekenhelper in de katholiek-apostolische gemeente te Amersfoort), (wijlen) prof. dr. Pieter van Oordt te Leusden (lekenhelper in de katholiek-apostolische gemeente te Amersfoort) en Eppo Boneschanscher te Amersfoort (classicus en oud-docent, lekenhelper in de katholiek-apostolische gemeente te Amersfoort en secretaris van het katholiek-apostolisch kerkbestuur te Den Haag), zich in kerkelijke discussies in het Reformatorisch Dagblad - op persoonlijke titel. Van de drie eerdergenoemden, sprak alleen Karel van Oordt zich expliciet uit als katholiek-apostolisch gemeentelid. Hij heeft in de afgelopen jaren hoge Israelische onderscheidingen ontvangen. Het Reformatorisch Dagblad publiceerde gisteren een interview met Roger van Oordt, zoon van Karel van Oordt en directeur van Christenen voor Israel. Via onderstaande link kunt u dit interview lezen, alleen niet op zondag, want dan mag in de 'Bible Belt' hooguit worden geademend - rustig, maar gestaag.

http://www.refdag.nl/achtergrond/onderw ... w_1_704271

[Diderot]

Sinds 1901, in dit jaar overleed de laatstlevende apostel Francis Woodhouse, leven katholiek-apostolischen in 'een half uur van stilte' - time of silence - en zijn katholiek-apostolischen niet missionair actief in de algemene kerk en in de verscheurde christenheid. Als 'stillen in den lande' zijn ze als pelgrims onderweg naar het hemelse Jeruzalem en verwachten ze hoopvol op de spoedige wederkomst van Christus. Met het voortschrijden van de tijd horen ze de voetstappen van de naderende Christus steeds luider worden onder het motto 'lees de kranten'.

'Lees de kranten'?
http://www.nu.nl/media/2995425/oplage-k ... dalen.html
Ik ben bang dat de voetstappen van Christus continu zachter klinken... Hij loopt weg, denk ik.

Elke historicus zal bevestigen dat elk tijdsgewricht zijn eigen grote menselijke ellende heeft (gehad). Om uit de huidige "toestand in de wereld" (Mr. G.B.J. Hiltermann groet U vanuit het 'hiernamaals' recht herzlich) te concluderen dat het zo erg zou zijn als nooit tevoren, en daaruit te concluderen dat een 'wederkomst van Christus' nu wel érg dichtbij is... is het doelbewust negeren van de menselijke historie op onze aardkloot.

Een Christus/Jezus die pas terug wenst te komen nadat de mensheid de allergrootste, allervreselijkste, allervernietigendste ellende in haar bestaan doormaakt heeft (of: terug mag komen, van Zijn blijkbaar even gruwelijk hardvochtige 'Vader'), verdient het om zonder vorm van proces teruggestuurd te worden naar het gebied waar Hij vandaan is gekomen: het gebied van de menselijke fantasie.
Mijn suggestie: Verzoen U met het weg zijn en het definitieve wegblijven van Christus/Jezus. Een dode leeft niet meer en keert nooit weer.
Geef, als U dat wilt, aan de verhalen over Christus/Jezus Uw persoonlijke, eigentijdse liefdevolle invulling. Dan hebben deze tenminste nog een positieve uitwerking op de mensheid en op de aardkloot.

Diderot.

[Jabob65]

@Diderot, kan men zo stellig zijn?

Jezus is er niet alleen in de verhalen maar volgens gelovigen ook in de heilige eucharistie, maar ook was Jezus als Hij er moest zijn, toen de jongeren bevreesd waren en Jezus er niet was, want Hij was aan het bidden...en toch was Hij er ineens.

En men kon Hem vinden in doeken gewikkeld in de voederbak, dit mogelijk als vooraankondiging van de zelfgave (manna uit de hemel en brood des levens).

Ik beweer niks, en ben zeker geen fan van 'eindtijdverwachtingen', in het Dagblad van het Noorden stond laatst een pagina gevuld met dergelijke eindtijdverwachtingen..

Maar wie er is, hoeft niet meer te komen.

[Lmg]

@ Diderot,

Terwijl ik graag respecteer wat de andere mens wil denken of geloven,
heb ik toch enkele vragen.
Zoals ik begreep bent U lid van de Nieuw- Apostolische kerk en een
trouw bezoeker van een Gemeente in het district Arnhem.
Mijn vraag is : Uw gedachtengoed staat haaks op de NAK geloofsleer,
waarom dan toch lidmaat en trouw kerkbezoek.
Hoe kunt U nog een aangenaam verblijf ervaren in de gemeente
terwijl de kerkleer voor U afstotend moet zijn.
Kan het zijn dat het afscheid nemen van een bepaalde nestgeur te moeilijk is ?

Lmg

[Diderot]

Mijn vraag is : Uw gedachtengoed staat haaks op de NAK geloofsleer,
waarom dan toch lidmaat en trouw kerkbezoek.
Hoe kunt U nog een aangenaam verblijf ervaren in de gemeente
terwijl de kerkleer voor U afstotend moet zijn.
Kan het zijn dat het afscheid nemen van een bepaalde nestgeur te moeilijk is ?

Mijn persistent verblijven in de NAK heeft meerdere oorzaken. Ik meen dat ik daar in een eerdere bijdrage al iets over heb gezegd. In telegramstijl daarom nogmaals:
- het sociale aspect: vrienden en kennissen, die ik al decennia lang ken en die mij dierbaar zijn geworden;
- naaste familie die met overtuiging de NAK-leer aanhangt;
- niches die ik qua activiteiten in de lokale NAK-gemeente heb gevonden, niches waarmee ik de gemeenteleden een plezier doe ('een vreugde bereid', om het in goed-apostolische terminologie te zeggen);
- de liberale (atmo)sfeer in de lokale NAK-gemeente. Eenieder wordt vrijgelaten in wat hij/zij gelooft.

Het valt me dus gewoonlijk niet zwaar om een paar uurtjes per week 'vrijwilligerswerk' te doen.

Overigens denk ik dat er veel NAK-leden zijn die afwijkende ideeën hebben op religieus gebied. Volgens mij is namelijk bij het overgrote deel van de leden (incl. ambtsdragers) de "officiële kerkleer" niet of nauwelijks bekend.
Ook de nieuwe catechismus zal daar weinig aan veranderen, want de onverschilligheid van (alweer) het overgrote deel van de leden ten opzichte van dat boekwerk is volgens mij gigantisch.

Diderot.

[ACE]

@Diderot

Mijn persistent verblijven in de NAK heeft meerdere oorzaken. Ik meen dat ik daar in een eerdere bijdrage al iets over heb gezegd. In telegramstijl daarom nogmaals:
- het sociale aspect: vrienden en kennissen, die ik al decennia lang ken en die mij dierbaar zijn geworden;
- naaste familie die met overtuiging de NAK-leer aanhangt;
- niches die ik qua activiteiten in de lokale NAK-gemeente heb gevonden, niches waarmee ik de gemeenteleden een plezier doe ('een vreugde bereid', om het in goed-apostolische terminologie te zeggen);
- de liberale (atmo)sfeer in de lokale NAK-gemeente. Eenieder wordt vrijgelaten in wat hij/zij gelooft.

Ik was laatst in een naburige gemeente. Voor het laatst was ik daar 10 jaar geleden.
Dezelfde warmte en genegenheid. Nog steeds dezelfde kring van broeders en zusters. Wel uitgedund.
Ook dezelfde kl**tzak die je ontwijkt. Fijne 'broeder'!

Wat je hoort is dat ze zich geen zier aantrekken van wat er van bovenaf komt.
De voorganger is van hetzelfde laken en pak. Ik bepaal zelf wel wat goed is voor de schapen.
En dat doet hij oprecht en met herderlijke hand.

Overigens denk ik dat er veel NAK-leden zijn die afwijkende ideeën hebben op religieus gebied. Volgens mij is namelijk bij het overgrote deel van de leden (incl. ambtsdragers) de "officiële kerkleer" niet of nauwelijks bekend.
Ook de nieuwe catechismus zal daar weinig aan veranderen, want de onverschilligheid van (alweer) het overgrote deel van de leden ten opzichte van dat boekwerk is volgens mij gigantisch.

Ik weet niet of het onverschilligheid is. Men heeft volgens mij geen behoefte aan aangemeten gezag dat geclaimd wordt obv een catechismus.
Zo is het al 150 jaar in apostolisch Nederland. Jouw boek gelezen hebbend. Of heb ik het mis?

Groet,
ACE

[Diderot]

Praktisch apostolisch-zijn is ook oog hebben voor spaarzame berichtgeving over katholiek-apostolischen in de media.

[...] Het Reformatorisch Dagblad publiceerde gisteren een interview met Roger van Oordt, zoon van Karel van Oordt en directeur van Christenen voor Israel. Via onderstaande link kunt u dit interview lezen, alleen niet op zondag, want dan mag in de 'Bible Belt' hooguit worden geademend - rustig, maar gestaag.

http://www.refdag.nl/achtergrond/onderw ... w_1_704271

Klassieke muziek klinkt zachtjes uit de luidsprekers in huize Van Oordt. Het gezin bewoont een groot huis, aan de rand van Amersfoort. Dat is ook wel nodig, want het huwelijk tussen Roger en Elisabeth werd gezegend met dertien kinderen

Het meest urgente probleem is overbevolking. wie de aarde schoon wil achterlaten kan per persoon niet meer dan één nakomeling verantwoorden.

Hoe jammer is het toch, dat katholiek-apostolischen vinden dat zij, onder verwijzing naar teksten uit oude boeken die geïnspireerd zouden zijn door een onbewijsbare god, op ongeremde wijze nageslacht mogen produceren. Zij helpen op belangrijke wijze mee aan de toekomstige onbewoonbaarheid (voor mensen) van onze eertijds groene planeet.
En maar wachten op de HEere!

Diderot.