De Ontslapenendiensten en -voorbereiding

[basis]

Gisteravond was ik nog met iemand in gesprek over de Ontslapenendiensten en de daarvoor vroeger (tot 1998?) gehouden voorbereidingsavonden.

Op deze plaatselijke voorbereidingsavonden waren in mijn gemeenschap 10 à 12 broeders en zusters (bij één der gezinnen) thuis bij elkaar.
Om allen in de gelegenheid te stellen deze avonden bij te wonen werden ze dus op 5 adressen thuis georganiseerd, zodat alle 65 actieve broeders en zusters er één konden bijwonen,
Ik heb niet meer dan 2 van dit soort avonden bijgewoond (ik was toen en ben nog steeds geen echt lidmaat van de NAK).
Ik vond het voor alles: typische avonden!

Het hele gebeuren rondom de ontslapenencultus van de NAK sprak mij altijd wel aan;
zelf afkomstig vanuit het Apostolisch Genootschap is het simpele feit dat er geloofd wordt in een voortleven na de dood al een openbaring!
Maar die voorbereidingsavonden waren toch wel spannend en vreemd, grenzend aan spiritisme eigenlijk en daardoor ook wel voeding gevend aan een ingeboren behoefte van de mens.
We willen allemaal natuurlijk gewoon niet dood en het accepteren van de dood als voldongen feit kommt nicht im frage...

Zijn de voorbereidingsavonden een typisch Nederlands verschijnsel geweest of was dit iets universeels in de NAK-internationaal?
Zijn deze voorbereidingsavonden afgeschaft door een stamapostel of is dit een locale aangelegenheid geweest? Was het niet vers onder De Bruin dat hiermee werd gestopt?

Vreemd wel dat het enige wat informelere contact dat broeders en zusters zo met elkaar hadden (buiten de reguliere erediensten, weekdiensten en zangstonden om) zo ook de nek om werd gedraaid.
Deze avonden hadden een wat broeierig karakter gekregen en in mijn gemeenschap waren al velen afgehaakt en kon in de laatste jaren slechts nog met moeite een gastgezin voor zo'n avond worden gevonden.
Wel was hierna het in groepjes bij elkaar thuis zitten ook meteen gebeurd en leek de dood wel volledig in de pot!

Ik kijk wel eens jaloers naar de Pinksterkerken, Volle Evangelischen en de Jehova's-Getuigen die een levendige cultuur hebben van bij elkaar thuis zitten en over het geloof praten,
samen thuis bidden (voor bijvoorbeeld ernstig zieken) en samen bijbellezingen-en studies organiseren.

Hiermee vergeleken steekt dat uurtje in de week naar de dienst van de meeste NAKkers toch wel erg schraal af!

[Criticus]

Zijn de voorbereidingsavonden een typisch Nederlands verschijnsel geweest of was dit iets universeels in de NAK-internationaal?
Zijn deze voorbereidingsavonden afgeschaft door een stamapostel of is dit een locale aangelegenheid geweest? Was het niet vers onder De Bruin dat hiermee werd gestopt?

Als ik me goed herinner speelden er in die tijd twee dingen: voorbereidingsavonden werden in die periode ook nog eens districtsgewijs gedaan, EN de gemeenteavonden waarin afstand werd gedaan van sleutelmacht, en de sleutelVOLmacht welkom werd geheten, vonden plaats.

Destijds werd nog gezegd, dat de intense voorbereiding op de ontslapenendiensten, "gezien het veranderde karakter van de diensten", niet meer zo aan de orde was als voorheen.

Aangezien dit dus ook in "mijn" gemeenschap speelde, ga ik er van uit dat dit in ieder geval (apostel-)districtsgewijs gedaan werd. In de landen waar ik verder ben geweest heb ik nooit iets vernomen van voorbereidingsavonden.

[zefyr]

Het Augustijns Instituut te Eindhoven - http://wwww.augustijnsinstituut.nl - heeft in samenwerking met uitgeverij Damon in 2004 het boekje 'Wat kunnen wij voor de doden doen?' uitgegeven. Inmiddels zijn er twee herdrukken verschenen. Zie verder: http://www.damon.nl/boek.php?usrid=&f=& ... tel&id=201

Het Reformatorisch Dagblad publiceerde vandaag een artikel over dit boekje van de apostolische kerkvader Aurelius Augustinus:

http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieu ... g_1_572863

[zefyr]

Professor Wim Weren, hoogleraar Bijbelwetenschappen aan de Universiteit van Tilburg, wijdde onlangs zijn afscheidsrede aan de bijbelse noties van G'ds relatie met de doden. Deze afscheidsrede is in een fraai boekje uitgegeven met de titel: Uit stof en as. Bijbelse beelden van Gods relatie met de doden (Tilburg University, 2011). Zie verder:

http://uvtapp.uvt.nl/fsw/spits.npc.Show ... 2153731972

[Redactie]

@all

De theoloog Thomas Gandow uit Berlijn, "Pfarrer für Sekten- und Weltanschauungsfragen der vereinigten Ev. Kirche Berlin-Brandenburg-schlesische Oberlausitz", die op dit Forum al vaker werd aangehaald, gaf er onlangs opnieuw blijk van het een hoogst bedenkelijke zaak te vinden als nieuw-apostolische gelovigen reeds overleden doch bij leven andersgezinde christenen, bijvoorbeeld uit zijn kerk, als het ware voordragen om in het hiernamaals van hun oorspronkelijke geloofsovertuiging te worden afgeholpen, zulks met tussenkomst van "levende" nieuw-apostolische apostelen tijdens zogenaamde ontslapenendiensten. De redactie van Glaubenskultur-Magazin wijdde hier op 30 juni jl. een Premium-Artikel aan. Eerder had Gandow al met verbazing vastgesteld dat de herziene nieuw-apostolische geloofsleer het er niet gemakkelijker op zal maken om samen met andere kerken verder toe te groeien naar een religieuze eenheid.

Wat Gandow nu bedoelt werd vorig jaar bij Christ-im-Dialog als volgt onderschreven en verduidelijkt door Wolfgang Voigt:

(...)
Die neuapostolische Kirche praktiziert jeden ersten Sonntag eines neuen Quartals den sog. Entschlafenengottesdienst, in dem versucht wird, Menschen, die bereits verstorben sind, durch Spendung der Wassertaufe, der heiligen Versiegelung und der Sündenvergebung im Jenseits zu erretten. Dies gilt insbesondere den Seelen, die ganz plötzlich durch Katastrophen oder Unfälle gestorben sind. Auch ungeborenes Leben wird mit dieser Handlung oft in Zusammenhang gebracht. Außerdem versucht die NAK, durch diese Handlungen, die große zeitliche Kluft die zwischen der Urkirche und der "zweiten Ausgießung des Heiligen Geistes" und dem "wieder aufgerichteten Erlösungswerk" (Lehre der NAK) hier auf Erden liegt, zu überbrücken. In diesem großen Zeitraum von ca. 100 n.Chr. bis ca. 1850 n. Chr. wurde nach neuerer Lesart der NAK zwar wohl das Evangelium in Christi verkündet, jedoch war nach Verständnis der NAK für diese immens große Zeitspanne kein Apostelamt notwendig. Dieser neueste Standpunkt der NAK kann man auch auf den offiziellen Seiten der NAK nachlesen. Es bleibt jedoch ein "fader Beigeschmack" übrig: man könnte versucht sein zu denken, das die NAK diese große Zeitspanne als "dürftige Notstandsphase" in Sachen Heil und Erlösung ansieht, weil ja ihr Apostolat noch nicht existierte. Wollen wir hoffen, dass die Kirchenführung das nicht so sieht. Vor ein paar Jahrzehnten vertrat die NAK nämlich noch den Standpunkt, das in dieser großen Zeitspanne überhaupt keine Erlösung, Evangelisation oder Mission, und schon gar keine geistige Errettung statt fand. So ändert sich die Meinung der NAK über ihre eigenen Lehraussagen ständig.

Die berühmtesten "neuen" Mitglieder der NAK, die in einem Entschlafenengottesdienst als solche in die NAK als Mitglieder eingegliedert worden sind, sind wohl Martin Luther und Johann Sebastian Bach. Diese Entschlafenen-Praxis entbehrt jeglicher theologischer Basis und ist als Sonderlehre zu verwerfen. Manche bezeichnen dies sogar als Totenkult. Soweit möchte ich persönlich gar nicht gehen, weil ich die guten Absichten der Gläubigen hier unterstelle, aber diese Praxis ist aus biblischer Sicht nicht nachvollziehbar. (...)


Uit: Praxis der NAK als Irrlehre und unbiblisch entlarvt (7.11.2010), Christ-im-Dialog/Magazin für ökumenisch engagierte Christinnen und Christen

Door er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk gewag van te maken dat "klinkende namen" als Martin Luther en Johann Sebastian Bach anderen tot voorbeeld moeten dienen omdat (ook) zij "aan gene zijde" hun voormalige christelijke geloof inmiddels aan de wilgen zouden hebben gehangen om zich alsnog tot de nieuw-apostolische verlosten te mogen rekenen, wordt er op naargeestige wijze aan bijgedragen dat slechts weinigen zullen openstaan voor zeker oecumenisch elan.

Nog steeds worden nieuw-apostolische gelovigen er al dan niet subtiel toe opgeroepen om zelfs de doden niet met rust te laten:

• 
  
  Bron: Gottesdienst zum Gedächtnis der Entschlafenen - ein StimmungsbildMontag, Marl-Mitte.

Hocus pocus pilatus pas!
Zie ook "Lichtblicke ins Totenreich; (Nachdruck) von H. Niehaus, Steinhagen".

Het WebTeam