sacristiepriester

[zefyr]

In de laatste jaren worden de taken van de priesterlijke bedieningen in de NAK steeds meer toegespitst tot liturg, ten koste van het (tijdrovende) pastoraat. Geleidelijk ontstaat het beeld van een nieuw-apostolische priester, die vanuit de consistorie respectievelijk sacristie het altaar betreedt en als liturgische alchemist brood en wijn in het lichaam en bloed van de heer J.C. verandert. Terloops houdt men een preek en na het zingen van het drievoudig amen trekt de nieuw-apostolische priester zich terug in de consistorie respectievelijk sacristie. Huisbezoek is gedelegeerd aan de diakenen, terwijl de priesters voorheen (te!) nauw betrokken waren bij het reilen en zeilen van nieuw-apostolische gemeenteleden. Tegenwoordig schijnt de gedragslijn te zijn, dat men in noodgevallen een beroep kan doen op een diaken (en in hoge uitzonderingen op een priester). Het pastoraat is in de NAK verschraald tot een incidenteel en marginaal contact. Tot in de negentiger jaren van de vorige eeuw was het gebruikelijk, dat priesters na de kerkdienst de zieken en/of hoogbejaarden thuis of in een ziekenhuis/verpleegtehuis bezochten en met hen het heilig avondmaal vierde. De priesterlijke bedieningen in de NAK zijn getransformeerd tot klinische sacristiepriesters...