Rijkdom en gerechtigheid

Uiteenlopende onderwerpen m.b.t. het apostolische geloofsleven
Plaats reactie
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Rijkdom en gerechtigheid

Bericht door BakEenEi »

@all

Het is volgens mij al bijna zeven jaar geleden dat de website tot stand kwam waaraan later dit forum werd gekoppeld. Het was een initiatief dat voortkwam uit een zoektocht naar gerechtigheid. Die gerechtigheid was namelijk lang niet altijd te vinden. Velen in de Nieuw-Apostolische Kerk waren zich daarvan niet bewust. Sommigen echter wel want het viel op dat de kerkleiding de beantwoording van vragen over zaken die blijkbaar gevoelig lagen het liefst uit de weg ging. Vreemd genoeg was dit óók het geval wanneer het ging om gebeurtenissen, waarbij de kerkleiding mogelijk onverantwoordelijk had gehandeld en sommigen de geestesnood die dat opriep met een deel van hun gezondheid moesten bekopen! Dat dergelijke zaken vrijwel onbespreekbaar waren, zoals de ervaring het leerde, werd voor degenen die het betrof én voor hun meest nabije naasten niet zelden in het leven tot een loden last. Betrokkenen werden door de "zegenaars" evenwel aangesproken op hun vergevingsgezindheid, op hun verdraagzaamheid en op andere gaven en krachten die God wel zou willen schenken als men er maar oprecht en "worstelend in gebeden" om zou blijven vragen. Dan zou de nood zich op Zijn tijd laten lenigen... Wie nog twijfelde aan de goede raad van deze "zegenaars", moest uiteraard eerst die twijfel in zichzelf overwinnen want, zo werd het in de openbare erediensten verkondigd: "De twijfelaar ontvangt niets!"

Wie dus het slachtoffer was geworden van een voorval waarbij juist kerkelijke ambtsdragers iets recht te zetten hadden, werd op die manier op zichzelf teruggeworpen. "God laat zulke beproevingen in ons geloofsleven toe omdat Hij ons daarmee vormt tot een willig werktuig in Zijn hand. Omdat immers niemand onder ons zonder zonden is, zou ook niemand een ander ergens mee moeten willen belasten." Nu viel het in de praktijk echter op dat in deze samenhang "zegenaars" bij andere "zegenaars" zeker een streepje vóór hebben. Terwijl "gewone broeders en zusters" ongenadig door "zegenaars" werden geconfronteerd met hun fouten en tekortkomingen, behoorde dit andersom juist níet het geval te zijn! Wie namelijk kritiek heeft op "zegenaars", moet zich "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" terdege realiseren dat men met die kritiek feitelijk opstaat tegen God, hun Zender. Dat haal je dus wel uit je hoofd, als je je afhankelijk weet van Zijn genade. Bovendien komt het er op aan "ten nauwste verbonden" te zijn met deze "zegenaars" want men wordt de genade van God uitsluitend deelachtig langs "de geordende weg". "Het 'zegenskanaal' daartoe gaf Hij ons in Zijn Zoon, wiens arbeid thans wordt voortgezet door onze dierbare stamapostel en door de met hem (!) in trouw verbonden apostelen en dienaren. Alleen door de juiste verbinding met hen schenkt Hij ons Zijn genade en Zijn leven."

In dienovereenkomstige bewoordingen worden nieuw-apostolische gelovigen in de kerkgemeenten toegesproken en wordt er van hen verwacht de instellingen Gods te eerbiedigen, zoals neergelegd in de nieuw-apostolische geloofsleer welke gelijkluidend is aan "de reine Jezusleer" oftewel "de (Bijbelse) leer der Apostelen". Samengevat: "de Nieuw-Apostolische Kerk is het 'werk Gods'." Voor nieuw-apostolische gelovigen althans is deze kerk volkomen synoniem aan het "werk Gods".

Alles goed en wel, dachten sommigen, maar dan mogen wij toch van "de dienaren" verwachten dat zij in hun doen en laten ook werkelijk de belichaming zijn van het goddelijke; van Zijn liefde en Zijn gerechtigheid? Dat moet dan toch hun oprechte streven zijn en als er wat misgaat, mogen wij daarover toch wel een vraag stellen en vervolgens een eerlijk antwoord krijgen?! Zij zijn toch de helpers aan Christus' plaats? Zij zijn er toch om de Zijnen in liefde te omstellen?

Nee, zo bleek het niet te zijn. Níet?! Nee, níet!! De zegenaars toonden zich in voorkomende gevallen -op zijn zachtst uitgedrukt- onaangenaam verrast wanneer zij in kennis werden gesteld van feiten en omstandigheden, die soms zeer veel geestelijke ballast opwierpen voor een enkeling, of zelfs voor velen. Als kennelijk in een reflex werden getroffenen er steevast door hun "zegenaars" eerst fijntjes aan herinnerd dat God Zijn hulp slechts kan beschikken aan hen die zich in deemoed tot Hem wenden. Voorts mocht het duidelijk zijn dat God ons niet voor niets beproeft. Bracht men wel eens een extra dankoffer? Was men "in de gemeenschap" trouw, en zette men diens talenten wel allereerst in voor Zijn werk?

Op deze wijze werd een hulpvraag (!) door "zegenaars" veelal beantwoord met een wedervraag. Die vermoeid waren en onder lasten gebukt gingen, ontvingen géén rust (vgl. Mat. 11: 28). Integendeel; men werd extra een schuldcomplex aangepraat. Hulpzoekenden dienden bij zichzelf te rade te gaan wat God mogelijk nog in de weg stond om aan hen Zijn zegen te schenken. Onder toepassing van zulk geestelijk geweld ontliepen de "zegenaars" hun verantwoordelijkheden.

Nu echter werden de "zegenaars" van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland benaderd met brandende vragen over de verantwoorde besteding van offerontvangsten. En wat gebeurt er vervolgens? De kerkleiding zwijgt in alle talen en zij roept "de dienaren" op hetzelfde te doen! Hoewel de miljoenen euro's intussen voor ieders ogen "in de sloot" verdwijnen, wordt er op last van de "Godsgezanten" gezwegen want onder hen treft niemand enige blaam. Dat staat bij de "zegenaars" al vast...

Er is hier maar één enkel antwoord mogelijk, namelijk het antwoord dat Jezus Christus al in overweging gaf voordat daadwerkelijk ook "zegenaars" er op voorhand hun voordeel mee konden doen:
  • Rijkdom en gerechtigheid
    [1] Hij richtte zich ook tot zijn leerlingen: ‘Er was eens een rijke man die een rentmeester had en te horen kreeg dat de rentmeester zijn eigendommen verkwistte. [2] De rijke man riep de rentmeester bij zich en zei tegen hem: “Wat hoor ik over jou? Leg verantwoording af van je beheer, want je kunt niet langer rentmeester blijven.” [3] Toen zei de rentmeester bij zichzelf: Wat moet ik doen nu mijn heer mij het beheer afneemt? Werken op het land kan ik niet, en voor bedelen schaam ik me. [4] Maar ik weet al wat ik moet doen om ervoor te zorgen dat de mensen, wanneer ik van mijn beheerderstaak ben ontheven, mij bij hen thuis ontvangen. [5] Een voor een riep hij de schuldenaars van zijn heer bij zich. De eerste vroeg hij: “Hoeveel bent u mijn heer schuldig?” [6] “Honderd vaten olijfolie,” antwoordde de schuldenaar. De rentmeester zei tegen hem: “Hier is uw schuldbewijs, ga zitten en maak er gauw vijftig van.” [7] Daarna vroeg hij aan de volgende schuldenaar: “En u, hoeveel bent u schuldig?” “Honderd balen graan,” luidde het antwoord. De rentmeester zei: “Hier is uw schuldbewijs, maak er tachtig van.” [8] En de heer prees de oneerlijke rentmeester omdat hij slim had gehandeld. De kinderen van deze wereld gaan immers slimmer met elkaar om dan de kinderen van het licht. [9] Ook ik zeg jullie: maak vrienden met behulp van de valse mammon, opdat jullie in de eeuwige tenten worden opgenomen wanneer de mammon er niet meer is.

    [10] Wie betrouwbaar is in het geringste, is ook betrouwbaar als het om veel gaat, en wie oneerlijk is in het geringste is ook oneerlijk als het om veel gaat. [11] Als jullie onbetrouwbaar blijken in de omgang met de valse mammon, wie zal jullie dan werkelijk belangrijke dingen toevertrouwen? [12] En als jullie onbetrouwbaar blijken met wat een ander toebehoort, wie zal jullie dan geven wat jullie zelf toekomt? [13] Geen enkele knecht kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon.’

    [14] De Farizeeën, die geldzuchtig waren, hoorden dit alles aan en ze haalden honend hun neus voor hem op. [15] Maar Jezus zei tegen hen: ‘U wilt bij de mensen altijd voor rechtvaardig doorgaan, maar God kent uw hart. Wat bij de mensen in hoog aanzien staat, is een gruwel in de ogen van God.


    Uit: Lucas 16 (NBV)
Groet,
BakEenEi
Less Is More
Gebruikersavatar
BakEenEi
Berichten: 1134
Lid geworden op: wo 22 sep 2010, 17:23

Re: Rijkdom en gerechtigheid

Bericht door BakEenEi »

@all

Nog over "rijkdom" gesproken... In het oude gezangboek (de HAGEA-uitgave van 1953) zongen wij in lied 122: "Rijk in God, zoals eens Job was, wil ik, lieve Vader, zijn; danken ook in zware dagen, danken ook bij leed en pijn" Dit schoot mij te binnen, denkend aan rijkdom maar dan bezien vanuit het geloof - en daarmee in het licht van de eeuwigheid. In de Nieuwe Bijbelvertaling klinkt het genoemde lied ook door in 1 Tessalonicenzen 5 vers 18: ".... dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt." Eenvoudig is het niet! Wat ik mij nu trouwens óók herinner van weleer is dat dienaren vaak spraken over "de welaangenaame tijd". Dan ging het erom deze tijd "uit te kopen". In de Statenvertaling kom ik het tegen, in het tweede vers van 2 Korintiërs 6:
  • "Want Hij zegt: In den aangenamen tijd heb Ik U verhoord, en in den dag der zaligheid heb Ik U geholpen. Ziet, nu is het de welaangename tijd, ziet, nu is het de dag der zaligheid!" (SV-J)
Zó staat het nu in de Nieuwe Bijbelvertaling:
  • [1] Als Gods medewerkers sporen wij u dan ook aan: laat de goedheid die hij u bewijst niet tevergeefs zijn. [2] God zegt: ‘Wanneer de tijd daarvoor gekomen is, luister ik naar je, op de dag van de redding help ik je.’ Nu is de tijd daarvoor gekomen, nu is de dag van de redding. [3] Om onze verkondiging niet te schaden, geven wij niemand ook maar enige aanstoot. [4] We willen juist laten zien dat we dienaren van God zijn, door altijd te volharden: in tegenspoed, nood en ellende, [5] onder lijfstraffen, in gevangenschap en onder volkswoede, onder zware inspanningen, slaapgebrek en honger, [6] door oprechtheid en kennis, door geduld en vriendelijkheid, door de gaven van de heilige Geest en ongeveinsde liefde, [7] door de verkondiging van de waarheid en de kracht van God.
Die overtuiging, dat inzicht én het vermogen om aldus te zegenrijk handelen vanuit de kracht die God geeft, dát is rijkdom!

Groet,
BakEenEi
Less Is More
Plaats reactie