Re: Elders gelezen...
Geplaatst: wo 02 feb 2011, 17:47
Ik ben nooit zo'n voorstander geweest van al die contacten tussen de diverse apostolische richtingen onderling.
Wat mensen aan de basis doen moeten ze zelf weten, nieuwsgierigheid kan je zomaar in de ban krijgen en ertoe leiden dat je eens een dienst van een ander denominatie bezoekt dan je eigen groepje, goed voor je horizon en eventueel een herwaardering van je eigen rijkdom.
Ik ben echter altijd van mening geweest dat het van de NAK-kerkleiding (met name Stamapostel Fehr destijds) uitgaande contact tussen de apostolische groepen onderling een heilloze weg is. Standpunten die decennialang zijn ingenomen en te vuur en te zwaard zijn verdedigd wijzigen zich heus niet opeens.
Bovendien zijn de groepjes allemaal zo klein geworden dat het nauwelijks de tijd en energie waard is!
Ik weet nog van zo'n clubje in het Saarland, 100 man of zo: hele toestanden om de rimpels glad te strijken, op een gegeven moment mochten ze bij de NAK aan het avondmaal, en dat deden (doen?) ze...
Nou als je zover kunt gaan dat je aanvaardt dat het lichaam en bloed van Christus bij de NAK wordt uitgedeeld wat moet je dan nog met je "eigen" kerkje?
Hier te lande heb je de GvAC, aardige mensen, het zijn er verdeeld over het land zo'n 180, ze houden op 8 á 9 plaatsen dienst, en hebben zelfs nog 3 lokaaltjes in eigendom. We kunnen ze uitnodigen tot we een ons wegen, ze hebben in de ruim 50 jaren van hun zelfstandige bestaan echter eigen vormen ontwikkeld en de ontwikkelingen die binnen de NAK hebben plaatsgevonden zullen voor hen niet (en nooit) voldoende zijn om weer met ons samen te gaan.
Ze hebben ontdekt dat er binnen hun groep een geestelijke rijkdom is ontstaan die ze bij de NAK zouden moeten missen.
Het is toch goed en prima dat ze zo met elkaar afwachten tot de laatste het licht uit zal doen?
Daar hoeven we toch niet allerlei vormen van samenwerking op los te laten die door het ontstane verschil in cultuur bij voorbaat gedoemd zijn te mislukken?
Overigens is het bij de NAK momenteel al niet veel anders: in de meeste gemeenten geldt al: wil de laatste het licht uit doen?
Ik heb het altijd maar een enorm gezeur gevonden die opgelegde contacten met apostel Sepers als contactpersoon namens de NAK en dan vertegenwoordigers van de GvAC en de HAZK bij voor de NAK belangrijke diensten uitnodigen.
Ik zie ze nog zitten, apostel de Haan van het GvAC en een apostel Van den Bosch van de stam Juda van de HAZK (ook maar zo'n 100 leden) in Utrecht bij een stamaposteldienst.....ik moest echt bij mezelf denken : "Waar gaat dit eigenlijk over?"
Wat mensen aan de basis doen moeten ze zelf weten, nieuwsgierigheid kan je zomaar in de ban krijgen en ertoe leiden dat je eens een dienst van een ander denominatie bezoekt dan je eigen groepje, goed voor je horizon en eventueel een herwaardering van je eigen rijkdom.
Ik ben echter altijd van mening geweest dat het van de NAK-kerkleiding (met name Stamapostel Fehr destijds) uitgaande contact tussen de apostolische groepen onderling een heilloze weg is. Standpunten die decennialang zijn ingenomen en te vuur en te zwaard zijn verdedigd wijzigen zich heus niet opeens.
Bovendien zijn de groepjes allemaal zo klein geworden dat het nauwelijks de tijd en energie waard is!
Ik weet nog van zo'n clubje in het Saarland, 100 man of zo: hele toestanden om de rimpels glad te strijken, op een gegeven moment mochten ze bij de NAK aan het avondmaal, en dat deden (doen?) ze...
Nou als je zover kunt gaan dat je aanvaardt dat het lichaam en bloed van Christus bij de NAK wordt uitgedeeld wat moet je dan nog met je "eigen" kerkje?
Hier te lande heb je de GvAC, aardige mensen, het zijn er verdeeld over het land zo'n 180, ze houden op 8 á 9 plaatsen dienst, en hebben zelfs nog 3 lokaaltjes in eigendom. We kunnen ze uitnodigen tot we een ons wegen, ze hebben in de ruim 50 jaren van hun zelfstandige bestaan echter eigen vormen ontwikkeld en de ontwikkelingen die binnen de NAK hebben plaatsgevonden zullen voor hen niet (en nooit) voldoende zijn om weer met ons samen te gaan.
Ze hebben ontdekt dat er binnen hun groep een geestelijke rijkdom is ontstaan die ze bij de NAK zouden moeten missen.
Het is toch goed en prima dat ze zo met elkaar afwachten tot de laatste het licht uit zal doen?
Daar hoeven we toch niet allerlei vormen van samenwerking op los te laten die door het ontstane verschil in cultuur bij voorbaat gedoemd zijn te mislukken?
Overigens is het bij de NAK momenteel al niet veel anders: in de meeste gemeenten geldt al: wil de laatste het licht uit doen?
Ik heb het altijd maar een enorm gezeur gevonden die opgelegde contacten met apostel Sepers als contactpersoon namens de NAK en dan vertegenwoordigers van de GvAC en de HAZK bij voor de NAK belangrijke diensten uitnodigen.
Ik zie ze nog zitten, apostel de Haan van het GvAC en een apostel Van den Bosch van de stam Juda van de HAZK (ook maar zo'n 100 leden) in Utrecht bij een stamaposteldienst.....ik moest echt bij mezelf denken : "Waar gaat dit eigenlijk over?"